Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[Ophelia]

από στίχους άλλο τίποτα!!!
ενδεικτικά γράφω αυτούς που μου έρχονται γρήγορα στο μυαλό.

...Ι serve my head up on a plate
it's only comfort calling late
​

cause there's nothing else to do
every me and every you...
*placebo*


I tried to be someone else
but nothing seemed to change
I know now, this is who i really am inside
Falling from my self
Falling for a chance
I know now, this is who i really am...
*30 seconds to mars*

...save, It will make you insane
and I'm bending the truth
you're to blame
for all the life that you're losing
you watch this space
but I'm going all the way
and be my slave to the grave
I'm a priest god never paid...
*muse*

...We must have died along,
a long long time ago
Who knows? not me
We never lost control
You're face to face
With the man who sold the world!
*David bowie*

...Cause we are the ones that want to play
Always want to go
But you never want to stay
And we are the ones that want to choose
Always want to play
But you never want to lose...
*S.O.A.D*

..................Αυτά τα ολίγα! και μου έρχονται πολλά πολλά ακόμα στο μυαλό αλλά αν αρχίσω να τα γράφω τώρα θα διαβάζετε μέχρι του χρόνου!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Πες μου τι ψάχνουμε σ' αυτή την συμφορά
όλα λιγόστεψαν, κανείς δεν έχει μείνει
και η αγάπη μας ένα μικρό δελφίνι
που ξεμακραίνει λαβωμένο στ' ανοιχτά.

Στυφή αρμύρα πάει να πιει
και πίκρα των κυμάτων
και κουβαλάει στη ράχη του
στιγμές μικρών θανάτων.

Παντελής Ροδόστογλου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[beauty4life]

Η ανάμνηση χαράζει τη ψυχή και μου λείπεις
'Οσα ξέχασες ακόμη σε θυμίζουν και είναι εδώ
Να μου ομορφαίνουν τη μέρα έστω κι αν δεν σε δω
Έστω κι αν δεν σε αγγίζω, έχω κάτι να αγαπώ
Είναι το χθες νωπό και φέρει ακόμη το όνομα σου
Μου θυμίζει το πρώτο ξημέρωμα στην αγκαλιά σου
Μου θυμίζει το άγγιγμά σου, μου θυμίζει το κορμί,
Το πρόσωπο σου, τη φωνή και το χαμόγελό σου...
Θέλω να γράψω κομμάτια για σένα
Αφού όλα αυτά που νιώθω δεν αξίζουν γραμμένα
Κράτα μόνο τα καλύτερα και μη φοβάσαι και
Να ακούς που και που χειμώνα αν θες να με θυμάσαι
Τόλμα, γλυκία μου κοίτα ψηλά στον ουρανό
Να ανταμώσεις όλα αυτά που σου αξίζουν και εγώ
Θα 'μαι καπού εδώ να σ'ακουμπάω με νότες και στίχους
Μ'ένα μπουκάλι κρασί, με δύο φίλους στο χαρτί
Και το στυλο σ'αυτά τα βράδια που πίσω με γυρνάνε
Σ'ένα κρύο Γενάρη για να πονάω και να θυμάμαι
Θα έχω μέσα μου ζεστή εικόνα μία ημερομηνία, 31/12/2003...

Φτάνει Γενάρης ξανά
Στα χρώματά του και εγώ
Σε όποια αγκαλιά κι αν ξυπνάς
Θα είσαι εδώ...

Προσπαθώ πάνω σε βρώμικα και εφήμερα κρεβάτια
Να ξεχάσω το κορμί σου, μα είναι ανώφελο
Ο πόνος διπλός αφού προδίδω τη ψυχή μου
Καταλήγω να μισώ το μυαλό και το κορμί μου
Το δάκρυ στεγνώνει και μένει μόνο το σημάδι
Μένουν μόνο τα αναφιλητά μου μέσα στο σκοτάδι
Κάνε κάτι, μην έρθεις πάλι στα όνειρά μου
Ο Μορφέας ψάχνει τρόπους να σε φέρει κοντά μου
Έτσι άστο να φύγει, όνειρο ήταν και πάει
Η καρδιά μου στο χαρτί κυλάει, σε συναντάει ξανά
Μην με ξεχάσεις σε όποια αγκαλία κι αν φτάσεις
Να έχεις πάντα ένα χώρο στην καρδιά σου κρυφά
Καλή χρονιά γλυκιά μου, που ήσουν εδώ, σ'ευχαριστώ
Που έχει μείνει κάτι πίσω να θυμάμαι όταν πίνω
Που για μένα τα πάντα είναι σαν το πρώτο λεπτό
'Οσα κομμάτια και να γράψω, κάπου εδώ καταλήγω...

Και έτσι απλά θέλω να ξέρω αν ακόμη με θυμάσαι
Αν χαμογελάς όπως παλιά, κομμάτια μου αν ακούς όταν φοβάσαι
Αν περνάς καλά, αν ξέχασες, αν άλλαξες
Αν πέταξες αυτά που σου είχα γράψει
Απλά είσαι γύρω μου, δεν έφυγες, δεν χάθηκες
Υπάρχεις και χαράχτηκες βαθιά μες την καρδιά, μεσα στο χθες
Υπάρχεις πάντα, μην κλαις, ήτανε όνειρο μου λες
Μα σαν ξυπνήσω απ'τό όνειρο θα έχεις πετάξει
Έτσι απλά σ'ευχαριστώ, σ'ευχαριστώ που ήσουν εδώ
Που έχω κάτι να θυμάμαι, έχω κάτι να πονάω
Έχω ακόμη τ'άρωμά σου, τη μορφή και τ'άγγιγμά σου
Μη ξεχάσεις να χαρίζεις την καρδιά σου ακριβά
Εγώ θα είμαι πάντα εδώ να σ'αγαπάω σιωπηλά
Να χτίζω στίχους, να θυμάμαι ξημερώματα στο κρύο
Ξημερώματα αγκαλιά, όλα ντυθήκαν αγνώριστα
Με λύγισαν τα πάντα, ψάχνω πάλι να σε βρω
Σκίζω τραγούδια και πίνω, γράφω κι όμως δεν ξεχνάω
Και εσύ μέσα σε ένα όνειρο γαλάζιο και απαλό
Είχα τόσα να πω, θέλω να ζήσω άλλα τόσα
Αν αξίζεις σου ΄χα γράψει, έλα πίσω να με βρεις
Είμαι εδώ για σένα, ξεχασμένος στο ξημέρωμα
Πρώτη Γενάρη με την εικόνα σου νωπή, μην με ξεχάσεις...

Μιλάμε για φλέβα

όποιος θέλει ν ακούσει το τραγούδι https://www.youtube.com/watch?v=-lqjcIAB6uI

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μικρουλα]

I tried so hard
And got so far
But in the end
It doesn't even matter
I had to fall
To lose it all
But in the end
It doesn't even matter
[Linkin Park]

αυτο μου ερχεται τωρα...
και εκφραζει απολυτα την κατασταση μου τωρα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Αυτά είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Αυτό που νιώθω όταν γελάω
εσύ το νιώθεις όταν κλαις
κι όσα με ζόρια εγώ περνάω
εσύ τα βλέπεις αμμουδιές...

Μονάχα αυτό κατάλαβα, απ' όλο το ταξίδι
πως όσο αλλάζουμε ζωή τόσο μένουμε ίδιοι
δεν έχω κάτι να σου πω - τι να σου εξηγήσω
νύχτα με παίρνουν τα όνειρα
νύχτα με φέρνουν πίσω...



Οδυσσέας Ιωάννου...​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Margherita, Riccardo Cocciante.

Io non posso stare fermo
con le mani nelle mani,
tante cose devo fare
prima che venga domani...
E se lei già sta dormendo
io non posso riposare,
farò in modo che al risveglio
non mi possa più scordare.

Perché questa lunga notte
non sia nera più del nero,
fatti grande, dolce Luna,
e riempi il cielo intero...
E perché quel suo sorriso
possa ritornare ancora,
splendi Sole domattina
come non hai fatto ancora...

E per poi farle cantare
le canzoni che ha imparato,
io le costruirò un silenzio
che nessuno ha mai sentito...
Sveglierò tutti gli amanti
parlerò per ore ed ore,
abbracciamoci più forte
perché lei vuole l'amore.

Poi corriamo per le strade
e mettiamoci a ballare,
perché lei vuole la gioia,
perché lei odia il rancore,
poi con secchi di vernice
coloriamo tutti i muri,
case, vicoli e palazzi,
perché lei ama i colori,
raccogliamo tutti i fiori,
che può darci Primavera,
costruiamole una culla,
per amarci quando è sera.

Poi saliamo su nel cielo
e prendiamole una stella,
perché Margherita è buona,
perché Margherita è bella,
perché Margherita è dolce,
perché Margherita è vera,
perché Margherita ama,
e lo fa una notte intera.

Perché Margherita è un sogno,
perché Margherita è sale,
perché Margherita è il vento,
e non sa che può far male,
perché Margherita è tutto,
ed è lei la mia pazzia.
Margherita, Margherita,
Margherita adesso è mia,

Margherita è mia...


Ψάξτε τη μετάφραση... υπέροχο τραγούδι, μιλάει αυτός ενώ η κοπέλα του η Μαργαρίτα κοιμάται, μετά την πρώτη φορά που έκαναν έρωτα... κι αυτός δεν το πιστεύει, θέλει να αλλάξει τον κόσμο για κείνει, να βάψουν όλοι τους τοίχους, γιατί η Μαργαρίτα αγαπάει το χρώμα, να τραγουδήσουν όλοι μαζί, γιατί η Μαργαρίτα αγαπάει τη μουσική... Όλα για κείνη, γιατί η Μαργαρίτα είναι πια δική του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Affliction]

Μερικοί στίχοι από το Gethsemane των Nightwish:

Another beauty
Loved by a Beast
Another tale of infinitely dreams
Your eyes they were my paradise
Your smile made my sun rise

Forgive me, for I don't know what I gain
Alone in this garden of pain
Enchantment has but one truth:
I weep to have what I fear to lose

"I knew you never before
I see you never more
But the love, the pain, the hope, O beautifull one
Have made you mine, 'till all my years are done"

Without you
The poetry within me is dead

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Κόρε. Ύδρο.


Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΣΟΥ

Αυτός ο χρόνος έδειξε πολλά
για σένα και για μένα

Η καλοσύνη σου με κούρασε
Δεν έχει νόημα για μένα αυτή η αγάπη
Η καλοσύνη σου με κούρασε
Με ισοπέδωσε μαζί μʼ όλους τους άλλους

Η καλοσύνη σου...

Η καλοσύνη σου με κούρασε
Ζώο που τρέφουν για να σφάξουν η ψυχή μου
Η καλοσύνη σου με κούρασε
Δεν είμαι πια ξεχωριστός

Η καλοσύνη σου…

Την καλοσύνη σου βαρέθηκα
Ποτέ μου δε σου ζήτησα μια γενική αγάπη
Την καλοσύνη σου σιχάθηκα
Δε θέλω πια να μʼ αγαπάς
Ο χρόνος μίλησε για μας

Η καλοσύνη σου…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Αγγελακας & επισκεπτες - Σιγα μην κλαψω

Μου λενε αν φυγω απο τον κυκλο θα χαθω
στα ορια του μονο αυτα να γυροφερνω
και πως ο κοσμος ειν'ανημερο θεριο
κι οταν δαγκωνει εγω καλα ειναι να σωπαινω

Κι οταν φοβουνται πως μπορει να τρελαθω
μου λεν'να παω κρυφα καπου να κλαψω
και να θυμαμαι πως αυτο το σκηνικο
ειμαι μικρος-πολυ μικρος για να τ'αλλαξω
μα εγω μ'ενα αγριο, περηφανο χορο
σαν αετος πανω απ'τις λυπες θα πεταξω
σιγα μην κλαψω, σιγα μη φοβηθω
θα παω να χτισω μια φωλια στον ουρανο
θα κατεβαινω μονο αν θελω να γελασω
σιγα μην κλαψω, σιγα μη φοβηθω

Μου λενε αν φυγω πιο ψηλα θα ζαλιστω
καλυτερα στη λασπη εδω μαζι τους να κυλιεμαι
και πως αν θελω περισσοτερα να δω
σ'εναν καθρευτη μοναχος μου να κοιτιεμαι
κι οταν φοβουνται πως μπορει να τρελαθω
μου λεν να παω κρυφα καπου να κλαψω
και να θυμαμαι πως αυτο το σκηνικο
ειμαι μικρος, πολυ μικρος για να τ'αλλαξω
μα εγω μ'ενα αγριο περηφανο χορο
σαν αετος πανω απ'τις λυπες θα πεταξω
σιγα μην κλαψω, σιγα μη φοβηθω
σιγα μην κλαψω, σιγα μη φοβηθω
θα παω να χτισω μια φωλια στον ουρανο
θα κατεβαινω μονο αν θελω να γελασω
σιγα μην κλαψω, σιγα μη φοβηθω
σιγα μην κλαψω, σιγα μη φοβηθω

Εεεεεεεεεειιι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

metallica - low man's lyric

My eyes seek reality
My fingers seek my veins
There's a dog at your back step
He must come in from the rain
I fall cause I let go
The net below has rot away
So my eyes seek reality
And my fingers seek my veins

The trash fire is warm
But nowhere safe from the storm
And I can't bear to see
What I've let me be
So wicked and worn

So as I write to you
Of what is done and to do
Maybe you'll understand
And wontcry for this man
cause low man is due
Please forgive me

My eyes seek reality
My fingers feel for faith
Touch clean with a dirty hand
I touch the clean to the waste

The trash fire is warm
But nowhere safe from the storm
I can't bear to see
What I've let me be
So wicked and worn

So as I write to you
Of what is done and to do
Maybe you'll understand
and wont cry for this man
cause low man is due
Please forgive me
Please forgive me
Please forgive me

So low the sky is all I see
All I want from you is forgive me
So you bring this poor dog in from the rain
Though he just wants right back out again

And I cry, to the alleyway
Confess all to the rain
But I lie, lie straight to the mirror
The one I've broken, to match my face

The trash fire is warm
But nowhere safe from the storm
And I can't bear to see
What I've let me be
So wicked and worn

So as I write to you
Of what is done and to do
Maybe you'll understand
And Wont cry for this man
cause low man is due
Please forgive me
Please forgive me

So low the sky is all I see
All I want from you is forgive me
So you bring this poor dog in from the rain
Though he just wants right back out again

My eyes seek reality
My fingers seek my veins







Aπό τα καλύτερα των METALLICA.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[commie]

Σήμερα η ώρα 8:20 ξύπνησα από τις σειρήνες 34 χρόνια από το πρώτο πραξικόπημα ...


Λογαριάσατε λάθος -Γιώργος Νταλάρας

Άσε πλέον φωνή μου τον ανέμελο στίχο
το μεθύσι σου δέσε και τη φλόγα σου κράτα
σφίξε τώρα ζευγάρια την ηχώ με τον ήχο
στρώσε στέρεο το βήμα στράταν ίσια περπάτα
μεγαλόφωνος ύμνος στο φαρί του ας σε πάρει
που ζητά δεξιοσύνη και καλό χαλινάρι

Κι ας μην πουν πως τραγούδι σαν κι αυτό δεν ταιριάζει
τέτοια σκότεινη ώρα που τα στήθια σου πνίγει
λέω εκείνο που μένει και που μόνο θ' αλλάζει
στο καλύτερο πάντα σαν η αγκούσα θα φύγει
γιατί αυτοί θε να φύγουν πες πως κιόλας κινάνε
μα όλα τ' άλλα θα μείνουν και δικά μας θε να 'ναι

Όχι εσάς δε σας θέλει τούτη η γη δε σας ξέρει
όλα εδώ είναι δικά μας τι απ' το κάθε λιθάρι
απ' το χώμα απ' το δέντρο το νερό και τ' αγέρι
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει
η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα
όλα εδώ είναι δικά μας μα για σας όλα ξένα

Γιατί εσείς είστε ξένοι κι όσα βάγια αν κρατάτε
τούτη η γη δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι
η πατρίδα είναι μάνα έχει μνήμη θυμάται
απ' τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη
κι η γλυκειά μας η Κύπρος ήταν είναι θα μένει
για τα τέκνα της μάνα μα για σας πάντα ξένη

Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι
δε μτριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι


Καρτερούμεν- Γιώργος Νταλάρας:

Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον πο'ν καμένος
τζι' εν θωρεί ποτέ δροσιάν

Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο'ν να φέρει στον καθ' έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ophelia]

system of a down-aerials

https://www.youtube.com/watch?v=UJ6FbEmDDcU

Life is a waterfall
Were one in the river
And one again after the fall
Swimming through the void
We hear the word
We lose ourselves
But we find it all....
Cause we are the ones that want to play
Always want to go
But you never want to stay
And we are the ones that want to choose
Always want to play
But you never want to lose
Aerials, in the sky
When you lose small mind
You free your life
Life is a waterfall
We drink from the river
Then we turn around and put up our walls
Swimming through the void
We hear the word
We lose ourselves
But we find it all...
Cause we are the ones that want to play
Always want to go
But you never want to stay
And we are the ones that want to choose
Always want to play
But you never want to lose
Aerials, in the sky
When you lose small mind
You free your life
Aerials, so up high
When you free your eyes eternal prize
Aerials, in the sky
When you lose small mind
You free your life
Aerials, so up high
When you free your eyes eternal prize

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

MOONSPELL - Tenebrarum Oratorium (Antamento II/Erotic Compendyum)

Oh! Insinuant tongue of Lilith
Oh! Virtuous latin Langsuyar
Will you both drive me onto an Erudit Zenith?
Will I take part in the lybidious dances of Nergal?

I lust with thee. Pictures, fetishes of luxury!

Does the incomparable beauty of Kali
Still adorn this grey heart, my own
Where the love of Lebasy
Once shined Joy, now Sorrow...

I lust with thee. These exquisite Icons of Impurity!

Narration:
As I undress you of Pagan beauty
Who embrace my Sex with all your passion and strenght
The lost chimera of Virginity will be your true purity
And thy Crownleyian erotic laws will rule at last!

We, seekers can not deny...

That the Temptation of Samael
Is thy Erotic law of every Man
And i will hesitate not to enter Hell
Where this dioniosiac fortune had ever dwell!
Oh! Phallus of Satanachia, possess with me
These cunted beings to their End
Until the Sunset of their resistance fall
Behind the flowers which adorn their head

I lust with thee. Everlasting seekers of Animality.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

MY DYING BRIDE - Symphonaire Infernus Et Spera Emphyrium

The destroying genius of idols
will shroud the world with utter lies
dance the cobbles, his abode named Dis
portraits have spoken their master's distress
icons with kisses, tell me who have seen these
falling Enochian tapestries?
depict the prince of fallen virtues
in almost poetic rhapsody
masturbate to the sound of the knell
the pathetic stench of dying children
perhaps our fall is certain
limbs entwined in absolute contortion
please put off your veil, your heart is blameless
and I shudder for knowing it

A hot May makes a fat churchyard
and Lychfowel breed in chaotic frenzy
her cry was the saddest of all earth's sounds
trauma bites hard the hearts of kin
swept away by a moment's sadness
they say rage is a brief madness
by way of the beloved's farewell
give back to nature what we first did take
and monuments would slowly fill
the agendas of kings and queens
in silence our faces bleed
the holy voice torn away by the gale
make yourself all honey
and the flies will devour you

Love is a game where both players cheat
gone is the tale of Hero and Leander
women are angels yet wedlock's the devil

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[diotima]

Within Temptation
The Howling

We've been seeing what you wanted, got us cornered right now
Fallen asleep from our vanity, might cost us our lives
I hear they're getting closer
Their howls are sending chills down my spine
And time is running out now
They're coming down the hills from behind

When we start killing
It's all coming down right now
From the nightmare we've created,
I want to be awakened somehow

When we start killing it all will be falling down
From the Hell that we're in
All we are is fading away
When we start killing...

We've been searching all night long but there's no trace to be found
It's like they all have just vanished but I know they're around
I feel they're getting closer
Their howls are sending chills down my spine
And time is running out now
They're coming down the hills from behind

When we start killing
It's all coming down right now
From the nightmare we've created
I want to be awakened somehow

When we start killing it all will be falling down
From the Hell that we're in
All we are is fading away
When we start killing...
When we start killing...

I feel they're getting closer
Their howls are sending chills down my spine
And time is running out now
They're coming down the hills from behind

The sun is rising
The screams have gone
Too many have fallen
Few still stand tall
Is this the ending of what we've begun?
Will we remember what we've done wrong?

When we start killing
It's all coming down right now
From the nightmare we've created
I want to be awakened somehow

When we start killing it all will be falling down
From the Hell that we're in
All we are is fading away
When we start killing...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Γενιά του Χάους.
ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Όταν βλέπεις πως άρχισαν και τα χώματα
ν' αρνούνται να γεννήσουν των παιδιών σου τη τροφή.
Όταν το χέρι σου μακραίνει ανεξέλενκτα
κι ακόμα και των ποταμών αλλάζει τη ροή.
Όταν ακόμα και οι θεοί που έχεις φτιάξει
που τους έπλασες στα μέτρα που τους ήθελες εσύ
την οργή τους τη συγκρίνουν με τα λάθη που' χεις κάνει
και αρχίζουν να την βρίσκουν απαράδεκτα μικρή

Κοίτα που οι χαράδρες , με τεράστιους τάφους μοιάζουν
και τα βουνά Σα να 'γιναν για όμοιο σκοπό
αρχίζεις να νομίζεις πως το νερό που υπάρχει
να κινηθεί προσμένει μ' ένα κατακλυσμό

Παράσιτα ανίκανα που για να επιβιώσουν
ανέπτυξαν μεσ' στο μυαλό τους την διαστροφή
κυριάρχησαν και μάθανε με τη δύναμη που έχουν
υποταγή να προκαλούν και γίνανε θεοί
απλώσανε τη βρώμα τους τόσο πολύ τριγύρω
δεν τους αντέχει πάνω της άλλο αυτή η γη

Ότι υπάρχει γύρω ,με τον τρόπο που υπάρχει
είναι μια εικόνα πριν το κατακλυσμό
Χέρι ανθρώπου ή θείο είναι ακριβώς το ίδιο
όταν το τέλος θα είναι ολοκληρωτικό.

Αφού ο ίδιος ο άνθρωπος - πληγή του εαυτού του
την πιο τρελή παράνοια τη λέει λογική
βρίσκει τρόπους να σκοτώνει τα παιδιά του
και μόνο καταστρέφοντας κρατιέται στη ζωή
θεός είναι του σύμπαντος - αυτό ακριβώς πιστεύει
μα να που απ' τα χέρια του ξέφυγε ο έλεγχος
και αλόφρενας ανίκανος σκοτώνοντας προσμένει
τη λύτρωση που φέρνει η ολική καταστροφή

Των μυαλών μας η αρρώστια μαζεμένη σε μια βόμβα
που ίσως να μη προλάβει να χρησιμοποιηθεί
παρά μόνο σα μια εσχάτη λύση αυτοκτονίας
όταν η γη πια στείρα θα μας εκδικηθεί .

Ας συνεχίσουμε λοιπόν το έργο του θανάτου
με την αισχρή αλήθεια και δίχως ενοχή
πρέπει να επισπεύσουμε την αποσύνθεση μας
η παρακμή κρατάει και είναι βαρετή
τουλάχιστον το τέλος μας θα είναι έργο δικό μας
και η ηλιθιότητα παροιμιακή . . . γιατί;

Ότι υπάρχει γύρω με τον τρόπο που υπάρχει
είναι μια εικόνα πριν τη καταστροφή
χέρι ανθρώπου ή θείο , είναι ακριβώς το ίδιο
εικόνα τέλεια βιβλική από ένα απλό κουμπί





Ήταν πολύ σωστοί...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Septic Flesh - Science

We play a game of cards with the nature of the paradox.
In a battle to determine what is possible and what is not.

One solution, for our delusions.

It is so hard to see beyond the small things that we believe.

The well of thoughts is never dry.
Just use a bucket and ideas will come out.

Bookshelves are full with works that have been proven wrong
Things that once were heresies have turned to be the rules.

One solution, for our delusions

It is so hard to see beyond the small things that we believe.

The well of thoughts is never dry, and we are so thirsty.

Science, everlasting science. A magical alliance of reason and
result.

We play a game of cards with the nature of the paradox.
In a battle to determine what is possible and what is not.

One solution, for our delusions

It is so hard to see beyond the small things that we believe.

The well of thoughts is never dry.
Just use a bucket and ideas will come out.

Science, everlasting science. A magical alliance.
Science.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Αν ήσουν άγγελος
Καλλιτέχνης: Βασίλης Καζούλης
Συνθέτης: Βασίλης Καζούλης
Στιχουργός: Βασίλης Καζούλης
Στίχοι:
Αν ήσουν άγγελος της γης
αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι
μες στους γαλάζιους τους βυθούς
και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι

Δε θα περίμενα να 'ρθεις
ούτε να φύγεις μέσα στης γιορτής τα φώτα
πρωτού σ' αγγίξω και χαθεί
ό,τι αγάπησα απλά στου νου τη ρότα.

Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό

Στο παραθύρι σου βροχή
στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα
μές στον καθρέφτη σου γελάς
κάτι απ' τη λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα

Λύσ' τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να 'ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ' άσπρο σου το νυχτικό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Στίχοι: Γιώργος Μίχας
Μουσική: Γιώργος Μίχας
Πρώτη εκτέλεση: Θεοδοσία Τσάτσου

Δελφίνια που χορεύουνε
στα μάτια σου περνούν
παλεύουνε οι άνεμοι
τραγούδια να σου πουν
σε είδα μεσ' στις ζωγραφιές,
στα σχέδια των παιδιών
να περπατάς στα πέταλα
των άγριων λουλουδιών

Ουρανέ μου, μέσ' στ' αστέρια σου πετώ
κι ανασαίνω απ΄την πνοή σου
άγγελέ μου, τα φτερά σου εγώ κρατώ
κι ανεβαίνω μαζί σου

Κι όταν με πνίγει η μοναξιά
εσύ χαμογελάς
και μέσα στης αγάπης σου
τη δίνη με πετάς
και με κρατάς στις δύσκολες
και μου μαθαίνεις πως
να βρίσκω στα σκοτάδια μου
βαθιά κρυμμένο φως

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.