Αν θες να μου πεις κάτι κοπέλα μου, πες το! Μην γράφεις σχόλια στο facebook σαν υπονοούμενα! Αυτό είναι η απόλυτη ξεφτίλα. Και επίσης δεν νομίζω πως έφταιξα κάπου. Εγώ ότι θέλω, το κάνω στα φανερά. Και ευτυχώς που κατάλαβα σχετικά νωρίς πως δεν ταιριάζουμε και η φιλία μας δεν πάει παραπέρα. Θες ένα άτομο σαν του λόγου σου. Εγώ όμως δεν πρόκειται να γίνω έτσι για χατίρι σου. Και ωρίμασε λιγάκι. Σε θεωρούσα καλή μου φίλη, και σου έλεγα την γνώμη μου, που πολλές φορές ήταν αντίθετη με την δική σου. Εσύ θύμωνες. Εμ, ναι, αν δεν συμφωνούμε και δεν κάνουμε τα πάντα για σένα, θυμώνεις! Εσύ όμως να μην ασχοληθείς με τα δικά μας προβλήματα σαν φίλη! Επί δύο μήνες ήθελες καθημερινά να μιλάμε για τα γκομενικά σου. Έλεος. Και βρήκες την άλλη που γίνεται φερέφωνο του καθενός, ένα άβουλο άτομο, το οποίο σε ότι του λες συμφωνεί και σε αντιμετωπίζει σαν ανώτερη που νομίζεις ότι είσαι. Κάτσε λοιπόν με αυτή να πείτε τα ηλίθια κουτσομπολιά σας. Και σίγουρα θα λέτε για μένα όταν λείπω. Εμένα όμως όταν έπαιρνες για τα μαθήματα όταν ήθελες. Όχι την άλλη. Και είμαι σίγουρη πως της λες πράγματα για να στραφεί εναντίον μου. Λες και σας έχω κάνει τίποτα μωρέ. Επειδή αποφάσισα πως δεν ταιριάζουμε και δεν θέλω πια να κάνουμε παρέα. Και τελικά η μαμά μου η καλή είχε για ακόμη μία φορά δίκιο, που μου έλεγε να μην ανοίγομαι τόσο εύκολα και πως όλα αυτά στην αρχή μπορεί να μην είναι απόλυτη αλήθεια. Τουλάχιστον πήρα για ακόμη μια φορά το μάθημα μου. Και ευτυχώς που είχα και την μαμά μου, αλλιώς δεν θα ξεμπέρδευα από την ιστορία.
Ευχαριστώ μαμά.
Θα βρω κάποτε τελικά έναν αληθινό φίλο; Έναν θέλω. Μόνο.

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.