Πώς αισθάνεστε;

[Valder]

Αναπολογητικά αρσενικός.

 

[Aleksa]

 

[Valder]

 

[parafernalia]

 

[glayki]

 

[parafernalia]

Το μονοπάτι για την εσώτερη γαλήνη ξεκινά μόλις εισέρχεσαι στο ανώτερο, γήινο, εξελικτικό στάδιο:

το ΣΤΑΡΧΙΔΙΚΟΝ.

 

[Valder]

Λιώνω. Με το που καταλαβαίνει ότι τον πλησιάζω κάνει ζυμαράκι με το μπροστινό του πόδι.

 

[Ion.]

Μου λείπει...

 

[glayki]

 

[Valder]

 

[SOx]

Προσπαθώντας καθημερινά να γεφυρώσεις δύο αντιδιαμετρικούς Kόσμους, πιθανότατα να αισθάνεσαι όπως ο Mark Felix στο WSM 2O19 :

​

 

[Valder]

Αποφασισμένος, και η δίαιτα προχωρά δυναμικά.

 

[Ion.]

Ανυπομονησία!

 

[Valder]

Σήμερα αισθάνομαι παλαβιάρα, όλο τον περασμένο μήνα με κόβανε τα στρίνγκ και ήμανε κακοδιάθετη, αλλά σήμερα τα πέταξα σε μιαν άκρη, το άφησα να παίρνει αέρα και νιώθω ανάλαφρη και ανανεωμένη.

Όχι χρυσό μου που θα κάτσω να σκάσω!

 

[juste un instant]

Ενωμένος

 

[Valder]

Τεράστια χαρά. Ειχα ξεχάσει δυο μεριδες παστίτσιο της μανούλας στην κατάψυξη και θα χαρώ ωραίο φαγητό τώρα.

Ο Θεος να τη φτάσει στα εκατό κι ακόμα παραπάνω.

 

[Guest 220514]

αβολα.

 

[Valder]

αβολα.

Καλύτερα το έξω, αντιμετώπισε τους φόβους σου. Κι εγω κάπως έτσι είμαι αλλά στο πιο ελαφρύ.

"Μα αν κατσω μέσα θα με φάνε οι σκέψεις" σκεφτόμουν παλιότερα, που πίστευα πως όλος ο κόσμος γκρεμίστηκε και κολοκύθια τούμπανα.

vs

"Ναι αλλά αν βγω θα πανικοβληθω και θα μου βγει στο να θέλω να παω στο μπάνιο, να βγω να παρω αέρα απο την καφετέρια"


Μέχρι που είπα στον εαυτό μου "Ε ΚΑΙ; Βγες και πάρε και τον αέρα σου και στην αναγκη κάνε σα να είναι το τσιφλίκι σου και στην καφετέρια, το χειρότερο που μπορείς να πάθεις είναι να μην προλάβεις από τον πανικό."

Και παρατήρησα οτι οταν είπα "χαλάρωσε ρε φίλε, το χειρότερο που μπορείς να πάθεις είναι ΤΟ ΤΑΔΕ" και το είπα φωναχτά, ΗΡΕΜΗΣΑ.

Τουλάχιστον εγω ετσι με ηρεμώ και αντιμετωπίζω τους δαίμονές μου. (ναι έχω αδύναμη πλευρά, αν σου κάνει εντύπωση)

Σόρρυ για το οφφ τοπικ, έπρεπε να σου απαντησω στην Ανοιχτη Συζητηση αλλά βαριέμαι να το μεταφέρω εκεί.

 

[Guest 220514]

Καλύτερα το έξω, αντιμετώπισε τους φόβους σου. Κι εγω κάπως έτσι είμαι αλλά στο πιο ελαφρύ.

"Μα αν κατσω μέσα θα με φάνε οι σκέψεις" σκεφτόμουν παλιότερα, που πίστευα πως όλος ο κόσμος γκρεμίστηκε και κολοκύθια τούμπανα.

vs

"Ναι αλλά αν βγω θα πανικοβληθω και θα μου βγει στο να θέλω να παω στο μπάνιο, να βγω να παρω αέρα απο την καφετέρια"


Μέχρι που είπα στον εαυτό μου "Ε ΚΑΙ; Βγες και πάρε και τον αέρα σου και στην αναγκη κάνε σα να είναι το τσιφλίκι σου και στην καφετέρια, το χειρότερο που μπορείς να πάθεις είναι να μην προλάβεις από τον πανικό."

Και παρατήρησα οτι οταν είπα "χαλάρωσε ρε φίλε, το χειρότερο που μπορείς να πάθεις είναι ΤΟ ΤΑΔΕ" και το είπα φωναχτά, ΗΡΕΜΗΣΑ.

Τουλάχιστον εγω ετσι με ηρεμώ και αντιμετωπίζω τους δαίμονές μου. (ναι έχω αδύναμη πλευρά, αν σου κάνει εντύπωση)

Σόρρυ για το οφφ τοπικ, έπρεπε να σου απαντησω στην Ανοιχτη Συζητηση αλλά βαριέμαι να το μεταφέρω εκεί.

Ωωω, σ´ευχαριστώ γι’αυτό. Το χειρίζομαι όσα να ´ναι μωρέ, απλά έχω πολλά σκαμπανεβάσματα. Είναι μέρες που δεν μπορώ μέχρι το περίπτερο να πάω που λέει ο λόγος, και είναι άλλες που θα βγω έξω να κάτσω σε μια γωνίτσα να τα πιω. Αν είμαι με φίλους (σπάνια) και δεν τραβάω την προσοχή (σπανιότερα) είμαι οκ. Έχω αποδεχθεί ότι έτσι θα πάει μέχρι το τέλος. Κάποτε έκανα θεραπείες κλπ και με βοηθούσε πολύ να αδιαφορώ, αλλά πλέον έχω επιστρέψει σε εργοστασιακές ρυθμίσεις, εν μέρει, και ο μέσος άνθρωπος με τρομάζει…

 

[glayki]