Ανέκδοτα και αστεία κειμενάκια

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
KANONEΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

* Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνηση σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ.
* Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα φέρνοντας σας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.
* Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα.
* Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημα σας σε πινακίδα “STOP”. Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδραση σας, με αποτέλεσμα να καρφωθούν» πάνω σας.
* Ποτέ μην κλείσετε το δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει.
* Το φρενάρισμα πρέπει να γίνετε όσο πιο απότομα μπορείτε για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία του ABS , το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κάτοχους ABS είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους.
* Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει.
* Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα.
* Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκετε ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στην θέση σας.
* Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Χάρις στον υπουργό συγκοινωνιών, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας.
* Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι ακόμα και αν είστε πρώτος σʼ αυτό.
* Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα για να κινείτε στον ίδιο δρόμο με εσάς μάλλον το κάνει επίτηδες.
* Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ότι χρειαστεί γι αυτό.
* Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα.
* Το προστατευτικό κράνος φοριέται στον αγκώνα για ανεξακρίβωτους ακόμα λόγους. Σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε και εσείς τη μόδα.
* Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας κι ας φοράς ζώνη...
* Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματος σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν υπομονετικά πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν την διάβαση.
* Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα και διασχίζουν τους δρόμους αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουν ταχύτητα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Λοιπον, μιας και το ζήτημα με την Διάσπαση έληξε (του Πασόκ λεω, τι νομίσατε?) και μιας και συνήθως βαριέμαι την ώρα που πρέπει να δουλέψω, λέω να πω μια μικρή ιστοριούλα από τα παιδικά μου χρόνια (τα οποία έχω προεκτείνει μέχρι τώρα και συνεχίζω). Το ξέρω ότι άλλα ρωτάει το θέμα αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια...



Ανεβείτε στο μαγικό χαλί (...όχι πολύ άκρη) που θα μας οδηγήσει πίσω στο μαγευτικό (και εντελώς αδιάφορο) 1987.




Μια μαγική εποχή, όπου τα μαλλιά του κόσμου πετούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις, η τηλεόραση έπαιζε μόνο ΕΡΤ και το πιο απόλυτο φετίχ του νεαρόκόσμου ήταν οι λευκές μπλούζες με σιδερωμένη σταμπα iron maiden (προσπερνώ τη ντρόπη που νοιώθω όταν εξομολογούμαι ότι μεγάλωσα δίπλα σε τέτοια άτομα).




Που ήμουνα? Ναι. Λοιπόν στο χωριό όπου είχαμε πάει να παραθερίσουμε -και τελικά μείναμε είκοσι χρόνια- ο αδερφός μου και η παρέα του είχαν φτιάξει μια, ομάδα να το πω? Φανερή Μυστική Οργάνωση? Συμμορία? Τέλος πάντων, ήταν όλα αυτά μαζί. Η εν λόγω Ομάδα είχε καπελώσει το καλύτερο δεντρο της περιοχής και είχαν κατασκευάσει δεντρόσπιτο. Τώρα τι δεντρόσπιτο ήταν αυτό? Πιο πολύ σαν Φρούριο έμοιαζε στα παιδικά μας μάτια. Ήταν κλειστό γύρω γύρω και επάνω είχε ένα άνοιγμα, σαν καταπακτή. Αν κάναμε ότι πλησιάζαμε εμείς οι εκτός ομάδας, έπεφταν σφεντονιές, φυσοκαλαμιές και νερόβομβες στα κεφάλια μας.


Θα έλεγε κανείς ότι μπορούσαμε και εμείς οι έξω να γίνουμε μέλη της ομάδας. Αλλά δεν ήταν τόσο εύκολο. Μάλλον δεν ήταν καθόλου εύκολο - Η ομάδα είχε μέσα όλους τους ξεψαρωμένους, τους μάγκες, τους αλανιάρηδες του χωριού.


Γιατί μπορεί τώρα να έχω την ομορφιά του Αντόνιο Μπαντέρας και την σπιρτάδα του Γούντυ Άλλεν, αλλά τότε ήμουν -πως να το θέσω- λίγο φύτουλας, λίγο δειλος, λίγο μαζεμένος... Αλλά είχα και κατι πολυ. Ήμουν πολύ ντροπαλός. (:redface: )
Τέλος πάντων, ήμουν πολλά πράγματα, αλλά υλικό για την ομάδα τους όχι. Και το έφερα βαρέως που με απέρριπταν :(


Μάζεψα όλη μου απογοήτευση, μάζεψα και τρείς άλλους από τους φτυσμένους, και τους είπα πως μόνη μας λύση για να ξεπλύνουμε την ντροπή, είναι να σχηματίσουμε μια δική μας ομάδα και να επιτεθούμε στο Φρούριο. Οι άλλοι συνοπτικά με είπαν παλαβό και τη κοπάνησαν... Αλλά δεν τους κράτησα κακία (:mad: #$%%$# ).


Αλλά ήμουνα και εγώ μεγάλος στόκος. Εμπνευσμένος από κάτι παλιοπεριοδικά της οκάς που αγόραζα τρία το δίφραγκο ("Κράνος", "Μάχη", "Τανκς"), και στα οποία γενναίοι Άγγλοι κομμάντος έμπαιναν χωρίς ελπίδα μέσα στη φωτιά, σκότωναν τους Γερμανούς και γυρνούσαν μετά για να πάρουν τα μετάλλια Ανδρείας (αχ... καμένα παιδικά μου χρόνια), αποφασισα να κάνω το παράτολμο. Θα έκανα επίθεση μόνος μου, όπως όλοι οι γενναίοι ηρωϊκοί ήρωες, και μετά οι άλλοι θα μου έδιναν μετάλλιο Θάρρους (
).


Κάθησα λοιπόν να σκεφτώ τι θα κάνω και πως. Από τις νερόβομβες με πρασσινο νερό που είχα φάει, ήξερα πως το χειρότερο όπλο ήταν η βρώμα. Έπρεπε να βρω κάτι σιχαμερά βρωμερό και να καταφέρω να το πεταξω μέσα στο Φρούριο. Ήξερα από τη μάνα μου για κάτι αγριοκρέμμυδα που φύτρωναν πίσω από το βουνό, τα οποία δεν έκανε να τα φας, γιατί ανέδυαν την πιό έντονη μυρωδιά κρεμμυδιού στον κόσμο, κάτι στα όρια της ασφυξίας.


Ήξερα βεβαια από τα περιοδικά που προανέφερα, πως τα Χημικά Όπλα απαγορεύονταν στον Πόλεμο, αλλά είχα το ελαφρυντικό ότι οι εχθροί τα χρησιμοποίησαν πρώτοι... Οπότε, μια μέρα, έκάνα μια λίστα με το τι χρειάζεται: σακίδιο, μαχαίρι και παγούρι με νερό, γιατί είχα να ανέβω το βουνό. Μέσα στον ενθουσιασμό μου, έφυγα χωρίς να πάρω τίποτα απ τα τρία.

Ξεκίνησα να ανεβαίνω. Δεν ήξερα μονοπάτια, δεν ήξερα που έχει φράχτες για χωράφι, δεν ήξερα που είναι τα κρεμμύδια. Αλλά ήμουν αποφασισμένος να τα καταφέρω. Περνούσα μέσα απο αγκάθια και βάτους, σκίζοντας τα πόδια μου, επί ποιός ξέρει πόση ώρα, κάτω από τον καυτό ήλιο, με το στόμα κατάξερο.
Εώς ότου είδα την κορυφή.

Με μια χαρά που μόνο τα χαζά παιδιά έχουν, ανέβηκα την τελευταία απόσταση μην προσέχοντας τίποτα αλλο παρά την κορυφή. Έφτασα κατάκοπος, καταιδρωμένος και καταματωμένος, ανέβηκα στον βράχο και κοίταξα τι υπήρχε πίσω από το βουνο... Και τι βλέπω?

Ένας δρόμος, ευρύς και στρωμένος, ο οποίος περνούσε ακριβώς διπλα από την κορυφή.
Ένοιωσα απίστευτα ηλίθιος! :redface:

Δίπλα στην άκρη το δρόμου, είδα και τα αγριοκρεμμυδα. Ήταν τεράστια, σαν το μισό κεφάλι μου. Ξεδιάλεξα το μεγαλυτερο, και με τα χέρια το ξέθαψα. Παρότι άκοπο, μύριζε έντονα.

Το πήρα και κατηφόρισα τον δρόμο για το Φρούριο.

Όταν έφτασα, ήταν απογευματάκι. Έμεινα πίσω από ένα θάμνο και πρόσεξα την κίνηση. Ακριβώς όπως στα περιοδικά :redface: Δεν έβλεπα κανέναν στη φρουρά, αλλά ήξερα πως είναι μέσα κάποιοι από τις φωνές. Ευτυχώς η καταπακτή ήταν ανοιχτη. Τώρα ή ποτέ, σκέφτηκα.

Βρήκα μια πέτρα μυτερή, έβαλα το κρεμμύδι κάτω μπροστά μου, και το κοπανησα με όλη μου την δύναμη.
Ο Θώρ ο ίδιος, εκείνη την ημέρα του Ράγκναροκ, αποκλείεται να κοπάνήσε τόσο δυνατά με το Σφυρί του την κεφάλα κανενός από τους Γίγαντες του Γιοτουνχάιμ.

Και ολέθριο λάθος.

Το κρεμμύδι άνοιξε στα δύο, και ένα βρωμερά αηδιαστικό ζουμί πετάχτηκε στη φάτσα μου. Ήταν χειρότερο από οτιδήποτε έιχα μυρίσει μέχρι τότε, μια μπόχα μεγατόνων που έκανε το χειροτροφείο της περιοχής να μυρίζει σαν σαλόνι ομορφιάς. Αλλά το χειρότερο ήταν η ασφυξία, το τσούξιμο στο λαιμό καθώς ανάσανα, το κοκκίνισμα στα μάτια μου που άρχισαν αμέσως να δακρύζουν.

Ωρμώμενος από την άγρια απελπίσια της ντροπής, πετάχτηκα πάνω με το μισό κρεμμύδι στα χέρια, έτρεξα φωνάζοντας προς το φρούριο, και το πέταξα εκεί που έπρεπε να είναι η καταπακτή. Δεν στάθηκα να δώ τι συνέβη, κόντευα να ξεράσω τα πνευμόνια μου, άρχισα να τρέχω προς τυχαία κατεύθυνση.

Πίσω μου άκουσα ένα βρηχυθμό από φωνές και σκυλοβρισίματα, μαζί με τον ήχο ξύλου που σπάει. Το σχέδιο μου πήγε απίστευτα καλά - μερικοί έσπασαν επι τόπου σανίδες για να βγούν έξω από τον θάλαμο αερίων :D


Έτρεχα λοιπόν, προς άγνωστη κατεύθυνση, με μάτια κόκκινα - και συνειδητοποίησα πως η αποστολή μου εξετελέσθη. Είχα αποκτήσει την βόμβα μου με μπόλικο κόπο, είχα ...διεισδύσει στις εχθρικές γραμμές λίγο ανορθόδοξα, βέβαια δεν είχα ακολουθήσει κατά γράμμα και τις προσταγές του καμουφλάζ, μα... Η αποστολή ήταν πλήρως επιτυχης - Οι χάρτινοι κομμάντος θα ήταν υπερήφανοι για μένα, και φαντάστηκα την στιγμή που, χάρτινος και εγώ, δεχόμουν το μετάλλιο Θάρρους. :redface:


±±±±±±±±±±±±± Και ξαφνικά... Back to Reality ±±±±±±±±±±±±±±±±±


Δυστυχώς, τα χάρτινα περιοδικά μου τελείωναν εκεί. Αλλά η ζωή συνεχίζεται και δεν έχει τέλος, φευ, εώς το Τέλος. Κανένας από τους ήρωές μου δεν αντιμετώπιζε αυτό που είδα μπροστά μου. Ολόκληρη η Ομάδα να τρέχει καταπάνω μου, με ξύλα στα χέρια και εξαγριωμένες φάτσες, φωνάζοντας και βρίζοντας. Με είχαν πάρει στο κατόπι εξ' αρχής.

Σάστισα για ένα δευτερόλεπτο, καταρρίπτοντας οδυνηρά την απονομή στο μυαλό μου. :(

Άρχισα να τρέχω. Τα μάτια μου δάκρυζαν, η ανάσα μου κατέβαινε με κάψιμο, και η ανάβαση του βουνού είχε κανει τα γόνατά μου αλύγιστα σαν κούτσουρα. Αλλά το ότι με κυνηγούσαν για να με σαπίσουν στο ξύλο έξι μεγαλύτεροι, βοήθησε τα μέγιστα στο να τρέξω πιο έντονα από ότι η Μαύρη Καλλονή στα λιβάδια της Αγγλίας, πιο εμφατικά από ότι η Μικρή Μηχανή που Μπορούσε πάνω σε εκείνο τον λόφο, και πιο γρήγορα από τον Κεντέρη στα ντοπαρισμένα του.


Αλλά μην μπορούσα να ξεφύγω έτσι. Μπήκα μέσα σε ένα χωράφι και, παίρνοντας βαθιά ανάσα, βούτηξα στις στέρνες. Το πρασσινο νερο και η μούχλες που κόλλησαν πάνω μου, μου φάνηκαν να μυρίζουν αβροσία μετά το σοκ με το κρεμμύδι. Μπήκα μέσα στον αγωγό, και έρπωντας μέσα στη μούχλα και το στάσιμο νερό, κρατώντας την ανάσα μου, πέρασα τρεις στέρνες εώς ότου βρεθώ στο χαντάκι της άδρευσης.

Ήμουν λοιπόν ξαπλωμένος πάνω στο χώμα, καλυμμενος με πράσσινη μούχλα, έχοντας καταπιεί μπόλικο eau de toilette, με τα μάτια ακόμα θαμπά, το λαιμό να φλέγεται, τα πόδια γεμάτα τρυπήματα και σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, και άρχισα να σκέφτομαι - το μόνο που δεν πονούσε τόσο.


Σκέφτηκα το πόσο ατσαλάκωτοι κατέληγαν πάντοτε οι ήρωες μου, όταν τους απένειμαν τα εύσημα. Με τι χαμόγελο έκλειναν τις περιπέτειες, πίσω από αυτό το αμετάκλητο ευτυχισμένο Τέλος. Και τα μετάλλια Θάρρους. Σκέφτηκα πολύ για τα μετάλλια Θάρρους. Κοίταξα ψηλά το βαθυγαλάζο του Ουρανού, καθως διακοπτόταν από το σποραδικό κατάλευκο μοναχικών συννέφων.
Έγειρα το κεφάλι στο πλάι και, για πρώτη φορά όλη μέρα, μίλησα.

ΡΕ ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ


Βέβαια, το τέλος δεν γράφηκε εδώ, όπως έπρεπε να περιμένει κανείς δηλαδή.

Η μάνα μου με έκανε μαύρο στο ξύλο για την κατάσταση στην οποία γύρισα σπίτι. :redface:

Η Ομάδα με βρήκε την άλλη μέρα -χμμ, όπως ήταν αναμενόμενο- και με έκαναν κατάμαυρο στο ξύλο. Και όχι, δεν με δέχτηκαν. :mad:

Οι υπόλοιποι που έμαθαν τι έκανα, μου είπαν ένα μπράβο - και μετά το ξέχασαν τελείως στη θάλασαα.


Εδώ όμως... Πρέπει να μπεί στην ιστορία αυτή το



%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% Τέλος %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Tα λες πολυ ομορφα, και επειδη εντοπισα μια συγγραφικη φλεβα, που δε θα μπορουσα να αγνοησω και σαφως κατ επεκταση να μην εκμεταλλευτω, θα μπορουσα να σε κλεισω για την μελλοντικη βιογραφια μου????!!!! :redface: :P
(Εννοειται για τη συγγραφη της!!!! Μην παρεξηγηθω!!!!;) )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Πολύ ωραία ιστορία Rempeskes, ευχαριστούμε! :clapup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

debbie1980

Νεοφερμένος

Η debbie1980 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 8 μηνύματα.
πολυ ωραιο!!!!:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

debbie1980

Νεοφερμένος

Η debbie1980 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 8 μηνύματα.
Είναι ένας λεπρός και ένας χασικλής μέσα σε ένα κελί.Έτσι όπως κάθονταν μια μέρα ο λεπρός ξύνοντας το ένα του χέρι.. του πέφτει.Τί να το κάνει τί να το κάνει..το πετάει έξω απο το παράθυρο.Την επομένη ξανά τα ίδια..έτσι όπως ξυνόταν του πάνε τα δύο πόδια..οπότε και πάλι..τσούπ έξω απο το παράθυρο.Οπότε γυρίζει ο χασικλής που τον παρακολουυθούσε μαστουρωμένος και του λέει..
-Την κάνουμε σιγά-σιγά??:):):)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

roumana

Διάσημο μέλος

Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
Ένας κλέφτης αποφασίζει να κλέψει ένα σπίτι πλουσίων. Το παρακολουθεί μαθαίνει πότε θα λείπουν και το βράδυ εξοπλισμέμος με όλα τα σύνεργα μπαίνει μέσα. Εξουδετερώνει το συναργερμό και εκεί που κλέβει ακούει μια φωνή.
- "Ο Ιησούς σε βλέπει και θα σε τιμωρήσει."
Ξαφνιασμένος κοιτάει να δει από που έρχεται η φωνή αλλά μη βλέποντας τίποτα συνεχίζει τη δουλειά του. Οπότε σε λίγο ξανακούει τη φωνή να του λέει:
- "Ο Ιησούς σε βλέπει και θα σε τιμωρήσει."
Αποφασισμένος να δει από που έρχεται η φωνή βλέπει ένα παπαγαλάκι.
- "Εσύ μιλάς και με τρόμαξες;"
- "Ναι, εγώ."
- "Μπα και πως σε λένε;"
- "Όμηρο."
- "Όμηρο; Μα καλά τι όνομα είναι αυτό για παπαγάλο;"
- "Γιατί είναι το Ιησούς όνομα για ντόπερμαν;"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
1.. Aπόσπασμα από το ημερολόγιό ΤΗΣ:

Το Σάββατο το βράδυ τον βρήκα λίγο παράξενο. Είχαμε πει να συναντηθούμε στο μπαρ για ένα ποτό. Επειδή όλο το απόγευμα είχα βγει για ψώνια με τις φίλες μου, νόμιζα ότι ήταν εξ αιτίας μου... επειδή έφτασα στο ραντεβού λίγο καθυστερημένα. Αυτός, όμως, δεν είπε τίποτα. Η συζήτησή μας δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο και τότε του πρότεινα να πάμε σ'ένα μέρος πιο ήσυχο και πιο ρομαντικό.
Ξεκινήσαμε για ένα ωραίο εστιατόριο, αλλά αυτός συνέχισε να είναι παράξενος. Έδειχνε να είναι απών. Προσπάθησα να τον διασκεδάσω χωρίς αποτέλεσμα. Αναρωτιόμουν επίμονα αν ήταν δικό μου το φταίξιμο. Τον ρώτησα αν ήταν εξ αιτίας μου και μου απάντησε πως εγώ δεν είχα να κάνω, αλλά δεν πείστηκα.
Στο αυτοκίνητο, καθώς γυρίζαμε σπίτι του είπα ότι τον αγαπούσα πολύ κι αυτός με αγκάλιασε ψυχρά, χωρίς να βγάλει άχνα. Δεν μπορώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά του, δεν είπε τίποτα,δε μου είπε ότι με αγαπάει κι αυτός....δεν ξέρω τι να πω, είμαι πολύ ανήσυχη!
Επιτέλους, φτάσαμε σπίτι. Τη στιγμή εκείνη ήμουν σίγουρη πως ήθελε να με αφήσει. Προσπάθησα να του μιλήσω, εκείνος, όμως, άναψε την τηλεόραση κι άρχισε να παρακολουθεί αφηρημένα, βυθισμένος σε σκέψεις, σα να ήθελε να μου πει ότι όλα είχαν τελειώσει. Στο τέλος παραιτήθηκα και πήγα για ύπνο.
Δε θα 'χαν περάσει ούτε 10 λεπτά κι ήλθε κι αυτός στο κρεβάτι και με μεγάλη μου έκπληξη τον είδα να ανταποκρίνεται στα χάδια μου και κάναμε έρωτα αν και εξακολουθούσε να είναι απόμακρος. Προσπάθησα να του μιλήσω για τη σχέση μας ακόμη μια φορά, για όσα είχαν συμβεί εκείνο το βράδυ αλλά τον έχει ήδη πάρει ο ύπνος.
Έβαλα τα κλάματα. Έκλαιγα όλη νύχτα μέχρι που με πήρε και μένα ο ύπνος. Είμαι σχεδόν βέβαιη πως σκεφτόταν κάποια άλλη. Η ζωή μου είναι ένα μπάχαλο.


2.. Απόσπασμα από το ημερολόγιό ΤΟΥ:

Έχασε ο Ολυμπιακός από τον Αστέρα Τρίπολης..... αλλά τουλάχιστον μάμησα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Εδάδ

Διάσημο μέλος

Η Εδάδ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,958 μηνύματα.
Λοιπον, μιας και το ζήτημα με την Διάσπαση έληξε (του Πασόκ λεω, τι νομίσατε?) και μιας και συνήθως βαριέμαι την ώρα που πρέπει να δουλέψω, λέω να πω μια μικρή ιστοριούλα από τα παιδικά μου χρόνια (τα οποία έχω προεκτείνει μέχρι τώρα και συνεχίζω). Το ξέρω ότι άλλα ρωτάει το θέμα αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια...



Ανεβείτε στο μαγικό χαλί (...όχι πολύ άκρη) που θα μας οδηγήσει πίσω στο μαγευτικό (και εντελώς αδιάφορο) 1987.




Μια μαγική εποχή, όπου τα μαλλιά του κόσμου πετούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις, η τηλεόραση έπαιζε μόνο ΕΡΤ και το πιο απόλυτο φετίχ του νεαρόκόσμου ήταν οι λευκές μπλούζες με σιδερωμένη σταμπα iron maiden (προσπερνώ τη ντρόπη που νοιώθω όταν εξομολογούμαι ότι μεγάλωσα δίπλα σε τέτοια άτομα).




Που ήμουνα? Ναι. Λοιπόν στο χωριό όπου είχαμε πάει να παραθερίσουμε -και τελικά μείναμε είκοσι χρόνια- ο αδερφός μου και η παρέα του είχαν φτιάξει μια, ομάδα να το πω? Φανερή Μυστική Οργάνωση? Συμμορία? Τέλος πάντων, ήταν όλα αυτά μαζί. Η εν λόγω Ομάδα είχε καπελώσει το καλύτερο δεντρο της περιοχής και είχαν κατασκευάσει δεντρόσπιτο. Τώρα τι δεντρόσπιτο ήταν αυτό? Πιο πολύ σαν Φρούριο έμοιαζε στα παιδικά μας μάτια. Ήταν κλειστό γύρω γύρω και επάνω είχε ένα άνοιγμα, σαν καταπακτή. Αν κάναμε ότι πλησιάζαμε εμείς οι εκτός ομάδας, έπεφταν σφεντονιές, φυσοκαλαμιές και νερόβομβες στα κεφάλια μας.


Θα έλεγε κανείς ότι μπορούσαμε και εμείς οι έξω να γίνουμε μέλη της ομάδας. Αλλά δεν ήταν τόσο εύκολο. Μάλλον δεν ήταν καθόλου εύκολο - Η ομάδα είχε μέσα όλους τους ξεψαρωμένους, τους μάγκες, τους αλανιάρηδες του χωριού.


Γιατί μπορεί τώρα να έχω την ομορφιά του Αντόνιο Μπαντέρας και την σπιρτάδα του Γούντυ Άλλεν, αλλά τότε ήμουν -πως να το θέσω- λίγο φύτουλας, λίγο δειλος, λίγο μαζεμένος... Αλλά είχα και κατι πολυ. Ήμουν πολύ ντροπαλός. (:redface: )
Τέλος πάντων, ήμουν πολλά πράγματα, αλλά υλικό για την ομάδα τους όχι. Και το έφερα βαρέως που με απέρριπταν :(


Μάζεψα όλη μου απογοήτευση, μάζεψα και τρείς άλλους από τους φτυσμένους, και τους είπα πως μόνη μας λύση για να ξεπλύνουμε την ντροπή, είναι να σχηματίσουμε μια δική μας ομάδα και να επιτεθούμε στο Φρούριο. Οι άλλοι συνοπτικά με είπαν παλαβό και τη κοπάνησαν... Αλλά δεν τους κράτησα κακία (:mad: #$%%$# ).


Αλλά ήμουνα και εγώ μεγάλος στόκος. Εμπνευσμένος από κάτι παλιοπεριοδικά της οκάς που αγόραζα τρία το δίφραγκο ("Κράνος", "Μάχη", "Τανκς"), και στα οποία γενναίοι Άγγλοι κομμάντος έμπαιναν χωρίς ελπίδα μέσα στη φωτιά, σκότωναν τους Γερμανούς και γυρνούσαν μετά για να πάρουν τα μετάλλια Ανδρείας (αχ... καμένα παιδικά μου χρόνια), αποφασισα να κάνω το παράτολμο. Θα έκανα επίθεση μόνος μου, όπως όλοι οι γενναίοι ηρωϊκοί ήρωες, και μετά οι άλλοι θα μου έδιναν μετάλλιο Θάρρους (
).


Κάθησα λοιπόν να σκεφτώ τι θα κάνω και πως. Από τις νερόβομβες με πρασσινο νερό που είχα φάει, ήξερα πως το χειρότερο όπλο ήταν η βρώμα. Έπρεπε να βρω κάτι σιχαμερά βρωμερό και να καταφέρω να το πεταξω μέσα στο Φρούριο. Ήξερα από τη μάνα μου για κάτι αγριοκρέμμυδα που φύτρωναν πίσω από το βουνό, τα οποία δεν έκανε να τα φας, γιατί ανέδυαν την πιό έντονη μυρωδιά κρεμμυδιού στον κόσμο, κάτι στα όρια της ασφυξίας.


Ήξερα βεβαια από τα περιοδικά που προανέφερα, πως τα Χημικά Όπλα απαγορεύονταν στον Πόλεμο, αλλά είχα το ελαφρυντικό ότι οι εχθροί τα χρησιμοποίησαν πρώτοι... Οπότε, μια μέρα, έκάνα μια λίστα με το τι χρειάζεται: σακίδιο, μαχαίρι και παγούρι με νερό, γιατί είχα να ανέβω το βουνό. Μέσα στον ενθουσιασμό μου, έφυγα χωρίς να πάρω τίποτα απ τα τρία.

Ξεκίνησα να ανεβαίνω. Δεν ήξερα μονοπάτια, δεν ήξερα που έχει φράχτες για χωράφι, δεν ήξερα που είναι τα κρεμμύδια. Αλλά ήμουν αποφασισμένος να τα καταφέρω. Περνούσα μέσα απο αγκάθια και βάτους, σκίζοντας τα πόδια μου, επί ποιός ξέρει πόση ώρα, κάτω από τον καυτό ήλιο, με το στόμα κατάξερο.
Εώς ότου είδα την κορυφή.

Με μια χαρά που μόνο τα χαζά παιδιά έχουν, ανέβηκα την τελευταία απόσταση μην προσέχοντας τίποτα αλλο παρά την κορυφή. Έφτασα κατάκοπος, καταιδρωμένος και καταματωμένος, ανέβηκα στον βράχο και κοίταξα τι υπήρχε πίσω από το βουνο... Και τι βλέπω?

Ένας δρόμος, ευρύς και στρωμένος, ο οποίος περνούσε ακριβώς διπλα από την κορυφή.
Ένοιωσα απίστευτα ηλίθιος! :redface:

Δίπλα στην άκρη το δρόμου, είδα και τα αγριοκρεμμυδα. Ήταν τεράστια, σαν το μισό κεφάλι μου. Ξεδιάλεξα το μεγαλυτερο, και με τα χέρια το ξέθαψα. Παρότι άκοπο, μύριζε έντονα.

Το πήρα και κατηφόρισα τον δρόμο για το Φρούριο.

Όταν έφτασα, ήταν απογευματάκι. Έμεινα πίσω από ένα θάμνο και πρόσεξα την κίνηση. Ακριβώς όπως στα περιοδικά :redface: Δεν έβλεπα κανέναν στη φρουρά, αλλά ήξερα πως είναι μέσα κάποιοι από τις φωνές. Ευτυχώς η καταπακτή ήταν ανοιχτη. Τώρα ή ποτέ, σκέφτηκα.

Βρήκα μια πέτρα μυτερή, έβαλα το κρεμμύδι κάτω μπροστά μου, και το κοπανησα με όλη μου την δύναμη.
Ο Θώρ ο ίδιος, εκείνη την ημέρα του Ράγκναροκ, αποκλείεται να κοπάνήσε τόσο δυνατά με το Σφυρί του την κεφάλα κανενός από τους Γίγαντες του Γιοτουνχάιμ.

Και ολέθριο λάθος.

Το κρεμμύδι άνοιξε στα δύο, και ένα βρωμερά αηδιαστικό ζουμί πετάχτηκε στη φάτσα μου. Ήταν χειρότερο από οτιδήποτε έιχα μυρίσει μέχρι τότε, μια μπόχα μεγατόνων που έκανε το χειροτροφείο της περιοχής να μυρίζει σαν σαλόνι ομορφιάς. Αλλά το χειρότερο ήταν η ασφυξία, το τσούξιμο στο λαιμό καθώς ανάσανα, το κοκκίνισμα στα μάτια μου που άρχισαν αμέσως να δακρύζουν.

Ωρμώμενος από την άγρια απελπίσια της ντροπής, πετάχτηκα πάνω με το μισό κρεμμύδι στα χέρια, έτρεξα φωνάζοντας προς το φρούριο, και το πέταξα εκεί που έπρεπε να είναι η καταπακτή. Δεν στάθηκα να δώ τι συνέβη, κόντευα να ξεράσω τα πνευμόνια μου, άρχισα να τρέχω προς τυχαία κατεύθυνση.

Πίσω μου άκουσα ένα βρηχυθμό από φωνές και σκυλοβρισίματα, μαζί με τον ήχο ξύλου που σπάει. Το σχέδιο μου πήγε απίστευτα καλά - μερικοί έσπασαν επι τόπου σανίδες για να βγούν έξω από τον θάλαμο αερίων :D


Έτρεχα λοιπόν, προς άγνωστη κατεύθυνση, με μάτια κόκκινα - και συνειδητοποίησα πως η αποστολή μου εξετελέσθη. Είχα αποκτήσει την βόμβα μου με μπόλικο κόπο, είχα ...διεισδύσει στις εχθρικές γραμμές λίγο ανορθόδοξα, βέβαια δεν είχα ακολουθήσει κατά γράμμα και τις προσταγές του καμουφλάζ, μα... Η αποστολή ήταν πλήρως επιτυχης - Οι χάρτινοι κομμάντος θα ήταν υπερήφανοι για μένα, και φαντάστηκα την στιγμή που, χάρτινος και εγώ, δεχόμουν το μετάλλιο Θάρρους. :redface:


±±±±±±±±±±±±± Και ξαφνικά... Back to Reality ±±±±±±±±±±±±±±±±±


Δυστυχώς, τα χάρτινα περιοδικά μου τελείωναν εκεί. Αλλά η ζωή συνεχίζεται και δεν έχει τέλος, φευ, εώς το Τέλος. Κανένας από τους ήρωές μου δεν αντιμετώπιζε αυτό που είδα μπροστά μου. Ολόκληρη η Ομάδα να τρέχει καταπάνω μου, με ξύλα στα χέρια και εξαγριωμένες φάτσες, φωνάζοντας και βρίζοντας. Με είχαν πάρει στο κατόπι εξ' αρχής.

Σάστισα για ένα δευτερόλεπτο, καταρρίπτοντας οδυνηρά την απονομή στο μυαλό μου. :(

Άρχισα να τρέχω. Τα μάτια μου δάκρυζαν, η ανάσα μου κατέβαινε με κάψιμο, και η ανάβαση του βουνού είχε κανει τα γόνατά μου αλύγιστα σαν κούτσουρα. Αλλά το ότι με κυνηγούσαν για να με σαπίσουν στο ξύλο έξι μεγαλύτεροι, βοήθησε τα μέγιστα στο να τρέξω πιο έντονα από ότι η Μαύρη Καλλονή στα λιβάδια της Αγγλίας, πιο εμφατικά από ότι η Μικρή Μηχανή που Μπορούσε πάνω σε εκείνο τον λόφο, και πιο γρήγορα από τον Κεντέρη στα ντοπαρισμένα του.


Αλλά μην μπορούσα να ξεφύγω έτσι. Μπήκα μέσα σε ένα χωράφι και, παίρνοντας βαθιά ανάσα, βούτηξα στις στέρνες. Το πρασσινο νερο και η μούχλες που κόλλησαν πάνω μου, μου φάνηκαν να μυρίζουν αβροσία μετά το σοκ με το κρεμμύδι. Μπήκα μέσα στον αγωγό, και έρπωντας μέσα στη μούχλα και το στάσιμο νερό, κρατώντας την ανάσα μου, πέρασα τρεις στέρνες εώς ότου βρεθώ στο χαντάκι της άδρευσης.

Ήμουν λοιπόν ξαπλωμένος πάνω στο χώμα, καλυμμενος με πράσσινη μούχλα, έχοντας καταπιεί μπόλικο eau de toilette, με τα μάτια ακόμα θαμπά, το λαιμό να φλέγεται, τα πόδια γεμάτα τρυπήματα και σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, και άρχισα να σκέφτομαι - το μόνο που δεν πονούσε τόσο.


Σκέφτηκα το πόσο ατσαλάκωτοι κατέληγαν πάντοτε οι ήρωες μου, όταν τους απένειμαν τα εύσημα. Με τι χαμόγελο έκλειναν τις περιπέτειες, πίσω από αυτό το αμετάκλητο ευτυχισμένο Τέλος. Και τα μετάλλια Θάρρους. Σκέφτηκα πολύ για τα μετάλλια Θάρρους. Κοίταξα ψηλά το βαθυγαλάζο του Ουρανού, καθως διακοπτόταν από το σποραδικό κατάλευκο μοναχικών συννέφων.
Έγειρα το κεφάλι στο πλάι και, για πρώτη φορά όλη μέρα, μίλησα.

ΡΕ ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ


Βέβαια, το τέλος δεν γράφηκε εδώ, όπως έπρεπε να περιμένει κανείς δηλαδή.

Η μάνα μου με έκανε μαύρο στο ξύλο για την κατάσταση στην οποία γύρισα σπίτι. :redface:

Η Ομάδα με βρήκε την άλλη μέρα -χμμ, όπως ήταν αναμενόμενο- και με έκαναν κατάμαυρο στο ξύλο. Και όχι, δεν με δέχτηκαν. :mad:

Οι υπόλοιποι που έμαθαν τι έκανα, μου είπαν ένα μπράβο - και μετά το ξέχασαν τελείως στη θάλασαα.


Εδώ όμως... Πρέπει να μπεί στην ιστορία αυτή το



%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% Τέλος %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

Είσαι απερίγραπτος:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Λεξικό όρων

* ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ:
Ένας τύπος που δεν είναι αρκετά αρρενωπός για να γίνει μηχανικός, αλλά ούτε και αρκετά "αδερφή" για να γίνει στυλίστας.

* ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ: Αυτή που καταφτάνει μετά την μάχη και μαζεύει τους τραυματίες

* ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: Είναι αυτό με το οποίο παντρεύονται όλες οι γυναίκες χωρίς να το ξέρουν.

* ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ:Αυτός που σου λέει να πας να γ@@@@θείς με τέτοιο τρόπο, που εσύ δεν βλέπεις την ώρα να το κάνεις.

* ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ: Ο ειδικός που θα ξέρει αύριο για ποιό λόγο αυτό που προέβλεψε δεν έγινε σήμερα.

* ΕΥΚΟΛΗ: Λέγεται η γυναίκα που έχει τη σεξουαλική ηθική του άντρα.

* ΚΒΑΝΤΙΚΟΣ ΦΥΣΙΚΟΣ: Είναι ένας τυφλός άντρας μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, που ψάχνει μια μαύρη γάτα, δηλαδή κάτι που δεν υπάρχει.

* HARDWARE: Τμήμα του υπολογιστή, το οποίο δέχεται τα χτυπήματά μας όταν το software παρουσιάσει πρόβλημα.

* ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ: Συμπεριφορά της γυναίκας απέναντι σε έναν άντρα που δεν την ενδιαφέρει, η οποία μεταφράζεται από τον άντρα ως "κάνει τη δύσκολη"

* ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ: Aτομο ικανό να σκέφτεται για περισσότερο από δύο ώρες κάτι που δεν έχει σχέση με το σεξ.

* ΟΜΑΔΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ: Δυνατότητα να ρίξεις τις ευθύνες στους άλλους.

* ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ: Το αντισυλληπτικό που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τις γυναίκες κατά τη δεκαετία του 90.

* ΜΟΝΟΓΑΜΙΚΟΣ: Καταπιεσμένος πολυγαμικός

* NANOSECOND: Κλάσμα του χρόνου μεταξύ της στιγμής που θα ανάψει πράσινο μέχρι τη στιγμή που θα ακουστεί η κόρνα από το πίσω όχημα.

* ΝΥΜΦΟΜΑΝΗΣ: Όρος με τον οποίο ο άντρας χαρακτηρίζει μια γυναίκα που θέλει να κάνει σεξ πιο συχνά από αυτόν.

* ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ: Αισιόδοξος με εμπειρία.

* ΠΑΠΑΣ: Aτομο που όλοι τον φωνάζουν "πάτερ" εκτός από τα παιδιά του, που τον φωνάζουν θείο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

]ifrit[

Περιβόητο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,451 μηνύματα.
-πεθανε ο χριστοδουλος ρε, το μαθες?
-οχι, διαβαζα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Klaus

Διάσημο μέλος

Ο Klaus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 2,810 μηνύματα.
Εν αρχή ήν ο Μάκης


Ο Μάκης δεν σφίγγεται στο χέσιμο. Κάνει ρεπορτάζ μέχρι να βγουν όλα στη φόρα

Ο Μάκης έχει σε DVD την Τσέκου να βιντεοσκοπεί το Ζαχόπουλο.
Ο Μάκης γνωρίζει για την διπλή ταυτότητα του Κλαρκ Κεντ. Ας δούμε το
βιντεο...

Όταν γ@μ@ς σε βλέπει ο Μάκης

Είδες τον Μάκη; Σε είδε πρώτος

Όταν ο Μάκης αγόρασε το σπίτι στην Εκάλη ξέπλυνε τις αμαρτίες των
κατοίκων της

Ο Θεός δεν υπάρχει πια, πήδηξε από τον 4ο μετά από αποκαλυπτική εκπομπή
του για το ρόλο του στα Σόδομα

Ο Μάκης είναι ο μεγάλος αδερφός του Μεγάλου Αδερφού.

Ο Μάκης έχει την κασέτα με το Προπατορικό Αμάρτημα. Γι' αυτό ο Θεός
αναγκάστηκε να μας δώσει μια δεύτερη ευκαιρία με το Χριστό.

Ο Μάκης γνωρίζει τον άγνωστο στρατιώτη.

Ο Μάκης ξέρει το τελευταίο δεκαδικό του π.

Ο Μακης ξερει τι εκανες περσι το καλοκαιρι

Ο Σωκράτης ήπιε κώνιο γιατί θα τον έβγαζε ο Μάκης

Ο Μάκης έχει σε DVD το Big Bang. Μαζί με τα extras.

Ο Μάκης έστησε αυτή την σελίδα για να φακελώσει όσους τον ειρωνεύονται

Ο Μάκης ξέρει πως θα τελειωσει το lost

Ο Μάκης δεν αφήνει κανέναν καλεσμένο να μιλήσει γιατι ήδη ξέρει τι
θέλουν να πουν.

Ο Μάκης μπορεί να διαβάζει αρχεία video σε οποιοδήποτε format χωρίς να
έχει τα codec, με το μάτι

Αν ο Σάρουμαν είχε τον Μάκη για βοηθό, θα είχε βρει τον Φρόντο σε μία ώρα.

Ο Μακης τραβηξε το βιντεο απο τη βαφτιση του, μονος του.

Όταν ο Μάκης λούστηκε με Herbal Essences, το σαμπουάν είχε οργασμό.

Όταν ο Μάκης παίζει Call of Duty οι σφαίρες του σκοτώνουν παίχτες και σε
άλλους servers.

O Νοστραδαμος δεν εβλεπε οραματα. Εβλεπε τα dvd του Μακη.

Η Στάση του Νίκα προκλήθηκε μετά από ρεπορτάζ του Μάκη για στημένες κούρσες

Ο Μάκης ξέρει τη μυστική συνταγή του Drambuie..

Αυτός που δεν ξέρει και νομίζει ότι ξέρει είναι ανόητος. Αυτός που ξέρει
και γνωρίζει ότι ξέρει είναι ο Μάκης

H Kιμ έχει μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι έχει οργασμό.
Ο Μάκης το ξέρει.

Makis knows Victoria's secret.

Ο Μάκης έχει σε video την δημιουργία της πρώτης βιντεοκάμερας.

Ο Μάκης έχει καταγράψει βίντεο στο οποίο φαίνεται ο Μάκης να καταγράφει
σε βίντεο στο οποίο...

Ο Μάκης δέν έκανε πρόταση γάμου στην Κιμ. Της έδειξε το DVD του γάμου τους.

Ο Μάκης κατήγγειλε την καταπάτηση αιγιαλού από τον Μωυσή στην Ερυθρά Θάλασσα

Ο Μάκης δε χρησιμοποιεί το Google Earth. Το Google Earth χρησιμοποιεί το
Μάκη.

Ο Μάκης θα κρίνει το Χριστό στη Δευτέρα Παρουσία

Ο Μάκης τραβάει τα βίντεο του Μπιν Λάντεν

Ο Μάκης έχει κάνει λάθος μόνο μία φορά! Όταν νόμιζε πως έκανε λάθος...

Όταν ο Μάκ...τα λέμε αργότερα, έσκασε το FBI...

Ο Μάκης ξέρει πότε θα πάρει πρωτάθλημα η ΑΕΚ.

Ο Μάκης μιά φορά παρήγγειλε Big Mac στα Goody's. Και του το έδωσαν.

When I say jump you say how high. Όταν ο Μάκης λέει πήδα, πηδάς από τον 4ο.

Ο Μάκης δένει τα κορδόνια του με Γόρδιο Δεσμό.

Ο Μάκης ήξερε σε ποια θέση παίζει ο Τζιοβάνι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Εγώ έβαλα την εντολή whois στο UNIX.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Ένας άντρας συνοδεύει την άρρωστη σύζυγο του στον γιατρό.



Ο γιατρός εξετάζει την γυναίκα για πολλή ώρα και με πολύ a μεγάλη προσοχή. Στη συνέχεια φωνάζει τον άντρα μόνο του για να του ανακοινώσειτα αποτελέσματα της εξέτασης.





"Η κατάσταση της συζύγου σας είναι πολύ σοβαρή. Έχει πάθει βαριά κατάθλιψη η οποία πηγάζει από μη συναισθηματική κάλυψη και οικογενειακό στρες. Εάν δεν κάνετε ότι είναι απαραίτητο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πεθάνει.






Εγώ σας συμβουλεύω να κάνετε τα εξής:



- Το πρωί, να της ετοιμάζετε ένα ωραίο και υγιεινό πρωινό.



- Να την αφήνετε να κοιμάται όσο θέλει.



- Να είστε ευγενικός μαζί της, να μην της φέρνετε αντιρρήσεις και να


προσπαθείτε συνεχώς να της φτιάχνετε τη διάθεση.



- Να της μαγειρεύετε καθημερινά ωραία ζεστά φαγητά ή αν δεν μπορείτε εσείς
φροντίστε να πάρετε μια γυναίκα και το βράδυ, όταν θα επιστρέφει, να της έχετε έτοιμο κάποιο εξαιρετικό βραδινό γεύμα ή να βγαίνετε έξω.








- Πάνω απ' όλα, μην την ζαλίζετε με οικιακές δουλειές κα εκκρεμότητες, και μην τις συζητάτε μαζί της διότι θα αυξηθεί το άγχος της.





- Πρέπει να την χαλαρώνετε. Σας συμβουλεύω να την χαϊδεύετε τρυφερά κάθε

βράδυ και να της κάνετε μασάζ με αρωματικά έλαια.



- Να την προτρέπετε να βλέπει αισθηματικά στη τηλεόραση, και το πιο σημαντικό...





- Να της κάνετε έρωτα πολλές φορές την εβδομάδα, ίσως και κάθε μέρα, όπου να 'ναι και όπως να 'ναι, και να δέχεστε ότι σας ζητήσει.





Αν τα κάνετε όλα αυτά για τουλάχιστον 10 με 12 μήνες, σας υπόσχομαι ότι η γυναίκα σας θα γίνει περδίκι !"




Αντρας παίρνει την γυναίκα του και φεύγουν. Μόλις βγαίνουν από το ιατρείο, αυτή τον ρωτάει:





- "Λοιπόν? Τι είπε ο γιατρός?"




- "Ότι θα πεθάνεις ..."
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
25 πραγματα που μπορεις να κανεις στο ανσανσερ...



  1. Κάνε ήχους από αγωνιστικά αυτοκίνητα καθώς κάποιος μπαίνει ή βγαίνει στο ασανσέρ.
  2. Ζωγράφισε ένα μικρό τετράγωνο στο πάτωμα με κιμωλία και ανακοίνωσε στους υπόλοιπους ότι αυτός είναι ο προσωπικός σου χώρος.
  3. Ξυρίσου.
  4. Άνοιξε λίγο τον χαρτοφύλακά ή το πορτοφόλι σου και ρώτα: Έχουμε αρκετό αέρα εκεί μέσα;
  5. Πρόσφερε καρτελίτσες με ονόματα σε καθέναν που θα μπαίνει στο ασανσέρ. Φόρα τη δικιά σου ανάποδα.
  6. Κάτσε ακίνητος, χωρίς να λες κουβέντα σε μια γωνία, κοιτώντας το ασανσέρ (ανάποδα από τους άλλους) και χωρίς να βγαίνεις σε κανένα όροφο.
  7. Χαιρέτα όποιον μπαίνει στο ασανσέρ θερμά και ζήτα του να σε αποκαλεί Ναύαρχο.
  8. Κάνε ασκήσεις Τάι Τσι ή Μάι Τάι
  9. Βάλε στοίχημα με τους άλλους επιβάτες ότι μπορείς να βάλεις 1 50λεπτο στη μύτη σου και άλλα τέτοια καμένα που φυσικά δεν μπορείς να τα κάνεις..
  10. Δείξε στους άλλους επιβάτες μια πληγή που έχεις και ρώτα τους αν φαίνεται μολυσμένη.
  11. Κάρφωσε το βλέμμα σου σε έναν επιβάτη για λίγο και μετά πες δυνατά «Είσαι ένας από αυτούς» και πήγαινε γρήγορα στην άλλη άκρη του ασανσέρ.
  12. Άσε ένα κουτί ανάμεσα στις πόρτες του ασανσέρ.
  13. Ρώτα κάθε επιβάτη που μπαίνει αν γίνεται να πατήσεις εσύ το κουμπί αντί για αυτούς.
  14. Όταν έχει απόλυτη ησυχία στο ασανσέρ κοίτα τους όλους μια φορά και ρώτα: «Το κινητό σου είναι αυτό;»
  15. Παίξε φυσαρμόνικα.
  16. Λέγε «Ντινγκ» σε κάθε όροφο..
  17. Γείρε και ξεκουράσου πάνω στο πάνελ των κουμπιών του ασανσέρ.
  18. Αφουγκράσου τους τοίχους του ασανσέρ με ένα στηθοσκόπιο.
  19. Φύσα τη μύτη σου και πρόσφερε στους επιβάτες να τους δείξεις τι περιέχει το χαρτομάντιλο.
  20. Φέρε μια καρέκλα μέσα.
  21. Φάε μια μπουκιά από το σάντουιτς κάποιου.
  22. Τράβα την τσίχλα που τρως μέχρι όπου φτάνουν τα χέρια σου.
  23. Κάνε ήχους εκρήξεων όταν πατάει κάποιος ένα κουμπί.
  24. Κοίτα τον αντίχειρα σου και πες δυνατά: «Νομίζω πως μεγαλώνει!»
  25. Φόρα γυαλιά με ακτίνες Χ (και καλά) και κοίτα τους επιβάτες υπονοώντας πράγματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Για τους λάτρεις του Chuck Norris


Πηγαίνετε στην σελίδα www.google.com και γράψτε να βρείτε:
find Chuck Norris
και πατήστε το i'm feeling lucky [αισθάνομαι τυχερός] και δείτε τι σας βγάζει!

Για όσους χρησιμοποιούν firefox, αρκεί να γράψουν στην γραμμή διευθύνσεων find Chuck Norris και τα υπόλοιπα θα γίνουν αυτόματα.


Όσοι βαριούνται να το κάνουν, ή έχουν κάποιο πρόβλημα, ας δουν το αποτέλεσμα εδώ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Τον περασμένο μήνα (και καλά) μια παγκόσμια έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον ΟΗΕ.
Η μόνη ερώτηση που υποβλήθηκε ήταν:

«Παρακαλώ να εκφέρετε την τίμια και ειλικρινή γνώμη σας για τη λύση στο πρόβλημα της έλλειψης τροφίμων στον υπόλοιπο κόσμο».

Η έρευνα απέτυχε για τους παρακάτω λόγους:

  • Στην Αφρική δεν ήξεραν τι σημαίνει τρόφιμα
  • Στην Ανατολική Ευρώπη δεν ήξεραν τι σημαίνει τίμια.
  • Στην Αγγλία δεν ήξεραν τι σημαίνει ειλικρινή.
  • Στην Δυτική Ευρώπη δεν ήξεραν τι σημαίνει έλλειψη.
  • Στην Σκανδιναβία δεν ήξεραν τι σημαίνει πρόβλημα.
  • Στην Κίνα δεν ήξεραν τι σημαίνει γνώμη.
  • Στη Μέση Ανατολή δεν ήξεραν τι σημαίνει λύση.
  • Στη Νότια Αμερική δεν ήξεραν τι σημαίνει παρακαλώ.
  • Στις δε ΗΠΑ δεν ήξεραν τι σημαίνει υπόλοιπος κόσμος!!!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Ζαχόπουλος chain mail!


Αν πέσει στα χέρια σας ένα dvd με τίτλο "Zaxopoulos" πρέπει να το προωθήσετε αμέσως σε όσους περισσότερους γνωστούς σας γίνεται. Είναι ένα dvd που ξεκίνησε ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού στην Ελλάδα και έχει κάνει ήδη πέντε φορές το γύρο του κόσμου. Μη σπάσετε την αλυσίδα!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ
Γνωστός δημοσιογράφος προώθησε το dvd σε ένα φίλο του σε εστιατόριο και την επόμενη ημέρα κέρδισε 5,5 εκατομμύρια ευρώ στον τραπεζικό του λογαριασμό!
Ο Γρηγόρης έβαλε μερικές θαυματουργές εικόνες από το dvd στο ιστολόγιο του και η επισκεψιμότητα της σελίδας του έφτασε στα ύψη!

ΠΡΟΣΟΧΗ: μην προσπαθήσετε να αγνοήσετε ή να σβήσετε το dvd, γιατί θα σας χτυπήσει ΦΟΒΕΡΗ κακοτυχία.
Παρουσιάστρια μεγκάλου καναλιού είδε το dvd και το αγνόησε. Μερικές μέρες μετά την κάλεσε ο εισαγγελέας.
Πρωθυπουργός γνωστής χώρας προσπάθησε να θάψει το θέμα και μετά από λίγο οι μισοί του βουλευτές βρέθηκαν μπλεγμένοι σε σκάνδαλα!

Στείλτε αυτό το εμαιλ αμέσως σε φίλους σας:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ - ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΚΑ.
  • έως 5 φίλοι: θα κερδίσετε μεγάλο χρηματικό ποσό στο λογαριασμό σας
  • έως 10 φίλοι: θα δεχτείτε προτάσεις συνεργασίες από διακεκριμένους δημοσιογράφους και πολιτικούς
  • έως 20 φίλοι: θα γίνετε διάσημοι στο πανελλήνιο
  • πάνω από 20 φίλοι: τα έθνη της γης θα προσκυνήσουν στα πόδια σας και η χιλιόχρονη βασιλεία σας θα αρχίσει
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Πως να γινετε ρεζιλι στο πανεπιστημιο....


Στη στάση, περιμένοντας το λεωφορείο.

Προτού καλά-καλά ξεκινήσει το μάθημα πρέπει να δώσετε μια μικρή γεύση στους συμφοιτητές σας για το τι εστί βερίκοκο. Φροντίστε καταρχήν να κάνετε αισθητή την παρουσία σας από μακριά, και φορέστε κάτι αρκετά χτυπητό. Ο συνδυασμός κίτρινα παπούτσια - λευκό παντελόνι - ροζ κοντομάνικο - καφέ γούνα - κόκκινα γυαλιά είναι μια καλή επιλογή. Στη συνέχεια, αν δείτε ότι η στάση έχει πολύ κόσμο φροντίστε να λάβετε μια περίοπτη θέση σε αυτήν. Λόγου χάρη, βγείτε πρώτος στο δρόμο μπροστά από όλους όσους περιμένουν, χαρίζοντας ταυτόχρονα άφθονο γέλιο στους διερχόμενους οδηγούς με το ντύσιμό σας. Μόλις δείτε το λεωφορείο να πλησιάζει προχωρήστε στη μέση του δρόμου, βγάλτε μια σφυρίχτρα απ την τσέπη σας και κάντε του νόημα να σταματήσει σφυρίζοντας. Θυμηθείτε πως και εδώ ισχύει ο κανόνας του «ο τελευταίος βλάκας», γι αυτό έχοντας εξασφαλίσει μια θέση μπροστά στην πόρτα του λεωφορείου που 'ναι έτοιμη ν' ανοίξει δώστε ένα ρεσιτάλ και μπείτε τρέχοντας φωνάζοντας τη γνωστή φράση. Βρείτε μία θέση να κάτσετε (αν υπάρχει και το λεωφορείο δεν είναι μπίμπα) και τρέξτε κατά πάνω της. Μόλις βολέψετε την κωλάρα σας στο κάθισμα φωνάξτε γεμάτος περηφάνια ΠΡΩΤΟΣ!


Στο λεωφορείο

Το λεωφορείο είναι κατά πολλούς (όχι πάντως κατ' εμένα!) το πιο απολαυστικό κομμάτι της τούρτας που λέγεται «πανεπιστήμιο». Εκεί μέσα οι αφορμές για να δείξετε στους άλλους από τι είστε φτιαγμένος είναι πάμπολλες. Καταρχήν, σίγουρα θα ακούσετε το κουτσομπολιό της ημέρας, δηλαδή με ποιόν πήγε η τάδε, τι έκανε η γραμματέας το προηγούμενο βράδυ στο σπίτι του πρύτανη, πώς τον παίρνει (τον καφέ ντε!) η καθηγήτρια των αγγλικών κλπ. Μπορείτε λοιπόν μόλις ακούσετε κάτι που σας εντυπωσιάσει να φωνάξετε δυνατά ώστε να σας ακούσει όλο το λεωφορείο π.χ. «ΣΩΠΑ ΡΕ!!! Η ΜΑΡΙΑ Η ΨΗΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΚΑΤΟΥΡΑΕΙ ΟΡΘΙΑ; ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΕΜΕΝΑ ΟΙ ΤΡΙΧΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ», ή «ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ Ο κος ΜΠΙΣΜΠΙΚΗΣ ΑΠΑΤΑΕΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΟΔΗΓΟΥ ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ!» κλπ. Μπορείτε βέβαια να εφαρμόσετε τη γνωστή πετυχημένη συνταγή της κλανιάς που κατά καιρούς σας προτείνουμε. Κλάστε υπόκωφα και βρώμικα και στη συνέχεια πάρτε το γνωστό αδιάφορο ύφος που παίρνετε στις αντίστοιχες περιπτώσεις. Κατηγορήστε, αν δεν θέλετε να προσποιείστε τον αθώο, τη δίμετρη γυναικάρα του παιδαγωγικού που βρίσκεται μπροστά σας και αποτελεί τη φαντασίωση όλων των φοιτητών. Χτυπήστε την φιλικά στην πλάτη για να την παρηγορήσετε και πείτε της να μην ντρέπεται υπενθυμίζοντάς της πως όλοι κλάνουμε και πως η κλανιά είναι μια ανθρώπινη πράξη, είναι η φωνή του σώματός μας προς τον έξω κόσμο. Αν θέλετε να το παρατραβήξετε, απευθυνθείτε με αυστηρό - δασκαλίστικο ύφος προς τους συνεπιβαίνοντες λέγοντάς τους πως δεν είναι καλό να κρατάμε τα αέριά μας και αφηγηθείτε την ιστορία με τον Γιαννάκη από το δημοτικό που κάθε φορά που έκλανε λέρωνε και το σώβρακό του. Μία τελευταία πρόταση, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί μόνο τον πρώτο καιρό που δεν θα σας ξέρει κανένας και μόνο αν έχετε μούσια και γενικά παρουσιαστικό που να εκπέμπει βαρβατίλα και να σας κάνει να δείχνετε 3-4 χρόνια μεγαλύτερος, είναι να προσποιηθείτε τον εισπράκτορα. Φροντίστε να επιβάλλετε το ανάλογο πρόστιμο στους παραβάτες και ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΖΗΤΑΤΕ ΠΑΣΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ! Οι 7 στους 10 δεν θα το έχουν μαζί τους. Trust me : )

Στο αμφιθέατρο

Αφού κάνετε την είσοδό σας στο χώρο διδασκαλίας με το γνωστό τρόπο, φροντίστε να πιάσετε την καλύτερη θέση της αίθουσας ΦΥΣΙΚΑ στην πρώτη σειρά. Αραδιάστε στο θρανίο σας τα απολύτως απαραίτητα που έχετε φέρει μαζί σας. Δηλαδή 5 στυλό, 2 πένες, 3 μολύβια, 1 ξύστρα, λεπίδες για την ξύστρα, 2 γομολάστιχες (κατά προτίμηση μία λευκή και μία να σβήνει και στυλό), διορθωτικό (υγρό πάντα για να μπορείτε να το χτυπάτε και να προκαλείτε θόρυβο με την μπίλια) σε περίπτωση που δεν σβήνει το στυλό η γόμα, χάρακες, τον διαβήτη του παππού σας, το ζάχαρο της γιαγιάς σας, μοιρογνωμόνιο, μαρκαδόρο υπερτονισμού, Post - it, κόλλα UHU, συνδετήρες, συρραπτικό, καμιά δεκαριά τετράδια πολλών θεμάτων, το αρκουδάκι σας, ρολόι, ένα μπουκάλι με νερό και φυσικά τα βιβλία και τις σημειώσεις σας. Αν δε χωράνε όλα, μην πανικοβάλλεστε και απλωθείτε και στα διπλανά θρανία χωρίς να ρωτήσετε κανέναν. Θυμηθείτε πως η παιδεία είναι ΔΩΡΕΑΝ. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος κλέψτε την παράσταση και φροντίστε σε κάθε ερώτηση του καθηγητή να πετάγεστε πιο ψηλά απ όλους, όπως στο δημοτικό, φωνάζοντας το τρισχαριτωμένο «Κύριε, κύριε, κύριε, κύριε?». Αν είστε αρκετά τολμηρός, απαντήστε χωρίς να σας δοθεί ο λόγος ή, την ώρα που απαντάει κάποιος άλλος, φωνάξτε πιο δυνατά από αυτόν την ίδια απάντηση. Βασικός κανόνας: ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ μην απενεργοποιήσετε ή βάλετε στο «Αθόρυβο» το κινητό σας τηλέφωνο. Για ευνόητους λόγους.

Στο εργαστήριο

Στην εξαιρετική περίπτωση που η σχολή σας διαθέτει και εργαστήρια, αυτομάτως έχετε στα χέρια σας περισσότερες δυνατότητες και επιλογές για να δείξετε στους άλλους ποιος πραγματικά είστε. Επειδή τα εργαστήρια από σχολή σε σχολή διαφέρουν, όμως, εμείς δεν μπορούμε παρά να δώσουμε μερικές γενικές οδηγίες, και από κει και πέρα να σας αφήσουμε να «σολάρετε». Θυμηθείτε λοιπόν πως, επειδή δεν θα έχετε για πάντα την ευκαιρία να έρχεστε σε επαφή με τα μηχανήματα, υλικά, πειράματα κλπ του εργαστηρίου, φροντίστε να πάρετε μια μικρή γεύση απ όλα, χωρίς να ρωτάτε πώς και γιατί. Έτσι και αλλιώς η περιέργεια διευρύνει τους ορίζοντες του ανθρώπου. Θυμίζουμε επίσης πως η παιδεία είναι ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, γι αυτό μην ανησυχείτε αν κάτι πάει στραβά ή χαλάσει. Στην τελική, δικό σας ήταν; :-Ρ

Επίλογος

Αν μετά από όλα αυτά δεν σας έχουν διώξει, αλλάξτε σχολή μόνοι σας. Αυτοί δεν την παλεύουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Ενας 50χρονος, πάει στο γιατρό για εξέταση σπέρματος, κι αυτός τού δίνει ένα βαζάκι άδειο και του λέει να το φέρει με δείγμα. Την άλλη μέρα πάει ο 50χρονος με το βαζάκι άδειο.
- Τι έγινε; Πού είναι το δείγμα;
- Ασε γιατρέ, πολύ ζόρικα τα πράγματα. Πρώτα δοκίμασα με το δεξί μου χέρι,
αλλά τίποτα. Μετά με το αριστερό, αλλά τίποτα. Μετά δοκίμασα και με τα 2
χέρια, αλλά πάλι τίποτα. Φώναξα την γυναίκα μου, δοκίμασε με το δεξί
τίποτα, με το αριστερό τίποτα, δοκίμασε με το στόμα, πάλι τίποτα.
- Τίποτα;;;;
- Τίποτα, τίποτα. Φώναξα και την κόρη μου.
- Και την κόρη σας;;;;
- Ναι.. Τι με τα χέρια, τι με το στόμα, τίποτα! Προσπαθήσανε και οι δύο μαζί,
τίποτα. Ήρθε και ο γιος μου προσπάθησε κι αυτός, τίποτα πάλι. Ε, μετά αναγκαστήκαμε να φωνάξουμε και τη γειτόνισσα.
- Τη γειτόνισσα;;;;
- Ναι την καημένη, την λυπήθηκα, 3 ώρες προσπαθούσε, μια με τα χέρια, μια με
το στόμα, αλλά τίποτα.
- Μα είναι φοβερό αυτό που μου λέτε...
- Ακριβώς γι` αυτό ήρθα γιατρέ. Δώστε μου ένα άλλο βαζάκι, γιατί αυτό δεν
ανοίγει με τίποτα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top