Σοφά λόγια που είπαμε ή ακούσαμε

[Guest 182562]

Μάθε να κερδίζεις τον σεβασμό, όχι την προσοχή.

 

[Guest 857742]

Control doesn’t always shout — it whispers. It shows up as concern, dresses itself as love, hides inside advice. But real love doesn’t cage you. Real support doesn’t ask you to silence your instincts or doubt your gut. When someone tries to reshape you to fit their comfort, that’s not care — that’s erasure. Piece by piece, they rewrite your edges until you forget you had any. Don’t let anyone soften your spirit or mold your truth to match their expectations. Guard your boundaries like your soul depends on it — because it does.

 

[parafernalia]

-Όταν ο εγκέφαλός σου λέει ότι τελείωσες, έχεις τελειώσει μόνο το 40%.
-Όταν τα πράγματα είναι άσχημα προσεύχομαι στο Θεό να τα κάνει ακόμη χειρότερα!
David Goggins

Spoiler

Πηγή

 

[Nascentes morimur]

Ας δημιουργήσουμε το πεπρωμένο
Ας θυμήσουμε στο άπειρο το ρυθμό του θράσους
Ας ξαναδώσουμε έρεισμα στο ένστικτο και ζωή στη ζωή..
Ν. Κάλας​

 

[parafernalia]

Όταν άλλα θηλυκά λουφάζουν και υστεριάζονται, η Lilly βρήκε το θάρρος να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
Respect!

“Πιστεύω ότι κανείς δεν πρέπει ποτέ να αναγκάζεται να κάνει ένεση στο σώμα του με οτιδήποτε, παρά τη θέλησή του, υπό την απειλή βίαιης επίθεσης, σύλληψης ή κράτησης χωρίς δίκη, απώλειας εργασίας, αστεγίας, λιμού, απώλειας εκπαίδευσης, αποξένωσης από αγαπημένα πρόσωπα, αποχώρησης από την κοινωνία… υπό οποιαδήποτε απειλή”

Evangeline Lilly​

 

[parafernalia]

 

[Aleksa]

 

[ilias90]

Όμως μερικές φορές νιώθουμε ασαφώς μια έντονη ζωή να εκδηλώνεται στα φαινόμενα της φύσης, και αισθανόμαστε μια ζωηρή συναισθηματικότητα, οι εκδηλώσεις της οποίας συνιστούν τα φαινόμενα της άψυχης (για μας) φύσης. Αυτό που θέλω να μεταδώσω είναι ότι πίσω από τα φαινόμενα των ορατών εκδηλώσεων γίνεται αισθητό το νοούμενο του συναισθήματος.

Στις ηλεκτρικές εκκενώσεις, στον κεραυνό και στην αστραπή, στην ορμή και στο ουρλιαχτό του ανέμου, διακρίνονται αναλαμπές του νευρο-αισθαντικού ρίγους κάποιου γιγαντιαίου οργανισμού.
Μια παράξενη ιδιαιτερότητα που είναι εντελώς δική τους γίνεται αισθητή σε ορισμένες ημέρες. Υπάρχουν ημέρες που ακτινοβολούν από το θαυμαστό και το μυστικό, ημέρες που έχουν καθεμιά τη δική της ατομικότητα και μοναδική συνείδηση, τα δικά της συναισθήματα, τις δικές της σκέψεις. Μπορεί κανείς σχεδόν να επικοινωνήσει με τέτοιες ημέρες. Και τότε θα του πουν ότι ζουν για πολύ, πολύ καιρό, ίσως αιώνια και ότι έχουν γνωρίσει και έχουν δει πολλά, πολλά πράγματα.

Στη διαδοχή του έτους, στα ιριδίζοντα φύλλα του φθινοπώρου, με τη γεμάτη αναμνήσεις μυρωδιά τους. Στο πρώτο χιόνι που παγώνει τους αγρούς και μεταδίδει μια παράξενη φρεσκάδα και μια ευαισθησία στην ατμόσφαιρα. Στα βλαστάρια της άνοιξης, στη ζεστασιά του ήλιου, στα κλαδιά που ξυπνάνε αν και ακόμη γυμνά και που ανάμεσά τους λάμπει ο γαλάζιος ουρανός. Στις λευκές νύχτες του βορρά και στις σκοτεινές, υγρές, ζεστές τροπικές νύχτες τις διάσπαρτες με αστέρια - σε όλα αυτά υπάρχουν οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι μορφές, που είναι χαρακτηριστικά μόνο δικά της, κάποιας μεγάλης συνείδησης ή ακόμα καλύτερα, όλα αυτά είναι η έκφραση των συναισθημάτων, των σκέψεων και των μορφών της συνείδησης ενός μυστηριώδους όντος - της φύσης.

Tertium organum, Πήτερ Ουσπένσκυ.

 

[ilias90]

Τι γνωρίζουμε για την Ελλάδα την εποχή των Ιώνων και των Ελεατών φιλοφόσων, εκτός από τα λόγια των Επτά Σοφών; Τι γνωρίζουμε για τους Ιουδαίους της εποχής του Μωυσή, εκτός από τις παραδόσεις που διασώθηκαν στους Νόμους και στους Προφήτες; Οι προφήτες, οι ποιητές, οι νομοθέτες και οι δάσκαλοι, όσο μικρός κι αν είναι ο αριθμός τους, είναι εκείνοι που μιλάνε στο όνομα του λαού και οι οποίοι μόνοι ορθώνονται για να αντιπροσωπεύσουν τα ακαθόριστα πλήθη πίσω τους, να διατυπώσουν τις σκέψεις τους και να εκφράσουν τα αισθήματά τους.

Θεοσοφία, Μαξ Μύλλερ

 

[parafernalia]

Μπορούν να λένε ψέματα, διαστρεβλώνοντας τις αληθινές λέξεις, αιχμαλωτίζοντας τον συνομιλητή τους σ’ έναν λαβύρινθο λέξεων, που η καθεμιά τους αντανακλά την αλήθεια και καμιά τους δεν οδηγεί πουθενά...

Ούρσουλα Λεγκέν, Ο Μάγος της Γαιοθάλασσας.

 

[parafernalia]

"...οι ανασφαλείς γίνονται τύραννοι". θα το αφιέρωνα σε πολλούς και πολλές εδώ μέσα.

 

[glayki]

“Είναι τρομαχτικό να αποδειχθεί αναπάντεχα πως η πραγματική ζωή είναι ένα όνειρο, πόσο όμως πιο τρομαχτικό είναι αυτό που κάποιος πίστευε για όνειρο -ρέον και ανεύθυνο- ν’ αρχίσει να πήγνυται σε πραγματικότητα”.

"Το μάτι "
Βλαντιμίρ Ναμποκοφ

 

[parafernalia]

 

[glayki]

Να ελπίζεις – να ελπίζεις πάντα – πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους – που τους ρημάζει η τρομερή “ευκολία” –
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους
που τους διέπει καλοσύνη – πόθος ευγένειας – ηρεμία
ίσως όχι πολλές – ίσως να ‘σαι άτυχος: καμία –
τότες εσύ προσπάθησε να γενείς καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να έρθει κάποια σχετική ισορροπία.

Ν.Εγγονόπουλος

 

[parafernalia]

Επειδή δεν είναι και πολύ δύσκολο.
Το ερώτημα είναι:
Είσαι με τον καταπιεζόμενο ή με αυτόν που τον καταπιέζει; Είσαι με τον κατακτητή ή τον κατακτημένο; Με τον εξουσιαστή ή με τον εξουσιαζόμενο;
Ότ(αν) απαντήσεις αυτό το ερώτημα θα καταλάβεις ότι δεν είναι ούτε θρησκευτικό, ούτε εθνικό, ούτε γεωπολιτικό ζήτημα.
Είναι θέμα ανθρωπιάς.

 

[parafernalia]

 

[parafernalia]

 

[Nascentes morimur]

Ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση, ένα πνεύμα κλεισμένο στη γλώσσα βρίσκεται σε φυλακή. Τα όριά του είναι η ποσότητα των σχέσεων που οι λέξεις μπορούν να καταστήσουν ταυτόχρονα παρούσες μέσα του. Αγνοεί τις σκέψεις που συνεπάγονται συνδυασμό μεγαλύτερου αριθμού σχέσεων.
Αυτές είναι οι σκέψεις εκτός γλώσσας, αδιατύπωτες, μολονότι εντελώς έγκυρες και σαφείς και μολονότι καθεμιά από τις σχέσεις που συνθέτουν μπορεί να εκφραστεί με λέξεις εντελώς ακριβείς. Έτσι το πνεύμα κινείται σε έναν κλειστό χώρο μερικής αλήθειας, που ενδέχεται να είναι άλλοτε μικρότερος ή μεγαλύτερος, χωρίς να μπορεί ποτέ να ρίξει ούτε καν ένα βλέμμα σε αυτό που βρίσκεται απ' έξω.

Το πρόσωπο και το ιερό
S. Weil​

 

[glayki]

«ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ τα χρόνια σου, κανείς δεν θα σου τα επιστρέψει. Η ζωή θα ακολουθήσει το δρόμο που άρχισε και δεν πρόκειται ούτε να αναστρέψει, αλλ’ ούτε και να περιορίσει την πορεία της. ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΘΟΡΥΒΟ, δεν θα σου θυμίσει πόσο γρήγορη είναι. Θα γλιστρήσει σιωπηλή, δεν πρόκειται να γίνει μεγαλύτερη με βασιλικές διαταγές ή λαϊκές επιδοκιμασίες. Όπως άρχισε την πρώτη μέρα, έτσι θα εξακολουθήσει, πουθενά δεν θα αλλάξει τη διαδρομή της, πουθενά δεν θα καθυστερήσει.
ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Εσύ θα έχεις απορροφηθεί από τις ασχολίες σου και η ζωή θα προχωρεί ακάθεκτη και κάπου στο μεταξύ θα έρθει ο θάνατος, για τον οποίο, είτε το θέλεις είτε όχι, θα πρέπει να βρεις κάποιον ελεύθερο χρόνο».

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Σενέκα, Περί της συντομίας της ζωής