Σκέψεις... III

[Guest 881237]

Ποιο;

Για κάτι που συνέβη.

 

[Guest 709611]

 

[RafAspa94]

 

[H|M]

Ήταν ότι καλύτερο έχω βιώσει.
Ήταν ότι καλύτερο έχω νιώσει.
Ήταν όσα αδυνατώ να περιγράψω με λόγια.

Μ' έλεγε...
Ήμουν η πρώτη και η τελευταία της σκέψη κάθε μέρα.
Ήμουν η αναπνοή που 'θελε να αισθάνεται δίπλα της κάθε πρωί.
Ήμουν τα δάχτυλα που 'θελε να νιώθει μπλεγμένα στα δικά της.
Ήμουν τα μάτια που ξεχώριζε μέσα σε πλήθος ανθρώπων.
Ήμουν η φωνή που διέκρινε μέσα σε κραυγές άλλων.

Αλλά έπαψε να με σκέφτεται.
Αλλά έπαψε να με κοιτάζει.
Αλλά έπαψε να μου απευθύνεται.
Αλλά πια ανταλλάσσει αλλού αναπνοές.
Αλλά πια μπλέκει με άλλα δάχτυλα.

Ήταν πολλά...
Αλλά κρίμα. Δε θα το μάθει ποτέ.

 

[Aleksa]

 

[Guest 709611]

 

[Valder]

Όταν βλέπεις το γατί να έχει πεταξει έξω ένα ξερό κουραδάκι και να το κοπανάει στην πόρτα του υπνοδωματίου προκειμένου να σε αναγκάσει να του δώσεις λίγη προσοχή:

 

[Guest 881237]

 

[H|M]

 

[Aleksa]

 

[Guest 881237]

Μπείτε στη συζήτηση .

 

[parafernalia]

 

[H|M]

Θυμάμαι, η λογική μου 'λεγε φύγε.
Μα η καρδιά μου 'λεγε μείνε.

Αλήθεια, δεν ήξερα τι να κάνω.
Αλλά τότε το ένστικτο μου 'πε, μείνε.
Έτσι και μεινα.

Στη συνέχεια, πέρασα πολλά. Αγάπησα, χάρηκα, λάτρεψα.
Ύστερα, έπεσα, έκλαψα και στο τέλος έχασα.

Τότε θυμήθηκα το λόγο που σκεφτόμουν.
Έπειτα αντιλήφθηκα πως και το χρόνο να γύριζα πίσω, πάλι το ίδιο θα έκανα.
Ναι έτσι θα επέλεγα.
Ξανά και ξανά.
Για όσες φορές.

Και να σου πω κάτι;
Δε μετανιώνω. Όχι.
Δε γίνεται να μετανιώνεις, για κάτι που σε ώθησε.
Που σε έθισε.

 

[Guest 881237]

Σ αγαπώ γιατί με δέχτηκες όπως είμαι

 

[Guest 709611]

 

[parafernalia]

(απ' την ταινία "Κοινός Παρονομαστής")

 

[accurate]

Καληνύχτα

 

[Aleksa]

 

[Guest 881237]

 

[H|M]

Μη με πλησιάζεις...
Είμαι πολύ δύσκολος άνθρωπος, δε θα με αντέξεις.

Κι άμα δε με αντέξεις, θα φύγεις.
Κι άμα φύγεις, θα απελπιστώ.
Κι άμα απελπιστώ, δε με σώζει τίποτα.

Γι' αυτό, μη με πλησιάζεις.
Άμα με πλησιάσεις, θα δεθώ.
Κι άμα δεθώ, δε ξεμπλέκω.
Κι άμα δε ξεμπλέξω, θα πνιγώ...