Σκέψεις... II

Status
Το θέμα δεν είναι ανοιχτό για νέες απαντήσεις.

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
1586507873195.png


...Είπε η αλεπού: "Μέχρι στιγμής είσαι για μένα ένα μικρό αγόρι, ίδιο ακριβώς με άλλα εκατό χιλιάδες μικρά αγόρια. Κι εγώ δεν σ΄έχω ανάγκη. Ούτε κι εσύ μ΄έχεις ανάγκη. Δεν είμαι για σένα παρά μια αλεπού ίδια ακριβώς με άλλες εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Αν όμως με εξημερώσεις θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο..."

...

... "Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι΄αυτό που έχεις εξημερώσει..."
 

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
In my head, there's a greyhound station
where I send my thoughts to far off destinations
 

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
 

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Front Porch Step makes me depressed on a whole different level...
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,507 μηνύματα.
Η Ελληνική αγορά εργασίας σε ένα μεμε:

equal opportunity employer experience.jpg
 

*Serena*

Τιμώμενο Μέλος

Η Raven αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών, επαγγέλεται Χορογράφος και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 5,992 μηνύματα.
 

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
 

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
εκει που καθεσαι και κοιτας τον τοιχο για να ξελαμπικαρουν τα ματια σου ,που εχουν αρχισει να βλεπουν ακυρες σκιασεις και χρωματα να κινουνται σαν τα παρασιτα σε καθε καναλι τυπικης τηλεορασης χωριου κοντα στον εβρο, απο τις ατελειωτες μερες που "βλεπεις"/χαζευεις σερι νετφλιξ και μεσα στην απελπισα σου ,για καθε λαιβ που εχασες,χανεις και θα χανεις φετος, ξαφνικα θυμασαι οτι καποτε,στα ενδοξα χρονια του το στεκι ειχε ραδιοφωνικες εκπομπες και οτι αυτο ηταν το μονο μουσικο ιβεντ που ειχες στη ζωη σου τοτε- το λες και παρηγορο.
 
Status
Το θέμα δεν είναι ανοιχτό για νέες απαντήσεις.
Top