Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

iGiannis

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο iGiannis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει από ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 1,762 μηνύματα.
It's not unusual to be loved by anyone
It's not unusual to have fun with anyone
but when I see you hanging about with anyone
It's not unusual to see me cry,
oh I wanna' die
It's not unusual to go out at any time
but when I see you out and about it's such a crime
if you should ever want to be loved by anyone,
It's not unusual it happens every day no matter what you say
you find it happens all the time
love will never do what you want it to
why can't this crazy love be mine
It's not unusual, to be mad with anyone
It's not unusual, to be sad with anyone
but if I ever find that you've changed at anytime
it's not unusual to find out that I'm in love with you
whoa-oh-oh-oh-oh
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IL PENSIERO

Δραστήριο μέλος

Η IL PENSIERO αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
See you soon

So you lost your trust
& you never should have
No you never should have
But don't break your back if you ever see this
But don't answer that
In a bullet-prove vest
With the windows all closed
I'll be doing my best
& I'll see you soon
In a telescope lens
& when all you want is friends
I'll see you soon

So they came for you
They come snapping at your heels
They come snapping at your heels
But don't break your back if you ever heard this
But don't answer that
Cause in a bullet-prove vest
With the windows all closed
I'll be doing my best
& I'll see you soon
In a telescope lens
& when all you want is friends
I'll see you soon

Noo you lost your trust
Noo you lost your trust
Noo don't lose your trust
Noo don't lose your trust
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
Hurt-Johny Cash

I hurt myself today
to see if I still feel

I focus on the pain
the only thing that's real

the needle tears a hole
the old familiar sting
try to kill it all away
but I remember everything
what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

I wear this crown of thorns
upon my liar's chair
full of broken thoughts
I cannot repair
beneath the stains of time
the feelings disappear
you are someone else
I am still right here

what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

if I could start again
a million miles away
I would keep myself
I would find a way
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

wolfe4ever

Διάσημο μέλος

Η wolfe4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,217 μηνύματα.
Maroon 5, I wont go home without you

I asked her to stay but she wouldn't listen
She left before I had the chance to say
Oh
The words that would mend the things that were broken
But now it's far too late, she's gone away

Every night you cry yourself to sleep
Thinking: "Why does this happen to me?
Why does every moment have to be so hard?"
Hard to believe that

It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you


The taste of your breath, I'll never get over
The noises that she made kept me awake
Oh
The weight of things that remained unspoken
Built up so much it crushed us everyday

Every night you cry yourself to sleep
Thinking: "Why does this happen to me?
Why does every moment have to be so hard?"
Hard to believe that

It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you

It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you

Of all the things I felt but never really shown
Perhaps the worst is that I ever let you go
I should not ever let you go, oh oh oh

It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you


It's not over tonight
Just give me one more chance to make it right
I may not make it through the night
I won't go home without you
And I won't go home without you
And I won't go home without you
And I won't go home without you
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giannoutas

Διάσημο μέλος

Ο Giannoutas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 2,313 μηνύματα.
Ραψωδός Φιλόλογος - Σ'ένα παγκάκι



Ξύπνησα σ’ένα δωμάτιο κάπως ξένο
πως βρέθηκα εδώ δε το καταλαβαίνω
που ήμουνα χτες βράδυ μυαλό σε blackout
πήχτρα σκοτάδι γυρεύω κάποιο γνώριμο σημάδι
μα τζίφος ψαχουλεύω τοίχους στο ημίφως
να βρω κάποιο διακόπτη να φωτίσω λίγο μήπως
και βρω κάποιο γνωστό που σπίτι του μ’άφησε
να κοιμηθώ να μου πει τι παίζει μπας και θυμηθώ
αλλά τίποτα όλα τα δωμάτια είναι άδεια
όπου και αν κοιτάξω είναι τίγκα στα τετράδια
δε θέλω να μείνω στο μπάνιο πάω τη μούρη μου
να πλύνω να βάλω δυο ρούχα και να του δίνω
και όντως το κάνω και στο καθρέφτη κοιτιέμαι
συνειδητοποιώ δε θυμάμαι το πως με λένε
ποιος είμαι ποιο είναι το μικρό μου παντού
σε κορνίζες το πρόσωπό μου τελικά μάλλον το σπίτι
είναι δικό μου ατύχησα μάλλον στον ύπνο μου
κάπου χτύπησα και χωρίς να έχω παρελθόν
σήμερα ξύπνησα ψάχνω για ταυτότητα ή δίπλωμα
τίποτα δε μπορώ να βρω μάλλον κι’αυτό
θα είναι σύμπτωμα γρήγορα χτυπάω το κουδούνι
του γείτονα ήτανε νωρίς και ήμουν σίγουρος
θα τον σήκωνα ακούω από μέσα βήματα
τον βλέπω απ’το μάτι κοιτάει καχύποπτα μα δε μου ανοίγει
και’γω επίμονα συνέχισα τελικά φαντάζομαι
τον έπεισα κι’άνοιξε ως τη μέση τη πόρτα
με αλυσίδα του λέω μάλλον απ’το κρεβάτι έπεσα
και δε θυμάμαι τίποτα και τότε είδα
τα μάτια του να παίρνουν μια έκφραση απορημένη
δεν ήμουν σίγουρος στ’αλήθεια για το τι συμβαίνει
τον ρώτησα τι τρέχει μου είπε από τους γείτονες
απέχει πως ζούμε χρόνια δίπλα μα πρώτη φορά
με βλέπει και δε θέλει να’χει οικειότητες
του λέω κάποιος άλλος γείτονας μου λέει σώθηκες
οκ λέω και γω πάω να φύγω περίπου
δυο λεπτά μετά στο δρόμο καταλήγω και λίγο
πιο πέρα ένας τυπάς μου λέει καλημέρα
μου λέει πως δε θυμάται πως με λένε και ας με βλέπει
κάθε μέρα πως έχω μια μάνα και ένα πατέρα
και πως μένουμε μόνο λίγα τετράγωνα πιο πέρα
τέλεια λύθηκε λοιπόν το πρόβλημα μου
αρκεί μόνο να βρω πάλι την οικογένεια μου
σένια όλα θα γίνουν παραμυθένια
τους βρήκα μια γριούλα και έναν γέρο μ’άσπρα γένια
μου είπανε καλό μου παιδί μην απορείς
φερθήκαμε σα μαλάκες και γεράσαμε νωρίς
φύγε από κοντά μας όσο προλαβαίνεις και μπορείς
κι’αμα κάποτε τη μνήμη σου βρεις να μας συγχωρείς
την έκανα λοιπόν για τα επόμενα άτομα
που ίσως να βοηθούσαν μου’παν είχα μια γκόμενα
λατρεμένη που ήμασταν τρελά ερωτευμένοι
και πως για καλή μου τύχη θυμόντουσαν το που μένει
και πήγα τρέφοντας μέσα μου μια ελπίδα
ομολογώ δε μου θύμισε κάτι όταν την είδα
τη ρώτησα για μας και μου είπε καλύτερα
μη ρωτάς είχα κάνει αφάνταστα να πονάς
την ρώτησα άμα την αγαπούσα μου είπε
με λάτρευες όμως φέρθηκα απαίσια γιατί δε το εκτιμούσα
της λέω δεν έχει σημασία πια
περασμένα ξεχασμένα τα παλιά σωστά
πες μου μόνο πως με λένε μου λέει δε μπορώ
προσπαθώ να σε ξεχάσω καιρό και δε θέλω
να θυμηθώ οκ λοιπόν μη σε ταλαιπωρώ
θα φύγω για να ψάξω κάπου αλλού να με βρω
μου είπε για μια καφετέρια που αράζαμε
με φίλους και πως ολημερίς κάπου εκεί τη βγάζαμε
σήκωσα με κοιτούσαν όλοι στραβά
τους είπα μάγκες μήπως έκανα τίποτα και σας θύμωσα
μου είπαν όλη μέρα στο σπίτι πως έμενα
πως έγραφα ρίμες και στα clubs μαζί τους δεν έβγαινα
πως έπινα και ότι μονίμως ήμουνα λιώμα
και γι’αυτό ξέχασαν όλοι και το όνομα μου ακόμα
περπάτησα σ’ένα παγκάκι πήγα και κάθισα
και όσα δάκρυα είχα μάλλον εκεί πέρα τα’χυσα
άραξα δέχτηκα τη πίκρα που γεύτηκα
τα’βαλα όλα κάτω και προσωρινά παιδεύτηκα
περπάτησα σ’ένα παγκάκι πήγα και κάθισα
και όσα δάκρυα είχα μάλλον εκεί πέρα τα’χυσα
σιώπησα σκέφτηκα όσα μου’παν θέματα
φέρθηκαν τόσο σκάρτα στ’αλήθεια ή λένε ψέμματα
περπάτησα σ’ένα παγκάκι πήγα και κάθησα
και όσα δάκρυα είχα μάλλον εκεί πέρα τα’χυσα
να’μαι σκέφτομαι ποιος είμαι και φοβάμαι
και τελικά δε ξέρω αν όντως θέλω να θυμάμαι
περπάτησα σ’ένα παγκάκι πήγα και κάθισα
και όσα δάκρυα είχα μάλλον εκεί πέρα τα’χυσα
δάκρυσα έκλαψα και τελικά κατέληξα
είμαι ο Ρο Φι και το χαίρομαι που σας ξέχασα
είμαι ο Ρο Φι και το χαίρομαι που σας ξέχασα
είμαι ο Ρο Φι και το χαίρομαι που σας ξέχασα.


https://www.youtube.com/watch?v=knw64UzjhbI
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

D_G

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
"Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος.
Το να ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΣΑΙ, αυτό είναι"
Ναζίμ Χικμέτ.

Πάντα είναι ο αγαπημένος μου στίχος !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα
της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι
αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν τον πρώτο σου έρωτα
οι πιο πολλοι αδιάφορα κενοί, σε λυγίζουν όπου και να 'σαι
στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε επικίνδυνα

Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ' τη λήθη
Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα
δεν ξέρω αν φεύγεις, τώρα, για το λίγο μου
ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
πολύ για σένα, πολύ για σένα

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
Extreme ways are back again
Extreme places I didn't know
I broke everything new again
Everything that I'd owned

I threw it out the window; came along
Extreme ways I know will part the colors of my sea
perfect colored me

Extreme ways they help me
They help me out late at night
Extreme places I had gone
That never seen any light
Dirty basements, dirty noise
Dirty places coming through
Extreme worlds alone
Did you ever like it planned?

I would stand in line for this
There's always room in life for this

Oh baby, oh baby
Then it fell apart, it fell apart
Oh baby, oh baby
Then it fell apart, it fell apart


Extreme sounds that told me
They held me down every night
I didn't have much to say
I didn't give about the life
I closed my eyes and closed myself
And closed my world and never opened up to anything
That could get me at all

I had to close down everything
I had to close down my mind
Too many things could cut me
Too much could make me blind
I've seen so much in so many places
So many heartaches, so many faces
So many dirty things
You couldn't even believe

I would stand in line for this
It's always good in life for this

Oh baby, oh baby
Then it fell apart, it fell apart
Oh baby, oh baby
Then it fell apart, it fell apart

Oh Baby, oh baby

Oh baby, oh baby

Then it fell apart, it fell apart Oh baby, oh baby
Then it fell apart, it fell apart Oh baby, oh baby
Then it fell apart, it fell apart
Oh baby, oh baby
Like it always does, always does
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
"October"

I can't run anymore,
I fall before you,
Here I am,
I have nothing left,
Though I've tried to forget,
You're all that I am,
Take me home,
I'm through fighting it,
Broken,
Lifeless,
I give up,
You're my only strength,
Without you,
I can't go on,
Anymore,
Ever again.

My only hope,
(All the times I've tried)
My only peace,
(To walk away from you)
My only joy,
My only strength,
(I fall into your abounding grace)
My only power,
My only life,
(And love is where I am)
My only love.

I can't run anymore,
I give myself to you,
I'm sorry,
I'm sorry,
In all my bitterness,
I ignored,
All that's real and true,
All I need is you,
When night falls on me,
I'll not close my eyes,
I'm too alive,
And you're too strong,
I can't lie anymore,
I fall down before you,
I'm sorry,
I'm sorry.

My only hope,
(All the times I've tried)
My only peace,
(To walk away from you)
My only joy,
My only strength,
(I fall into your abounding grace)
My only power,
My only life,
(And love is where I am)
My only love.

Constantly ignoring,
The pain consuming me,
But this time it's cut too deep,
I'll never stray again.

My only hope,
(All the times I've tried)
My only peace,
(To walk away from you)
My only joy,
My only strength,
(I fall into your abounding grace)
My only power,
My only life,
(And love is where I am)
My only love,
My only hope,
(All the times I've tried)
My only peace,
(To walk away from you)
My only joy,
My only strength,
(I fall into your abounding grace)
My only power,
My only life,
(And love is where I am)
My only love.​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
Interpol-Obstacle 1

I wish I could eat the salt off of your lost faded lips

We can cap the old times, make playing only logical harm
We can cap the old lines, make playing that nothing else will change
But she can read, she can read, she can read, she can read, she's bad
She can read, she can read, she can read, she's bad
Oh, she's bad

It's different now that I'm poor and aging. I'll never see this face again
You go stabbing yourself in the neck
It's different now that I'm poor and aging, and I'll never see this place again
and you go stabbing yourself in the neck

We can find new ways of living make playing only logical harm
And we can top the old times, clay-making that nothing else will change
But she can read, she can read, she can read, she can read, she's bad
She can read, she can read, she can read, she's bad
Oh, she's bad

It's different now that I'm poor and aging, I'll never see this place again
You go stabbing yourself in the neck
But it's different now that I'm poor and aging, I'll never see this place again
And you go stabbing yourself in the neck

It's in the way that she posed, it's in the things that she puts in my head
Her stories are boring and stuff, she's always calling my bluff
She puts, she puts the weights into my little heart
And she gets in my room and she takes it apart
She puts the weights into my little heart
I said she puts the weights into my little heart

She packs it away

It's in the way that she walks
Her heaven is never enough

She puts the weights in my heart
She puts, oh she puts the weights into my little heart :/::whistle::/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giannoutas

Διάσημο μέλος

Ο Giannoutas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 2,313 μηνύματα.
Iratus & Sick Dzik – Εξαίρεση

Couple 1
Ξυπνάω πάλι στο μπλε χαλασμένο μου καναπέ
Όλα κομπλε, νιώθω κομπλέ
Και αν αυτό είναι που δε σ’ αρέσει
Είμαι ότι είμαι και αυτό αγάπη μου δε θα αλλάξει ποτέ
Ακόμα και αν ο ουρανός πάνω στο κεφάλι μου πέσει
Για το καλό μου πες αντίο
Μα εγώ δε τη φοβήθηκα ποτέ μου αυτή τη λέξη
Γιατί αν νιώθεις κάτι που το αγαπάς μακριά να φεύγει
Να ξέρεις πως αν υπάρχει στα αλήθεια επιστρέφει
Είμαι ο Iratus, τελεία και παύλα
Και στην τελική
Αγάπα με για αυτό που είμαι
Γιατί δεν έχεις επιλογή
Δε στη δίνω, δε θα αλλάξω
Μα ακόμα κι αν το κάνω
Θα ‘μαι ο ίδιος όταν στον καθρέφτη μου θα με κοιτάξω
Δε ξέρω τι πρέπει να κάνω
Και αυτό το γουστάρω
Γιατί έτσι καταλαβαίνω κάθε φορά που ραπάρω
Πως έχω χίλια δις πράγματα για να μάθω
Φύσης καλλιτεχνικής άνθρωπος είμαι
Δεν έχω τη λογική που μοιράζεται ο κόσμος
Είναι, πάντα, μέσα στο μυαλό μου η ανάγκη νιώθω κάτι
Από πόνο, ζήλια, φθόνο, μέχρι έρωτα κι αγάπη
Κι αν ο χρόνος είναι χρήμα, έχω χαλασμένο ρολόι
Και αν οι σκέψεις έχουν βάρος στο μυαλό μου, είμαι convoy
Είμαι ένα junky που δεν έχει ανάγκη ένεση
Είμαι ο κανόνας που επιβαιβεώνει την εξαίρεση

Refrain
Είμαι το junky
Που δε σε χει ανάγκη
Δε σε ψάχνω να γίνω
Από μόνος μου είμαι χάπι
Κάνω λάθη
Πάντα θα κάνω λάθη
Δε μετανιώνω κάτι
Είμαι το παιδί που δε θα μάθει
Είμαι το junky
Που δε σε χει ανάγκη
Δε σε ψάχνω να γίνω
Από μόνος μου είμαι χάπι
Κάνω λάθη
Πάντα θα κάνω λάθη
Δε μετανιώνω κάτι
Είμαι το παιδί που δε θα μάθει


Couple 2
Βλέπω νυχτωμένες παγωμένες
Υποκριτές να ανταλλάζουνε βέρες
Βλέπω την ουσία να κρύβεται πίσω από κρέμες
Νταήδες να γεννιούνται από μανάδες εξαφανισμένες
Βλέπω γυναίκες χωρισμένες
Να κουμπώνουν το γαμώ prozac σα μέντες
Βλέπω παρθένες να γαμιούνται χωρίς να ‘ναι φορτισμένες
Ναι - το κοσμοπόλιταν δεν είναι κακό, συντηρεί καριέρες
Κάποιες μέρες τρώμε πόρτες
Γιατί όσοι χτίζουν τη ζωή τους δίχως νόρμες
Θάβοντε στο λάκο του δήθεν της κοινωνίας
Με κανόνες μεγαλώνουν τα παιδιά τρώγοντας φόλες
Χωρίς να περιμένουνε πρίγκιπες και γοργόνες
Αυτός είμαι, έκει ανηκω αγάπη μη με κράζεις
Δεν με νοιάζει για σένα να μάθω δεν θα με μάθεις
Κι αν ακάμα θέλεις να μ' αλλάξεις
Δεν μπορείς να καταστρέψεις κάτι που δεν έχεις φτιάξει.

Refrain
Είμαι το junky
Που δε σε χει ανάγκη
Δε σε ψάχνω να γίνω
Από μόνος μου είμαι χάπι
Κάνω λάθη
Πάντα θα κάνω λάθη
Δε μετανιώνω κάτι
Είμαι το παιδί που δε θα μάθει
Είμαι το junky
Που δε σε χει ανάγκη
Δε σε ψάχνω να γίνω
Από μόνος μου είμαι χάπι
Κάνω λάθη
Πάντα θα κάνω λάθη
Δε μετανιώνω κάτι
Είμαι το παιδί που δε θα μάθει

Iratus
Είμαι ο κανόνας που επιβεβαιώνει την εξαίρεση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει από Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Give me the words
That tell me nothing..

Give me the words
That tell me everything...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
απλα ποιηση,δεν θα μπω καν στο κοπο να κανω bold τα αγαπημενα μου σημεια...

Show me the dirt pile
And I will pray that the soul can take
Three stowaways
Vanish with no guile
And I will not pay
But the soul can wait
The soul can wait

Well it is still pretty wet
With all these leaks
We'll be fine
We'll be fine

But if it's still pretty wet
With all these leaks
We'll be fine, oh...
And supervise

Show me the dirt pile
And I will pray that the soul can take
Three stowaways
And you vanish with no guile
And I will not pay
But the soul can wait
I felt you so much today

And oh you try..
You tried.. straight into my heart
You fly.. straight into my heart
Girl, I know you try...
You fly.. straight into my heart
You fly.. straight into my heart
But here comes the fault (fall)

So much for make believe, I'm not sold
So much of pain's deceit, I'm not prepared to know
Your heart makes me feel
Your heart makes me bold
For always and ever
I'll never let go
Always concealed
Safe and inside -- alive

Show me the dirt pile
And I will pray that the soul can take
Three stowaways
In a passion it broke
I pull the black from the grey
But the soul can wait
I felt you so much today
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

*vasia*

Νεοφερμένος

Η *vasia* αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 16 μηνύματα.
ΠΥΞ ΛΑΞ- Ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια

Αν θέλεις να με βρεις
να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.
Αν πάλι δε μπορείς
μη φύγεις, μη χαθείς.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

AntziWin

Διάσημο μέλος

Η Κουφό Χρυσόψαρο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,096 μηνύματα.
Το τραγούδι της Ερήμου-Γιάννης Κότσιρας
Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα' σαι πάντα δικός μου
θα 'μαστε πάντα μαζί

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα 'σαι πάντα δικός μου
θα 'μαστε παντα μαζί

Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

enrose

Δραστήριο μέλος

Η enrose αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 643 μηνύματα.
pink floyd- wish you were here


So, so you think you can tell
Heaven from Hell,
Blue skies from pain.
Can you tell a green field
From a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?

Did they get you to trade
Your heroes for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
And cold comfort for change?
Did you exchange
A walk on part in the war,
For a lead role in a cage?

How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls
Swimming in a fish bowl,
Year after year,
Running over the same old ground.
What have we found
The same old fears.
Wish you were here.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

D_G

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
"Summer '68"

Would you like to say something before you leave?
Perhaps you'd care to state exactly how you feel.
We say goodbye before we've said hello.
I hardly even like you.
I shouldn't care at all.
We met just six hours ago.
The music was too loud.
From your bed I gained a day and lost a bloody year.
And I would like to know, how do you feel?
How do you feel?
Not a single word was said.
Delights still without fears.
Occasionally you showed a smile, but what was the need?
I felt the cold far too soon - the wind of ninetyfive.
My friends are lying in the sun, I wish I was there.
Tomorrow brings another town, another girl like you.
Have you time before you leave to greet another man
Just to let me know, how do you feel?
How do you feel?
Goodbye to you.
Charlotte Kringles too.
I've had enough for one day.

Pink Floyd

https://www.youtube.com/watch?v=7GiOIRc-8Q0
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Eίναι Μυστήρια η Χώρα των δακρύων..

Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί όχι
Απλά στο χαρτί ξεσπάω

Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Αφήνω τόπο σαγαπώ στην άκρη μεγάλωσα με αξίες
Όσοι με θέλουνε και δίνουν αγάπη κάθονται δίπλα μου για να περάσουμε δυσκολίες
Να μαζέψουμε δυνάμεις, να πεθάνουν οι φοβίες
Γυρεύω έρωτα, καυτές αγκαλιές, φιλιά
Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα
Οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιώμα
Κάθε βόλτα στην Αθήνα, κάθε γκολ, κάθε ρίμα κάθε συμβουλή που πήρα κι έδωσα σε κάθε βήμα
Είμαι ο Χρήστος κι εγώ τα λέω χύμα κι αν με προδώσατε, σκεφτείτε το είναι κρίμα

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι δεν με σέβονται σαν άνθρωπο
Άσε τους βήτα πεις και τον άσαρκο
Έχουν την έννοια οικογένεια και σημαία
Όχι την πατρίδα μου γαμώ την νεολαία
Που έχει χαθεί σε διευθύνσεις ηλεκτρονικές
Ανθρώπινες φαγωμένες μηχανές καταντήσατε
Ό,τι σιχαθήκατε γίνατε
Κάπου χαθήκατε τον γυρισμό δεν βρήκατε
Αναρωτιέμαι πρέπει να στεναχωριέμαι;
Έχω πληγές από σας και δεν ξεχνιέμαι
Μωρό μου χάθηκες, φίλε μου χάθηκες
Ό,τι νιώθω γράφω συγνώμη μα δεν κρατιέμαι

«αυτό το κομμάτι, ηχογραφήθηκε σε δύσκολες ημέρες ξέρω ποιοι άνθρωπο είναι δίπλα μου, τους σέβομαι, τους αγαπώ τους εκτιμώ και αυτοί επίσης οι υπόλοιποι πουλο»
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

moxa15

Διάσημο μέλος

Ο moxa15 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 3,327 μηνύματα.
Its four in the morning, the end of december
Im writing you now just to see if youre better
New york is cold, but I like where Im living
Theres music on clinton street all through the evening.

I hear that youre building your little house deep in the desert
Youre living for nothing now, I hope youre keeping some kind of record.

Yes, and jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?

Ah, the last time we saw you you looked so much older:redface::redface::redface::/::/::/:
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
Youd been to the station to meet every train
And you came home without lili marlene

And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobodys wife.

Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well I see janes awake --

She sends her regards.
And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
Im glad you stood in my way.

If you ever come by here, for jane or for me
Your enemy is sleeping, and his woman is free.

Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good so I never tried.

And jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear

-- sincerely, l. cohen
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

IreneGr

Δραστήριο μέλος

Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει από Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 697 μηνύματα.
Tracy Chapman - Fast Car​

You got a fast car
I want a ticket to anywhere
Maybe we make a deal
Maybe together we can get somewhere​

Anyplace is better
Starting from zero got nothing to lose
Maybe we'll make something
But me myself I got nothing to prove​

You got a fast car
And I got a plan to get us out of here
I been working at the convenience store
Managed to save just a little bit of money
We won't have to drive too far
Just 'cross the border and into the city
You and I can both get jobs
And finally see what it means to be living​

You see my old man's got a problem
He live with the bottle that's the way it is
He says his body's too old for working
I say his body's too young to look like his
My mama went off and left him
She wanted more from life than he could give
I said somebody's got to take care of him
So I quit school and that's what I did​

You got a fast car
But is it fast enough so we can fly away
We gotta make a decision
We leave tonight or live and die this way​

I remember we were driving driving in your car
The speed so fast I felt like I was drunk
City lights lay out before us
And your arm felt nice wrapped 'round my shoulder
And I had a feeling that I belonged
And I had a feeling I could be someone, be someone, be someone​

You got a fast car
And we go cruising to entertain ourselves
You still ain't got a job
And I work in a market as a checkout girl
I know things will get better
You'll find work and I'll get promoted
We'll move out of the shelter
Buy a big house and live in the suburbs
You got a fast car
And I got a job that pays all our bills
You stay out drinking late at the bar
See more of your friends than you do of your kids
I'd always hoped for better
Thought maybe together you and me would find it
I got no plans I ain't going nowhere
So take your fast car and keep on driving​

You got a fast car
But is it fast enough so you can fly away
You gotta make a decision
You leave tonight or live and die this way​
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Top