Όλα οκ, μπαίνω στο wc –που παρεμπιπτόντως ήταν μέσα στη βρωμιά, ό,τι με βρήκε με βρήκε - και αφού τελείωσα βγαίνω έξω και πάω πάλι στην κυρία.
Την ευχαριστώ και την ρωτάω αν χρωστάω κάτι, όλα χαμηλόφωνα βέβαια–τι να έκανα?-….μου απαντάει που λέτε πολύ φυσιολογικά με βροντερή φωνή…
«τίποτα δε χρωστάς κοπέλα μου. Το κατούρημα είναι ανάγκη του οργανισμού. Δεν κάνει να τα κρατάς, μην πάθεις και καμιά ζημιά.και όποτε χρειαστείς να ξανάρθεις.»