Σκέψεις... III

[Aleksa]

 

[H|M]

 

[EvanescenceQ]

Γιατί τους ανθρώπους αν τους προδώσεις, δεν θα τους πονέσουν τα ψέματα που είπες, αυτά που έκανες ή δεν έκανες, μα το γεγονός ότι δεν θα μπορούν να σε εμπιστευθούν ξανά.
Μετά από μια προδοσία η εμπιστοσύνη είναι δύσκολο να σε πλησιάσει ξανά, γιατί έχει ένα καταραμένο ελάττωμα, δεν ξεχνά ποτέ και η περηφάνια της είναι πολύ ισχυρή.
Κι αν ακόμα μετά από πολύ κόπο και αγώνα καταφέρεις να την ξανακερδίσεις, ένα είναι σίγουρο, πως θα το κάνει με μισή καρδιά!
Δεν θα σου παραδοθεί ολάκερη όπως κάποτε, ίσως γιατί δεν θα σε αναγνωρίζει πια.
Κατερίνα Μιχελάκη

 

[Guest 709611]

 

[EvanescenceQ]

Πώς αγαπούν σιωπηλά; Πώς ματώνουν από αγάπη δίχως να πουν κουβέντα; Κάθε φορά που σε βλέπω, σε ερωτεύομαι από την αρχή, τρελά, παράφορα.
Κάθε φορά που με κοιτάζεις, με εκείνα τα τρυφερά μάτια, εκείνο το τόσο όμορφο πρόσωπο, θέλω να σε πλησιάσω να σε φιλήσω.. Σαν μικρό παιδί αισθάνομαι δίπλα σου. Παράφορα ερωτευμένη, έτοιμη να γκρεμίσω και να χτίσω από την αρχή.
Μαρία Σταματοπούλου

 

[Nascentes morimur]

Οι αγέλαστοι έχουν την τάση να βλέπουν σε κάθε αστείο μια ιεροσυλία,
επειδή όντως κάθε αστείο είναι ιεροσυλία.

είπε ο Μίλαν.

 

[EvanescenceQ]

Τα μάτια υποφέρουν, όμως έχουν καρφωθεί εκεί που πονούν.
Τον φιλάς με πάθος.
Ο χρόνος σταματά.
Η καρδιά μου δεν χτυπά πια.
Δεν είσαι εσύ...αποκλείεται!
Κάποια άλλη είναι στη θέση σου
Θέλω να σηκωθώ και να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη, "σταματήστε". Να βάλω τέλος σε αυτό το αδιανόητο σκηνικό. Να στείλω στο διάολο τους πρωταγωνιστές.
Δε μιλώ.
Δεν έχω δικαίωμα πια!
Φεύγω ηττημένος.
Τριστάνος

 

[Guest 709611]

 

[EvanescenceQ]

Δεν μοιάζει με τίποτα άλλο πάνω στην γη.
Δεν επιτυγχάνεται υπό πίεση.
Δεν χρειάζεται να μιλήσεις.
Δεν χρειάζεται καν, να ξέρεις τί να πεις.
Το μόνο που θέλει, είναι θάρρος, να ανοίξεις διάπλατα τα χέρια και την καρδιά σου και να αφεθείς, στην ζεστασιά του σώματός απέναντί σου και να συγχρονίσεις την αναπνοή σου με την δική του.
Να αφεθείς, να ξεκουραστείς μέσα σε εκείνα τα χέρια.
Να ακουμπήσεις προσεχτικά και με ευλάβεια σε εκείνη την καρδιά που και εκείνη με την σειρά της σου αφήνεται και σε εμπιστεύεται να την νιώσεις.
Φύλλις Γκούστη

 

[Valder]

 

[H|M]

Κι αν πρόσεξες, ήμουν εδώ.
Κι αν γέλασες, ήμουν εδώ.
Κι αν λυπήθηκες, ήμουν εδώ.
Κι αν έκλαψες, ήμουν εδώ.
Κι αν λύγισες, ήμουν εδώ.
Κι αν ζήλεψες, ήμουν εδώ.
Κι αν θύμωσες, ήμουν εδώ.
Κι αν φώναξες, ήμουν εδώ.
Κι αν τσακώθηκες, ήμουν εδώ.
Κι αν έφυγες, ήμουν εδώ.
Κι αν μετάνιωσες, ήμουν εδώ.

Το πρόσεξες;
Εγω ήμουν πάντα εδώ!

Ο εαυτός σου

 

[Guest 709611]

Κι αν πρόσεξες, ήμουν εδώ.
Κι αν γέλασες, ήμουν εδώ.
Κι αν λυπήθηκες, ήμουν εδώ.
Κι αν έκλαψες, ήμουν εδώ.
Κι αν λύγισες, ήμουν εδώ.
Κι αν ζήλεψες, ήμουν εδώ.
Κι αν θύμωσες, ήμουν εδώ.
Κι αν φώναξες, ήμουν εδώ.
Κι αν τσακώθηκες, ήμουν εδώ.
Κι αν έφυγες, ήμουν εδώ.
Κι αν μετάνιωσες, ήμουν εδώ.

Το πρόσεξες;
Εγω ήμουν πάντα εδώ!

Ο εαυτός σου

 

[EvanescenceQ]

Θα τα γκρέμιζες όλα για εμένα για ακόμη μια φορά;
Ξέρω αγάπη μου, ξέρω, κουράστηκες και δεν σε κατηγορώ μα ξέρω πως θα ερχόσουν παρόλο το κακό που σου έκανα. Ξέρω γιατί ξέρω πως με αγαπάς ακόμη. Ή μήπως κουράστηκες τόσο που δεν έχει γυρισμό;
Γι’ αυτό σου φωνάζω, γι’ αυτό σε ρωτάω και θα περιμένω να μου γνέψεις την απάντηση σου. Βλακείες λέω πως ξέρω, τάχαμου ξέρω, τίποτε δεν είναι δεδομένο και τίποτε δεν μένει για πάντα αν δεν το θελήσεις, αν δεν το κρατήσεις με νύχια και με δόντια.
Δεν ξέρω αλήθεια τι με πιάνει μα θα ήθελα εκείνη την μια απάντηση που θα σε κάνει να γυρίσεις κοντά μου έστω για λίγο, είτε για πολύ ή καλύτερα για πάντα.
Δεν ξέρω…
Γρηγοροπούλου Στέλλα

 

[EvanescenceQ]

Η ευτυχία δεν έχει μέγεθος…
Ούτε η αγάπη έχει…
Ευτυχώς δηλαδή…
Γιατί εαν και αυτές ενδιαφερόντουσαν να στενέψουν… θα στένευαν τα πράγματα και για όλους εμάς…
Είναι πληθωρικές… τεράστιες… φουσκωτές…
Έτσι είναι η ευτυχία και η αγάπη… δυο φίλες κολλητές που δεν προσπαθούν να χωρέσουν σε μικρότητες…
Θέλουν όλο τον χώρο δικό τους… και όλο το χρόνο τρέφονται… με ανθρώπινες ματιές… αγγίγματα… αισθήσεις… τρώνε τρώνε και όλο μεγαλώνουν… και όλο φαρδαίνουν… και γίνονται τόσο εύσωμες που δεν χωρούν ούτε στη σκέψη όλων αυτών των στενόμυαλων που τις φωνάζουν χοντρές…
Αγαπάμε να ταϊζουμε αυτές τις κολλητές… γιατί μαζί τους τρεφόμαστε και εμείς…
Για τους υπόλοιπους… ας μείνουν νηστικοί…
Απο Fb

 

[Aleksa]

 

[EvanescenceQ]

Όταν πεθάνεις, μην ανησυχείς για το σώμα σου... οι συγγενείς σου θα κάνουν ό,τι είναι απαραίτητο σύμφωνα με τις δυνατότητές τους.
Θα βγάλουν τα ρούχα σου,
Θα σε πλύνουν.
Θα σε ντύσουν.
Θα σε πάρουν από το σπίτι σου και θα σε μεταφέρουν στη "νέα σου διεύθυνση".
Πολλοί θα έρθουν στην κηδεία σου για να «πουν αντίο». Κάποιοι θα ακυρώσουν δεσμεύσεις και ακόμη και θα χάσουν τη δουλειά τους για να έρθουν.
Τα αντικείμενά σου, ακόμη και αυτά που δεν σου άρεσε να δανείζεις, θα πουληθούν, θα δοθούν ή θα καούν.
Τα κλειδιά σου
Τα εργαλεία σου
Τα βιβλία σου
Τα όργανα σου
Τα CD σου
Τα παπούτσια σου
Τα ρούχα σου...
Και να είσαι σίγουρος ότι
ο κόσμος θα σταματήσει να κλαίει για σένα.
Η οικονομία θα συνεχιστεί.
Στη δουλειά σου, θ' αντικατασταθείς. Κάποιος με τις ίδιες ή καλύτερες ικανότητες θα πάρει τη θέση σου.
Τα περιουσιακά σου στοιχεία θα μεταβούν στους κληρονόμους σου...
Και μην έχεις την εντύπωση ότι θα συνεχίσουν να σε αναφέρουν, να σε κρίνουν, να ρωτούν και να επικρίνουν για τα μικρά και μεγάλα πράγματα που έκανες στη ζωή.
Άτομα που σε γνώριζαν μόνο από την εμφάνισή σου θα πουν: "Φτωχός... ή περνούσε υπέροχα!"
Οι ειλικρινείς φίλοι σου θα κλαίνε για μερικές ώρες ή λίγες μέρες, αλλά μετά θα επιστρέψουν στο γέλιο.
Τα ζώα σου θα συνηθίσουν στον νέο κάτοχο.
Οι φωτογραφίες σου θα παραμείνουν στον τοίχο για λίγο ή θα συνεχίσουν σε κάποιο έπιπλο, αλλά στη συνέχεια θα διατηρηθούν στο κάτω μέρος ενός συρταριού.
Κάποιος άλλος θα καθίσει στον καναπέ σου και θα φάει στο τραπέζι σου.
Ο βαθύς πόνος στο σπίτι σου θα διαρκέσει μια εβδομάδα, δύο, ένα μήνα, δύο, ένα χρόνο, δύο... Τότε θα προστεθείς στις αναμνήσεις και στη συνέχεια, η ιστορία σου τελείωσε.
Τελείωσε ανάμεσα στους ανθρώπους, τελείωσε εδώ, τελείωσε σε αυτόν τον κόσμο.
Αλλά ξεκίνησε η ιστορία σου στη νέα σου πραγματικότητα... στη ζωή σου μετά το θάνατο.
Η ζωή σου και όλα εγκόσμια, έχασαν την αξία που είχαν.
Σώμα
Ομορφιά
Εμφάνιση
Επίθετο
Άνεση
Πίστωση
Κατάσταση
Θέση
Τραπεζικός λογαριασμός
Σπίτι
Αυτοκίνητο
Επάγγελμα
Τίτλοι
Διπλώματα
Μετάλλια
Τρόπαια
Οι φίλοι
Μέρη
Σύζυγος/σύντροφος
Οικογένεια
Στη νέα σου ζωή θα χρειαστείς μόνο το πνεύμα σου. Και η αξία που έχεις συγκεντρώσει εδώ θα είναι η μόνη περιουσία που θα έχεις εκεί.
Αυτή η τύχη είναι η μόνη που θα πάρεις μαζί σου και δημιουργείται κατά τη διάρκεια της περιόδου που βρίσκεσαι εδώ. Όταν ζεις μια ζωή αγάπης για τους άλλους και σε γαλήνη με τον γείτονά σου, ζυμώνεις την πνευματική σου περιουσία.
Γι 'αυτό προσπάθησε να ζήσεις πλήρως και να είσαι ευτυχισμένος ενώ βρίσκεσαι εδώ γιατί, όπως είπε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης: "Δε θα πάρεις αυτά που έχεις από δω. Μόνο ό,τι έδωσες θα πάρεις".
Απο Fb

 

[Aleksa]

 

[EvanescenceQ]

Τι σου λείπει τέλος πάντων;
Τι σου λείπει;
Πες μου.
Τι σου λείπει για να πεις, ‘’…ναι ρε, είμαι καλά. Είμαι ευτυχισμένος’’.
Δε φαντάζεσαι πόσο σιχαίνομαι φράσεις του τύπου, ‘’υπάρχουν και χειρότερα’’.
Αλλά να σου πω κάτι;
Υπάρχουνε ρε φίλε. Υπάρχουν. Και δεν υπάρχουν απλά χειρότερα.
Υπάρχουνε άσχημα. Υπάρχουν τραγικά.
Υπάρχουνε άνθρωποι δίπλα σου, που τραβάνε πραγματικά κουπί. Υπάρχουνε άνθρωποι, που περνάνε λούκι. Υπάρχουνε άνθρωποι, που σηκώνουνε τέτοιο σταυρό βαρύ, που ντρέπεσαι να τους κοιτάξεις ίσια στα μάτια…
Δε θα σε κρίνω εγώ. Δεν είναι δουλειά μου.
Εγώ έχω άλλωστε, τα δικά μου χάλια να κοιτάξω.
Κάτσε όμως και σκέψου. Κάνε την αυτοκριτική σου.
Και αν δεις, ότι τα πράγματα στη ζωή σου, δεν είναι τελικά τόσο άσχημα, πες ένα ‘’δόξα τω Θεώ’’, τόσο μεγάλο, που θα τραντάξει όλη τη ψυχή σου!!
Aπο Fb

 

[H|M]

Έρωτας ρε δεν είναι οι καρδούλες, τα «σ' αγαπάω» και τα «αγάπη μου, μωρό μου» με τα μηνύματα. Αυτά είναι για τα παιδάκια!

Έρωτας, είναι ο άλλος να αποτελεί τη μόνη σου σκέψη από τη στιγμή που θα ξυπνήσεις μέχρι να κοιμηθείς!
Είναι τα γελια, οι αγκαλιές και οι βλακείες που κάνετε μόνο όταν είστε μαζί!
Είναι τα κρυφά και πονηρά βλέμματα! Είναι να νιώθεις ευτυχισμένος/η με ένα του/της χαμόγελο.
Είναι να 'σαι πάντα δίπλα στον αλλο σ' ό,τι χρειάζεται!
Είναι να κάνεις θυσίες, να μην βρίσκεσαι ποτέ ανάμεσα σε δύο επιλογές!
Είναι να νιώθεις όταν είσαι μαζι του/της πως ο υπόλοιπος κόσμος δεν υπάρχει!

Και στην τελική; Είναι όλη σου η ΖΩΉ!"

 

[EvanescenceQ]

Αναμνήσεις ένα σωρό...
Οι λεπτομέρειες είναι θολές...
Υπάρχουν Αναμνήσεις που μας αλλάζουν,που μας κάνουν αυτό που είμαστε...
Αναμνήσεις:
Ένα μωσαϊκό εικόνων και συναισθημάτων...
Που μαρτυρά πως φτάσαμε ως εδώ...
Περνούν τα χρόνια και συνειδητοποιούμε πως δεν είμαστε πάρα μόνο οι εμπειρίες μας.
Και μέσα σε αυτά είναι ο πόνος...
Η πιο δυσάρεστη εμπειρία...
Μια εμπειρία που μας φέρνει πιο κοντά...
Πιο κοντά στους ανθρώπους μας..
Πιο κοντά στην αλήθεια μας...πιο κοντά στον εαυτό μας.
Υπάρχουν φορές που αναρωτιέμαι:
Δικές μου αναμνήσεις είναι ή των ανθρώπων που αγαπώ; ;;
Της μητέρας μου,της αδερφής μου,της Κόρης μου η της εγγονης μου;;;;
Δικές μου οι μάχεςπου δώσαμε;;;;
Και πως κερδίζεις την άνιση μάχη; ;;
Ξέρω πως...έμαθα...
Συνεχίζεις πιο σκληρά...
Οι γονείς και τα παιδιά μας ...
Που σταματάμε εμείς και ξεκινούν αυτά; ;;
Ξέρει άραγε κανείς ;;;
Στο όνειρο κρίνονται όλα τελικά...
Στο Όνειρο!!!!
(Σκέψεις από το βιβλίο
Βαθειά κρυμμένα μυστικά )