Βρες τον στίχο

[Aleksa]

Πήρες τον μεγάλο δρόμο
δρόμο δίχως άκρη
έγινε το δάκρυ
θάλασσα πλατιά

 

[EvanescenceQ]

Και ρωτάω πως γίνεται
το δάκρυ να μην πίνεται.
Και ρωτάω ποια μοίρα
του δίνει την αλμύρα.

 

[Aleksa]

Ποια μοίρα με ζηλεύει
ποιο μάτι φθονερό
και χάθηκε μια αγάπη
προτού να τη χαρώ

 

[Lady M]

Μάτια βουρκωμένα παραπονεμένα
δίχως αγάπη και πόνο κανένας δεν ζει

 

[Aleksa]

Δίχως την καρδούλα σου, καρδούλα μου,
μες στα κύματα, μες στη θάλασσα
πόσα χρόνια χάλασα

 

[Monte Cristo]

Χρόνια από μετάξι
σου κόλλαγε όλη η τάξη
και με καρτερούσες μάτια μου
μου κρατούσες πάντα
τη σκισμένη τσάντα
κι αστραποβολούσες μάτια μου

 

[Lady M]

Ο πιο καλός ο μαθητής
ήμουν εγώ στην τάξη
κι οι δάσκαλοι με είχανε
μη βρέξει και μη στάξει

 

[Monte Cristo]

Σα γαϊδούρι που παλιώνει
μα περπατησιά δε στρώνει
έμεινα στην ίδια τάξη
θεωρία μα και πράξη
έμεινα στην ίδια τάξη
θεωρία μα και πράξη

 

[Aleksa]

Κι έμεινα εδώ ν’ αναζητώ
και να χαζεύω τις ώρες που λείπεις
κι η μουσική μου να μη βρίσκει σκοπό.

 

[Lady M]

Μου λείπεις
Είσαι εδώ μα πάντα λείπεις
Είσαι έρωτας αλήτης
Όλο πίκρες με κερνάς

 

[EvanescenceQ]

Έρωτας ή τίποτα
Σήκωσα τα λάβαρα
Σαν μια πράξη αντίστασης
Βλέμματα, θαύματα

 

[Aleksa]

Δεν υπάρχει τίποτα τίποτα
σαν την αγκαλιά σου
και με τα φιλιά σου
κάνε με να τρελαθώ

 

[EvanescenceQ]

Ένα φιλί
και τα όνειρα γίνονται πάλι
θέλω ένα φιλί
Μόνο ένα φιλί
η ζωή δανεική και μικρή
μα στα χείλη σου μοιάζει μεγάλη
θέλω ένα φιλί

 

[Aleksa]

Τ’αστέρια από ψηλά
μας βλέπουν σιωπηλά
την νύχτα αυτή που στάθηκε ο χρόνος
τα μάτια σου φωτιά
τα χείλη σου δροσιά
αν φύγεις και μ’ αφήσεις θα ’μαι μόνος

 

[Monte Cristo]

Φωτιά μου εσύ κι αέρας
στο σύνορο τούτης της μέρας
Το γέλιο σου δώσ’ μου
και γίνε του κόσμου
το πέρας

 

[EvanescenceQ]

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι’ αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

 

[Aleksa]

Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες

 

[Monte Cristo]

Χαμένος τώρα σε παράδεισους κρυφούς
των Εξαρχείων την πλατεία να βιώνεις
καλέ μου φίλε σου μιλώ και δεν ακούς
χειμώνας είναι εκεί που πας και θα κρυώνεις

 

[Aleksa]

Ότι κι αν ζήσουμε το' χουμε δει
σαν μια σκηνή από άλλη ταινία
κι όλος ο κόσμος μωρό μου μπορεί και το ζει
έλα
κερνάω καφέ στην πλατεία

 

[Monte Cristo]

Έλα πάρε με
σ' άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά