Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

wolfe4ever

Διάσημο μέλος

Η wolfe4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,217 μηνύματα.
Φεύγω για μένα μια φορά... Μουζουράκης-Ζουγανέλη.

Και τώρα πως φεύγουνε
το βήμα πως κάνουνε μπροστά
τα μάτια πως κλείνουνε σ' αυτό που αγάπησε η καρδιά
είναι η μεγάλη ώρα να πεις το μένω ή το ζω
στη πόρτα απλώνω τα χέρια και θα βγω.

Φεύγω για μένα μια φορά
Μια φορά για μένα
Μα όπου κι αν πάω η καρδιά
με γυρνάει σε σένα.

Και τώρα πως φεύγουνε
που εγώ δε σου έφυγα ποτέ
το σώμα πως λύνουνε να τρέξει για το μεγάλο ναι
όσο ήμουνα μαζί σου ένιωθα μοναξιά
μα τώρα,τώρα είμαι μόνη αληθινά.


Φεύγω για μένα μια φορά
Μια φορά για μένα
Μα όπου κι αν πάω η καρδιά
με γυρνάει σε σένα.

Αυτά είναι τα δύσκολα
Αυτά είναι τα δυνατά
Να πεις για μια φορά δε γυρίζω αληθινά
Αυτά είναι τα δύσκολα
Αυτά είναι τα απίστευτα
Να πεις για μια φορά θα τραβήξω αντίθετα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Βαβυλώνα - Παράφρων


Βαβυλώνειο τέρας, δεν έχω σώας τας φρένας,
κι αν ακούσεις τι λέω δε σου φταίει κανένας
με κλωνοποιήση ήχων και αδιάφορων στίχων
μια επιδότηση εξουσίας για το βάψιμο τοίχων
δε θα πάρω, εγώ έχω μάθει αλλιώς
να σαλτάρω παρανόμως και να γράφω ο τρελός
παντού ό,τι θέλω να βγάζει φλόγες το σπρέυ
και το μικρόφωνο στα χέρια μου να κλαίει
τ'όνομά μου απλώνει και μια φήμη υπόγεια
σου βουλώνει το στόμα και σου πνίγει τα λόγια
τα δήθεν σου και δε γουστάρω σου λέω
να υπάρχεις χωρίς λόγο κι η αλήθεια είναι πως φταίω
που δε μίλησα πρίν όμως τώρα είμαι εδώ
με μια φάτσα που προσβάλει τη δημόσια αιδώ
γιατί απεφάνθει η μουσική επιτροπή των κάφρων
είμαι hip hop κάνω low bap είμαι Παράφρων.

Πίστεψε όσα ακούς εγώ τα'κανα δίσκο
για ν'ακούω τι λέω παίρνω μόνος το ρίσκο
και σκρατσάρω μια φράση έτσι απλά για τη φάση
το hip-hop φάρμακό μου έχει αρχίσει τη δράση
μου τρυπάει τ'αυτιά μου κυλάει στο αίμα
φτάνει μεσ'τη καρδιά, μου ξεβγάζει το ψέμα
δες το πάνω στα μάτια θα κατέβει στο στόμα
μη κοιτάς χαμηλά δεν έχω αρχίσει ακόμα
να γκρεμίζω να καίω τα όνειρα κάποιων άλλων
μπορέι να 'μαι όλο λόγια αφού είμαι παράφρων
για φαντάσου όμως φίλε κάτι από όλα να γίνει
και ν'αρχίσει όποιος φταίει την αλήθεια να φτύνει
Θα χαρώ Βαβυλώνα με τη νέα σου εικόνα
θα βουτήξω μπογιές και θα βάψω χειμώνα
τη τρελλή τη χαρά σου και τ'όργιο των άκρων
κι ότι θέλω θα κάνω αφού είμαι Παράφρων.
Το βασίλειο γκρεμίζω των κάφρων
βαβυλώνιο τέρας γεννημένος παράφρων
με μισεί ο βασιλιάς με μισούν οι αυλικοί του
ένας τρελός είμαι ρε που ακούει την ψυχή του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
Les miserables - I dreamed a dream

There was a time when men were kind
When their voices were soft
And their words inviting
There was a time when love was blind
And the world was a song
And the song was exciting
There was a time
Then it all went wrong

I dreamed a dream in time gone by

When hope was high
And life worth living
I dreamed that love would never die
I dreamed that God would be forgiving
Then I was young and unafraid
And dreams were made and used and wasted
There was no ransom to be paid
No song unsung, no wine untasted

But the tigers come at night

With their voices soft as thunder
As they tear your hope apart
As they turn your dream to shame

He slept a summer by my side

He filled my days with endless wonder
He took my childhood in his stride
But he was gone when autumn came

And still I dream he'll come to me

That we will live the years together
But there are dreams that cannot be
And there are storms we cannot weather

I had a dream my life would be

So different from this hell I'm living
So different now from what it seemed
Now life has killed the dream I dreamed.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
Αυτοί στην υπογραφή μου υποθέτω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Βαβυλώνα - Δωμάτιο με θέα

Σα ν’ άκουσα στον ύπνο μου βήματα στην αυλή
και απ’ έξω να γαβγίζει με μανία το σκυλί
άνοιξε η πόρτα, και άκουσα τον αέρα
πετάχτηκα και νόμιζα πως γύρισες πατέρα
πατεραααααααααααααααααα
μητεραααααααααααααααααα
τι ευτυχισμένη οικογενειακή ημέρα
μα ξύπνησα και είδα ότι δεν ήτανε κανείς
ούτε και τα κωλόπαιδα παίζαν της διπλανής
ούτε τη Πόπη έπιασε ξανά ο κερατάς
ούτε απ’ τη γειτονιά μας περνάει ο γαλατάς
και δυο φορές δε χτύπησε, δεν θα ‘ναι ο ταχυδρόμος
στο τζάμι όταν κοίταξα άδειος ήταν και ο δρόμος
και τότε ποιος; (την πόρτα μου χτυπάει γιατί δεν μ’ απαντάει; )
λες να ‘ρθανε να με πάρουν εκείνοι πάλι
θα τον γαμήσω το ρουφιάνο το μπακάλη
μ’ έχει δώσει τρεις φορές, και τις τρεις ήταν Τετάρτη
και τώρα να! ξανάρθανε οι κουφάλες, νάτοι
ρε αφήστε με εδώ, εκεί δεν είναι ωραία
θέλω δωμάτιο με θέα…

Έλα και συ, ρε θα ‘ναι ωραία
θα ‘χεις εδώ δωμάτιο με θέα
έλα και συ, εδώ είναι αφασία
ένα, δύο, τρία γαμιέται η διαιτησία

Βαρέθηκα λοιπόν και είπα να τους αφήσω
να μου δέσουν τα χέρια όπως πάντα πίσω
δεν έμπαινα στ’ αμάξι και μου ‘ρίξαν μια μπουνιά
(ψεύτη και άδικε ντουνιά)
ξύπνησα ξαπλωμένος στο ολόλευκο κελί μου
και θυμήθηκα ότι πρόπερσι πέθανε το σκυλί μου
ποιο γαμημένο γάβγιζε στον ύπνο μου ξανά;
και ποιος πατέρας γύριζε από το πουθενά;
τι θέλω και κοιμάμαι ο μαλάκας κάθε Τρίτη;
ο πούστης ο γιατρός μου το βγάζει απ’ τη μύτη
με φλομώνει στα ardan, θα μου πατήσει και μια ντόπα
μαλακία μου ρουφιάνοι που σας το ‘πα
δε θα μου δώσουν το δωμάτιο με θέα που τους είπα
θα με πάνε σε κείνο που ‘χει μια μεγάλη τρύπα
και θα ‘ρθει η χοντρή η νοσοκόμα
να μου βάλει τη κοκτέλα μες στο στόμα
μα δε μασάω ούτε και καταπίνω χάπια
σκατοκουφάλες γιατροί αφήστε ρε τα σάπια
ήρθα που ήρθα, φτιάξτε το ωραία
θέλω δωμάτιο με θέα…

Έλα και συ, ρε θα ‘ναι ωραία
θα ‘χεις εδώ δωμάτιο με θέα
έλα και συ, σα ποντικός στη φάκα
μη γελάς μαλάκα,
σου το ‘παμε για πλάκα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ria-happy4ever

Νεοφερμένος

Η ria-happy4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 114 μηνύματα.
*κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε, πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν'ανέβεις*
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
Where were you when I was burned and broken
While the days slipped by from my window watching
And where were you when I was hurt and I was helpless
Because the things you say and the things you do surround me
While you were hanging yourself on someone else's words
Dying to believe in what you heard
I was staring straight into the shining sun

Lost in thought and lost in time
While the seeds of life and the seeds of change were planted
Outside the rain fell dark and slow
While I pondered on this dangerous but irresistible pastime

I took a heavenly ride through our silence
I knew the moment had arrived
For killing the past and coming back to life

I took a heavenly ride through our silence
I knew the waiting had begun
And I headed straight..into the shining sun.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Ραψωδος Φιλολογος - Για μενα

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα,
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα,
δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε? Ουσιαστικά δεν με νίκησαν,
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα

Είναι για μένα γιατί όποιος και να μου τα πει,
μπαίνουν απ' το ένα και βγαίνουν απ' το άλλο αφτί..
Είναι από μένα για μένα
και τα βράδια τα μεθυσμένα,
που αρνείται το μυαλό τα δεδομένα να δεχτεί..
Για μένα που με είδα γονατισμένο,
με είδα απελπισμένο στο πάτωμα σωριασμένο,
για μένα που οι πληγές μου ακόμα αιμορραγούν
και είναι δύσκολο να τις αγνοήσω γιατί πονούν.
Μα δεν πειράζει γιατί ο πόνος μου δεν είναι άσκοπος,
μένει εκεί μένει εκεί για να μου θυμίζει πως είμαι άνθρωπος μ' αισθήματα,
με καλές στιγμές και με προβλήματα,
που έκανε μα και θα ξανακάνει λάθος βήματα πολλά,
τα πράγματα δεν πάνε καλά,
μα θα τ' αντέξω τι να κάνεις έτσι πάνε αυτά
κι αφού η ζωή δεν κάνει εξαιρέσεις για κανένα,
κάνω εγώ ένα τραγούδι που είναι μόνο για μένα.

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα,
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα,
δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε? Ουσιαστικά δεν με νίκησαν,
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα.

Είναι για μένα που μου 'τυχε ο κλήρος
ν' αποκτήσω μια πληγή που ξέρω πως δεν θ' αναρρώσει πλήρως..
Για μένα που πάντα θα σηκώνομαι στα πόδια μου,
ακόμα κι αν νοκ-αουτ θα με βγάζει ο κάθε γύρος..
Για μένα και τα τόσα μου απωθημένα,
που σιγά σιγά διαγράφω απ' τη λίστα ένα ένα..
Για μένα που χάθηκα σε αλκοόλ μπουκάλια,
γιατί δεν ήθελα να με δει κανείς σε τέτοια χάλια.
Όμως να 'μαι το φως της μέρας πλέον δε φοβάμαι,
φίλοι μου διαλέξτε μέρος και προορισμό να πάμε
κι όσοι τη ψυχολογία μου γαμήσατε επίτηδες,
ένα πράγμα έχω να σας πω...: Σας Λυπαμαι!
Για μένα που δεν φοβήθηκα να αγαπήσω,
που έβλεπα το τέλος μα διάλεξα να το ζήσω
κι όσο για σένα που έκανες επιστήμη το ψέμα,
δεν χαραμίζω πια άλλο μελάνι από την πένα.

Σφίγγω τα δόντια ώσπου να ματώσουν τα ούλα,
ναι είναι δύσκολα μα δεν θα κλαίω σαν αδερφούλα,
δεν έχω λόγια όσους μου σταθήκατε να ευχαριστήσω,
μα έχει φτάσει η ώρα μόνος μου ν' αντιμετωπίσω
όσα με πλήγωσαν, όσα πολέμησα και με λύγισαν
και τι να λέει ε? Ουσιαστικά δεν με νίκησαν,
αντίθετα με δίδαξαν μάθημα ένα
και το τραγούδι αυτό δεν είναι για σας μα για μένα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
I'm not strong enough to stay away
Can't run from you
I'd just run back to you
Like a moth I'm drawn into your flame
You say my name but it's not the same
You look in my eyes
I'm stripped of my pride
And my soul surrenders
And you bring my heart to its knees

And it's killing me when you're away
And I wanna leave
And I wanna stay
And I'm so confused
So hard to choose between the pleasure and the pain
And I know it's wrong
And I know it's right
And even if I tried to win the fight
My heart would overrule my mind
And I'm not strong enough to stay away

I'm not strong enough to stay away
What can I do
I would die without you
In your presence my heart knows no shame
I'm not to blame
'Cause you bring my heart to its knees

And it's killing me when you're away
And I wanna leave
And I wanna stay
And I'm so confused
So hard to choose between the pleasure and the pain
And I know it's wrong
And I know it's right
And even if I tried to win the fight
My heart would overrule my mind
And I'm not strong enough to stay away

There's nothing I can do
My heart is chained to you
And I can't get free
Look what this love has done to me

'Cause it's killing me when you're away
And I wanna leave
And I wanna stay
And I'm so confused
So hard to choose between the pleasure and the pain
And I know it's wrong
And I know it's right
And even if I tried to win the fight
My heart would overrule my mind
And I'm not strong enough to stay away
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Joaquín

Διάσημο μέλος

Ο Joaquín αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,153 μηνύματα.
...Τι να 'ναι αυτό που ξάφνου μέσα μου φουντώνει
όταν σε βλέπω να γελάς με σιγουριά
χάνω τον έλεγχο το μάτι μου θολώνει
κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια μπουνιά...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
I try to make it through my life, in my way, there's you
I try to make it through these lies, and that's all I do

Just don't deny it,
Don't try to fight this ,and deal with it
and that's just part of it,

If you were dead or still alive
I don't care, I don't care
Just go and leave this all behind
Cause i swear (i swear),i don't care

I try to make you see my side
Always trying to stay in line
But your eyes see right through
That's all they do

I'm getting buried in this place
I got no room your in my face
don't say anything just go away

If you were dead or still alive
I don't care, I don't care
Just go and leave this all behind
Cause i swear (iswear) i don't care

love changing everything
You won't be left for me

If you were dead or still alive
I don't care, I don't care
Just and and leave this all behind
Cause i swear(i swear)i don't care

If you were dead or still alive
I don't care(i don't care), I don't care(i don't care)
Just go ahead and leave this all behind
I don't care(i swear), I don't care
At all
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
FullFace - Το Λάθος

το λάθος είναι στιγμή αδυναμίας
είναι αυθορμητισμός και πράξη απερισκεψίας
είναι λάθος τόπος,λάθος σκέψη,λάθος χρόνος
λάθος άνθρωπος και όλα τα λάθη σου μαζί συγχρόνως
Είναι στιγμές που δεν το βλέπεις,δεν το ξέρεις
δεν το νιώθεις κι αν το καταλάβεις είναι αργά για να το σώσεις
κι όμως τα λάθη σου συγχωρεμένα αρκεί να
μη τα κάνεις φίλε μου απ'την αρχή ξανά
γιατί τότε το λάθος θα γίνει πάθος
πάντα θα μένεις στο τέλος μονάχος
κοίτα να βρεις την αλήθεια στο βάθος
κοίτα ν'αντέχεις γερός,να'σαι βράχος
κοίτα τα λάθη σου πίσω ν'αφήνεις
βρες έναν τρόπο σ'αυτά να μη μείνεις
βρες ένα τρόπο καλό να τα σβήνεις
μέσα απ'αυτά σοφός να γίνεις..αν θέλεις άκου με
.για τα ρημάδια τα λάθη στη ζωή μου έχω ματώσει άπειρα βράδια
έχω σημάδια στο κορμί μου αρκετά να βλέπω
και χάρις σ'αυτά καινούρια λάθη ν'αποφεύγω..

το λάθος είναι για να το κάνεις..μα για να μάθεις οχι να σου γίνει το λάθος πάθος
άνθρωποι είμαστε και λάθη έχουμε κάνει..όλοι μας μπερδέψαμε αγάπη με αγκάθι(x2)

Κάθε μου λάθος είναι μια πλήγη επάνω στο κορμί μου
είναι εφιάλτες που με αλυσίδες δέσαν την ψυχή μου
και γω καταδικασμένος ισόβια,εγκλωβισμέμος σε διαγράμματα εικονικά
φυλακισμένος ως το τέλος..και γέννετω ο άνθρωπος εκ λάθος,
σκόπιμα να κάνει λάθη..αφού προικίστηκε με αδυναμίες
που στη πυρα σαν χαρτί εύκολα γίνονται στάχτι..
κι αυτός ο εσωτερικός σου πόλεμος σε κάνει να διαλύεσαι
πάντα σαν χαρτοπόλεμος και να σκορπίζεσαι
στις γιορτές όσων χαίρονται για τα δικά σου στραβωπατήματα
ψεύτικα χαμόγελα και μάτια που δεν κοιτάνε στα μάτια
γι'αυτό λάθη κάνε για σένα και οχι λάθη που θέλουν να κάνεις..
Εσύ μόνο θα ξέρεις πιο λάθος θα είναι σωστό
και πιο σωστό θα είναι στ' αλήθεια το λάθος με πιάνεις..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Detro - Αφησα σταχτες

Αφήνω στάχτες από πίσω μου κόβω γραβάτες
Καυτές ιδέες σου δίνω και όχι σκάρτες
Σκάσε, πάντα θα μα δεις με γάτες μαύρες
Κάψε, τα είδωλά σου είναι για ντομάτες
Βγαίνουμε, (πως; ) σαν πυρετός τα φώτα της πόλης σας σβήνουν καθώς
Κίνητρο, δίνει για φίμωτρο ο αδερφός που πας τυφλός μπροστά γκρεμός
Είναι ντόπα, καριόλα κόντρα να φέρεις μη φας πόρτα
Στο στόμα σου θα βάλω, κάτσε χειροκρότα
Τα αγαπημένα σου βλαμμένα κι έτσι κοπανάω το κεφάλι σου στη κολώνα
Το'πα να πα να λιώσω στην οθόνα το κάνα για κάθε άψυχο κυκλώνα
Στη μόδα κινούμαι αντίθετα, μες στο χειμώνα μιλώ όταν πρέπει ή αλλιώς δεν έχω στόμα
12 κουπλέ να έχετε να θυμάστε κάτι από μένα
Ζωσμένοι στίχοι με εκρηκτικά και αίμα
Τους σκάμε παντού, κράτα με άκου το όνομα μου
Σε τοίχους γραμμένο δεν θα δεις κοντά μου
Αν δεν θες να'ρθεις να μου, όπως βλέπεις ήδη έχω την οικογένειά μου
Αυτούς που το χέρι, θα μου κρατάνε όταν οι βίδες μου θα ξελασκάρουν
Είναι η ομάδα που έφερε αναστατώσεις
Σου παίρνουμε το mic γιατί δεν έχεις τι να δώσεις
Δεν παίζει πια το κοινό να τσιτώσεις
Και πως είσαι έτσι σαν καπότα με ραβδώσεις
Ρυθμό θα νιώσεις, με ένστικτων δόσεις
Από κύτταρα ποτέ νηφάλια, νεκρώσεις
Παίρνουμε αυτό που μας αξίζει, μη γελάς
Επέστρεψε στη μουσική ισοβιτηκός μπελάς
Μέση, θα με δεις πίτα μέσα στη νύχτα
Μάτια πορφυρά κωλο-αρτίστα
Βρώμικα πυρά, εκτοξεύουμε, βγαίνουμε δίνω τα αχαλίνωτα τέρατα εύφλεκτα
Υλικά, κυνικά, ο Detro σε κυνηγά
Ησυχάζουνε μόνο όσοι φέρονται φιλικά
Φοίνιξ, αφήνω εφιαλτικά και πικρά
Βλέπεις ο Νικολής με κάθε βλακεία δεν γελά
Σόρρυ μα, κάνω τα αδύνατα δυνατά
Για να κρατηθώ και να μην πέσω στο κενό
Σεργιανά, στα ψυχρά πεζοδρόμια φάντασμα
Που κινείται σπαστικά
Τα μέτρα μου δραστικά για αντιμετώπιση σε μπάτσους με μπουκάλια
Στήριξη στους δικούς μου όταν είναι χάλια
Η κυλοτίνα γύρισε ξανά
Βορράς-Δύση και Νότος απειλή σαν μια γροθιά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Βαβυλώνα - Πυροβάτης

Τι θέλεις ρε; τι με κοιτάς;
είμαι και γω ένας τρελός απ’ τη φυλή της φωτιά
για να καταλάβεις άκου με προσεκτικά
τα λόγια που θ’ αφήσω μοιάζουνε βεγγαλικά
αλλού τα περιμένεις και αλλού αυτά σου σκάνε
σε τρομάζουν και τα αυτιά ρε σου τρυπάνε
σου γεμίζουνε με χρώμα το μουντό σου ουρανό
και σου κάνουν το σκοτάδι φωτεινό
και συ αμήχανα γελάς, σα χαζός παντού κοιτάς
και δεν ξέρεις αν θα φύγεις, που θα πας
μένεις κοντά μου, και με κοιτάς δειλά δειλά
και γω σου δείχνω να κοιτάξεις χαμηλά
στα κάρβουνα εκεί που είναι για μένα αναμμένα
θ’ απλώσω όσα όνειρα μου δε συνάντησα καμένα
γιατί όταν γεννήθηκα πάτησα στη φωτιά
με είδανε που γέλαγα και ουρλιάζαν δυνατά
άλλοι με λέγαν δαίμονα και άλλοι σατανά
και όσα κι αν μου κάνανε την έβγαλα φτηνά
και θα ‘μαι εδώ μέχρι να φύγει η νυχτιά
και να μην έχει άλλη φωτιά

Τι θέλεις ρε; τι με κοιτάς;
είμαι και γω ένας τρελός απ’ τη φυλή της φωτιά
και θα ‘μαι εδώ μέχρι να φύγει η νυχτιά
και να μην έχει άλλη φωτιά

(Βέβηλος)
Σε πείραξαν οι φλόγες στο κεφάλι
και δεν βλέπεις το μαύρο σου το χάλι
σε πιάσανε μαλάκα οι αναθυμιάσεις
κάτσε ακόμα άλλο λίγο και θα σκάσεις
θα κοκκινίσεις, θα φουντώσεις, θα φουσκώσεις
και αν προλάβεις και γλιτώσεις και δε λιώσεις
θα μαζέψω ότι έχει μείνει απ’ το κορμί σου
να έχω κάτι απ’ τη χαμένη ύπαρξή σου
(Πυροβάτης)
Μη χαίρεσαι μαλάκα, δεν ήρθε η ώρα ακόμα
τη χολή που έχεις φτύσει ξαναβάλτην στο στόμα
γιατί εγώ τα κάρβουνα τα έχω για κρεβάτι
λες να με βγάλαν άδικα ρε ηλίθιε πυροβάτη;
ανέβα παλιοβέβηλε απάνω εδώ στη φράκα
να σου φύγει η μαγκιά και να κοπεί και η πλάκα
(Βέβηλος)
Άσε με εγώ είμαι ντάξει, είμαι καλά ψημένος
έχω φωτιά εγώ μέσα μου και είμαι ευχαριστημένος
(Πυροβάτης)
Ε, ωραίοι είσαστε όλοι, και γω είμαι ο μαλάκας
πουλάτε μούρη κάνατε και ένα cd της πλάκας
φέρτε τα ποσοστά μου, αυτά είναι τα μόνα
που με κρατάνε δίπλα σου ακόμα Βαβυλώνα

Τι θέλεις ρε; τι με κοιτάς;
είμαι και γω ένας τρελός απ’ τη φυλή της φωτιά
και θα ‘μαι εδώ μέχρι να φύγει η νυχτιά
και να μην έχει άλλη φωτιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Lex - Lost Sixteen

Σ' αυτήν την πόλη έχω τη φάση μου
Όταν με πιάνουν τ' άγχη μου
Αδειάζω το κεφάλι γεμίζοντας το τασάκι μου
Άνετος στο σκαλοπάτι μου, το ξέρουνε οι γάτοι μου
Εκπροσωπώ ό,τι αγαπώ μα πιο πολύ την πάρτη μου
Για τους ανθρώπους μου το κάνω και τους έχω κοντά
Κι άμα τους χάσω θέλω να τους συναντήσω ξανά
Τα πεπρωμένα μας γραμμένα από τα χέρια μας μα
Λοξοκοιτάζουνε ρουφιάνοι και ζηλεύουν μουνιά
Αυτή είν' η ζούγκλα μας τα πάντα δοκιμάζοντ' εδώ
Γι' αυτό προσέχουμε καλά ποιον έχουμε αδερφό
Επιβιώνουμε με ό,τι συνεπάγεται αυτό
Ενώ άλλοι φύγανε ταξίδι μ' αγνωστό προορισμό
Αυτή είν' η γύρα μας στη γη των πειρασμών δυνατοί
Πρέπει να φέρουμε εις πέρας την αποστολή
Τοποθετείται σωστά και έχει πάντα να πει
Κυλάει σα δάκρυ ενηλίκου κι είναι η ώρα να βγει
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
Hey you, out there in the cold
Getting lonely, getting old
Can you feel me?
Hey you, standing in the aisles
With itchy feet and fading smiles
Can you feel me?
Hey you, dont help them to bury the light
Don't give in without a fight.

Hey you, out there on your own
Sitting naked by the phone
Would you touch me?
Hey you, with you ear against the wall
Waiting for someone to call out
Would you touch me?
Hey you, would you help me to carry the stone?
Open your heart, I'm coming home.

But it was only fantasy.
The wall was too high,
As you can see.
No matter how he tried,
He could not break free.
And the worms ate into his brain.
Hey you, out there on the road
always doing what you're told,
Can you help me?
Hey you, out there beyond the wall,
Breaking bottles in the hall,
Can you help me?
Hey you, don't tell me there's no hope at all
Together we stand, divided we fall.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

~Melania~

Περιβόητο μέλος

Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
<<Μια φορά>>
Στίχοι: Δημήτρης Κοργιαλάς
Μουσική: Δημήτρης Κοργιαλάς
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Κοργιαλάς

Σα σφαίρα με τρυπάει αυτό που νιώθω για σένα
γυρνάω τις νύχτες πια μονάχος κι όλα μοιάζουν σα ψέμα
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
κι όλο ψάχνω δίχως να ‘χω τίποτε άλλο να βρω.
Μέρα με τη μέρα με τραβάει η σκιά σου
μα αυτή η πόλη με πεθαίνει με κρατάει μακριά σου
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θα αρχίσω να ζω.

Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο
μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά
μια φορά να σε άγγιζα για λίγο
μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά

Κράτα με απόψε νύχτα κράτα με λίγο
αυτή η φωτιά με καίει χάνομαι στης μέρας τον ήλιο
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
κι όλο ψάχνω δίχως να έχω τίποτε άλλο να βρω
Μέρα με τη μέρα με τραβάει πιο κάτω
μετά με παίρνει με πετάει στον αέρα ξεσπάω
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θα αρχίσω να ζω.

Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο
μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά
μια φορά να σε άγγιζα για λίγο
μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ToxicLips

Δραστήριο μέλος

Η Άννα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 770 μηνύματα.
I have nothing left to give
I have found a perfect end
You were made to make it hurt
Disappear into the dirt

Carry me to heaven's arms
Light the way and let me go
Take the time to take my breath
I will end where I began

And I will find the enemy within
'Cause I can feel it crawl beneath my skin

Dear agony, just let go of me
Suffer slowly, is this the way it's got to be, dear agony?

Suddenly the lights go out
Let forever drag me down
I will fight for one last breath
I will fight until the end

And I will find the enemy within
'Cause I can feel it crawl beneath my skin

Dear agony, just let go of me
Suffer slowly, is this the way it's got to be?
Don't bury me, faceless enemy
I'm so sorry, is this the way it's got to be, dear agony?

Leave me alone, God, let me go
All blue and cold, black sky will burn
Love, pull me down, hate, lift me up
Just turn around, there's nothing left

Somewhere far beyond this world
I feel nothing anymore

Dear agony, just let go of me
Suffer slowly, is this the way it's got to be?
Don't bury me faceless enemy
I'm so sorry, is this the way it's got to be, Dear agony?

I feel nothing anymore
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Στέλιος Ρόκκος - Έμεινα εδώ

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μυρίζει δυόσμο

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου

Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και 'γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως δε μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και ‘γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα

Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και ‘γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top