έκανα επικίνδυνα πράγματα ανεβάζοντας την αδρεναλίνη για να νιώσω καλύτερα
σκέψη και αυτή... λες και το να πάρεις ναρκωτικά όταν είσαι σε κώμα θα σε σώσει.
Ας πει κάποιος τη γνώμη του, ευχαριστώ.
Να σ' πω. Όπως το είπε ο καζ σε μια αντίστοιχη περίπτωση,
"φιλαράκο, ξέρω ότι νοιώθεις άσχημα, μα ένα απλό πράγμα όπως το να χαμογελάς, βοηθάει να βγείς απο το τέλμα"...
Η συμβουλή πέτυχε. Ο τύπος που βρισκόταν αναποφάσιστος ανάμεσα σε ζωή και θάνατο,
βρέθηκε μια μέρα κρεμασμένος με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο.
Υγ. Κατά τα άλλα, ξέρω πως τα φουσκώνεις λίγο.
Τα πράγματα δεν είναι τοσο άσχημα όσο φαίνονται....
Δεν θες να ζήσεις μια πλήρη ζωή, να παλέψεις για να την πλάσεις άξια να την ζήσεις?
Nα δείς παιδιά και εγγόνια,
να έρχονται να σε επισκέπτονται στο γηροκομείο κάθε πάσχα και χριστούγεννα,
φερνοντάς σου δώρο Πάμπερς;
Και όταν επέλθει το μοιραίο, να επιστρέψεις στην μητέρα γή απο την οποία προήλθαμε όλοι,
μέσα σε ένα φτηνο ξύλινο κουτί αξίας ογδόντα ευρώ, με μοναδικούς παρόντες τον παπά και τον θάφτη?
Γι' αυτό επιμένω, πως πρέπει να χαμογελάς. Να βλέπεις μόνο έξω απο τον ευατό σου σε τέτοιες στιγμές ενδοσκόπησης...
Οφείλω να ομολογήσω ότι παλιότερα και εγώ έκανα κόλπα αδρεναλίνης για να νοιώθω ζωντανός (υγ. τι κουταμάρα και αυτή... λες και δεν νοιώθεις ζωντανός όταν σε πιάνει πονόδοντος). Έπαιρνα λοιπόν την άλφα ρομέο και τσίταρα τα γκάζια στην εθνική, νοιώθοντας σα ζωντανό.
Ώσπου μια μέρα, προκάλεσα ένα ατύχημα λογω υψηλής ταχύτητας ...
Σοκαρίστηκα για τους ανθρώπους στο άλλο αμάξι, τι άτυχοι που ήταν στη ζωή τους, να ξεψυχήσουν και εκείνοι και το μωρό και η γιαγιά πάνω στο οδόστρωμα...
Τι κρίμα, τι αδικία για τοσο νέους ανθρώπους (πλην της γιαγιάς),
καταραμένο κράτος που δεν έχεις δρόμους...
Μα έλαβα το μάθημά μου και εγώ...
...Γρατζουνίστηκε ο προφυλακτήρας
και έσκασα χίλια ευρά στην αντιπροσωπεία

... Κρίμα...
Επειδή το κούρασα με τις προσωπικές ιστορίες, θέλω απλά να σου πω το εξής για να πάρεις κουράγιο.
Σε ανέφερα στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, έχουν ειδικό τμήμα αρμόδιο για πρόληψη αυτοκτονιών.
Καθώς μιλάμε θα ψάχνουν την IP σου, και -ίσως και αύριο- σου χτυπήσει την πόρτα ο ψυχίατρος που δεν μπορούσες να πληρώσεις απο μόνος σου!
Μην με ευχαριστήσεις, χαίρομαι να βοηθάω πάντα τους συνανθρώπους μου σε ανάγκη.
Υγ πάλι. Στην αυτοκτονία, θες να σκοτώσεις αυτόν που ήσουν μέχρι χτες, και καταλήγεις να σκοτώσεις αυτόν που θα γινόσουν αύριο.
Γιατί, πολύ απλά,
αν θες να σκοτώσεις αυτόν που ήσουν,
δεν τα πουλάς όλα
και αφού δεν θες πια τίποτα άλλο χρήσιμο για τον εαυτό σου
να κάνεις τον εαυτό σου χρήσιμο για τους άλλους
πηγαίνοντας
εδώ?
υγ στο υγ.
που δεν χρειάζεται, βασικα. και στο διπλανό στενό σου βρίσκονται
άνθρωποι σε ανάγκη. τεσπα. ώρα για ντραγκς.