Νιωθω προκαταβολικα τυψεις γι αυτο που προκειται να πω αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως.
Κουραστηκα. Με κουρασες. Δυο χρονια απ'οταν πεθανε ο αδερφος ΜΑΣ και ερχεσαι να τα κανεις ολα μπαχαλο. Δυο χρονια κανω εδω μεσα τον ειρηνοποιο, τον καραγκιοζη που τα παιρνει ολα στην πλακα για να μην δημιουργουνται εντασεις γιατι δεν τις αντεχουν αλλο οι γονεις ΜΑΣ κι ερχεσαι εσυ με τα νευρα σου, με το τουπε σου και αδιαφορεις για ολα. Τα αγνοεις απλως κι ερχεσαι με μια παντελη ελλειψη χιουμορ, καλης διαθεσης και υπομονης και δεν σηκωνεις μυγα στο σπαθι σου αλλα το μονο που ξερεις να κανεις ειναι να παρεξηγεισαι και να διαμαρτυρεσαι μην τυχον και σου θιξουμε την γκομενα η ξεβολευτεις για να βοηθησεις στο ΣΠΙΤΙ ρε, στο ΣΠΙΤΙ που μπορει να μην το νιωθεις πια δικο σου γιατι δεν νοιαζεσαι αρκετα, ΖΕΙΣ ομως σ'αυτο και ΟΦΕΙΛΕΙΣ να βοηθησεις με οποιο τροπο σ'αφηνει ο υπερδιογκωμενος εγωισμος σου. ΟΦΕΙΛΕΙΣ να σεβαστουν οσους εφτυσαν αιμα για να ειναι τα πραγματα τωρα οπως ειναι και ΝΑΙ ρε φιλαρακι, ειμαι κι ΕΓΩ μεσα σ'αυτους και δε με μοιαζει αν ειμαι η μικρη σου αδερφη, ΟΦΕΙΛΕΙΣ να δειξεις σεβασμο και να βγαλεις τον ΣΚΑΣΜΟ αντι να μιλας κι απο πανω. Πατας πανω μου γιατι τι να κανω το ζωον, μου μεινε το τραυμα απ'ολες τις τυψεις που ειχα οταν πεθανε ο αδερφος μας για τις φορες που ειχαμε τσακωθει και μου χει μεινει το τραγικα ΗΛΙΘΙΟ και ΚΛΙΣΕ τραυμα να μην μπορω να τσακωθω με δικους μου ανθρωπους. Και δε μιλαω, δεν μιλαω αλλα σκεφτομαι, και σκεφτομαι που θα σουνα τωρα ρε ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ αν δεν ημουν εγω. Ουτε που σου παει το μυαλο. Το μονο που ξερεις ειναι να δημιουργεις εντασεις απο τη μερα που πατησες το ποδι σου στην Αθηνα, και καλα σε μενα ρε καθικι, σε μενα πες ο,τι θες, τους γονεις μας ρε αναισθητε εγωιστη δεν τους σκεφτεσαι;
Κουραστηκα πια. Βαρεθηκα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.