Σκέψεις... III

dum dum boy

Διάσημο μέλος

Ο Θανάσης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Εργάτης/τρια και μας γράφει απο Αλβανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3,512 μηνύματα.

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,946 μηνύματα.
7536c17cacdd544.gif
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 32,122 μηνύματα.

Guest 009012

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
what does love look like the therapist asks
one week after the breakup
and i’m not sure how to answer her question
except for the fact that i thought love
looked so much like you

that’s when it hit me
and i realized how naive i had been
to place an idea so beautiful on the image of a person
as if anybody on this entire earth
could encompass all love represented
as if this emotion seven billion people tremble for
would look like a five foot eleven
medium-sized brown-skinned guy
who likes eating frozen pizza for breakfast

what does love look like the therapist asks again
this time interrupting my thoughts midsentence
and at this point i’m about to get up
and walk right out the door
except i paid too much money for this hour
so instead i take a piercing look at her
the way you look at someone
when you’re about to hand it to them
lips pursed tightly preparing to launch into conversation
eyes digging deeply into theirs
searching for all the weak spots
they have hidden somewhere
hair being tucked behind the ears
as if you have to physically prepare for a conversation
on the philosophies or rather disappointments
of what love looks like

well i tell her
i don’t think love is him anymore
if love was him
he would be here wouldn’t he
if he was the one for me
wouldn’t he be the one sitting across from me
if love was him it would have been simple
i don’t think love is him anymore i repeat
i think love never was
i think i just wanted something
was ready to give myself to something
i believed was bigger than myself
and when i saw someone
who probably fit the part
i made it very much my intention
to make him my counterpart

and i lost myself to him
he took and he took
wrapped me in the word special
until i was so convinced he had eyes only to see me

maybe we’re looking at it wrong
we think it’s something to search for out there
something meant to crash into us
on our way out of an elevator
or slip into our chair at a cafe somewhere
appear at the end of an aisle at the bookstore
looking the right amount of sexy and intellectual
but i think love starts here
everything else is just desire and projection
of all our wants needs and fantasies
but those externalities could never work out
if we didn’t turn inward and learn
how to love ourselves in order to love other people

love does not look like a person
love is our actions
love is giving all we can
even if it’s just the bigger slice of cake
love is understanding
we have the power to hurt one another
but we are going to do everything in our power
to make sure we don’t
love is figuring out all the kind sweetness we deserve
and when someone shows up
saying they will provide it as you do
but their actions seem to break you
rather than build you
love is knowing who to choose
 

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,946 μηνύματα.
260374437.jpg
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 32,122 μηνύματα.
house-meme1.jpg
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 32,122 μηνύματα.
Τόσα χρόνια ήμουν μαλθακός, πειθήνιος, ζούσα με την ελπίδα στο κέντρο της ψυχής.

Η ελπίδα σκοτώνει.

Και το κατάλαβα καλά όταν μου σκότωσες την ελπίδα μέσα μου, κάθε καλό που είχα, οτι πιο δυνατό και αγνό, ότι πιο πρόθυμο και καλοσυνάτο.

Τουλάχιστον σκότωσες μαζί τη μαλθακότητα, την πειθήνια φύση μου, μαζί και την ελπίδα πριν ευτυχώς καταφέρει να με αποτελειώσει.

Μου έδωσες ένα αρκετά γερό ταρακούνημα... Ναι πάντα κάτι αφήνει πίσω μια τέτοια αδικία.

Σε κάνει όμως να διψάς και για επιβίωση. Σε ξυπνάει.

Από τη μια ουρλιάζει ο λύκος μέσα σου, από την άλλη όμως τουλάχιστον πια υπάρχει λύκος. Και πεινάει.
 

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,946 μηνύματα.
2000129.jpg
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 32,122 μηνύματα.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top