Σκέψεις... III

[Υδροχόος]

"Οἱ ἄνθρωποι καταντήσανε σὰν ἄδεια κανάτια, καὶ προσπαθοῦν νὰ γεμίσουν τὸν ἑαυτό τους, ρίχνοντας μέσα ἕνα σωρὸ σκουπίδια, ἐκθέσεις μὲ τερατουργήματα, μπάλλες, ὁμιλίες καὶ ἀερολογίες, καλλιστεῖα, ποὺ μετριέται ἡ ἐμορφιὰ μὲ τὴ μεζούρα, ἠλίθιους καρνάβαλους, συλλόγους λογῆς-λογῆς μὲ γεύματα καὶ μὲ σοβαρὲς συζητήσεις γιὰ τὸν ἴσκιο τοῦ γαϊδάρου, συνδέσμους ἀφιερωμένους στοὺς ἀποθεωμένους ἄνδρας τῆς Εὐρώπης κι ἕνα σωρὸ ἀλλὰ τέτοια. Αὐτή, μὲ μιὰ ματιά, εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς ἀνθρωπότητας σήμερα, ποὺ νὰ μὴν ἀβασκαθῇ!"


(Φώτης Κόντογλου)

 

[glayki]

 

[Aleksa]

 

[Nascentes morimur]

Μαύρισε πάλι η καρδιά μας ...
Ο κόσμος πάει από το κακό στο χειρότερο.
Δολοφονίες , πνιγμοί πόλεμος..
Μια ματιά σε όλα αυτά δίνουν τις απαντήσεις σε νήματα που ανοίχτηκαν τελευταία.

 

[Valder]

Ατάραχος, ψυχρός, αψυχολόγητος ίσως.

Δεν ξέρω αν με αγαπώ, αν με θαυμάζω, αν ανησυχώ λιγάκι πως έχασα ένα κομμάτι του εαυτού μου ή βρήκα ένα άλλο.

Δεν το περίμενα να γίνω έτσι. Βασικά, μου αρέσω πιο πολύ έτσι.

Και μπράβο μου.

 

[Κάμπια]

Κάτι με τσίμπησε και ο υποχόνδριος εαυτός μου έχει φρίξει

 

[Himela]

Αναπολώ τον καιρό που το μόνο που μας απασχολούσε στις ειδήσεις ήταν τί έφαγε η Πισπιρίγκου.

 

[Aleksa]

 

[Valder]

Όταν πόνταρε εναντίον σου και απέδειξες ότι έχασε στην πράξη.

Αξία ανεκτίμητη.

 

[glayki]

Όταν κανείς δεν σε ξυπνάει το πρωί,
κανείς δεν σε περιμένει την νύχτα,
και μπορείς να κάνεις ότι θες.

Τι το ονομάζεις;
Ελευθερία ή μοναξιά;

- Charles Bukowski

 

[Κάμπια]

Έπαιζα με τη ζωή. Κι άμα παίζεις με τη ζωή, παίζεις και με το θάνατο.

Κατερίνα Γώγου

 

[Nascentes morimur]

Πάνω στις χειρότερες σου απογοητεύσεις, όπου οι πάντες σε πουλάν, πουλάν τους εαυτούς τους, και όπου τα πάντα γύρω σου έχουν ξεπουληθεί. Εκεί είναι που βγάζεις τον πιο αγνό εαυτό σου και τον δίνεις οπουδήποτε, παντού στον πιο τυχαίο άσχετο. Ακόμα και σε αυτούς που απεχθάνεσαι, τους πιο σιχαμερούς. Είναι η στιγμή της ήττας σου, της πιο πικρής σου ήττας, αλλά και της νίκης σου, της πιο σπουδαίας νίκης.

Τίποτε δεν έχει αξία και τα πάντα ρέουν απαλά.

Κάτι από το αγαπημένο Νικόλα .

 

[Valder]

"Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί."


Χριστούλης

 

[glayki]

Πέρα από την πόρτα μου υπάρχει ένα σκυλί .
Δεν μπορώ να φύγω .Δεν υπάρχει διαφυγή.
Και όσο και αν φοβάμαι την δαγκωματιά πιο πολύ φοβάμαι την ελευθεριά .

Στίχοι για το τραγούδι Δαγκωματιά The Boy

 

[Κάμπια]

 

[Valder]

Χοντραίνει το πράγμα, το παρατραβάνε στη Μέση Ανατολή. Φαντάζεσαι να χε μπει η ψυχή σου σε σώμα ανθρώπου από κει; Να ζούσες τέτοια ζωή;

Πόσο κωλόφαρδοι -ενίοτε και αχάριστοι- είμαστε που εχουμε ενα πιατο φαι και μια στεγη πανω απ το κεφάλι μας.

 

[Nascentes morimur]

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί.

Spoiler

 

[Κάμπια]

Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους. Τόσο απλό

 

[Aleksa]

 

[Valder]

Σε αγαπώ τόσο πολύ παιδί μου, που θα σου γράψω ποιήματα, ολόκληρο βιβλίο για σένα.

Ναι ρε, στη γάτα. Πρόβλημα;