Σκέψεις... III

[Valder]

Αν πεθάνω θα μου κλάσετε τ αρχίδια όλοι εσείς που ξέρατε τι έπρεπε να κάνω καλύτερα με τη ζωή μου.

Εκεί θα πας, αυτό θα κάνεις, αυτό θα έχεις (και δεν το είχα ποτέ εν τέλει).

Γάμησα την υγεία μου στο άγχος που μόνο εγω ξέρω τι τράβηξα και τι μπορώ να κανω και τι όχι, και οι άνετοι απέξω "μα γιατι δεν κανεις οτι πρέπει οπως όλοι οι άλλοι;"

Γιατί δεν είμαι σαν τους άλλους αλλα κάτι που έχει άλλες αναγκες;

Γαμιέστε, μαλάκες. Θα μου κλάσετε τ αρχίδια, θα σας στοιχειώσω από την Άλλη Πλευρά να μη μπορείτε να βρείτε ησυχία ούτε σε εκατό ζωές.

 

[parafernalia]

Είναι τυχαίο που ο Κούγιας πέθανε την ημέρα που όλη η Ελλάδα ζητάει δικαιοσύνη;
(προφανώς και είναι, το ερώτημα είναι...ρητορικόν. )

 

[Kate1914]

Πώς γίνεται να συνεννοούμαστε κάποιες φορές τόσο καλά, και άλλες όχι;
Αν και εδώ δε λέω. Έχεις και εσύ τα δίκια σου, και σωστά το είπες. Αλλά να, αν δεν αρχίσουμε κάποια στιγμή να κάνουμε το σωστό, μετά αυτό γίνεται. Υπάρχουν αδικημένοι, όπως εσύ. Από κάπου πρέπει να αρχίσουμε, έτσι δεν είναι;

Τι να κάνεις... μου έκανες λίγο την καρδιά περιβόλι, και όχι από δικό σου φταίξιμο. Αλλά επειδή μου υπενθύμισες πόσο άθλιος είναι ο κόσμος μας... Πώς γίνεται ρε φίλε να υπάρχουν καθημερινοί άνθρωποι που πάνε να σου κάνουν κακό, για το χρήμα (υποθέτω); Δηλαδή δε σκέφτεσαι ρε παλιομαλάκα αυτή την οικογένεια; Πόσο παλιοράτσα είστε σε εκείνο τον τόπο τελικά.

Δεν εύχομαι κακό σε κανέναν, αν και πήγα να κάνω κακές σκέψεις. Ωστόσο, πώς θα ήθελα κάποια στιγμή να υπάρξει δικαιοσύνη, για όλους. Από τα πιο μικρά, έως τα πιο μεγάλα. Και λυπάμαι που δε θα υπάρξει, γιατί αυτό γίνεται. Δηλαδή οκ, πρέπει να συμβεί κάτι τρομερό για να υπάρξει δικαιοσύνη; Οι άλλοι θάνατοι τι, μας φαίνονται πλέον σύνηθες φαινόμενο και άρα όχι άξιοι δικαιοσύνης και διαδηλώσεων;

Γιατί και ένας άνθρωπος να πεθάνει, πρέπει να αποδίδονται ευθύνες. Αλλά να, σε αυτό το ηλίθιο κράτος ζούμε, με αυτούς τους πανηλίθιους πολίτες που τελικά είναι μερικές φορές ίδιοι με αυτούς που μας κυβερνάνε.
Υποκριτές. Να φάτε σκατά, που πήγατε να καλύψετε την ευθύνη του άλλου επειδή ήταν τουρίστας. Γιατί 1000% για αυτό το κάνατε. Σκουπίδια, ε σκουπίδια.
Και ας είναι η υπόθεση κάποιες δεκαετίες πριν. Παλιάνθρωποι. Τώρα κατάλαβα γιατί δεν τους χωνεύεις εσύ. Και το ίδιο θα κάνω και εγώ. Και ας μην είναι σωστό.

 

[American Economist]

 

[parafernalia]

Ωραίο το μασκέ παρτάκι στη λέσχη αλλά πως μπορούν όλοι να χορεύουν όλα; Και Μακαρένα και παπάκια;

Ευτυχώς έπαιξε το φιλαράκι μου ένα Ρίτσι, άδειασε η πίστα και μείναμε μόνοι ... να χορεύουμε σαν το λεμόνι.

 

[Azur]

Πρέπει να μάθω να φεύγω νωρίς, από την πρώτη ένδειξη ασέβειας προς τα πιστεύω και το πρόσωπό μου, και όχι αφού έχω αρχίσει να φέρομαι κι εγώ το ίδιο.

Παραείμαι ανεκτικός και ελαφρόμυαλος.

 

[Valder]

Σας το πα οτι θα την πλευρίσει κι αυτήν; Σας το πα.

Ποιός ξέρει τι τέρατα θα της έχει πει για μας;

Σύστημα το πισώπλατο τελικά.

 

[Azur]

Πότε θα πάψω να είμαι συνεργάσιμος με ανθρώπους που δεν θέλουν να είναι συνεργάσιμοι μαζί μου;

 

[Kate1914]

ΑΥΤΟ

 

[Joji]

Δεν θα είμαι ποτέ εκείνη.

 

[Kate1914]

Τελικά, το μεγαλύτερο λάθος μας (ή τουλάχιστον, ένα από τα μεγαλύτερα) ως ανθρωπότητα είναι ότι δεν αναζητούμε το ενωτικό "ξεκάθαρο", αλλά το διχαστικό και εγωιστικό "αόριστο", "έμμεσο".

Πόσα προβλήματα θα λύνονταν αν απλώς επιλέγαμε να μιλήσουμε και να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον. Γιατί το έχουμε αναγάγει σε τέτοιο τεράστιο πρόβλημα αυτό; Κάθε φορά που το διαπιστώνω αυτό στη ζωή, λυπάμαι όλο και παραπάνω.

 

[Valder]

Καλά μπήκε ο Μάρτης. Δεν μου λειπε κάτι άλλο. Όλα τα χα.

Πως γινεται οταν εισαι σκατωμενος μεχρι το λαιμό, να μπαίνει και το κερασάκι.

 

[Κάμπια]

Πόσα ακόμα crash out

 

[Aleksa]

 

[Hased Babis]

Μήπως για να ευημερήσει η ελληνική κοινωνία, πρέπει να πάρουμε τα καλά στοιχεία από την Κίνα;

 

[Aleksa]

 

[ultraviolence]

Θέλω να ξερασω. Εντελώς τυχαία θυμήθηκα τότε που μας έβαζαν οι γονείς να πηγαίνουμε στην θεία κοινωνία, μικρά παιδιά, ενώ όλοι οι γέροι και οι γριές είχαν γλείψει το κουτάλι πριν από εμάς.
Τι τραύματα.

 

[Aleksa]

 

[Azur]

Θα μένω μακριά από ανθρώπους που διαρκώς κριτικάρουν, γκρινιάζουν και ζητάνε, γιατί με εξαντλούν.

Ήμουν κι εγώ ένας τέτοιος άνθρωπος στο παρελθόν (μέχρι να διαγνωστώ με κατάθλιψη) και πλέον αντιλαμβάνομαι πόσο πολύ φορτικός ήμουν για τους άλλους.

Όλα θα πάνε καλά!

 

[Κάμπια]

ωρε τι φρικες βαρούσα για έναν άνθρωπο που μου είναι πλέον αγνώριστος

Μην αφήνετε το μυαλό σας να πάρει αέρα