20-02-22
08:27
Αισθάνομαι, πως κάτι άλλαξε σε μένα. Ίσως φταίνε οι συγγνώμες που δεν άκουσα ποτέ, οι εγωιστές που γνώρισα, τα λόγια που θέλησα ν' ακούσω απ' αυτούς που αγάπησα και δεν ειπώθηκαν ούτε αυτά, η ευαισθησία που με κυριαρχούσε συνεχώς, η υπερβολική αφοσίωση σ' αυτούς που δεν τ' άξιζαν, τα μαθήματα που πήρα απ' αυτούς που δεν νοιάστηκαν για μένα όταν πονούσα.
Μμμ...ναι τελικά όντως έχω αλλάξει πολύ. Ή μήπως μ' άλλαξαν άλλοι;
Μμμ...ναι τελικά όντως έχω αλλάξει πολύ. Ή μήπως μ' άλλαξαν άλλοι;
Chem2000
Διάσημο μέλος
Η Chem2000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Νίκαια (Αττική). Έχει γράψει 2,986 μηνύματα.
22-02-22
04:09
Αισθάνομαι οτι βαρέθηκα τους ανώριμους ανθρώπους που δε ξέρουν τι θέλουν και βασανίζουν εμάς.
22-02-22
10:24
[...] περίεργα.
Ένα «τίποτα» μέσα στο μυαλό.
Ένα «όλα καλά» για τους πολλούς.
Και για σένα, αχ για εσένα...
Αφού δεν κατάλαβες εσύ, θα καταλάβουν οι άλλοι;
Για σένα ένα «πού είσαι;».
Περνάς καλά στα σκοτάδια σου;
Καταραμένοι εγωισμοί μανάριμ.
Αυτοί μας φάγανε...
Ένα «τίποτα» μέσα στο μυαλό.
Ένα «όλα καλά» για τους πολλούς.
Και για σένα, αχ για εσένα...
Αφού δεν κατάλαβες εσύ, θα καταλάβουν οι άλλοι;
Για σένα ένα «πού είσαι;».
Περνάς καλά στα σκοτάδια σου;
Καταραμένοι εγωισμοί μανάριμ.
Αυτοί μας φάγανε...
22-02-22
15:22
Αυτό το συναίσθημα, που απ' τη μια φοβάσαι να αγαπήσεις και απ' την άλλη θέλεις σαν τρελός να ξανανιώσεις.
Αυτό το συναίσθημα, που όσο εντάξει και να δείχνεις, όσο σκληρός και να μοιάζεις στους άλλους, τα βράδια που μένεις μόνος, αναπολείς το ανεκπλήρωτο, προσδοκώντας να 'κανες τα πάντα για να το διεκδικήσεις αυτό το πολυπόθητο ζητούμενο.
Και κείνη τη στιγμή, που η καρδιά μέσα σου οδύρεται, κραυγάζοντας «το θέλω!», έρχεται επιβεβλημένα η λογική και της λέει: «Μη διανοηθείς! Μη διανοηθείς και τ' αφήσεις να σε ξαναπλησιάσει».
Αυτό το συναίσθημα, που όσο εντάξει και να δείχνεις, όσο σκληρός και να μοιάζεις στους άλλους, τα βράδια που μένεις μόνος, αναπολείς το ανεκπλήρωτο, προσδοκώντας να 'κανες τα πάντα για να το διεκδικήσεις αυτό το πολυπόθητο ζητούμενο.
Και κείνη τη στιγμή, που η καρδιά μέσα σου οδύρεται, κραυγάζοντας «το θέλω!», έρχεται επιβεβλημένα η λογική και της λέει: «Μη διανοηθείς! Μη διανοηθείς και τ' αφήσεις να σε ξαναπλησιάσει».
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 32,143 μηνύματα.
22-02-22
17:30
Ικανοποιημένος από τις τακτικές μου.
Όταν κρατάς απο τ αρχίδια έναν μη συνεργάσιμο άνθρωπο και σου κάνει τον καλό για να σε πιάσει στο φιλότιμο, εκεί πρέπει να του τα σφίγγεις περισσότερο σαν τανάλια μέχρι να πάρεις αυτό που θέλεις.
Ποτέ πίσω. Ποτέ. Τώρα που σας πέτυχα ευάλωτους, τώρα θα πάρω αυτά που θέλω.
Όταν κρατάς απο τ αρχίδια έναν μη συνεργάσιμο άνθρωπο και σου κάνει τον καλό για να σε πιάσει στο φιλότιμο, εκεί πρέπει να του τα σφίγγεις περισσότερο σαν τανάλια μέχρι να πάρεις αυτό που θέλεις.
Ποτέ πίσω. Ποτέ. Τώρα που σας πέτυχα ευάλωτους, τώρα θα πάρω αυτά που θέλω.
Pak
Επιφανές μέλος
Η Πακοτίνι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 23 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 11,889 μηνύματα.
23-02-22
11:36
Μαυρίλα έπεσε από πάνω βρε παιδιά.
Αισθάνομαι φανταστικά, εκπληκτικά, μαγευτικά
Υ. Γ Ψέμα
Αισθάνομαι φανταστικά, εκπληκτικά, μαγευτικά
Υ. Γ Ψέμα
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,946 μηνύματα.
23-02-22
13:29
Ύστερα από ενδελεχή οφθαλμολογική εξέταση...
23-02-22
21:36
Μη με ρωτήσεις αν πονάει ακόμα. Πάντα θα πονάει. Πάντα θα τρυπώνει σε στιγμές και θα προσπαθεί να τις χαλάσει. Σήμερα ειδικά πονάει ακόμη πιο πολύ. Και με κάνει να θέλω να διαγράψω την μνήμη μου. Ν' αρχίσουν όλα πάλι απ' το σημείο που πόνεσα. Να μπορέσω να κάνω καλύτερη διαχείριση της κατάστασης.
Το γεγονός πως πονάει όμως, δε συνεπάγεται με αδυναμία, αλλά με συναισθήματα. Δεν θα σου πω βέβαια ποτέ όσα έπρεπε και όσα ήθελα. Θα κρατήσω άλλη μια φορά μέσα μου όσα τόσο πολύ θέλουν να βγουν και θα πνίξω όλα όσα μέσα μου φωνάζουν.
Φοβάμαι για σένα. Μα πιο πολύ φοβάμαι για μένα. Ποιό μυαλό θα ταξιδεύει ξανά παρέα με το δικό μου και θα με καταλαβαίνει; Ποια μάτια θα μ' αντικρίζουν όπως τα δικά σου;
Το γεγονός πως πονάει όμως, δε συνεπάγεται με αδυναμία, αλλά με συναισθήματα. Δεν θα σου πω βέβαια ποτέ όσα έπρεπε και όσα ήθελα. Θα κρατήσω άλλη μια φορά μέσα μου όσα τόσο πολύ θέλουν να βγουν και θα πνίξω όλα όσα μέσα μου φωνάζουν.
Φοβάμαι για σένα. Μα πιο πολύ φοβάμαι για μένα. Ποιό μυαλό θα ταξιδεύει ξανά παρέα με το δικό μου και θα με καταλαβαίνει; Ποια μάτια θα μ' αντικρίζουν όπως τα δικά σου;
Guest 709611
Επισκέπτης
αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
24-02-22
11:09
Guest 709611
Επισκέπτης
αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
24-02-22
15:13
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 6 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 133 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
- Reader
- rafaela11
- Kate1914
- nearos
- American Economist
- Hased Babis
- Joji
- charmander
- Paragontas7000
- jellojina
- Memetchi
- Libertus
- giannhs2001
- Μήτσος10
- ghоul
- Wonderkid
- Jack of Spades
- fiber
- Luludaki
- νΑίφος
- Ariana2018
- Fernando_A
- tasoooos
- Euge.loukia
- ivrock
- User2350
- badliar
- Gioconda
- Aiwnia
- Isida
- SlimShady
- Undeserved
- Dreamer_SW
- Sevasti
- Viedo
- Nikos 7
- sugarr
- jj!
- Φωτεινη Τζα.
- kopii
- nutella
- Anapofasisti
- New member
- Scandal
- An_uknown_world
- sunsetpp
- Mhtrogoal
- harry akritas
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.