Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

[Eileen]

Ερωτόκριτος - Τα θλιβερά μαντάτα

Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα
ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς της στράτα

Τέσσερις μέρες μοναχά μου 'δωκε να ανιμένω
και απόκει να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω

Και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς θα σου μακρύνω
και πώς θα ζήσω δίχως σου τον ξορισμόν εκείνον

Κατέχω το κι ο κύρης σου γρήγορα σε παντρεύγει
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσ' εσύ, γυρεύει

Και δε μπορείς ν' αντισταθείς στα θέλουν οι γονιοί σου
Νικούν τηνε την γνώμη σου και αλλάζει η όρεξή σου

Μια χάρη, αφέντρα μου, ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο
και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω

Την ώρα π' αραβωνιαστείς, να βαριαναστενάξεις
κι όντε σαν νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις

Ν' αναδακρυώσεις και να πεις, "Ρωτόκριτε, καημένε
τα σου 'ταξα ελησμόνησα, τα 'θελες μπλιο δεν έναι"

Και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
λόγιαζε τα 'παθα για σε, να με πονεί η καρδιά σου

Και πιάσε και τη ζωγραφιά που 'ναι στ' αρμάρι μέσα
και τα τραγούδια, που 'λεγα όπου πολύ σ' αρέσαν

και διάβαζέ τα, θώρειε τα και αναθυμού εμένα
πως με εξορίσανε για σε πολλά μακριά στα ξένα

κι όντε σου πουν κι απόθανα, λυπήσου με και κλάψε
και τα τραγούδια που 'βγαλα, μες τη φωτιά τα κάψε

όπου κι αν πάγω, κι αν βρεθώ και τον καιρό που ζήσω
τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' ανατρανίσω

Κι ας τάξω ο κακορίζικος πως δε σ' είδα ποτέ μου
ένα κερί αφτούμενον εκράτει κι έσβησέ μου

Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου
για σένα εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.



​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Δήμος Αναστασιάδης - Με Σένα Πλάι Μου

Όλα είναι στο παιχνίδι της ζωής
το μαζί και το χωρίς η χαρά μα και η λύπη
Όλα παίζουν στο παιχνίδι της καρδιάς
στα τραγούδια της βραδιάς η αγάπη δεν θα μείνει

Με εσένα πλαι μου μπορώ όλο τον κόσμο να αντέξω
μείνε στο πλαι μου κι εγώ θα βρω τη δύναμη να τρέξω
σε χίλιους δρόμους κι αν χαθώ κι ότι σου λείπει θα γυρέψω
με εσένα πλάι μου μπορώ όλο τον κόσμο να παλέψω

Όλα είναι όπως λέμε στο μυαλό
και απόψε θα στο πω γι άλλα μέρη ξεκινάμε
Όλα είναι η χημεία της στιγμής δες πως
παίξαμε κι εμείς στα τραγούδια που αγαπάμε

Με εσένα πλαι μου μπορώ όλο τον κόσμο να αντέξω
μείνε στο πλαι μου κι εγώ θα βρω τη δύναμη να τρέξω
σε χίλιους δρόμους κι αν χαθώ κι ότι σου λείπει θα γυρέψω
με εσένα πλάι μου μπορώ όλο τον κόσμο να παλέψω

Με εσένα πλαι μου μπορώ όλο τον κόσμο να αντέξω
μείνε στο πλαι μου κι εγώ θα βρω τη δύναμη να τρέξω
σε χίλιους δρόμους κι αν χαθώ ότι σου λείπει θα γυρέψω
με εσένα πλάι μου μπορώ όλο τον κόσμο να παλέψω.​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CiNeFiL]

Tiny jackal feat Anser – Όπου και αν πας
Θα ρθούνε δύσκολες μέρες που θα υποφέρεις
μέρες που δεν θα ξέρεις που να σταθείς
θα ψάχνεις έναν άνθρωπο δικό σου να βρείς
μαζί του δυο κουβέντες να πεις
μα οι πόρτες θα ναι για σένα κλειστές
θα αναρωτιέσαι αν σ ακούει κανεις
και απεγνωσμένα της φυλακής το κλειδί θα ποθείς και θα θες
ως τα χαράματα ξύπνιος θα μένεις θα κλαις
για αυτά που γίναν χθες χωρίς να σκέφτεσαι το αύριο
για φίλους που έχασες για αγάπες που σε πρόδωσαν
για ανθρώπους που σκότωσαν αυτά που έκρυβες μέσα σου
και όσο τους κανεις το χατήρι να τους δείχνεις πως πονάς
θα σπαταλάς χωρίς λόγο την κάθε μέρα σου
άνθρωπος λένε χωρίς γέλιο καμμένο δέντρο
άνθρωπος χωρίς ελπίδα άνθρωπος χωρίς χαρά
δίχως αυτά η ζωή δεν προχωρά
δίχως αυτά για πάντα κολλημένος μες το τίποτα
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να ‘σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.(χ2)
Ανθρωπάκο σπας την πλήξη
πετα μακρυά την θλίψη
οι χαρες είναι πολλές που η ζωή σου έχει κρύψει
φορα το χαμόγελο σου
ελευθερώσου από τα δεσμά που στο μυαλό σου
έχεις βάλει όρια παρα πολλά
δώσε στην ζωή σου χρώμα πετα μακρυά το γκρίζο
δώσε έννοια στο χτίζω και όχι φιλε στο γκρεμίζω
να έχεις πιστη στο ελπίζω πάντα στο υπενθυμίζω
ένα βήμα κάλιο από ένα πίσω
δεν νομίζω να νομίζεις πως τα βάσανα τελειώνουν
και όμως όσο μεγαλώνουν τόσο φιλε με πεισμώνουν
και έτσι πάντα θετικά τα βλέπω
όλα θετικά
για κάθε πρόβλημα μου φιλε υπάρχει λύση φυσικά
γιαυτο και εσύ βγες από την πόρτα η ζωή σου σου ανήκει
δεν ανέχεσαι κανένα άνθρωπε θα ήταν φρίκη
τις στιγμές σου όλες ζήσε στη ζωή μας τη μικρή
για όλους ίδια είναι η κατάληξη σε 3 μετρα γη
κρατα γερά και να χεις πάντοτε ασπίδα
στο πρόσωπο σου ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο
η ευτυχία είναι μια μικρή κουκίδα μέσα στο άπειρο
του σύμπαν μας
μα μα την βρείς επιμένω να δείξεις θέληση
παρηγοριά στην γνώση έμπνευση
ταξίδεψε μαζί της να γνωρίσεις την εξαίρεση
ο δρόμος θα ναι ατέλειωτος και δίχως γυρισμό
και όσο κοντά εκεί θα μένεις θα βρίσκεις το μυστικό
και η μαγεία του θα σου ανοίξει τα φτερά
του άνθους σου οι ρίζες θα λιαστούν από χαρά
και τότε και εσύ να δείξεις άνθρωπος τι θα πει να σαι
να χαρίσεις το χαμόγελο σου και να μην φοβάσαι
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.(χ2)
Μονάχα οι άνθρωποι που φεύγουν για πάντα δεν γυρίζουν ποτε πίσω και όλα τα αλλα διορθώνονται
τα πάντα ενώνονται και τέμνονται τα πάντα φεύγουν και έρχονται
τα πάντα μες στον ίδιο κύκλο ζούνε
τα πάντα αλλάζουνε τα δάκρυα δεν αρκούνε
τα ματια δεν τα βλέπουν και τα αφτιά μας δεν τα ακούνε
οι εφιάλτες λένε ζούνε μέσα σε όνειρα θλιμμένων
ανθρώπων μισοπεθαμένων ήδη από την γεννα τους
πολλοί περάσαμε στιγμές κακές αποτυχίες και θλίψεις
που δεν θα θελες να τις ζήσεις
όλοι κλάψαμε όλοι πονέσαμε
δεν είσαι ο μονος δεν σταματάει για πάντα εκεί
όμως ο δρόμος είναι
το μονοπάτι μακρύ
γιαυτο κάθε στιγμή
να περιμένεις τα πάντα και να σαι έτοιμος
ένα τηλέφωνο η δυο κουβέντες μπορεί
να σου αλλάξουνε για πάντα την ζωή σου
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.(χ2)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[amy001]

Τransistor-Living

Ι would like to fall,
fall upon the hill
Looking at the sky
Oh, god how I’d love to fly..

This is the living,
the living of the dead
I hate to say it’s a bluntly but that’s exactly what it is,
for scavenging those we kill for our own benefit.

The idea that we will be able to provide this kind of therapy
or individuals in the US is offensible
is for the sake of all
This will be available to the wealthy and
people who are willing basically to sell their homes to get to extend their lives.


I have concluded for my own life
given the choice between
amputation and saving my life by the death of somebody else
you can just call me gimpy .


I would like to fall,
fall upon the hill
Looking at the sky
Oh, god how I’d love to fly..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας - Πόσο σε θέλω

Στην άκρη του απείρου, στιγμούλα του ονείρου
σταγόνα που στάζει, πόσο σου μοιάζει
φωτιά και αέρας, στον κόσμο φοβέρα
στη νύχτα που ουρλιάζει, πώς σε τρομάζει...

Σου μοιάζει η σελήνη
πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω..

Κόντρα στους νόμους ερήμου προφήτης...
Σημάδια στην άμμο, που απόψε θα σβήσεις...
Ασπρόμαυρο μέλλον, σκυφτός μετανάστης
στάθμος στο ραδιόφωνο, που πρέπει ν' αλλάξεις

Σου μοιάζει η σελήνη
πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω,
πόσο σε θέλω...

Πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω...​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Γιάννης Κότσιρας, το σεντόνι.

Spoiler

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Το 'χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα
Που στα βαθιά με φωνάζει

Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν
Μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Που το άρωμά σου κρατάει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα
Σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα
Μα στ' άψυχα πράγματα
Τι μπορεί να σωθεί

Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω
Μα λόγο πια δεν κρατώ
Φταίει αυτό το όχι σου
Με αυτό το όχι σου
Όλα τ' αρνιέμαι κι εγώ

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Σύννεφο που με τυλίγει
Παίζω το τραγούδι σου, το τραγούδι σου
Μα ο ουρανός δεν ανοίγει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Δε μετανιώνω
Μα όταν κρυώνω, αναρωτιέμαι που να 'σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Έχω το σεντόνι σου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Γιάννης Κότσιρας - Το τσιγάρο

Χάραξε και δε νυστάζω,
σκέφτομαι τι μου πες χθες
άσε με να σε κοιτάζω
κι άμα ξημερώσει ό,τι θες.

Γύρισε να σ' αγκαλιάσω,
τώρα ξέρω πως δε φταις
άσε με να σε χορτάσω
κι άμα βγει ο ήλιος ό,τι θες.

Στο τσιγάρο που κρατώ,
στον ένα μου Θεό
να μη δώσει να ξημερωθώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ

Ξάπλωσε να σε κρατήσω
κλείσαν όλες οι πληγές,
άσε με να σε κοιμίσω
κι αύριο για σένα ό,τι θες.

Γύρισε να σ' αγκαλιάσω,
τώρα ξέρω πως δε φταις
άσε με να σε χορτάσω
κι άμα βγει ο ήλιος ό,τι θες.

Στο τσιγάρο που κρατώ,
στον ένα μου Θεό
να μη δώσει να ξημερωθώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ

Στο κορμί αυτό το αγγελικό
στο στόμα που φιλώ
έτσι μια ζωή θα σ' αγαπώ.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CiNeFiL]

Bong da city - Ατμοσφαιρες


Απόψε κύλησα, μίλησα με μένα καθώς λύγισα
αντίκρισα τα λάθη μου έτσι και τα συζήτησα
με την μοναξιά μου δείπνησα και την εκτίμησα
ευγενικά την άφησα να πληρώσει και ζήτησα να φύγω
και πάλι τις παλιές πληγές ανοίγω
και θίγω, αυτούς που δεν με νιώσανε στο λίγο
γιατί πάντα κρύβω κάτι για μένα για να ξεφύγω
και συνθλίβω ότι με διώχνει απο κει που ανήκω
είναι σκοτάδι, μα πάλι ψάχνω κάτι που να λάμπει
ένα σημάδι, μες στα στενά μου γρήγορο βάδην
και τροχάδην περνάνε τα χρόνια και πίσω μένουμε
μα το σημαντικότερο μένει ότι αντέχουμε
τώρα νιώσε με ρε και μη διστάζεις
μην έχεις όνειρο στην ζωή σου να διατάζεις
τώρα κοίτα πως τα πράγματα πήρανε διαστάσεις
σε φάσεις χωμένος που δεν θα τις καταλάβεις

Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...

Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...

Πες μου γιατί όλα κυλάνε εναντίων μας
πες μου γιατί δεν κάνεις κάτι για εμάς και τον πλησίον μας
το νου μας και είναι το μόνο που δεν είναι μείον μας
όταν κάποτε θα κάνουμε όλοι το ταμείο μας
είναι απίστευτο το πόσο εύκολα ξεχνάμε
στιγμές που ζήσαμε και είπες πως δεν φοβάμαι
μόνο μείνε δίπλα μου και μίλα μου και όλα καλά θα πάνε
εν τέλει δεν θυμάσαι τίποτα όμως θυμάμαι
Χίλια πράγματα μες στο κεφάλι μας και προσοχή
άλλοι ξεσπάνε στην μπάλα και άλλοι στην πολιτική
εγώ γιατί διάλεξα να ξεσπάω στη μουσική
μη ρωτάς και αυτό που ακούς εύχομαι να σου αρκεί
περιβολεί το μυαλό μου την καρδιά μου στα ξενύχτια μου
ότι κάνω για μένα το κάνω, κιόλα στα αρχίδια μου
μεγάλε, κάτι για την πάρτη σου εσύ κάνε
γιατί τα χρόνια φεύγουν αέρας και όλα κυλάνε..

Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...

Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...

Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό... ότι νιώθω είναι μέσα στο μυαλό μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Στέλιος Ρόκκος - Έμεινα εδώ

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μυρίζει δυόσμο

Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου

Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και 'γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα

Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως δε μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και ‘γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα

Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και ‘γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nafs]

Stadium Arcadium
Bells around St. Petersburg
When I saw you

I hope I get what you deserve
And this is where I find

Smoke surrounds your perfect face
And I'm falling

Pushing a broom out into space
And this where I find the way

(Chorus)
The stadium arcadium
A mirror to the moon (a mirror to the moon)
Well I'm forming and I'm warning
State of the art
Until the clouds come crashing

Stranger things have happened
Both before and after noon (before and after noon)
Well I'm forming and I'm warning
Pushin' myself
And no I don't mind asking
Now

Alone inside my forest room
And it's storming

I never thought I'd be in bloom
But this is where I start

Derelict days and the stereo plays
For the all night crowd
That it cannot phase
And I'm calling

Tedious weeds that the media breeds
But the animal gets what the animal needs
And I'm sorry

(Chorus)
The stadium arcadium
A mirror to the moon (a mirror to the moon)
Well I'm forming and I'm warning
State of the art
Until the clouds come crashing

Stranger things have happened
Both before and after noon (before and after noon)
Well I'm forming and I'm warming
Pushin' myself
And no I don't mind asking
Now

And this is where I find

Rays of dust that wrap around
Your citizen

Kind enough to disavow
And this is where I stand

(Chorus)
The stadium arcadium
A mirror to the moon (a mirror to the moon)
Well I'm forming and I'm warning
State of the art
Until the clouds come crashing

Stranger things have happened
Both before and after noon (before and after noon)
Well I'm forming and I'm warning
Pushin' myself
And no I don't mind asking

The stadium arcadium
A mirror to the moon ( a mirror to the moon)
Well I'm forming and I'm warning
State of the art
Until the clouds come crashing

Stranger things have happened
Both before and after noon (before and after noon)
Well I'm forming and I'm warning
To you​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

The Rasmus - Justify

So close so far I'm lost in time
Ready to follow a sign
If there was only a sign
The last goodbye burns in my mind
Why did I leave you behind?
Guess it was too high to climb

Give me a reason
Why would you want me
To live and die
Living a lie
You were the answer
All that I needed
To justify, justify my life

Someone as beautiful as you
Could do much better it's true
That didn't matter to you
I tried so hard to be the one
Its something I couldn't do
Guess I was under the gun

Give me a reason
Why would you want me
To live and die
Living a lie
You were the answer
All that I needed
To justify, justify my life

It's only right
That I should go
And find myself
Before I go and ruin
Someone else

So close so far
I'm lost in time
Ready to follow a sign
If there was only a sign

Give me a reason
Why would you want me
To live and die
Living a lie
You were the answer
All that I needed
To justify, justify my life

It's only right
That I should go
And find myself
Before I go and ruin
Someone else.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CiNeFiL]

Rest Of My Life
Soldiers of Jah Army

If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I'm within my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in

It was long ago and we were younger so
And our lives we part wrote
Feel it, feeling Yeah

And i remember everyday, sometimes it's too much to take
I break down, without no heartache
And i mean it, and i mean it

If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I'm live in my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in

They say we've had fun but let this go
Music don't go deep but no
we think we could help this world if only we try
but we grow up, at least that's what they say
We cant do this when we pray, but I tell myself everyday that none of that applies

If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I live in my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in

All i really need, is all i have ever seen
Only thing works for me is to feel it, feeling
And when we turn to leave and others turn to be
its always on my sleeve
and I mean it, and I mean it

If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I live in my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Πέτρος Θεοτοκάτος - Θα χαθώ

Ξέρω πως τα λόγια βιάζουν τη σιωπή
γεμίζει ο χώρος ηδονές μια πλαστική στιγμή
μια τρύπα μες στα σύννεφα μια τρύπα στο κορμί
κοιτάζω στο καθρέπτη το τέλος μου είναι εκεί

Και θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωί
σε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική εκεί που ο έρωτας
θα είναι πάντα γιορτή θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωί

Τις νύχτες μας ιδρώνουμε βρίζοντας το θεό
φτιάχνουμε αγάλματα έρωτες με θάνατο και αλκοόλ
μια μέρα θα τους δείξω εγώ μια μέρα φωτεινή
θα τρέξουν σα τυφλό πουλί με δίχως πόνου κραυγή

Και θα χαθώ θα χαθώ θα χαθώ ένα πρωί
σε μια ελεύθερη ιδέα αναρχική εκεί που ο έρωτας
θα είναι πάντα γιορτή θα χαθώ, θα χαθώ ένα πρωί.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CiNeFiL]

SOJA - Losing My Mind

There's no pictures on the wall
there's no rise and there's no fall
and in the morning, I'ma ride alone without you
There's no phone and there's no calls
there's no talkin to you at all
and I don't care late at night when its not you

But when I go out in the rain, I think about the past
I want it again, I think about going
you feel inside and im losing my mind

There no formulated plans
there's no way and there's no chance
its been too long and its all back behind me

There's no going down that road
and I know right where to go
if I keep walking away nothing reminds me

But when I go out in the rain, I think about the past
I want it again, I think about going
you feel inside and im losing my mind

There's no fights and there's no tears
theres no need if you're not here
but I'm not the same way anymore

There's no need to write this song
cuz there's no changing whats been done
but there's no changing whats inside

But when I go out in the rain, I think about the past
I want it again, I think about going
you feel inside and im losing my mind

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Stavento - Το πιο γλυκό μεθύσι


Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα
Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις
Ότι κι αν τύχει κι ο κόσμος όλος την πλάτη αν μου γυρίσει
κι η τύχη μου κι αυτή αν λακίσει
κι αλλού το γλέντι να 'χει αρχίσει
πάντα θα είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι

Σ' έψαχνα στον ουρανό μα στη γη ήσουν τελικά
ήσουν πλάι μου τόσο καιρό
μέσα σ' όνειρα στυφά τσάμπα πήγα μπλέχτηκα
σκάρτες καταστάσεις ανέχτηκα
είσαι στάλα από βροχή μου δροσίζεις το κορμί
είσαι άγγιγμα αγγέλου
τώρα μάταια προσπαθώ να σ' αγγιξω και εγώ
μήπως νιώσεις ότι νιώθω

Μια που σε είδα και μια που σε είχα σταμπάρει
δεν με νοιάζει ότι κι αν λένε εγώ δεν παίρνω χαμπάρι
σε κουβαλάω πάντα μαζί στη γιορτή και τη μπόρα
ακόμα στοίχους κι όταν γράφω όπως τώρα
Σαν ανεξίτηλο στυλό μου 'χεις αφήσει σημάδι
που δεν λέει με τίποτα να φύγει το ρημάδι
δεν μπορώ και δεν θέλω να ξεφύγω από κοντά σου
είναι αυτό το μαγικό της μυρωδιάς σου
είσαι τ' αστέρι που φωτίζει το δικό μου σκοτάδι
και στο κεφάλι είσαι το πιο όμορφο χάδι
είσαι Θεόσταλτο δώρο για μενα
κι αν είσαι λάθος δεν με νοιάζει ας πάνε όλα χαμένα
έτσι κι αλλιώς ότι κι αν πέρασα δεν βρήκα τίποτα να με εθίσει
είσαι το πιο γλυκό μεθύσι

Δεν αισθάνομαι ντροπή μόνο κάποια ηδονή
όταν έρθεις κ μ' αγγίζεις
η ανάσα σου καυτή μου 'χει λιώσει το κορμί
δεν περίμενα να γίνει
Τ' όνομα σου σκέφτηκα και αμέσως ξέφυγα
που θα πάει αυτό φοβάμαι
θα επέλεγα ζωές να χα αναρίθμητες
και σε όλες θα ζητούσα εσένα
φάνηκες στα ξαφνικά μέσα απ' το πουθενά
και ανέστησες τα κύτταρά μου, τα νεκρά

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
μα μην τελείωσες γρήγορα γιατί μόνος θα μείνω
και τι θα γίνω
ίσως και να με φθηνοπάρει αλλά αλήθεια
ό,τι κι αν πέρασα θα λέω χαλάλι
Εσένα διπλά μου όταν έχω δε φοβάμαι κανένα
γιατί έχω τα όνειρα μου όλα τότε λυμένα
για σκέψου στην ψυχή μου να τα είχα κρυμμένα
κι αληθινό να μην γινότανε ποτέ ούτε ένα
ένα ποτήρι ακόμα βάζω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι
απλά όταν ακούω εσένα χάνομαι
και πιάνομαι πάνω σου για να στηριχτώ
η για ν' ακούσω το πιο όμορφο σου ουρλιαχτό
Κι αφού λοιπόν πίνε πίνε έχω λαλήσει
και η σκέψη μου δεν λέει άλλο κουπλέ να μου χαρίσει
γουστάρει κι αυτή κάπου εδώ να μ' αφήσει
μ' αλήθεια είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[~Melania~]

Κόκκινη γραμμή
Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου
Μουσική: Θεοφάνους Γιώργος
Ερμηνευτές: Θεοδωρίδου Νατάσα

Το πρόσωπο μου έχω κρύψει με καπνό,
σε ένα ποτήρι πόσες λύπες να χωρέσω
στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ'άφησες να πέσω.

Το πρόσωπο μου παγωμένο και νεκρό
σαν πέτρα που έμαθε τα δάκρυα να στεγνώνει
απόψε ο έρωτας αφήνει το τιμόνι
και 'γώ βαδίζω μόνη.

Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και 'γώ.

Τραβάω λοιπόν σ' όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που 'χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν' αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Τραβάω λοιπόν σ' όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που 'χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν' αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Το πρόσωπο μου ένα παράθυρο κλειστό
λιωμένο σίδερο το σώμα όπου κι αν πιάσω
εσύ που μ' έκανες γυαλί να μη σκουριάσω
γιατί ζητάς να σπάσω.

Το πρόσωπο μου ένα μπαλκόνι σκοτεινό
που εσύ δε τόλμησες ποτέ σου να κοιτάξεις
μόλις θα φύγω τ' άγγιγμα μου να μη ψάξεις
μη με φωνάξεις.

Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και 'γώ.

Τραβάω λοιπόν σ' όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που 'χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν' αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Τραβάω λοιπόν σ' όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που 'χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν' αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Judas Priest -Lost Love

I carry with me all the love that you give
You brought me serenity, a reason to live
Our life is a journey
That we took from the start
We made all these memories together

I can remember
The first time that we met
The feelings you gave to me, I'll never forget
I knew from that moment
When our love first began
We'd last till the end of time forever

And though there were bad times
We stood by each other
And did what we had to get through

You live in my heart, when you're far away
I see you in dreams where I hear you say
I'm with you forever, in true love
By light of the day and stars above

And when there were bad times
We held on each other
To face what we had to get through

You live in my heart, when you're far away
I see you in dreams, when I hear you say
Look up to heaven, and I'll be there
Still guiding my heart
Still saying our prayer.​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CiNeFiL]

Used to Matter-SOJA

see these days its different its all new
the world is gone and i am too
wishing i was closer to back when it used to matter
all my coins gone its plastic now
my ipods got me asking how, could all my albums take me down
back when it used to matter

now it seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel that we cant see
now it seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel its not maybe

so now my watch is worthless so is my pen
and it seems nothing greater than something that takes me way back when
back when it used to matter
all the words that i write are on a screen and the friends i have have added me
and theres no record of anything and now we all cese to matter

now it seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel we cant see
no no
now its seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel its not maybe, its not maybe

so you tight when you turn 22 but they gonna wait to bury you
because you got a 9 to 5 to do and thats supposed to matter
and you replace your time in between with other peoples hopes and dreams
they live their lives on your tv and now you dont even matter
oh it seems that we are all wrapped up so tight light just never gets in
and i feel that we cant see we cant see
aw we aw we are wrapped up so tight light just cant get in
light just never gets in
aw we cant see
its not maybe
its certainly
and i know we can see i just want us to be who were supposed to be who were supposed to be
and who we are and doesnt it seem like were kinda far from the original plan from the start
back when it used to matter

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ψαραδέλλη]

Εχε γεια καημενε κοσμε...

Έχε γεια καημένε κόσμε
έχε γεια γλυκιά ζωή

Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες

Στη στεριά δε ζει το ψάρι
ούτε ανθός στην αμμουδιά

Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες

Κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε
δίχως την ελευθεριά

Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[whitelioness]

you labeled me
I'll label youououou...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.