Με επιστημονικούς όρους, ο αγαπημένος άγιος των παιδιών θα έπρεπε να έχει πεθάνει από την εξάντληση ή από την επιτάχυνση.

Ο
Αγιος Βασίλειος σε καμία περίπτωση δεν είναι λέρα, όπως επέμενε ο τίτλος μιας παλαιότερης ταινίας, αλλά σίγουρα ο (αναγκαστικά υπερβατικός) διαλογισμός περί το άτομό του συνιστά μπλέξιμο. Διότι ανήκει ακριβώς σε εκείνα τα θέματα της καθημερινής ζωής που μάλλον πρέπει να τα αφήνεις έτσι όπως τα βρήκες και κυρίως να μην μπλέκεις την επιστήμη και την τεχνολογία με αυτά.
Ο Αγιος Βασίλειος...
Ο Αγιος Βασίλειος υπήρξε ένα σοβαρό ορθόδοξο ιστορικό πρόσωπο, που έχει μάλιστα γράψει, μεταξύ άλλων, και ένα πολύ αξιόλογο πατερικό κείμενο με τον τίτλο «Περί της δημιουργίας του κόσμου». Ο άλλος με τα κόκκινα που δημιουργήθηκε πράγματι κατόπιν συμφωνίας με ένα γνωστό καφετί αναψυκτικό είναι ο Santa (Ni)claus, και έτσι πρέπει να τον λέμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα, αφού η ακριβής μετάφραση του ισπανο-γερμανικού ονόματός του είναι στα ελληνικά Αγιος (Νι)κόλας και παραπέμπει σε άλλο άτομο, τον άγιο προστάτη των μετακινουμένων Επίσκοπο Μύρων.
...και ο Σάντα Κλάους
Το 1860 ο
Κλέμεντ Κλαρκ Μoυρ, καθηγητής της εβραϊκής γλώσσας και άλλων μεσανατολικών γλωσσών, από τη Νέα Υόρκη, έγραψε ένα ποίημα που έκανε λόγο για κάποιο άτομο με λαμπερά μάτια, πλούσια γενειάδα, κόκκινα ρούχα γαρνιρισμένα με άσπρη γούνα στα άκρα, με έλκηθρο συρόμενο από ταράνδους και έναν σάκο γεμάτο παιχνίδια, καθιερώνοντας τον Santa Claus ως τον πρωταγωνιστή των Χριστουγέννων. Ο ισχυρισμός ότι ζει τον υπόλοιπο χρόνο στον Βόρειο Πόλο με τους ταράνδους του κατερρίφθη πριν από το 1927 από τους Φινλανδούς. Γιατί αυτοί από τότε επέμεναν ότι στον Βόρειο Πόλο δεν υπάρχει βλάστηση, άρα ο... τύπος δεν μπορούσε να ζει αλλού παρά μόνο στη Λαπωνία, και μάλιστα κοντά στην πρωτεύουσά της, το Ροβανιέμι, γιατί εκεί υπάρχει η τροφή των ταράνδων, οι λειχήνες, που φυτρώνουν παρασιτικά επάνω στους κορμούς των δέντρων. Ο Σάντα Κλάους λοιπόν απέκτησε την εικόνα που όλοι ξέρουμε και ταυτίστηκε με το γνωστό καφετί αναψυκτικό και τις διαφημίσεις του από το 1930 χάρη στα σκίτσα του
Χάντον Σάνμπλομ. Ενός σκιτσογράφου που έφτιαξε και τον γνωστό άνδρα έξω από τα κουτιά του Κουάκερ και σκιτσάρισε λίγο πριν από τον θάνατό του ακόμη και για το «Playboy»...
Δύσκολοι καιροί
...
Ποιος λοιπόν ξενυχτά εντατικά αυτόν τον καιρό; Ο Σάντα Κλάους φυσικά. Επισκευές, προγραμματισμός ταξιδιού, ανάγνωση γραμμάτων με επιθυμίες κτλ. Παίρνει βάρος διότι ξενυχτά για εμάς. Ούτε είναι δυνατόν να βάλει να φάει τα πιστά του ζώα, παρ' όλο που το κρέας του ταράνδου είναι από τα πιο υγιεινά και νόστιμα κόκκινα κρέατα και με μηδέν υδατάνθρακες, όπως αναγράφεται και στις σχετικές συσκευασίες. Και μην ξεχνάμε. Το έλκηθρο το σέρνουν κορίτσια-τάρανδοι. Το καταλαβαίνουμε από τα μεγαλοπρεπή τους κέρατα, που μόνον αυτά τα διατηρούν μέσα στο χειμώνα, ενώ εκείνα των αγοριών έχουν πέσει ήδη από τον Σεπτέμβριο.
Οι υπολογισμοί Fermi

Ο Ιταλός
Ενρίκο Φέρμι, ένας από τους σπουδαιότερους φυσικούς που έζησαν ποτέ, παρακολουθώντας την πρώτη δοκιμή της ατομικής βόμβας στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από τη Χιροσίμα μόλις το ρεύμα του αέρα από την έκρηξη έφθασε προς το μέρος όσων παρακολουθούσαν έσκισε μια σελίδα από το σημειωματάριό του, την έκανε κομμάτια και τα άφησε να πέσουν. Μέτρησε με το μάτι σε πόση απόσταση περίπου από τα πόδια του έφθασαν στη Γη και σε λίγο οι γύρω του άκουγαν πόσων μεγατόνων ήταν η έκρηξη. Υστερα από μία εβδομάδα περίπου, οπότε αναλύθηκαν οι μετρήσεις των σχετικών οργάνων, αποδείχθηκε ότι δεν είχε πέσει και τόσο έξω για τα μέσα που διέθετε.
Ο διάσημος αυτός επιστήμονας αγαπούσε να βάζει προβλήματα στους φοιτητές του, προβλήματα όμως στα οποία φαινόταν στην αρχή αδύνατον να βρεις απάντηση, όπως το
«πόσοι άνθρωποι που ζουν κουρδίζοντας πιάνα έχει η Νέα Υόρκη;». Τα έκανε πάντα μικρά κομμάτια που το ένα έδινε την απαραίτητη απάντηση για να βγει η λύση του επομένου και μαζί με πολλές αλλά καίριες προσεγγίσεις έφθανε στην απάντηση. Την ίδια μέθοδο θέλησαν να ακολουθήσουν πριν από μερικά χρόνια όσοι ασχολήθηκαν με κάτι που έχει μείνει γνωστό ως clauso-technolometry ή «The Travelling Santa Problem» που δημοσιεύθηκε πριν από περίπου 20 χρόνια στο επιστημονικότατο έντυπο «Journal of Applied Window Shopping». Μια (παρα)επιστημονική φαντασία γύρω από τον Σάντα Κλάους εν ώρα εργασίας, που οδηγεί τελικά και αναπόφευκτα στην εξόντωσή του. Και ας δούμε πώς:
Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι...
Ψάχνουμε το πόσον χρόνο χρειάζεται να μοιράσει ο παππούς τα δώρα. Κατά υπολογισμούς υπάρχουν 2 δισεκατομμύρια παιδιά κάτω από 18 ετών στον κόσμο. Εδώ λοιπόν κάνουμε το πρώτο βήμα στη χώρα των απλοποιήσεων. Βγάζουμε τους μουσουλμάνους, τους βουδιστές, τους ινδουιστές, τους εβραίους που όλοι τους δεν έχουν Σάντα Κλάους, πέφτοντας στο 15% του προηγούμενου αριθμού, δηλαδή βγαίνουν κάπου 378 εκατομμύρια παιδιά. Στο επόμενο βήμα-πρόβλημα μοιράζουμε τα παιδιά σε σπίτια. Κάπου 3 παιδιά ανά σπίτι, άρα 126 εκατομμύρια επισκέψεις έχει να κάνει ο Σάντα Κλάους σε μία νύχτα.
Εδώ συζητείται το πόσο μεγάλη μπορεί να είναι αυτή η νύχτα. Γιατί ο πονηρός Σάντα Κλάους ξέρει καλά ότι, αν ξεκινήσει εξ Ανατολών και πηγαίνει προς Δυσμάς εκείνη η νύχτα που χρειάζεται να είναι μεγάλη θα φθάσει σε διάρκεια τις 31 ώρες. Τις ώρες αυτές τις κόβουμε σε δευτερόλεπτα και βρίσκουμε ότι έχει να κάνει κάπου 1.100 επισκέψεις στο δευτερόλεπτο. Και έτσι για κάθε σπίτι, να φρενάρει, να παρκάρει, να ανέβει, να φάει ίσως κάτι και ν' αφήσει αυτό που πρέπει έχει ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου στη διάθεσή του. Δεν συζητούμε ότι του δίνουν καν χρόνο για... άλλες ανάγκες.
Μερικοί πονηροί έχουν προτείνει βελτιώσεις στα παραπάνω: Π.χ., να στέλνει σε προκαθορισμένα σημεία κάποια πακέτα όπως κάνουν και οι σημερινοί ταχυδρομικοί ή να περνάει μέσα από μικρές σκουληκότρυπες που ενώνουν διάφορα σημεία του χωροχρόνου, κάτι που απορρίπτεται γιατί τα δώρα στους σάκους θα γίνουν πουρές και βάλε, ή να επιστρατεύσουμε την Κβαντομηχανική, λένε, κάτι που επίσης αποκλείεται, γιατί οι κυματοσυναρτήσεις δεν είναι αποτελεσματικές όταν τις χρησιμοποιούμε για την περιγραφή σωμάτων τόσο μεγάλων που να τα βλέπουμε.
Θάνατος από επιτάχυνση

Με έναν χωρίς πολλές εξηγήσεις συλλογισμό, θεωρώντας ότι όλα τα καλά παιδιά που θα πρέπει να πάρουν δώρα (αγνοώντας την πολύ σκληρή δυτική άποψη ότι και στα κακά παιδιά εμφανίζεται αλλά σ' εκείνα δίνει μόνο ένα πακέτο κάρβουνα), είναι κατανεμημένα πολύ βολικά για τη δουλειά της μιας νύχτας, βγάζουν ότι η απόσταση που έχει να διανύσει ο Σάντα είναι
120 εκατομμύρια χιλιόμετρα σε 31 ώρες, άρα περίπου
1.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, μια
ταχύτητα κοντά 3.000 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου. Εννοείται ότι από ανθρώπους τέτοιο όχημα δεν έχει κατασκευαστεί ακόμη και για διαστημικές πτήσεις. Δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι με αυτή την ταχύτητα θα κινείται μαζί και το έλκηθρο και με μέσον όρο 1 κιλό το κάθε πακέτο φθάνουμε στις 378.000 τόνους. Και αυτό το φορτίο θα έπρεπε να το σέρνουν περισσότεροι από 20.000 τάρανδοι.
Αυτά όλα μέσα στην ατμόσφαιρα, εκτός από τις αφάνταστα μεγάλες τριβές που θα υπερθέρμαιναν το έλκηθρο, θα δημιουργούσαν ένα τεράστιο κρουστικό κύμα και θα έπρεπε να χρησιμοποιείται η τεχνολογία του Star Trek με ειδικούς αντισταθμιστές του ήχου αλλά και της επιτάχυνσης. Ισως να είναι μέσα σε μια ειδικά διαμορφωμένη ατμόσφαιρα που θα κινείται μέσα στη δική μας αλλά θα είναι απομονωμένη από αυτήν. Αλλιώς θα έπρεπε το έλκηθρο να διαθέτει από κάτω την ειδική επίστρωση από ανθεκτικά στις υψηλές θερμοκρασίες κεραμικά πλακίδια που συναντούμε και στα διαστημικά λεωφορεία. Παρ' όλα αυτά οι επιταχύνσεις και οι επιβραδύνσεις που θα δέχεται το ταρανδούχο όχημα του Αγίου θα φθάνουν τις πολλές χιλιάδες g όταν οι καλά εξασκημένοι πιλότοι των πολεμικών αεροπλάνων δεν ξεπερνούν τα δέκα.
Ο Σάντα μέσα μας
Αν λοιπόν ο Σάντα Κλάους επιχειρούσε έστω και για μία χρονιά να μοιράσει όλα αυτά τα δώρα, τώρα θα ήταν νεκρός. Και ύστερα από αυτό το ανατριχιαστικό συμπέρασμα και το δεδομένο ότι παρ' όλα αυτά κάθε χρόνο μοιράζονται δώρα πρέπει να αποδεχθούμε ως πέρα για πέρα αληθινή, έστω και αν η Φυσική σηκώνει τα χέρια ψηλά, γιατί ξεφεύγει από την αρμοδιότητά της, τη διαπίστωση ότι:
Κάθε άνδρας περνάει στη ζωή του τρεις διαφορετικές φάσεις και με βάση κανόνες της Μαθηματικής Λογικής είναι πάντα και αποκλειστικά σε μία και μόνο μία φάση από τις παρακάτω:
1) Πιστεύει στον Σάντα Κλάους.
2) Δεν πιστεύει στον Σάντα Κλάους.
3) Γίνεται (αναγκαστικά) ένας Σάντα Κλάους.
απόσπασμα από το ΒΗΜΑSCIENCE Κυριακή 8/12/2007
ιστότοπος : www.tovima.gr
Αν κ όλοι μας το ξέραμε, δεν χρειαζόμασταν δλδ κανένα άρθρο να μας το επιβεβαιώσει, ωστόσο ακόμα κ αν ο αιώνιος μύθος καταρρίπτεται, η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων παραμένει μαγική εξαιτίας του, δε συμφωνείτε? 