Το καλά αυτή τη στιγμή δεν αρκεί. Το "είμαι καλά" πάντα θα είναι ένα τεράστιο ψέμα με το οποίο θέλουμε να πείσουμε τους άλλους για το πως νιώθουμε, αλλά δεν είναι καλά το πραγματικό συναίσθημα που μπορεί να νιώθουμε. Για παράδειγμα εγώ νιώθω πιεσμένη λίγο, στεναχωρημένη μη ξέροντας το γιατί, νυσταγμένη, χωρίς καμία όρεξη και επιθυμία να διαβάσω για αύριο όσο και αν το είχα σκοπό. Μη ξεχάσω το πιο σημαντικό, τη βαρεμάρα, την οποια την νιώθω κάθε μέρα και με εμποδίζει να κάνω οτιδήποτε ειχα σχεδιάσει. Κάποιος να με ταρακουνήσει ρε. Για πόσο ακόμα θα βρίσκομαι σε αυτή τη κατάσταση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.