Σκέψεις... I

[kalypso]

Μμμμ... ώρες ώρες νιώθω μην σου πω πόσο :X

thnx αγαπάκι- hug


Άλλη σκέψη: δώωωρο;; :0 αΙντε μηνταπάρω που φερνεις στην Εδαδ και σε μας πας να τη σκαπουλάρεις! :p μουτς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

Τι στο καλό έχεις μάθει 20 χρόνια, αν δεν έχεις μάθει να προστατεύεις τον εαυτό σου;... Αγκάθια θα πρεπε να βγάλεις, και ούτε αυτό δεν μπορείς. Γιατί δεν το θέλεις... και γιατί δεν είσαι έτσι. ...Πώς έτσι δλδ; Μα και τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια, και συνεχίζουν να είναι όμορφα.

Λοιπόν αυτό που έγραψες Καλυψούλα και ειδικά για το τριαντάφυλλο και τα αγκάθια του ,μου θύμισε τούτο εδώ και στο αφιερώνω :

Μια μέλισσα κουρασμένη από το πέταγμα της ημέρας κάθισε πάνω σ΄ένα τριαντάφυλλο να ξεκουραστεί και αποκοιμήθηκε .
Όταν αργά το απόγευμα ξύπνησε είδε το τριαντάφυλλο γεμάτο δάκρυα .
- Κλαις ; Κλαις εσύ το τριαντάφυλλο ;
Με τέτοιο άρωμα , τέτοιο χρώμα , τέτοια ομορφιά ;
- Ένα αγκάθι μου έσπασε ... γι αυτό κλαίω ....

Λουδοβίκος των Ανωγείων - Το πηγάδι του κρίνου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Καλυψούδα μου, μ' όλη την εκτίμηση που ξέρεις ότι σου έχω, θέλω να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου, πάνω στις δικές σου σκέψεις:

Όταν βρίσκεσαι σε ψυχολογικό αδιέξοδο, το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις, είναι ο αυτοοικτιρμός. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα είδος λιβανίσματος του εγώ μας. Όλοι οι φωτισμένοι, ανεξαιρέτως κι ανεξαρτήτως καταγωγής, συμφωνούν πως αυτό είναι η πηγή όλων των κακών που μας συμβαίνουν.

Κάποιος είπε πως έχουμε δύο μυαλά, ένα το δικό μας που μιλά σπάνια γιατί είναι παραγκωνισμένο κι ένα άλλο, το καθημερινό μας μυαλό, που μας μιλά συνέχεια· Αυτό το καθημερινό μυαλό είναι ένας Εισβολέας. Ποιος είναι άραγε ο εισβολέας και ποιο το δικό σου μυαλό μέσα σε αυτό το κείμενο; Είναι αυτός που λέει "Εγώ είμαι;" ή μήπως εκείνος που αποκαλείς "εαυτέ μου", κείνος που πνίγεται κι ασφυκτιά;

Όταν βρίσκεσαι σε εσωτερική σύγκρουση, αντί να λυπάσαι τον εαυτό σου, είναι προτιμότερο να τον δεις με άλλο μάτι. Break on through to the other side.

Θα δεις, όλες οι αλήθειες σου ήταν ξένες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Μμμμ.... πολλά χρόνια προσπαθούσα ν' αποκτήσω αγκάθια και δεν τα κατάφερνα, ώσπου κατάλαβα πως ήμουν ...μαργαρίτα. Έχουν οι μαργαρίτες αγκάθια; Δεν έχουν. Μάλλον δε τα χρειάζονται.

Αν θέλεις να είσαι τριαντάφυλλο, να είσαι τριαντάφυλλο. Αν θέλεις πάλι να είσαι μαργαρίτα, να είσαι μαργαρίτα. Μόνο μην προσπαθήσεις ποτέ να γίνεις κάτι που δε θέλεις και δεν είσαι, γιατί τότε δε θα είσαι ούτε τριαντάφυλλο, ούτε μαργαρίτα. Κι αυτό, είναι μάλλον πολύ χειρότερο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

ευχαριστώ...

όλους σας ξεχωριστά.
Θα περάσει- απλά είναι ώρες που όλοι μας μπουκώνουμε και πρέπει να βγει όλο αυτό για να μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε και να πάμε παρακάτω.

Συγγνώμη αν σας αναστάτωσα, μες στο βράδυ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Note to self:

Στη ζωή μας συναντάμε πολλούς που τους καταχωρούμε στην κατηγορία "άχρηστοι/μ@λ@κες/αδαείς". Πιθανότατα και εκείνοι ή κάποιοι άλλοι να μας έχουν καταχωρήσει στην ίδια κατηγορία και να μην τον ξέρουμε. Πιθανόν και να μην το μάθουμε ποτέ, αλλά δεν έχει και σημασία.

Για την πρώτη "λίστα", αυτή που φτιάχνουμε εμείς. Όταν για κάποιο λόγο κάποιος μπαίνει σε αυτή τη λίστα και δεν κάνει τπτ για να βγει από αυτή δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Συνήθως μπορούμε να τον διαγράψουμε και να τον αγνοήσουμε. Στις περιπτώσεις εκείνες που μέσω μιας διεργασίας είμαστε υποχρεωμένοι να συναναστρεφόμαστε και ίσως να στηριζόμαστε (μέσω αλυσίδας ανθρώπων) πάνω τους, οφείλουμε να κάνουμε το μ@λ@κα εμείς για όσο διάστημα πρέπει να κρατήσει η συνεργασία. Δυστυχώς. ΜΕΤΑ μπορείς να κάνεις ότι θέλεις. Διέγραψέ τον. ΠΡΙΝ κάνε απλώς υπομονή. Θα περάσει.Που θα πάει.

Αν πρέπει να συνεργαστείς κάνε γαργάρα όλες τις μλκς και τις ηλιθιότητες που ακούς, σφύρα κλέφτικα σε κάθε αγένεια που βλέπεις και μέτρα αντίστροφα για το τέλος του όποιου...Transaction. Kάποιος που έφτασε τα 40+++ (15 χρόνια πέρασαν από ένα συγκεκριμένο γεγονός άρα στην καλύτερη να είναι 42? κάπου εκεί μάλλον) και έχει τέτοια συμπεριφορά απέναντι στα άτομα ... κάτω των 30 και δη στα άτομα κάτω των 30 γένους θηλυκού, δεν πρόκειται να τον αλλάξεις εσύ, ειδικά αν δεν σε νοιάζει κιόλας να το κάνεις. Έτσι θέλει να πιστεύει ότι είναι τα πράγματα, έτσι νιώθει, ότι εσύ και οι όμοιές σου δεν θα έπρεπε να βρίσκεστε στο πολυτεχνείο γιατί, ως γυναίκες, δεν έχετε τέτοιες ικανότητες (οι υπόλοιποι, σαφώς δεν είναι σαν κι αυτόν αλλά υπάρχει μια ελπίδα να γίνουν σε αντίθεση με σένα που δεν έχεις στο ήλιο μοίρα, αι γκες), δεν μπορείς να τον πείσεις ότι έχει άδικο γιατί έτσι έχει διαμορφώσει χαρακτήρα και μιας και δεν είναι ο γκόμενος/ο κολλητός δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος να χαλάσεις φαιά ουσία για να τον αλλάξεις.
Προσπάθησε να είσαι ευγενική για όσο είσαι υποχρεωμένη να του μιλάς και να συνεργάζεστε, σκέψου ότι θα περάσει και 8α τελειώσει σύντομα και ξεπέρασε το. ΜΗΝ το παίρνεις μέσα σου, ΜΗΝ στενοχωριέσαι, ΜΗΝ δίνεις σημασία. Τέτοιους θα πετύχεις πολλούς και τώρα και πιο πέρα στη ζωή σου, μάθε να μη δίνεις σημασία. Για δικό σου καλό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Αμαν τι πρόταση ήταν αυτή;;;;; Να πω ναι ή όχι;;; Το θέλω τόσο πολύ, αλλά από την άλλη μήπως δεν θα έπρεπε; Μήπως θα παραείμαι ξεκάρφωτη; Χάνονται όμως τέτοιες ευκαιρίες; Δεν χαίνονται! Άμα δεν ήθελε να μην το πρότεινε... δεν φταίω εγώ! Πρέπει να το σκεφτώ! Ναι θα πω!!!

Και ναι έχω χαζοχαρεί τρελλλλλλλλλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων για το ενδεχομένως (μπορεί στη πορεία να ξενερώσω και να μη γράψω όσα έχω στο μυαλό μου) ποστ.

Όσο μεγαλώνω αρχίζω και βλέπω τα πράγματα με μία άλλη οπτική, ενδεχομένως να μπαίνω στη λούμπα της ησυχίας και της πραότητας και του δε με νοιάζει και και και... αλλά τα πράγματα αρχίζουν και με ζώνουν πολύ κάνοντας με πλέον να νιώθω μία γενική απέχθεια για το τόπο που με μεγαλώνει και με στιγματίζει τρόπον τινά.
Και εξηγούμαι:

Πόσα σκ@τ@ θεωρούν ακόμη ότι μπορούμε να φάμε;
Για να σας ανατρέξω λίγο σε μερικά γεγονότα, πρόσφατα και μη.

Θυμαστε κάποτε τη περιβόητη φράση στα χείλη κάθε πολιτικού και κάθε δημοσιογράφου: "σκληρό ροκ"; Πραγματικά όσο τη θυμάμαι μου έρχεται να τραβήξω τα βυζιά μου.

Μια έκφραση που κατοχύρωσε ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης γύρω στον Ιούνιο 2001 μετά το φιάσκο της κυβέρνησης με το ασφαλιστικό. Αναφερόταν συγκεκριμένα στην επιθετική αντιπολίτευση που άρχισε να κάνει εναντίον του η ΝΔ.

Φυσικά η έκφραση αν και μάλλον άστοχη (τι σχέση έχει το ροκ με το να επιτίθεσαι σε κάποιον; ) ήταν πολύ πιασάρικη με αποτέλεσμα να γίνει σωβρακολάστιχο από τα ΜΜΕ για μέρες.

Να ακολουθήσουν τους ξέφρενους ρυθμούς του «σκληρού ροκ» ετοιμάζονται στη Ν.Δ., καθώς ο «d.j.» της υπόθεσης Θόδωρος Ρουσόπουλος εγκαθίσταται στη Χαρ. Τρικούπη

(Ελευθεροτυπία 21/10/2001)

Τι παραμύθι και αυτό; Τι μας πούλαγαν; Ότι και καλά μία μέρα οι καλώς κοιμώμενοι πολιτικοί στο κόσμο της κουκουρούκου τους (ατάκα ρεμπεσκέ) ξύπνησαν και αποφάσισαν να γίνουν σκληροί;
Σκληροί που;
Στη κοινωνία που αργοπεθαίνει; (Μπα!!!)
Στο σύστημα που αυτοκαταστρέφεται; (Μπα!!!)
Στις κομπίνες και τα λαμόγια τους; (Μπα!!!)
Μεταξύ τους; (Άντε γειά σου!)

Και μας πότιζαν -οι τιποτένιοι στα κανάλια- μούφες για σκληρό ροκ και χέβι μέταλ και μας έδειχναν τα τότε Golden Boys του Πα.Σο.Κ. και της Ν.Δ. να σφάζονται για το ποιός είναι μεγαλύτερος νταής και μάγκας και ποιανού τα @@ μετράνε περισσότερο;
Άντε και γ@μ*θε|τε ρε μ@λ@κες.
Ό,τι απέμεινε όρθιο το ριμάξατε, το πουλήσατε, το κάψατε και το χρεώσατε στους άλλους, το φτύσατε και την επόμενη του αφήσατε στεφάνια, το κάνατε βούκινο στις οθόνες και προσπαθήσατε να κρατήσετε κρυφό ότι θα σας έδινε κέρδος και σιγουριά.
Μας ποτίσατε με μία μούφα σιγουριά την ίδια στιγμή που ουδείς είναι σίγουρος για το αν αύριο θα έχει λεφτά να πληρώσει το νερό και το ρεύμα του.
Μας πιπιλίσατε το μυαλό με το έθνος και μας βάζετε να φυλάμε τα σύνορα (έως και τη τελευταία σταγόνα του αίματος μας...) αλλά μας πείσατε να σκάμε και να κοιτάμε κάτω κάθε φορά που από πίσω γίνεται το ντηλ με το εμπόριο λευκής σαρκός για τα κωλόμπαρα της Αθήνας.
Και έχεις και τον άλλον τον ηλίθιο το Μπουλούκο να σου λέει πως η αιτία του κακού είναι οι τόσοι παράνομοι μετανάστες που κανείς δε μπορεί να βρει, οπότε ας βάλουμε παντού λίγη περισσότερη αστυνομία να νιώθουμε ασφαλείς (πόσο ασφαλείς αλήθεια; )...

Βγαίνει η βλαμμένη η γυναίκα του τριχωτού μεγαλονιουζκάστερ της Ελλάδος και λέει όλο πόνο και θλίψη πως ζούμε δύσκολες στιγμές και πως όλη η Ελλάδα (μαζί και εκείνη) κοπιάζει πολύ για να τα βγάλει πέρα. Λες και η καθυστερημένη δούλεψε ποτέ...
Την επομένη παρουσιάζει καλλιστεία και την μεθεπόμενη παρουσιάζει τον νούμερο ένα μαφιόζο της νύχτας με τα καλλίτερα λόγια...
Και οι γριές με συμπάθεια κοιτούν...

Βγαίνει η βλαμμένη (ονόματα δε λέμε) και μας λέει να πάψουμε να κάνουμε πορεία στο κέντρο (για τα Δεκεμβριανά του 2008 ) και αντί αυτού να μεταφέρουμε τη πορεία στη Παιανία και στο Κορωπί.
Ναι ρε πειραγμένη, να διαδηλώσουμε στο Αττικό Πάρκο να μας βλέπουν οι παπαγάλοι και οι πιγκουίνοι.

Κάθε μεσημέρι η τιβί γίνεται ένας απέραντος βόθρος για το ποιός ασήμαντος γ@μ"σΕ ποιάν ασήμαντη και το ανάποδο, για το αν μία τσούλα ξεπέρασε τον πρώην γκόμενο της και εν τέλει έκανε τη γυμνή της φωτογράφηση (γιούχου θα δούμε και άλλα βυζιά), για το που πάει η μόδα, για το τι σπίτι αγόρασε ο έτσι νεόπλουτος ατάλαντος που κάνει καριέρα σε μαγαζιά της Πειραιώς με τραγουδάκια που θα έχουν ξεχαστεί σε ένα μήνα (200 ευρά το μπουκάλι μπόμπα), για το πόσο τοις εκατό έκανε ο Μικρούτσικος και η Μελέτη (σκέψη μέσα στη σκέψη: μη μας λέτε πόσο τοις εκατό, πείτε μας καλλίτερα ποιοί είναι αυτοί που απαρτίζουν αυτό το ποσοστό), για το αν και ποιοί πήγαν Μύκονο και και και... και εμείς κοιτάμαι και περιμένουμε 1η του μήνα να πάρουμε 732 ευρώ.

Έκαναν τα πανεπιστήμια ένα τεράστιο οίκο ανοχής και πρόσφατα μας έβαλαν πλαφόν και πότε θα τελειώσουμε, σταμάτησαν να μας δίνουν βιβλία λες και αμα τα πέρναμε έγκαιρα θα είχε διαφορά, επέτρεψαν στις παρατάξεις να μπουν στις σχολές και να παίζουν ενδεχομένως τον ουσιαστικότερο λόγο για το πότε κάποιος τελειώνει τη σχολή του, θέλουν να τα κάνουν ιδιωτικά και να βάλουν σεκιούριτι (να μη ξεχάσουν να τους δώσουν και όπλο), θέλουν να μας μορφώσουν όλους ώστε να είμαστε όλοι μορφωμένοι (και άνεργοι).

Μας ζάλισαν με τη κρίση και με τη φτώχια και με την ανασφάλεια και το έγκλημα και και και... και μας ζάλισαν οι ίδιοι άνθρωποι που απέχουν όσο τίποτε από όλα αυτά που μας πουλάνε.

Μας τσιμπάνε λεφτά από παντού και δε κάνουν τίποτε απτό.
Ανοίγουν το στόμα τους και πετάνε ένα σκασμό βλακείες μόνο και μόνο για να μας κάνουν να τους κοιτάμαι περισσότερο και να μην αλλάζουμε κανάλι όταν θα αρχίσουν οι διαφημίσεις για αυτοκίνητα, καφέδες, σερβιέτες, αρώματα και ένα σκασμό ακόμη σκατά.

Ζούμε στη χώρα που έυχεσαι να πεθάνεις αντί να αρρωστήσεις γιατί αν γίνει το δεύτερο ή θα ξεπαραδιαστείς ή θα σε σκοτώσει η ανικανότητα ενός συστήματος (άπειρων αγνώστων) υγείας που λειτουργεί όπως ένα αυτοκίνητο της δεκαετίας του 1930 (αργά και όχι αξιόπιστα).
Ενδεικτικά: για μία αφαίρεση αμυγδαλών σε ένα 7χρονο παιδί στον Ευαγγελισμό ο δημόσιος γιατρός ζήτησε 1500 ευρώ...


Με βλακείες και ασημαντότητες μας κάνουν να ξεχνάμε τα βασικότερα λάθη τους ή αλλιώς τα σκάνδαλά τους όπως λένε οι "φίλοι" μας οι δημοσιογράφοι.

Με λαδώματα και βύσματα και θέσεις στο δημόσιο μας και ένα σκασμό παπαρολογίες μας κάνουν να τους ψηφίζουμε ξανά και ξανά και δε στόρι γκόουζ ον... χρόνια τώρα.

Και εν έτει 2008 στην Ελλάδα των ολυμπιακών υπάρχει κόσμος που τρώει από τα σκουπίδια, υπάρχουν πτυχιούχοι με μεταπτυχιακά στα 30 τους άνεργοι ή στη καλλίτερη ωρομίσθιοι, οικογένειες 3-4 ατόμων που ζουν με 1000 ευρώ το μήνα συμπεριλαμβανομένου και του ενοικίου και κόσμος που συνεχίζει να αγοράζει βλακείες με δόσεις για 15 χρόνια, κόσμος που σκορπά λεφτά σε άχρηστα πράγματα, κόσμος που τα ακουμπάει σε ατάλαντους για τη "ψυχαγωγία" του και κόσμος που γουστάρει να βλέπει το Gala στο σταρ για μία βυζαρού ξανθιά που μας λέει πως κατάφερε να γίνει επιτυχημένη δημοσιογράφος και να φιλοξενεί στην εκπομπή της μαϊντανούς και σέλινα...

Είμαι 25 χρονών, ζω ακόμη με τους δικούς μου, δουλεύω με το νόμιμο ωρομίσθιο (περίπου 5 ευρώ την ώρα) και απελπίζομαι όλο και περισσότερο από την ελληνική πραγματικότητα.
Διδάσκω μαθηματικά σε παιδιά και αμοίβομαι με 15 ευρώ την ώρα.
Την ίδια στιγμή που για να με κουρέψει ο κουρέας θέλει 10 λεπτά και 14 ευρώ....


Έχω ένα σαράβαλιασμένο αμάξι 15ετίας και δίνω στο κράτος 150 ευρώ το χρόνο μόνο και μόνο για να μου επιτρέψει να το κυκλοφορώ.





Τώρα θα μου πείτε τι με έπιασε.


Τρούλυ, δεν έχω ιδέα.


πς: τελικά πολλά έγραψα, συγγνώμη αν κούρασα.


και μία τελευταία για να γουστάρω:

Άντε και γ@μ*θε|τε ρε μ@λ@κες.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

αυθόρμητη σκέψη:

what's your problem kid?!?!?!
[u know who ]



ps. όχι εσύ Borat

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Άντε και γ@μ*θε|τε ρε μ@λ@κες.​

Τέτοια ποστ δεν πρέπει να χαθούν από την σελίδα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Τέτοια ποστ δεν πρέπει να χαθούν από την σελίδα.

Θες να το κάνω υπογραφή;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

τι υπογραφή? πρέπει να το κάνουμε header εκεί που λέει e-steki...


μαν, φύγε για έξω
σ η μ ε ρ α

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

Σήμερα νιώθω πολύ μόνος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

''Οι εχθροί της Άνοιξης'', Μίλτος Σαχτούρης

Ἔρχεται φέτος κουρασμένη
ἡ Ἄνοιξη
(νά) κουβαλάει τόσα χρόνια
τὰ λουλούδια πάνω της.
Σκοτεινοὶ ἄνθρωποι
στὶς γωνιὲς τὴν παραμονεύουν
γιὰ νὰ τὴν τσακίσουν (εσχάτως κι η σειόμενη γη )

Αὐτὴ ὅμως
μὲ κρότο
ἀνάβει ἕνα-ἕνα
τὰ λουλούδια της
στὰ μάτια τοὺς τὰ ρίχνει
(γιά) νὰ τοὺς στραβώσει.








Υποσχέσεις για το μέλλον που'ρχεται, χωρίς υποσχέσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Μιας και το κάναμε μόδα...



Note to self: πού πας ρε Καραμήτρο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Μπορείς να πας Αθήνα-Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο μόνο με 4 ευρώ;;; Χωρίς φόρους βέβαια, αλλά με 4 ευρώ;;; Και στο τέλος να πληρώσεις μόνο 60 ευρώ;

Φύγαμε για μονοήμερο!!!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει
μέρα με τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή
δεν αξίζει τον κόπο.

Επειδή σ' αγάπησα και σ' αγαπώ ακόμη
κι ας μην είναι όπως παλιά,
δε θα πει πως πέθανε η αγάπη,
κουράστηκε ίσως σαν κάθε τι που ανασαίνει.

Επειδή περνάς δύσκολες μέρες
σκυμμένη σε χαρτιά και σε γκρεμούς
που δεν κλείνουν, κι εγώ πηδάω
τις νύχτες επι κοντό λαχανιάζοντας,
δε θα πει πως δεν έχουμε
μοίρα στον ήλιο, έχουμε
τη δική μας μοίρα.

Επειδή πότε είσαι άνθρωπος
και πότε πουλί, φέρνεις στο σπίτι μας
ψωμάκια μικρά της αποδημίας
κι ελπίζουνε τα παιδιά μας
σε καλύτερες μέρες.

Επειδή λες όχι και ναι κι ύστερα όχι
και δεν παριατείσαι, ντρέπομαι
για τα ίσως, τα μπορεί τα δικά μου,
μα δεν αλλάζω, όπως δεν αλλάζεις κι εσύ,
αν αλλάζαμε θά μαστε πάλι
δύο άγνωστοι και θ' αρχίζαμε
απ' το άλφα.

Τώρα ξέρουμε πού πονάς
πού σωπαίνω πότε γίνετε παύση,
διακοπή αίματος και κρυώνουν
τα σώματα, ώσπου μυστικό δυναμό
να φορτίσει πάλι τα μέλη
με δύναμη κι έλξη και δέρμα ζεστό.

Επειδή είναι δύσκολο ν' αγαπάς
και δυσκολότερο ν' αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο
για καιρό, κάνοντας σχέδια και παιδιά
και καβγάδες, εκδρομές, έρωτα, χρέη
κι αρρώστιες, Χριστούγεννα, Κυριακές
και Δευτέρες, νόστιμα φαγητά
και καμμένα, θέλοντας ο καθένας
νά 'ναι ο άλλος γεφύρι και δέντρο
και πηγή, κατά τις περιστάσεις
ή και όλα μαζί στην ανάγκη,
δε θα πει πως εγώ δεν μπορώ
να γίνω κάτι απ' αυτά ή και όλα μαζί,
κι αν είναι να περάσω
μια ζωή στη σκλαβιά έτσι κι αλλιώς
ας είμαι, λέω, σκλάβος της αγάπης.

Παραγγελιά...

Προσωπικό, του Μιχάλη Γκανά - ασφαλώς, όχι πια και τόσο προσωπικό -.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Ο μόνος τρόπος για να είμαι ηγέτης στο μέλλον, είναι να μετέχω στη δημιουργία του. Κι αν οι δρόμοι προς τα κεί είναι δύσκολοι, θα φτιάξω δικούς μου. Βαρέθηκα να βλέπω τα όνειρά μου να περνάνε δίπλα μου, βαρέθηκα τις ταμπέλες, τις αδυναμίες, την επικράτηση της ανικανότητας των άλλων, που πάει να με κάνει κι εμένα ανίκανο...

Είμαι ισχυρός, θα δημιουργήσω ότι ονειρεύομαι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

'μύγδαλααααα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

..τοση κακία..αληθεια ;....και ποση να χωρεσω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.