Gate4
Επιφανές μέλος
She seemed dressed in all of me
Stretched across my shame,
All the torment and the pain
Leaked through and covered me.
I'd do anything to have her to myself,
Just to have her for myself.
Now I don't know what to do,
I don't know what to do
When she makes me sad.
She is everything to me,
The unrequited dream,
The song that no one sings,
The unattainable.
She's a myth that I have to believe in,
All I need to make it real is one more reason.
I don't know what to do,
I don't know what to do when she makes me sad.
But I won't let this build up inside of me.
I won't let this build up inside of me.
I won't let this build up inside of me.
I won't let this build up inside of me.
A catch in my throat, choke,
Torn into pieces, I won't. No.
I don't want to be this but
I won't let this build up inside of me (won't let this build up inside of me)
She isn't real.
I can't make her real.
She isn't real.
I can't make her real.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
κι ένα άγγιγμά σου κάτω από το τραπέζι
Αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ
Στο γυμνό λαιμό μου το χέρι σου να παίζει
Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια βραδιά
για ρομαντικές φιγούρες πάνω στην πίστα
Να παραμερίζουν όλοι από τη φωτιά
που θα στέλνει το κορμί μας στο πρίμα βίστα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
I wanna live my life with you
Every moment close to you
Never to lose my love for you
Finally, my wish has all come true
I wanna live my life with you
Side by side to walk on through
No matter what happens – I turn into
With every breath – I take, Together with you…
Baby it’s alright, stay all night
Baby it’s alright, together, together tonight.
Let me take you high, Baby one more time
Let me take you high, and shoot up to the sky
Let me take you high, Baby one more time
Just one more time
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 712911
Επισκέπτης
And I'd give up forever to touch you
Cause I know that you feel me somehow
You're the closest to heaven that I'll ever be
And I don't want to go home right now
And all I can taste is this moment
And all I can breathe is your life
Cause sooner or later it's over
I just don't want to miss you tonight
And I don't want the world to see me
Cause I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am
And you can't fight the tears that ain't coming
Or the moment of truth in your lies
When everything seems like the movies
Yeah you bleed just to know your alive
And I don't want the world to see me
Cause I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am
I don't want the world to see me
Cause I don't think that they'd understand
When everything's made to be broken
I just want you to know who I am
I just want you to know who I am
I just want you to know who I am
I just want you to know who I am
I just want you to know who I am
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
I don't wanna talk
About the things we've gone through
Though it's hurting me
Now it's history
I've played all my cards
And that's what you've done too
Nothing more to say
No more ace to play
The winner takes it all
The loser standing small
Beside the victory
That's her destiny
I was in your arms
Thinking I belonged there
I figured it made sense
Building me a fence
Building me a home
Thinking I'd be strong there
But I was a fool
Playing by the rules
The gods may throw the dice
Their minds as cold as ice
And someone way down here
Loses someone dear
The winner takes it all
The loser has to fall
It's simple and it's plain
Why should I complain
But tell me does she kiss
Like I used to kiss you?
Does it feel the same
When she calls your name?
Somewhere deep inside
You must know I miss you
But what can I say
Rules must be obeyed
The judges will decide
The likes of me abide
Spectators of the show
Always staying low
The game is on again
A lover or a friend
A big thing or a small
The winner takes it all
I don't wanna talk
If it makes you feel sad
And I understand
You come to shake my hand
I apologize
If it makes you feel bad
Seeing me so tense
No self-confidence
But you see
The winner takes it all
The winner takes it all...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dimitris001
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Gate4
Επιφανές μέλος
Φταίει κι αυτή η ζωή που πάντα μ αφήνει απ έξω
και το στημένο παιχνίδι που ποτέ δε δέχτηκα να παίξω
φταίει που κινούμαι μόνος στην άλλη πλευρά
φταίει που δεν έκανα τη μουσική μου πουτάνα για τα λεφτά
φταίει που δεν έσκυψα κεφάλι όταν το κάνανε όλοι οι άλλοι
και δεν το βούλωσα ποτέ, βλέπεις δεν τους έκανα τη χάρη
φταίνε και οι μέρες που περνάνε και πάντα μένουνε ίδιες
και οι αναποδιές που δεν είναι μία, ούτε εκατό, αλλά χίλιες
φταίει που μένω πιστός σε ό,τι πίστευα από την αρχή
φταίει που για κανέναν και για τίποτα δεν έχω ξεπουληθεί
φταίει που δεν ακολουθώ τις μόδες ούτε εμπορικά τεχνάσματα
φταίει που μέρα με τη μέρα μεγαλώνουνε τα χάσματα
φταίνε όλα αυτά τα συγκροτήματα σαν τυπικά παρασκευάσματα
με έξυπνο περιτύλιγμα για όλα τα κοινωνικά φάσματα
φταίει που επιμένω να μένω όρθιος ανάμεσα σε χαλάσματα
απ τον παλιό καλό καιρό έχουνε μείνει μόνο φαντάσματα
φταίνε τα χρόνια που περνούν σαν δευτερολέπτου κλάσματα
φταίνε οι άνθρωποι που μεταλλάσσονται σε αλλόκοτα πλάσματα
φταίει ένας αέρας γεμάτος από χίλιων ειδών αναθυμιάσματα
και ένα νερό πλημμυρισμένο από χημικά και τοξικά αποβράσματα
Φταίω κι εγώ για λάθος μου αποφάσεις
Ανούσιες καταστάσεις, χωρίς αντίκρισμα πράξεις
Φταίω κι εγώ για όλα αυτά τα χαμένα
Χαμένα και κερδισμένα, όλα από μένα κερασμένα (2)
Φταίνε όλα αυτά που αγάπησα πολύ
Φταίνε όλα αυτά που δεν είναι πια εκεί
Φταίνε όλα αυτά που μου έχουν αρνηθεί
Φταίει το άσχημο τέλος και η όμορφη αρχή (2)
Φταίει η νέα τάξη πραγμάτων και η ύπουλη ενημέρωση
φταίει που κάθε μορφή αντίστασης την κάνουν να μοιάζει μ’ επικίνδυνη ένεση
φταίει που μέσα από την τηλεόραση κάνει ο διάβολος παρέλαση
φταίει που κάθε τι αληθινό μοιάζει με ύποπτη εξαίρεση
φταίει που η τέχνη έγινε χρήμα και το χρήμα έγινε τέχνη
και η νέα εποχή που ισοπεδώνει λαούς, θρησκείες και έθνη
φταίει που πρέπει να είσαι γκέι ή πουτάνα για να κάνεις επιτυχία
και οι τραγουδίστριες που μοιάζουν σαν ηθοποιοί σε πορνοταινία
και ψάχνω ακόμα στο παρόν σημάδια απ’ το παρελθόν
μιας πρώην ένδοξης πατρίδας, μητέρας των πολιτισμών
φταίει κι αυτό που νιώθω μέσα μου και ονομάζεται ψυχή
που μου κραυγάζει σιωπηρά πως πρόωρα θέλει να βγει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό...
Λένε πως μας άφηνες στα κύμματα
φυλαχτά και μηνύματα
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
I close my eyes
Only for a moment, then the momen't gone
All my dreams
Pass before my eyes, a curiosity
Dust in the wind
All they are is dust in the wind Same old song
Just a drop of water in an endless sea
All we do
Crumbles to the ground, though we refuse to see
Dust in the wind
All we are is dust in the wind, ohh Now, don't hang on
Nothing lasts forever but the earth and sky
It slips away
And all your money won't another minute buy
Dust in the wind
All we are is dust in the wind
All we are is dust in the wind Dust in the wind
Everything is dust in the wind
Everything is dust in the wind
The wind
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Gate4
Επιφανές μέλος
Έχεις ένα πρόβλημα σοβαρό
πάντα θα το `χεις και λέγεται ωραιοπάθεια
Αν δε πετύχει η βαφή στα μαλλιά σου
σε πιάνει άγχος και εμπάθεια (γαμώτο)
Είσαι απ’ αυτές που αξίζουν τόσο όσο τ’ αυτοκίνητό σου
με μια εξάτμιση που κάνει θόρυβο να μην ακούν τον εαυτό τους
Είσαι απ’ αυτές που έχουνε πρόβλημα στη ψυχή,
στη συνείδηση και στο μυαλό τους
που με ρούχα παπούτσια και λεφτά ικανοποιούν για πάντα το σάπιο εγώ τους
Το άντε γαμήσου σ’ εσένα ακούγεται σαν ευχή
Στήσε και κανα κώλο μήπως και πάρεις καμιά προαγωγή
Μα ότι κάνεις να ξέρεις ότι κάποτε το βρίσκεις μπροστά σου
Ψεύτικα όσα νόμιζες δεδομένα, ψεύτικα όσα νόμιζες δικά σου
από τη μίζερη δουλειά σου ως τη δήθεν μαγκιά σου
από τα χαμένα παιδικά όνειρά σου ως το χρώμα το ψεύτικο στα μαλλιά σου
Τώρα φτιάξου καλά να σε πάρουν οι κάμερες στα ελληνάδικα
Βρες και κάποιον ομοιό σου για συναισθηματική ασφάλεια
Πανικός θα σου σπάσει κανα νύχι, δε πετύχει η ανταύγεια
Το ναρκισσισμό σου προσκυνάς με θρησκευτική ευλάβεια
Μόνιμο προβλημά σου ποια θα είναι η μόδα αυτή τη χρονιά;
Τι χρώμα θα φορεθεί; (Τι θα τα κάνω τα περσινά; )
Χα!Ψάξε στα περιοδικά, ξέρεις σ’ εκείνα τα γνωστά
που σου δείχνουν δέκα τρόπους να του σηκώσεις το κάτω κεφάλι
σε λιγότερο από πέντε λεπτά
(επιμελώδημα)
Δέκα πόντους τακούνι
έναν όροφο πιο ψηλή
πάνω σε τραπέζια
χορεύεις Τσαλίκη και Βανδή
Κάποιος όμως μου `πε
ότι τώρα αλλάξαν οι καιροί
ακόμα πάνω σε τραπέζια
μα τώρα χορεύεις rnb
Δέκα πόντους τακούνι
έναν όροφο πιο ψηλή
πάνω σε τραπέζια
χορεύεις Τσαλίκη και Βανδή
ποτά, τσιγάρα, μεθύσια
μετά η γνωστή διαδρομή
σε κάποιου μαλάκα το κρεβάτι
θα σε βρει τ’ άλλο πρωί
Δεσποινίς σας παρακαλώ
μη μιλάτε, βγάλτε το σκασμό
μ’ άριστα το δέκα σας βαθμολογώ
μηδέν IQ, μηδέν μυαλό
Μες στο club εσύ, οι φίλες σου κι εγώ
ωραία!!Νιώθω σαν το Νώε μες στη κιβωτό
Βάλ'το κορμί σου να δουλέψει αφού δεν έχεις μυαλό
κι εκτός τούτου τολμώ να πώ ΧΑ!!
Γιατί υπάρχεις;Το μυαλό σου απόκομμα στάχτης
καμμένο δάσος, όσο για τη καρδιά σου αναπολεί τη σοδιά της
Σε χαιρετάει η ευτυχία έχοντας ανοιχτά τα δαχτυλά της
αφ'εξής ο κόφτης μου στο δέρμα της δικής σου πλάτης
Δε φτάνει που στη καρδιά σου δε βρήκα ίχνος αγάπης
αλλά εσύ ρε τόσο πολύ με μισείς που θέλεις και σ’ άλλους το κόλπο να μάθεις
Σου απαγορεύω να υπάρχεις
τώρα ξέρω γιατί καλά μ’ εσένα δε τα `χεις
Είσαι ένα απαίσιο πλάσμα στα πλαίσια απαίσιας στάσης...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
~Melania~
Περιβόητο μέλος
Think of me, think of me fondly
When we've said goodbye
Remember me once in a while
Please promise me, you'll try
Then you'll find that once again you long
To take your heart back and be free
If you'll ever find a moment
Spare a thought for me
We never said our love was evergreen
Or as unchanging as the sea
But if you can still remember
Stop and think of me
Think of all the things
We've shared and seen
Don't think about the way
Things might have been
Think of me, think of me waking
Silent and resigned
Imagine me trying too hard
To put you from my mind
Recall those days, look back on all those times
Think of those things we'll never do
There will never be a day
When I won't think of you
Can it be? Can it be Christine?
Bravo
Long ago, it seems so long ago
How young and innocent we were
She may not remember me
But I remember her
Flowers fade, the fruits of summer fade
They have their seasons, so do we
But please promise me that sometimes
You will think of me
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
κι ύστερα πάλι
μες στα λάθη μου χάνομαι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Εκπορνεύεσαι κουρέλι στην μπορντελοκοινωνία,
ξεπουλάς και την ψυχή σου για την υπεραφθονία,
στην καρδιά σου βάλαν φρένα, το μυαλό σου παίρνει βύσμα
για χιλιάδες σαν εσένα θα αρκέσει μια πρίζα.
Κι η πνευμονοκονίαση, κι η πνευμονοκονίαση
κι αυτή θα έχει πάψει
ρομποτανθρωπομήχανση και ξυπνοπνευματύπνωση
και χρυσωμένο χάπι.
Θα είσαι με μπαταρία
να εκτελείς εργασία
με σούπερ ενημέρωση, τροφή και διασκέδαση
θα πλέεις σ’ ευφορία.
Θα είσαι με μπαταρία
να εκτελείς εργασία
με σούπερ ενημέρωση, τροφή και διασκέδαση
θα πλέεις σ’ ευφορία.
Για κοιτάξτε με σακάτη
ένα έχω μόνο μάτι
μου ρουφήξατε το αίμα
μα ανυπόκριτο έχω βλέμμα.
Αποφασισμένος πάντα
στην προσωπικιά μου μπάντα
την ψυχή μου δεν πουλάω
και το δρόμο μου τραβάω.
Την πνευμονοκονίαση, την πνευμονοκονίαση
εγώ τη συζητάω
ρομποτανθρωπομήχανιση και ξυπνοπνευματύπνωση
δεν θέλω να την φάω.
Ξερνάω τη μπαταρία
δεν εκτελώ εργασία
δεν θέλω ενημέρωση, τροφή και διασκέδαση
γουστάρω ελευθερία.
Ξερνάω τη μπαταρία
δεν εκτελώ εργασία
δεν θέλω ενημέρωση, κορσέ και διασκέδαση
γουστάρω ελευθερία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Ήταν ένας άνθρωπος με όψη ταπεινή
η καταγωγή του λαϊκή
Το ‘65 υπερέβαλε εαυτόν
μήνυμα οι καμπάνες του για κάθε μικροαστόν
Μα κι οι άνθρωποι αυτοί
βλέπαν έναν φασουλή
ήταν η εποχή πολύ σκληρή
Δεν είχε του μάγκα μπόυ
ούτε ήταν από σόϊ
βρε καλώστηνε την ατραξιόν
καραγκούν μπόυ
Βρήκε μια παρέα των καμπάνων και τριχών
έγινε βορά σαπιοκοιλιών
Που κρατούσαν για την πάρτυ τους την κριτική
δεν υπήρχε τότε η εξουσία της Τ.V
Και νοσταλγώ πώς να στο πω
τα γλυκά μας "σ’ αγαπώ"
Το ‘75 ξεχαστήκαν όλα αυτά
πλάνες πανωραίες
και ακτίφ κομματικά
Είχε κι ενα μπάρμπα
απ’την Αμέρικα αυτός
βρε παιδί μου είχε γέλιο
ο δικτάτωρ Παττακός
Τότε πέσαν πάνω του
βρίζανε τη μάνα του
μια επαρχία θάνατου
Μαρξ και ήλιος πρασινί
αριστερά καράν κουνεί
μπόυ στα κάτεργα στον κάμπο
να τραβάς κουπί
Δεκαπέντε χρόνια η προσγείωση διαρκεί
μα είναι ανώμαλη πολύ
Τώρα όλοι ψάχνουν,
και μιλούν για αισθητική
βρήκαν και το κιτς
από του Κίτσου τη στολή
Κι οσο για τον Κίτσο μας
άλλοι από τον κάμπο μας
Τζίμυ τον εβγάλαν και κεντούν
Του ’βαλαν μετάλλια
μα κάτι βουβάλια
θέλουν στην μπερλίνα μονοπώλιο ν’ασκουν
Τώρα που ξεμείναμε
στην κόψη του εικοστού
με ούτε καν πτυχίο παυσίλυπου
Μόνο σαν ημίθεοι
του παιδικού μας εαυτού
γράφουμε τραγούδια για την τύχη
ενός παιδιού
Και νοσταλγώ πώς να στο πω
τα γλυκά μας σ’ αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Gate4
Επιφανές μέλος
Βαρέθηκα τα πολλά που τις ελπίδες στερεύουν
τα μεθυσμένα τα βράδια τις αναμνήσεις που φέρνουν
όσα καλά μού `χουν τύχει μόνο για λίγο να μένουν
να βλέπω άχρηστες μέρες να περνάνε να φεύγουν
βαρέθηκα να μετράω λίγα σωστά πολλά λάθη
να καίγονται τα όνειρά μου πρώτα καπνός μετά στάχτη
βαρέθηκα να πολεμάω σε μια άνιση μάχη
βλέπω το μέλλον μου σ’ ανθρώπους που πέθαναν μονάχοι
Βαρέθηκα να μη μπορώ ποτέ σε κάτι να ελπίζω
το χρώμα που `χουν οι μέρες μου να `ναι πάντα το γκρίζο
βαρέθηκα και τη γνώμη που έχουν οι άλλοι για μένα
μα το μυαλό μου αντέχει ακόμα και με σπασμένα τα φρένα
βαρέθηκα όλους αυτούς που προσκυνάνε το χρήμα
μόνοι χωρίς αντίδοτο σε ένα λάκκο με φίδια
βαρέθηκα τους δήθεν φίλους που χτυπάνε πισώπλατα
κρύβουν συνέχεια τη βρωμιά τους με χιλιάδες αρώματα
μα πιο πολύ βαρέθηκα αυτούς που φανήκαν αχάριστοι
εθιστήκανε στο ψέμα κι έτσι πάθανε εξάρτηση
βαρέθηκα όλα τα ψώνια μες τη HIP HOP φάση
όλοι μάγκες στα λόγια μα ποτέ λίγη δράση
Ρεφραιν
Βαρέθηκα σε κόλπο μπλέχτηκα πολλά ανέχτηκα
ανεύθυνα τα λόγια από άτομα που ήταν ψεύτικα
συγκέντρωσα δυνάμεις άντεξα ποτέ δεν έπεσα
νίκησα όσα δεν δέχτηκα τους όρους έθεσα
Βαρέθηκα να ψάχνω ένα νόημα να βρω
με κακόγουστο αστείο να μοιάζει η ζωή που ζω
κάποιοι θα πουν πως είναι ωραία κάποιοι άλλοι ίσως το αντίθετο
βαρέθηκα ψάχνοντας το πιο ταιριαστό επίθετο
κι αυτούς που δεν εκτίμησαν όταν δίπλα τους στάθηκα
αυτούς δεν τους βαρέθηκα απλώς, μα τους σιχάθηκα
βαρέθηκα περιοδικά με μοντέλα μοδάτα μπουρδέλα
και όταν κάθομαι να γράφω να βγαίνει μόνο πόνος στην πένα
είμαι εγώ για μένα εσύ για σένα
ο καθένας για την πάρτη του και όλα γύρω μας ξένα
νόημα κανένα δεν υπάρχει είμαστε λίγοι μονάχοι
βαρέθηκα το μυαλό μου με κάποιον πάντα να πρέπει να ταχει
βαρέθηκα όλα τα "ίσως" τα "πρέπει" τον χρόνο που τρέχει
τις έχθρες το μίσος όσα η ψυχή δεν αντέχει
όσα η ζωή ανατρέπει όσους με βγάλανε φταίχτη
όσα ζητάω από μένα όταν κοιτάω τον καθρέφτη
Βαρέθηκα σε κόλπο μπλέχτηκα πολλά ανέχτηκα
ανεύθυνα τα λόγια από άτομα που ήταν ψεύτικα
συγκέντρωσα δυνάμεις άντεξα ποτέ δεν έπεσα
νίκησα όσα δεν δέχτηκα τους όρους έθεσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nefeli Graf
Περιβόητο μέλος
Στα ρουθουνια τους (1996)
'Θέλω να κλείσω φυλακή
ό,τι κρυφά συνωμοτεί στην πλάτη μου από πίσω
κι αποφασίζει ερήμην μου
ακόμα κι όταν είμαι εκεί τον τρόπο που θα ζήσω
μαι
Θέλω να στείλω στο Δαφνί
ό,τι τον κόσμο διαιρεί σε παίχτες και σε πιόνια
κι ό,τι πιστά υπηρετεί
την τρέλλα που κυκλοφορεί στα εθνικά μπαλκόνια
Θα χώνο μ' επιμονή σε κείνα τα ρουθούνια
θα χώνομαι σε μύτες στρογγυλές που έχουν τα γουρούνια
μ' ανθρώπινη μορφή
Το είδος που ευδοκιμεί και με γραβάτα οπλοφορεί
θέλω να τιμωρήσω
κι όλους αυτούς που δεν μπορούν
τον ήλιο να ερωτευτούν και να τον φέρουν πίσω
Σκεύασμα απολυμαντικό και ισχυρό λευκαντικό
θα χρησιμοποιήσω
το λεκιασμένο τους μυαλό που 'ναι φτιαγμένο από φελλό
μήπως και καθαρίσω
Θα χώνομαι μ' επιμονή σε κείνα τα ρουθούνια
θα χώνομαι σε μύτες στρογγυλές που έχουν τα γουρούνια
μ' ανθρώπινη μορφή''
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Gate4
Επιφανές μέλος
Ο Χρόνος είναι λιγοστός, μισθωτός, ευτυχώς αμίληκτος, απρόβλεπτος και άλλες
φορές απλά είναι σύμμαχος, συμπολεμιστής και βοηθός μα και επιζήμιος
γίνεται και δήμιος.Ο κόσμος είναι μπερδεμένος, ανακατωμένος, πακεταρισμένος
και παροξυμένος κάτα ένα μέρος, υπνωτισμένος και μαστουρωμένος φοβισμένος
και αηδιασμένος ανυπόμονος και κοιμισμένος.Οι φίλοι μου είναι λιγοστοί μα
αληθινοί όχι τώρινοι όυτε και προσωρινοί έχουν υποστεί κι αυτοί μεσα στην
αναζήτηση καθίζηση στην προσφορά στην ζήτηση και αυτοσυντήρηση.Τα παιδιά
μας κοιτούν και αυτά με μάτια ορθάνοιχτα ψάχνοντας να βρούν ήρωες
ειδάλματα περιμένουν θαύματα, όχι άλλα σφάλματα όχι άλλα αγάλματα για
αγνωστούς στρατίωτες.Δεσμώτες είμαστε σαν τον Προμηθέα δεμένοι σε βράχους
από τσιμέντο και ηλέκτρισμο.Σαστισμένοι θα κοιτάμε όταν θα πέφτει η
αυλαία μύθος θα γίνουμε κι εμείς για παραδειγματισμό.
Δημιουργήσαμε με όσα ζήσαμε, απορίψαμε πολλά και διαφωνήσαμε και όμως
κερδίσαμε γιατί τολμήσαμε και έτσι υπάρχουν συνειδήσης που αφυπνίσαμε.
Δημιουργήσαμε με όσα ζήσαμε, περάσαμε πολλά μα δεν υποχωρήσαμε και έτσι
συνεχίσαμε και υποστηρίξαμε ότι σεβόμασταν και ότι αγαπήσαμε
Οι γονείς μας κοιτούν χωρίς να ξέρουν τη να πούν τρέμουν για το μέλλον
μας κοντεύουνε να τρέλαθουν.Ένσημα πρέπει να κολληθούν να βγούμε κάποτε
σε σύνταξη πονάνε που είμαστε σε σύρραξη.Οι γυναίκες ενθαρύνονται στο να
γδύνονται και να δίνονται πουτάνες αν τις πεις πλέον δεν θίγονται τα
περιοδικά και η τηλεόραση ευθύνονται και έτσι τα χάσματα αμβλυνονται και
έχουν αντίκτυπο σε σένα και σε μένα έι κοπέλα άσε για λίγο κάτω την χτένα
χρειαζόμαστε μανάδες περίφανες για το ήθος τους και όχι για τον σπασμένο
τους υμένα αλλάζω θέμα.Οι πολυέθνικες νταβατζήδες με επιγραφές στην
υπεραγορά της τέχνης κάνουνε κουμάντο αδερφές, ψυχές με ψυχολογικά
συμπλέγματα γι’ αυτό περιφράξαμε τα όνειρα μας με μουσικά
συρματοπλέγματα.Στην Ελλάδα των Ολυμπιακών αγώνων των ξενόδουλων, δούλων
δεν συμμετέχω πες μια γνώμων, στην σκιά των τροχονόμων βρίσκεται η
ελευθερία δεν υπήρξε δε θα υπάρξει ποτέ ολυμπιακή εκεχειρία δεν ένιωσα
την ευεξία για της εθνικής την επιτυχία όπως τόσοι Έλληνες στην πλατεία
Ομονοίας μια πλατεία αμνησίας μάλλον φίλε μου μόνος σου έμεινες.
Σαν τους λίγους που μου ξέφυγες
Κύπελλο κερδίσαμε και πανηγυρίσαμε και την άλλη μέρα στην ρουτίνα μας
γυρίσαμε, ύπνο χαλάσαμε στάδια φτιάξαμε ειλικρινά δεν ξέρω αν κερδίσαμε ή
χάσαμε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
φρι
Διάσημο μέλος
Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινα
Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι'αυτά που μέσα δεν χωράνε πια
Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
τον κόσμο αυτό που μου ζητά πολλά
Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά
Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Gate4
Επιφανές μέλος
Βλέπω τις μέρες να περνάνε μαζί και τα χρόνια
και το ξέρω τώρα πια πως τίποτα δε μένει αιώνια,
υποσχέσεις που δώσαμε και πήραμε παλιά
χαθήκανε μέσα στο χρόνο που ποτέ δε σταματά.
Και νιώθω όλα αυτά τα γέλια που δεν είχανε τέρμα
να είναι τώρα τόσο μακρινά σαν να ‘τανε ψέμα
και μόνο μια χαμένη ελπίδα να προσπαθώ να βρω
μια ελπίδα που χάθηκε μα είμαι ακόμα εδώ.
Κι όμως είμαι ακόμα εδώ όπως ήμουνα και πρώτα,
μα τώρα νιώθω της ζωής να ‘χω χάσει την πόρτα
και στον παλιό καιρό συνέχεια το μυαλό μου γυρίζει,
σαν να ψάχνει κάπου εκεί για να βρει κάποια λύση,
στις χαρούμενες στιγμές πριν η ζωή μας χτυπήσει,
πριν η ευτυχία σαν αδύναμη φλόγα σβήσει,
λέξεις που ψάχνουν ένα νόημα συνέχεια απελπισμένα
για να εκφράσουν ότι συμβαίνει μόνο μέσα σε μένα,
μ’ αυτές τις λέξεις που είναι σαν ηχώ απ’ το παρελθόν,
μια ατέλειωτη ανάγκη που ‘χω για να εκφραστώ
για έναν κόσμο που δεν έχει λάθος και σωστό,
μα ένα μήνυμα απλό.
Ίσως να ζήσω αρκετά για όσα ελπίζω,
να γυρίσω σ’ αυτά που πίσω θα αφήσω
μα είναι κρίμα για όλα αυτά που μένουνε ίδια
και σ’ ένα μνήμα της ζωής κομμένο το νήμα.
Κάτι νιώθω πάλι να με κατακλύζει αυτό το βράδυ,
όταν ο στίχος γεννιέται μέσα στο σκοτάδι,
όταν βλέπω το μυαλό μου στο χαρτί να καθρεφτίζεται
και τη ψυχή μου με αυτούς τους στίχους να ταυτίζεται,
και βλέπω τον ήλιο σιγά σιγά να προβάλει
κι όμως άλλη μια νύχτα περνάει,
κάποιοι θα κλαίνε και κάποιοι θα γελάνε,
κάποιοι θα θυμούνται και κάποιοι θα ξεχνάνε
αλλά δε με πειράζει, έμαθα να μη με νοιάζει
για όλα αυτά που είχα και τώρα έχω χάσει,
μα δεν έχω ξεχάσει και δεν έχω αλλάξει
και για όσο αναπνέω εγώ θα είμαι εντάξει,
άνθρωποί έρχονται και φεύγουνε απ’τη ζωή μου
ίσως τελικά ποτέ να μην ήτανε μαζί μου,
σ’ όλα αυτά που περνώ τώρα ψάχνω,
μια αλήθεια να δω μέσα εκεί να χαθώ
σ’ όλα αυτά τα ψεύτικα λόγια που μου κλέψανε χρόνια,
τόσο βαθειά μες το μυαλό μου σαν να υπήρχανε αιώνια
και μια περίεργη διάθεση με διακατέχει,
συμβαίνουν τόσα γύρω μου το μυαλό μου πια δεν αντέχει…
Ίσως να ζήσω αρκετά για όσα ελπίζω,
να γυρίσω σ’ όλα αυτά που πίσω θα αφήσω
μα είναι κρίμα για όλα αυτά που μένουνε ίδια
και σ’ ένα μνήμα της ζωής κομμένο το νήμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 81 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
- Libertus
- charmander
- Joji
- Viedo
- Unboxholics
- Euge.loukia
- Εχέμυθη
- giannhs2001
- Nefeli_
- SlimShady
- Luke.
- Slytherin
- orchidea
- iminspain
- malenaaa
- harry akritas
- Scott
- ΘανάσοςG4
- Warzycha_13
- panamixagr97
- Fanimaid
- louminis
- Snoopy Doo
- Memetchi
- fretoe
- Darkirenit
- Scandal
- old man consequences
- Βλα
- JoeDon
- johnnyantony
- CiNeFiL
- Μάρκος Βασίλης
- Steffie88
- uni77
- gwgw_5
- Alma Libre
- Nikos 7
- Elama On Peli
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.