Ένας πολύ καλός μου φίλος γύρισε χθες από διακοπές στο εξωτερικό...έρχεται λοιπόν σήμερα, να τα πούμε, να μου δώσει και το δώρο τον γενεθλίων μου (ένας βινυλόδισκος)...και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
-Πωωωω ρε συ Κώστα, τι πήγες και έκανες, δεν ήταν ανάγκη!!


Τι να είναι είναι;;
(κρατς, κρατς, βγάζω το περιτύλιγμα...) Ωωωωωωωωωωωωωωωω....

-Είδες...ξέρεις πόσες μέρες ψάχναμε να στο βρούμε;! Είναι πολύ συλλεκτικό, κοίτα, είναι η 23 κόπια.
-Δεν έπρεπε ρε 'συ, πωωω μπήκατε σε μεγάλο κόπο...

-Σιγά καλέ, τι θα σου φερνα νομίζεις; Καμμιά κιτς μπλούζα i love Berlin;!


Άντε, βάλε να το ακούσουμε...
-Μόνο που...


-Ωωωχ, μην μου πεις οτι το έχεις ήδη...(και στο πα ρε μ#$@ακα το άλλο έπρεπε να της πάρουμε)
Εμ, βασικά, δεν είναι οτι το έχω...αλλά το οτι δεν έχω πικαπ!!
-Καλά, και οι δίσκοι που είναι μέσα;;

-Τους μαζεύω για όοοοοοταν πάρω πικαπ καλέ!!


-




???
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.