Σκέψη 1: Με λυπεί, με στεναχωρεί να βλέπω παιδιά της ηλικίας μου να είναι τόσο παθιασμένα, να φοράνε παρωπίδες και χωρίς σκέψη να υποστηρίζουν ιδέες και απόψεις επειδή έτσι έμαθαν ή έτσι τους είπαν. Πως η δική μου η γενιά θα αλλάξει τον κόσμο και θα τον κάνει λίγο καλύτερο; Βλέπω πρώην συμμαθητές μου να είναι τόσο ηλίθια κολλημένοι, που θέλω να ξεχάσω οτι τους ξέρω... άμα πάρουν και εξουσία στα χέρια τους όταν μεγαλώσουν παραπάνω... ζήτω που καήκαμε... σαν τα μούτρα τους θα καταντήσουμε.
Αι σιχτίρια, προτιμώ να μείνω στον κόσμο μου και όχι στον δικό τους.
Σκέψη 2: Κάμποσοι άνθρωποι έφαγαν τις κατάρες μου χθες, αν τους είχα και μπροστά μου θα τις έτρωγαν λάιβ!
Οι μπάσταρδοι. 
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.