Συμβουλές για τον παλιό μας εαυτό/τι θα αλλάζαμε-Θέματα σοφίας

[Ουριήλ]

Καλησπέρα, δεν γνωρίζω αν έχει δημιουργηθεί παρόμοιο θέμα αλλά μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον.

Τι θα κάνατε αν είχατε την ευκαιρία να μιλήσετε με τον εαυτό σας της ηλικίας των 13 ετών. Τι θα του λέγατε να προσέχει και τι συμβουλές θα του/της δίνατε;

Θα ξεκινήσω εγώ.

Αγαπητέ εαυτέ μου,

-Μην σε νοιάζει η γνώμη καθενός. Ο,τι κι αν κάνεις θα κριθείς, ό,τι και να γίνει δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να ζήσεις όπως θέλεις.

-Πρόσεχε τις παρέες σου. Δεν σε βλέπουν όλοι όπως τους βλέπεις εσύ, ο κόσμος δεν είναι αθώος. Υπάρχει αρκετό κακό στις ψυχές των ανθρώπων.

-Πάντα να μετράς τις κουβέντες και τα λόγια σου. Πάντα να παίρνεις τον χρόνο σου όταν είναι να μιλήσεις

-Το να δείχνεις στιγμή αδυναμίας δεν είναι κακό.

-Δεν είσαι και δεν θα γίνεις τέλειος, δεν υπάρχει η τελειότητα

- Μην υπεραναλυεις τα πάντα αλλά πάντα να έχεις ένα πλάνο στο μυαλό σου

-Να αγαπάς αλλά δεν αξίζουν όλοι την αγάπη σου

-Πρόσεχε τους πονηρούς και τους λύκους με την εμφάνιση προβάτου.

-Να μην φοβάσαι τα σιγανά ποταμάκια αλλά τα ποτάμια που κρύβουν το βάθος τους, αυτά είναι τα πραγματικά επικίνδυνα

-Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους.

Αυτά μέχρι στιγμής.

 

[Reader]

Τι θα κάνατε αν είχατε την ευκαιρία να μιλήσετε με τον εαυτό σας της ηλικίας των 13 ετών. Τι θα του λέγατε να προσέχει και τι συμβουλές θα του/της δίνατε;

Τι όμορφο θέμα!
Θα μου έλεγα να αποφεύγω τις βιαστικές, εν βρασμώ ψυχής αποφάσεις.
Όχι πως θα με άκουγα βέβαια.

 

[Valder]

Ωραίο θέμα! Συνηθως δεν μου αρέσουν αυτά γιατι ειναι σα να κλαίς πάνω απο χυμένο γάλα για τα λάθη του τώρα, αλλά είναι μια καταπληκτική ευκαιρία αυτογνωσίας.

Θα επανέλθω.

 

[Kate1914]

Πολύ ωραίο θέμα.
Να η συμβουλή που θα μου έδινα εγώ:

Τρέχα και γυμνάσου από τώρα για να μην κλαίγεσαι σε λίγα χρόνια.

 

[Valder]

Πολύ ωραίο θέμα.
Να η συμβουλή που θα μου έδινα εγώ:

Τρέχα και γυμνάσου από τώρα για να μην κλαίγεσαι σε λίγα χρόνια.

Ω ΡΕ ΦΙΛΕ! ΑΥΤΟ!

Αλλά είπε για έφηβο εαυτό οπότε εγω θα πρέπει να μου δωσω μεταξυ άλλων και άλλες συμβουλές.

1ον Μη ζεις με τις προσδοκίες άλλων. Ανακάλυψε εσύ τις δικές σου προσδοκίες και τι θα σε κάνει ευτυχισμένο, όχι τι θα σου δωσει κυρος με βαση τα προτυπα άλλων στην κοινωνία. Το κυρος να το γεννά η αγάπη σου για οτι επιλέξεις να κάνεις.

2ον Μην την αγαπήσεις όταν έρθει. Θα σε καταστρέψει. Θα καταλάβεις ποια.

3ον Όλοι οι άνθρωποι είναι ατελείς, μην ζητάς το αλάνθαστο, ούτε καν από σένα, ως άνθρωπος λανθάνεις κι εσυ. Αγάπα τους με τα λάθη τους. Υπομονή.

Θα επανέλθω...

 

[Aleksa]

Όχι στην άνευ όρων αγάπη και αφοσίωση, στη χωρίς όρια δοτικότητα.
Ειδάλλως καταλήγεις να γίνεις "δεδομένη" , πράγμα που "χαλάει" τον χαρακτήρα των ανθρώπων γύρω σου.
Τους φουσκώνει τον εγωισμό και την αλαζονεία, και στο ανταποδίδουν με αχαριστία και περιφρόνηση.
Γιατί οι άνθρωποι δεν τρέφουμε τόση εκτίμηση στο τζάμπα και στο εύκολο.

Επίσης: Ο μόνος τρόπος για να αποφύγεις τις απογοητεύσεις στη ζωή σου, είναι να μην έχεις προσδοκίες.

 

[ultraviolence]

Μην δώσεις καν πανελληνιες. Ξεκινα να δουλεύεις από τα 18.

 

[Ουριήλ]

Μην δώσεις καν πανελληνιες. Ξεκινα να δουλεύεις από τα 18.

Απο τις πιο καλές συμβουλές. Στα 18 κανονικά θα έπρεπε αρκετοί να είχαν κάνει ένα gab year 1-2 χρόνια για να ανακαλύψουν τον εαυτο τους και να δουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Η σχολή που θα επιλέξεις θα σε ακολουθήσει μια ζωή και ειναι σχεδόν απίθανο ένας 18χρονος να έχει επίγνωση για μια τέτοια καθοριστική απόφαση για την ζωή του/της

 

[ultraviolence]

Απο τις πιο καλές συμβουλές. Στα 18 κανονικά θα έπρεπε αρκετοί να είχαν κάνει ένα gab year 1-2 χρόνια για να ανακαλύψουν τον εαυτο τους και να δουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Η σχολή που θα επιλέξεις θα σε ακολουθήσει μια ζωή και ειναι σχεδόν απίθανο ένας 18χρονος να έχει επίγνωση για μια τέτοια καθοριστική απόφαση για την ζωή του/της

Εγώ πάντως το μετανιώνω που έχασα τα νιάτα μου για το τίποτα. Οπότε αν δεν είστε σίγουροι για το τι θέλετε να σπουδάσετε ή και το να σπουδάσετε κατι γενικά, σταματηστε όσο είναι νωρίς. Τραβάω τα μαλλιά μου στην ιδέα ότι θα μπορούσα να είχα ένα γερό κομπόδεμα στην άκρη αυτή τη στιγμή κι να μην είχα πληγωθεί ανεπανόρθωτα..

 

[Reader]

Εγώ πάντως το μετανιώνω που έχασα τα νιάτα μου για το τίποτα.

Αν και συμφωνώ με αυτό που λέτε ο @Ουριήλ και εσύ, δεν νομίζω ότι οι σπουδές και η προσπάθειά σου ήταν "για το τίποτα". Ακόμα κι αν τελικά συνειδητοποίησες πως δεν ήταν αυτό που ήθελες, σίγουρα πρόσθεσαν κάποια επιπλέον στοιχεία στον χαρακτήρα σου, σου χάρισαν κάποιες νέες εμπειρίες.

 

[Kate1914]

σίγουρα πρόσθεσαν κάποια επιπλέον στοιχεία στον χαρακτήρα σου, σου χάρισαν κάποιες νέες εμπειρίες.

Ναι αλλά πολλές φορές με τι κόστος... Αυτό είναι που εννοεί ο Ούλτρα πιο πολύ φαντάζομαι.

 

[Ουριήλ]

Αν και συμφωνώ με αυτό που λέτε ο @Ουριήλ και εσύ, δεν νομίζω ότι οι σπουδές και η προσπάθειά σου ήταν "για το τίποτα". Ακόμα κι αν τελικά συνειδητοποίησες πως δεν ήταν αυτό που ήθελες, σίγουρα πρόσθεσαν κάποια επιπλέον στοιχεία στον χαρακτήρα σου, σου χάρισαν κάποιες νέες εμπειρίες.

Όχι παντα, καταλαβαίνω τι θελεις να πεις.
Ο,τι κι αν κάνεις θα μάθεις κάτι, αλλά το μεγαλύτερο μάθημα είναι να καταλάβεις ότι οι αποφάσεις δεν πρέπει να παίρνονται γρήγορα κι ότι η σοφία κρύβεται πίσω από την σωστή αναμονή. Η βιασύνη το μόνο που κάνει είναι να καταστρέφει και ειδικά σε τέτοιες αποφάσεις το τίμημα παρότι που θα σε κάνει σοφό είναι ότι θα σου σπαταλήσει χρόνο ( the true currency of life as I like to say).

Εγώ για παράδειγμα ήμουν τυχερός. Όλοι μα όμως όλοι μου έλεγαν τελείωσε την σχολή 5 έτη που είναι και δώσε κατατακτήριες. Αν δεν είχα το πάθος και την φλόγα μέσα μπυ να αλλάξω τις συνθήκες τώρα θα ετοιμαζόμουν για κατατακτήριες και στα 32+ θα τελείωνα.

Αυτό που θα πω είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά αλλά πρέπει παντα να υπάρχει αναμονή… και σωστή σκέψη

 

[Kate1914]

Όχι παντα, καταλαβαίνω τι θελεις να πεις.
Ο,τι κι αν κάνεις θα μάθεις κάτι, αλλά το μεγαλύτερο μάθημα είναι να καταλάβεις ότι οι αποφάσεις δεν πρέπει να παίρνονται γρήγορα κι ότι η σοφία κρύβεται πίσω από την σωστή αναμονή. Η βιασύνη το μόνο που κάνει είναι να καταστρέφει και ειδικά σε τέτοιες αποφάσεις το τίμημα παρότι που θα σε κάνει σοφό είναι ότι θα σου σπαταλήσει χρόνο ( the true currency of life as I like to say).

Εγώ για παράδειγμα ήμουν τυχερός. Όλοι μα όμως όλοι μου έλεγαν τελείωσε την σχολή 5 έτη που είναι και δώσε κατατακτήριες. Αν δεν είχα το πάθος και την φλόγα μέσα μπυ να αλλάξω τις συνθήκες τώρα θα ετοιμαζόμουν για κατατακτήριες και στα 32+ θα τελείωνα.

Αυτό που θα πω είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά αλλά πρέπει παντα να υπάρχει αναμονή… και σωστή σκέψη

Πολύ σωστά.
Και δεν είναι μόνο ο χρόνος (που είναι πολύ σημαντικός προφανώς). Πολλές φορές αν δεν είσαι κάπου που να σου αρέσει, επειδή πρακτικά αρχίζεις και νιώθεις δυστυχισμένος, σου αφήνει ας πούμε "ψυχικά" σημάδια.

 

[Reader]

Ναι αλλά πολλές φορές με τι κόστος... Αυτό είναι που εννοεί ο Ούλτρα πιο πολύ φαντάζομαι.

Έχεις δίκιο, η αλήθεια είναι ότι βλέπω τα πράγματα περισσότερο ρομαντικά. Εδώ ανοίγουμε φιλοσοφική συζήτηση. Θα μπορούσε κανείς να αντιπαραθέσει ότι πάντα υπάρχει ένα κόστος στα μαθήματα ζωής. Οι εμπειρίες που μας διαμορφώνουν ως ανθρώπους, προκειμένου να διαπλάσουν τον χαρακτήρα μας, χρειάζεται πρώτα να χαραχτούν μέσα μας.
Όποιος αισθάνεται άσχημα για ορισμένες επιλογές του στο παρελθόν, αξίζει να θυμάται πως αυτές οι επιλογές, είτε καλές είτε κακές, τον οδήγησαν άμεσα ή έμμεσα στον άνθρωπο που είναι σήμερα. Και αυτός ο άνθρωπος αξίζει.
Είναι το κόστος μεγαλύτερο από το μάθημα; Πιθανόν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα, ο άνθρωπος, είναι πάντα μεγαλύτερος σε αξία από το κόστος.

Όχι παντα, καταλαβαίνω τι θελεις να πεις.
Ο,τι κι αν κάνεις θα μάθεις κάτι, αλλά το μεγαλύτερο μάθημα είναι να καταλάβεις ότι οι αποφάσεις δεν πρέπει να παίρνονται γρήγορα κι ότι η σοφία κρύβεται πίσω από την σωστή αναμονή. Η βιασύνη το μόνο που κάνει είναι να καταστρέφει και ειδικά σε τέτοιες αποφάσεις το τίμημα παρότι που θα σε κάνει σοφό είναι ότι θα σου σπαταλήσει χρόνο ( the true currency of life as I like to say).

Εγώ για παράδειγμα ήμουν τυχερός. Όλοι μα όμως όλοι μου έλεγαν τελείωσε την σχολή 5 έτη που είναι και δώσε κατατακτήριες. Αν δεν είχα το πάθος και την φλόγα μέσα μπυ να αλλάξω τις συνθήκες τώρα θα ετοιμαζόμουν για κατατακτήριες και στα 32+ θα τελείωνα.

Αυτό που θα πω είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά αλλά πρέπει παντα να υπάρχει αναμονή… και σωστή σκέψη

Πράγματι. Δεν διαφωνώ με το περιεχόμενο και το νόημα όσων λέτε εσύ, η Κέιτ και ο Ούλτρα, σε καμία περίπτωση, περισσότερο με την επιλογή της λέξης "τίποτα". Μου χτυπάει πάντα άσχημα αυτή η λέξη, μου προκαλεί μια ματαιότητα που δεν χαίρομαι να βλέπω, κυρίως από ανθρώπους που μόνο τη λέξη "τίποτα" δεν μου φέρνουν στο μυαλό.

 

[glayki]

Συμβουλές προς 13 χρόνο εαυτόν:

Κλείσε τα αυτιά στις γνώμες τρίτων για σένα ,κλειστα επιτέλους.
Ικανοποίησε τον εαυτό σου και όχι προσδοκίες άλλων ,μην αγχώνεσαι για πράγματα που σε 20/30 χρόνια δε θα έχουν καμία σημασία( θα έχουν περάσει στο χρονοντούλαπο της ασημαντότητας) .

 

[ultraviolence]

Spoiler

Αν και συμφωνώ με αυτό που λέτε ο @Ουριήλ και εσύ, δεν νομίζω ότι οι σπουδές και η προσπάθειά σου ήταν "για το τίποτα". Ακόμα κι αν τελικά συνειδητοποίησες πως δεν ήταν αυτό που ήθελες, σίγουρα πρόσθεσαν κάποια επιπλέον στοιχεία στον χαρακτήρα σου, σου χάρισαν κάποιες νέες εμπειρίες.

Αυτά τα επιπλέον στοιχεία ωστόσο, δεν άξιζαν τον κόπο αν τα βάλω στη ζυγαριά με όλα τα υπόλοιπα. Πήρα ένα πτυχίο που δεν θέλω να αξιοποιήσω παρά μόνο για κωλοχαρτο και ταλαιπωρήθηκα πολλά χρόνια μέχρι να βρω μια σχολή για να πάρω πτυχίο. Και το πτυχίο είναι ίσως το λιγότερο που με νοιάζει. Τα όσα βίωσα σε αυτά τα χρόνια είναι που καίνε την ψυχή μου.

Όποιος αισθάνεται άσχημα για ορισμένες επιλογές του στο παρελθόν, αξίζει να θυμάται πως αυτές οι επιλογές, είτε καλές είτε κακές, τον οδήγησαν άμεσα ή έμμεσα στον άνθρωπο που είναι σήμερα. Και αυτός ο άνθρωπος αξίζει.
Είναι το κόστος μεγαλύτερο από το μάθημα; Πιθανόν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα, ο άνθρωπος, είναι πάντα μεγαλύτερος σε αξία από το κόστος.

Κοίτα, το να πω στον εαυτό μου διάφορα τέτοια ελπιδοφόρα τσιτάτα, μόνο προσωρινά θα μου χρυσωσουν το χάπι. Τουλάχιστον εγώ, δε μπορώ να δεχθώ ότι όλα όσα πέρασα σε αυτά τα 8 χρόνια έπρεπε να συμβουν ώστε να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Γιατί είμαι ένας ζωντανός-νεκρος μέσα μου κι αυτό όσες προσπάθειες κάνω τόσα χρόνια, δεν αλλάζει. Κάτι έχει σπάσει μέσα μου και έχει επηρεαστεί η υγεία μου.

Τέλος πάντων, βγήκαμε οφφ σόρρυ. Ίσως μπορούν να πάνε στην ανοιχτή συζήτηση του cnf ?

Σταμάτα να φοβάσαι τους γονείς σου και την γνώμη τους. Η ζωή είναι δική σου και θα την κάνεις ο,τι θες εσύ, δεν έχεις να λογοδοτήσεις πουθενά.

 

[Reader]

Spoiler

Αυτά τα επιπλέον στοιχεία ωστόσο, δεν άξιζαν τον κόπο αν τα βάλω στη ζυγαριά με όλα τα υπόλοιπα. Πήρα ένα πτυχίο που δεν θέλω να αξιοποιήσω παρά μόνο για κωλοχαρτο και ταλαιπωρήθηκα πολλά χρόνια μέχρι να βρω μια σχολή για να πάρω πτυχίο. Και το πτυχίο είναι ίσως το λιγότερο που με νοιάζει. Τα όσα βίωσα σε αυτά τα χρόνια είναι που καίνε την ψυχή μου.

Κοίτα, το να πω στον εαυτό μου διάφορα τέτοια ελπιδοφόρα τσιτάτα, μόνο προσωρινά θα μου χρυσωσουν το χάπι. Τουλάχιστον εγώ, δε μπορώ να δεχθώ ότι όλα όσα πέρασα σε αυτά τα 8 χρόνια έπρεπε να συμβουν ώστε να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Γιατί είμαι ένας ζωντανός-νεκρος μέσα μου κι αυτό όσες προσπάθειες κάνω τόσα χρόνια, δεν αλλάζει. Κάτι έχει σπάσει μέσα μου και έχει επηρεαστεί η υγεία μου.

Τέλος πάντων, βγήκαμε οφφ σόρρυ. Ίσως μπορούν να πάνε στην ανοιχτή συζήτηση του cnf ?

Συγγνώμη.
Θα έγραφα πολύ περισσότερα, αλλά δεν έχουν σημασία.

Τι θα κάνατε αν είχατε την ευκαιρία να μιλήσετε με τον εαυτό σας της ηλικίας των 13 ετών. Τι θα του λέγατε να προσέχει και τι συμβουλές θα του/της δίνατε;

Ξέχασα να το γράψω χθες. Να ξέρει πως είναι πολύ πιο ικανή απ' όσο νομίζει.

 

[Υδροχόος]

Τί ωραίο θέμα, @Ουριήλ !!

Για πάμε...

- Το όχι (σου) να είναι όχι, και το ναι (σου) να είναι ναι.
- Όρια : Αν μπορούσα να τα "κάνω εικόνα" θα τα περιέγραφα ως εξής : Εγώ (εσύ, ο καθένας...) και γύρω ένα συρματόπλεγμα. Που όποιος/α τ΄ αγγίξει, να τον χτυπά το ρεύμα...Όρια - σαφή - στα πάντα. Στις σχέσεις (οικογενειακές, ερωτικές, φιλικές...), στην εργασία, στις οποιεσδήποτε συναλλαγές, κ.λπ.
- Να μη χρωστάς : Ο πιο "πλούσιος" άνθρωπος είναι αυτός που δε χρωστάει. Πουθενά και σε κανέναν.
- Να μην ανέχεσαι : Οτιδήποτε τοξικό. Που σε προσβάλλει/θίγει/μειώνει/υποβιβάζει κ.λπ.
- Να μάθεις να φεύγεις, όταν οι καταστάσεις το επιβάλλουν/επιτάσσουν. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Ό,τι έγινε μια φορά, θα ξαναγίνει. Αν έχεις αυτό κατά νου, θα κερδίσεις πολύτιμο χρόνο.
- Μη δίνεις πολλά. Και μη λες πολλά...Κράτα πράγματα για τον εαυτό σου. Ας μην τα ξέρει ούτε το δεξί σου χέρι. Αυτό δε σε κάνει "κλειστό". Και το αντίθετο, δε σε κάνει "ανοιχτό"...
- Μην εμπιστεύεσαι εύκολα τους ανθρώπους. Φοράνε μάσκες. Και, πολλές φορές, αργούν να "πέσουν"...