Έρχεται λοιπόν κάποια στιγμή στην ζωή μας που νιώθουμε λιγάκι περίεργα.. αισθανόμαστε οτι έρχεται μια περίοδος η οποία σίγουρα δεν είναι και η καλύτερή μας. Απανωτά χτυπήματα λοιπόν… απο μικρά-μικρά μέσα στην καθημερινότητα που καταφέρνουν όμως να σου χαλάσουν την ημέρα μιας και είναι πάρα πολύ ενοχλητικά, αλλά και άλλα λίγο μεγαλύτερα που οχι απλά σε χαλάνε, αλλά σε βάζουν και σε σκέψεις για πρόσωπα και καταστάσεις που εδώ και καιρό ήταν κρυμμένα πολύ βαθιά μέσα στο κεφάλι σου. Σχεδόν τα έχεις ξεχάσει, αλλά αρκούν λίγα δευτερόλεπτα συνομιλίας με κάποιον που στα θυμήζει, ενα sms, μια κλήση στο msn απο πρόσωπο που τελικά ποτέ δεν έκανες ban για να σε ανακατέψουν και πάλι. Να σε βγάλουν απο την σπαστική-κουραστική ησυχία που επικρατεί εδώ και καιρό… Για ποιο λόγο όμως??? Για ενα συγνώμη ισχύει η παροιμία “κάλιο αργά παρά ποτέ” ??? Μην βιαστείτε να απαντήσετε… να λάβετε υπʼ οψην σας και το… “Για ποιο λόγο”… Για ποιο λόγο να εμφανίζεσαι ξανά και να ενημερώνεις για πράγματα που δεν έχεις ερωτηθεί ???
Είναι φορές που αισθάνεσαι οτι όλο το σύμπαν έχει συνωμοτήσει εναντίον σου. Ότι και να έχεις σχεδιάσει, όσο καλά και να το έχεις μελετήσει, αν κάποιος εκει ψηλά δεν θέλει να γίνει, τότε πολύ απλά φιλαράκι μου είσαι χαμένος απο χέρι. Η σύμπτωση της σύμπτωσης και τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας, φαντάζουν πλέων καθημερινότητα.
Τι κάνεις ομως… “το αντιμετωπίζεις” θα μπορούσατε εύκολα να απαντήσετε στο ερώτημα μου… ΝΑΙ καλά… ανταπαντώ εγώ… ΠΩΣ??? αφού οτι και να κάνεις είσαι χαμένος, δεν υπάρχει σωτηρία… Οχι δεν είμαι απαισιόδοξος, σαν ανθρωπος μάλιστα, θα έλεγα οτι είμαι το άκρος αντίθετο του απαισιόδοξου, αλλά όταν έρχονται αυτές οι στιγμές αναθεωρείς πολλές απόψεις και παλεύεις μέσα σου για να αποφασίσεις τελικά πως θα αντιδράσεις και το ακόμα ποιο δύσκολο αν θα αντιδράσεις! Κι όμως δεν μπορείς να το αφήσεις έτσι… λένε πως την μοίρα σου την προκαλείς και την ζωή σου την πλάθεις με τις επιλογές σου. εεεεεεεεεεε ξεχνάτε τα κρατούμενα μάγκες… εδώ ομως δεν είναι μαθηματικά που τα προσθέτεις στο τέλος και είσαι καθαρός…
Οι ερωτήσεις μου βέβαια είναι ρητορικές και δεν περιμένω κάποια απάντηση… είναι απο τις αγαπημένες μου εποχές για παρέα με τον Ιωάννη τον Περιπατητή, τον Χοσέ Κουέρβο και τους άλλους κυρίους που μας ανεβάζουν και μας βοηθούν να ξεπεράσουμε τις αναστολές και να πλησιάσουμε τα όριά μας… Τι??? τι είπατε ??? αν αυτό είναι καλό ??? χμ… δεν ξέρω… το μόνο σίγουρο είναι οτι είναι ωραίο…
ps. οχι τώρα πείτε μου… τι φώτο να βάλω εδώ…
ps2. oχι δεν εχω αρχίσει τα drugs… ακομα…
ps3. Επιτέλους ταξιδάκι!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.