Ονειρεύτηκα λέει ότι ερχόμουνα με τους φορτηγατζήδες ωτοστόπ, το σακκίδιο και τα σλίπινγκ μπάγκ στο μαρμάρινο πάτωμα της πλατείας, τα πεταμένα ρούχα ως το μπάνιο του φθηνιάρικου ξενοδοχείου, η σαμπάνια και το κρύο κοτόπουλο. (μεγαλεία)
... αρχίζαμε από το σώμα για να βγούμε στα αισθήματα, ο Μπάμπης η Κούλα κι η βασίλισσα του καρναβαλιού, ποιος να'ναι πιο ψεύτης;
.. παντού ήχοι από abba και καρναβαλικές μελωδίες που ακούγονταν στα αυτιά μου σαν πένθιμο εμβατήριο...
...τρώγοντας ξηρούς καρπούς έκατσε ένας στο λαιμό... ήταν ωραία όλα... σαν κενοτάφιο...θα μπορούσα και να πνιγώ από ένα αράπικο.
... μου έλεγες
"τι άμο" και νόμιζα πως ακούω κολλημένο δίσκο...
Μετά οι μάσκες... είναι αλλιώς τα φιλιά πίσω από μάσκες... δεν ήταν δύσκολο να μπω στην αλαζονεία αυτής της καλοπέρασης με άλλο πρόσωπο...
...μου μένει ακόμα η αφή από αυτό το φουρφουρένιο ραιγιόν που το χέρι μου γύρευε ζωντανή σάρκα... να την παγώσει ανατριχίλα... δεν θυμάμαι τις σκηνές του έρωτα... ήξερα πως δεν θα ξανάρθω... έφτυνα Πάτρα σαν φυματικός στο δρόμο προς τα πάνω... και παίζαμε χαρτιά στο λεωφορείο ως το Κηφισό...
Με το που κατέβηκα σκέφτηκα ότι πάλι ψάχνουμε για γκόμενα...
Αφιερωμένο στους Αχαϊκούς Καρναβαλιστές που μου ρίχνουν τη θερμοκρασία σώματος με όλη αυτή την ημερολογιακή fake χαρά των ημερών στους 30 βαθμούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.