Έγώ θα ήθελα να μιλήσω για τα περίεργα πράγματα που σχεδόν κανείς δεν ξέρει αλλά έχει πέσει τόσο το επίπεδο που ξαφνικά τα μαθαίνουν όλοι.
Και χαίρονται να βλέπουν τον κόσμο να εξεφτελίζεται.
Xθες βαριόμουνα πολύ και μπήκα να δω καμία σειρά.
Τελικά αυτό που είδα ήταν αυτή η εκπομπή που όλοι λένε αλήθειες :P...
Δεν ξέρω πολλά για αυτή, όπως τι ώρα προβάλλεται, τι απήχηση έχει κτλ.
Πρόλαβα όμως να μάθω άλλα πράγματα>
Έμαθα τα πάντα για τη σεξουαλική ζωή μίας τύπισσας, για τις κακές σχέσεις με τους γονείς της, για τη σεξουαλική της κακοποίηση, για τις ερωτικές της βλέψεις απέναντι στην κολλητή της κοκ.
Όσο εγώ έβριζα για την κατάντια, αυτή έβγαζε κι άλλα σώψυχα στη φόρα, απαντώντας μάλιστα και σε πρόσθετες ερωτήσεις ακόμη πιο προσωπικές που της έκανε η στην εντέλεια βαμένη αυτόκλητη σωτήρας/παρουσιάστρια/κοινωνική λειτουργός κοιτώντας με συμπόνια στην κάμερα και λέγοντας μας με το βλέμμα της, «έλα κι εσύ στην εκπομπή μας να γίνεις ρεζίλι και δε θα χάσεις». Περιττό να πω ότι κατά τη διάρκεια αυτών μου των παρατηρήσεων, κάθε λεπτό που περνούσε η «διαγωνιζόμενη» κέρδιζε χίλια ευρώ.
Στο τέλος μάλιστα δήλωσε ότι «δυσκολέυτηκε αλλά τελικά τα κατάφερε».
Και σκεφτόμουνα, τι κατάφερε?
Και που δυσκολέυτηκε?
Της το ρώτησα κι όλας δυνατά, εκνευρισμένη, αλλά δε μου απάντησε.
Αναρωτήθηκα που είναι το ΕΡΣ και ποιος προστατεύει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, τα ματάκια των παιδιών, την κατρακύλα που ξεκίνησε σε δρόμο με κλίση 80 μοιρών.
Θυμήθηκα τέλος κάτι που είχα διαβάσει γύρω στο 2000 στο περιοδικό μετρο, στα πρώτα τεύχη του, για τα αμερικάνικα ρηάλιτυ.
Για μία εκπομπή του jerryspringerθαρρώ, που κάποιος βγήκε στον αέρα, έβγαλε τα σώψυχα του, αναφέρθηκε σε κάποιον τρίτο εκθέτοντας γεγονότα της προσωπικής του ζωής. Ο τρίτος το είδε στην εκπομπή, τα πήρε και μετά από λίγο πήρε το όπλο του (τι, σου φαίνεται περίεργο που είχα όπλο?) και πήγε και το σκότωσε.
Όλο το αμέρικα συγκλονισμένο και αποφασισμένο... άλλαξε κανάλι για να δει ειδήσεις, φυσικά όχι για να ενημερωθεί, αλλά για να συνεχίστει το πατιρντί με απευθείας συνδέσεις στον τόπο του εγκλήματος και δηλώσεις οικείων και άσχετων οι οποίοι χαμογελούσαν λάγνα στην κάμερα.
Μηδέν αξιοπρέπεια ακόμη και σε περίπτωση θανάτου.
Ότι γίναμε λίγο αμέρικα το ήξερα (και για να μη με φάτε, μιλάω για τα αρνητικά της), αλλά τόσο...
ΤΥΠΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΦΡΙΤΤΩ