Αγαπημένοι στίχοι τραγουδιών

XaaRa Pap.

Νεοφερμένος

Η XaaRa Pap. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει από Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 5 μηνύματα.
<<Να μπορούσα στη ζωή μου να βάλω μια τάξη να πέρναγα εύκολα απ'τη θεωρία στη πράξη?>> ......<<Πώς θα ήταν να υπάρχεις μα να είσαι πάντα απόν?>>......Εκδοχή-fortified concept.....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Happily.Motionless

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Happily.Motionless αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 186 μηνύματα.
ADELE SOMEONE LIKE YOU

I heard that you're settled down
That you found a girl and you're married now
I heard that your dreams came true
Guess she gave you things I didn't give to you

Old friend, why are you so shy?
Ain't like you to hold back or hide from the light

I hate to turn up out of the blue, uninvited
But I couldn't stay away, I couldn't fight it
I had hoped you'd see my face and that you'd be reminded
That for me, it isn't over

Never mind, I'll find someone like you
I wish nothing but the best for you, too
Don't forget me, I begged, I remember you said
Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead
Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead

You know how the time flies
Only yesterday was the time of our lives
We were born and raised in a summer haze
Bound by the surprise of our glory days

I hate to turn up out of the blue, uninvited
( From: https://www.elyrics.net )

But I couldn't stay away, I couldn't fight it
I had hoped you'd see my face and that you'd be reminded
That for me, it isn't over yet

Never mind, I'll find someone like you
I wish nothing but the best for you, too
Don't forget me, I begged, I remember you said
Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead, yeah

Nothing compares, no worries or cares
Regrets and mistakes, they're memories made
Who would have known how bittersweet this would taste?

Never mind, I'll find someone like you
I wish nothing but the best for you
Don't forget me, I begged, I remember you said
Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead

Never mind, I'll find someone like you
I wish nothing but the best for you, too
Don't forget me, I begged, I remember you said
Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead
Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
12ος Πίθηκος - Εσύ κι εγώ

Κοίταξε με, τρεμοπαίζει η καρδιά μου
σε βλέπω και σε θέλω κοντά μου,
αντέχουν, τα αυτιά σου να ακούν
όταν τα μάτια μου σ’ ακουμπούν
Προσπάθησα να σου μιλήσω,
δεν ξέρω αν μπορώ να σε πείσω..
σε θέλω δίπλα κάθε στιγμή
κάθε σκέψη μου είναι εκεί.

Σε σκέφτομαι, με σκέφτεσαι, σκεφτόμαστε καλά
κράτα σφιχτά το χέρι μου αύριο θα `ναι αργά
ειλικρινά έχω πολλά στο κεφάλι μου, sorry πνίγομαι,
τελειώνει ο αέρας μα ακόμα δεν υποκρίνομαι

Υπάρχω, ζω, χαμογελάω, μπορώ,
δεν θέλω και δεν πρέπει πέσω να κρατηθώ
Εσύ και `γω, εγώ εσύ και οι στιγμές μας
τα λάθη μας, τα πάθη μας και οι ανασφάλειες μας.

Το ξέρω πως διαφέρουμε τόσο
μα τόσα έχω για να σου δώσω
ωστόσο θέλω να προσπαθήσω
μαζί σου να ζήσω να σ’ αγαπήσω
δεν ξέρω τι πιστεύεις για μένα
και μέχρι που θα φτάσω για σένα
το θέμα είναι να νιώθεις και συ
τόσο ωραία όσο και γω τη στιγμή

Στιγμές περνάνε και φεύγουνε, το ένιωσα, το είπα
το έζησα, το είδα, τη γνωρίζω την παγίδα
ζω για το χαμόγελο δε θα γυρίσω πίσω
έχω μια ολόκληρη ζωή και πρέπει να τη ζήσω
Κοντά μου, αν θέλεις να την μοιραστείς χαρά μου
Δεν έχω θέση γι’ άλλες να γαμήσουν την καρδιά μου
Κοντά μου είναι λίγοι και αληθινοί
κι αν πιστεύεις πως τ’ αξίζω τότε μείνε και `συ.

Σου υπόσχομαι θα καταφέρω
κοντά μου πως μπορώ να σε φέρω
το ξέρω, το έχω σκεφτεί
ένας κόσμος εγώ και εσύ
Μη φεύγεις..σε έχω ανάγκη πολύ,
με μπερδεύεις, μα δεν ξέρω γιατί
επιμένεις, αποφεύγεις να δεις..
κάνω τα πάντα να μην πληγωθείς..

Πληγώνομαι πληγώνεσαι εντάξει,
είμαστε πάτσι, με λάθη από λάθη για λάθη
βάλε μια τάξη τα λόγια σου κάνε πράξη,
μπορεί αν μείνουμε δυο ξένοι πριν χαράξει στη φάση
σε θέλω μα σε φοβάμαι, δε θέλω να ξαναδώ το χαμόγελο σου λυπάμαι
γι αυτό οι δρόμοι μας πηγαίνουν χωριστά,
κάποτε ζήσαμε μαζί σ’ αγάπησα να σαι καλά

Το χέρι απλόχερα δίνω,
κράτησε το έχω αυτό να προτείνω,
πίστεψε το είμαι αληθινή,
μέχρι το τέλος θα δεις θα βρεθεί
η άκρη που τελειώνει τα λάθη
κάθε πράξη δε θα θα είναι η αγάπη
μόνο αφέσου μην φοβάσαι γιατί
σου το ξανάπα εγώ και εσύ

Εσύ και γω..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Pequeño

Τιμώμενο Μέλος

Η Pequeño αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,829 μηνύματα.
Στέλιος Ρόκκος - Μεγάλα ταξίδια

Κάτι μου λέει πως μ’ αγαπάς
το βλέπω μεσ’ τα μάτια σου
στο τρόπο που μ’ ακουμπάς
κάτι μου λέει πως μ’ αγαπάς
γ’ αυτό κι εγώ σ’ αγάπησα με μιας

κάτι μου λέει πως μ’ αγαπάς
κάτι μου λέει πως θα με πας
στα πιο μεγάλα τα ταξίδια
μακριά απ’ τα ίδια και τα ίδια
στα πιο μεγάλα τα ταξίδια θα με πας

κάτι μου λέει πως μ’ αγαπάς

Κάτι μου λέει πως με ζητάς
τις νύχτες τις ατέλειωτες
που μοιάζουν αξημέρωτες
Κάτι μου λέει πως με ζητάς
γ’ αυτό κι εγώ σ’ αγάπησα με μιας

κάτι μου λέει πως μ’ αγαπάς
κάτι μου λέει πως θα με πας
στα πιο μεγάλα τα ταξίδια
μακριά απ’ τα ίδια και τα ίδια
στα πιο μεγάλα τα ταξίδια θα με πας

κάτι μου λέει πως μ’ αγαπάς



Στέλιος Ρόκκος- Σμαράγδια και Ρουμπίνια

Σμαράγδια και ρουμπίνια θα σου φέρω
απ’ της Ινδίας της μακρινές ακτές
Σμαράγδια και πολύτιμα στολίδια
σώπασε μωρό μου και μην κλαις

Έννοια, έννοια, έννοια, έννοια
μου καραμελένια μου
έννοια μου
Έννοια, έννοια, έννοια, έννοια
μου καραμελένια μου
αχ, έννοια μου

Σμαράγδια και ρουμπίνια θα σου φέρω
από σεντούκι που `χουν κρύψει πειρατές
σμαράγδια και πολύτιμα στολίδια
σώπασε μωρό μου και μην κλαις

Έννοια, έννοια, έννοια, έννοια...



Ξύλινα Σπαθιά-Σιωπή

Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.

Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.

Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
FF.C - Λεπτή γραμμή

Είδα τα χέρια μου βαμμένα, από το δικό σου αίμα
Έμεινα αποσβολωμένος να κοιτάω, το ακίνητο σου βλέμμα
Μεταξύ αγάπης και μίσους, υπάρχει μια λεπτή γραμμή
Μερικοί σαν κι εμένα την περνάνε και πάνε και πιο ‘κει
Χρόνια ήμουνα το θύμα Και τι ειρωνεία; Τώρα θύτης
Μα ακόμα και νεκρή, πιο πολύ πάλι θα μου λείπεις
Το υποσυνείδητο μου να φωνάζει «ήταν η κακιά στιγμή»
Κι όσα έζησα μαζί σου περνούν μπροστά μου απ’ την αρχή
Σε είδα πάλι να ξεσπάς σε μένα, χωρίς λόγο και αιτία
Να με ταπεινώνεις συχνά, σαν να είσαι εθισμένη στη μοιχεία
Τόση κοροϊδία, το μυαλό μου δεν μπόρεσε άλλο να αντέξει
Δεν παραδέχθηκες τα λάθη σου, δεν είπες ποτέ ούτε μια λέξη
Όμως εσύ όπλισες το τρεμάμενό μου χέρι
Δε θυμάμαι τώρα πια αν ήταν πιστόλι ή μαχαίρι
Η μορφή του δικαστή, να φωνάζει ισόβια για μένα
Κι εγώ να σκέφτομαι μονάχα πώς θα ζω χωρίς εσένα

Και στο εφετείο η ποινή μειώθηκε σε εξήντα έτη
Κι ακούω ακόμα τον ήχο που κάνει το άψυχο σώμα όταν πέφτει
Κάποτε τα ’χαμε όλα, μα δε σου ήμουν αρκετός
Γιατί δε μ’ άφησες να φύγω όταν ήταν ακόμα καιρός;
Κι όμως με ήθελες εκεί, υπηρέτη στον εγωισμό σου
Άλλη μια επιτυχία στον άρρωστο ναρκισσισμό σου
Ποτέ δεν άνοικες σε μένα και εγώ να είμαι πάντα δικός σου
Σαν να ‘ναι η πίστη και η αγάπη, ο χειρότερος εχθρός σου
Μα η ψυχή μου πονάει πιο πολύ απ’ ότι τ’ αγκάθι στη πληγή
Και νιώθω ακόμα να μ’ εκδικείσαι κι ας μην είσαι στη ζωή
Και θα ‘χω πάντα εφιάλτες μέσα σ’ αυτό το υγρό κελί
Με μόνιμο πρωταγωνιστή, τη ματωμένη σου μορφή
Κι αφού δε μου μένει άλλη λύση, ας με συγχωρέσει ο Θεός
Αυτό που δεν έκανες εσύ, ίσως να κάνει κάποτε Αυτός
Και σαν τελευταία επιθυμία πριν περάσω την θηλιά στο λαιμό
Και πριν πετάξει η ψυχή μου να ψελλίσω πάλι «σ’ αγαπώ»
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isom1312

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Isom1312 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Public Relations και μας γράφει από Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 254 μηνύματα.
Άυλος-Ρωτάς γιατί


Πιστεύω πως, ο κόσμος γύρω μου είναι ασφυχτικός
κι από μικρός, παλεύω να βρω λύσεις διαρκώς
δεν ξέρω τι και το γιατί τα πράγματα μια μέρα άλλαξαν σιωπή
μια γεύση από παρακμή, μένοντας πάντοτε πιστοί στη συντριβή
της εξαθλίωσης το φόντο επικρατεί
τι να μας πουν γονείς και φίλοι απ' την απ' έξω
όσα αντέξεις αδερφέ μου κι όσα αντέξω
ίσως σήμερα να πέσω να μη την παλέψω
πάλι μάχη για να βγω απ' το χάλι
πανικός κάθε συναίσθημα αγνό να κρατηθεί αποτυγχάνει
ρωτάς γιατί
τα θέλαν και τα πάθαν οι μικροί
στη πόλη μόνος σαν αδέσποτο σκυλί
ν' αναζητώ τροφή και πόση μία τελευταία δόση
τη ψυχή μου να λυτρώσει
φύγαν τόσοι μα δεν βάλαμε μυαλό και καρτερούμε άλλη μια πτώση
θα το κόψεις ρε μαλάκα η θα σε κόψει
δεν αντέχω άλλη απώλεια και κλάματα
ζωές να σβήνουνε κορμιά κάτω από χώματα νεκρά οράματα
λίγη συμπόνια θέλω λίγη αγάπη λίγο χρώμα για να βγω απ' το πιόμα
παγωμένος, άγαλμα κι ο νους μου λιώμα καρμανιόλα
Αθήνα κέντρο μόνο βρώμα και κατάντια
αλλοτρίωσης κουμάντα
κόρες δράματα καρφί και στη στροφή ο χάρος να μας περιμένει
νικητές και ηττημένοι της γης οι κολασμένοι χρόνια παραμυθιασμένοι
βήμα απ' τ' άπειρο στο τίποτα
στιγμές και πρόσωπα όλα καχύποπτα
γυρνώ στο τώρα και στο ύστερα
τα χρόνια μου μετράν αντίστροφα
λιγόστεψε η ζωή μου
χαιρετίσματα σε φίλους και εχθρούς που γνώρισα στη θολωμένη διαδρομή μου...
που γνώρισα στη θολωμένη διαδρομή μου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
Βικτώρια-Παπακωνσταντίνου

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει
κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά,
εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.

"Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ’ αγγίζει"
μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή.

Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι από το στέκι μας περνάω το παλιό,
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια,
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω.

Σ’ ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος,
μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί
κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.

Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά.
Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
μα εγώ την ψάχνω απ’ τα δεκαεννιά.

Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ’ ανασταίνει
κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά.

Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει,
έξω η νύχτα με τραβάει απ’ τα μαλλιά.
Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη,
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

cha0s

Περιβόητο μέλος

Ο cha0s αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Μηχανικός λογισμικού και μας γράφει από Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,574 μηνύματα.
Με ζαλίζει η ομορφιά σου
το καυτό το φόρεμα σου
και στο μπαρ όταν χορεύεις
μάτια μου γλυκά, με τρελαίνεις

Άιντι μάλε
τσικουλατα, τσίκι τα
τσίκι τσίκι τσίκι τα
άιντι μάλε
τσικουλατα, τσίκι τα
τσίκι τσίκι τσίκι τα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
Εγώ δεν είμαι ποιητής-Νίκος Παπάζογλου :redface:

Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ’ άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ’ ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ’ αδερφός του
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
FF.C - Πάρε λίγο φως

Θέλω αυτάρκεια να νιώσω με τα λίγα αυτά που έχω,
άλλο δράμα στη ζωή μου πια δεν το αντέχω.
Ήρθε η ώρα στη μιζέρια μου ν’ ασκήσω βέτο
γιατί σκοτείνιασε πολύ που τώρα πια δε βλέπω.
Σ’ ότι με χαλάει έμαθα να αντέχω
με τη φαντασία μου ελεύθερος να τρέχω.
Η ζωή πολλές φορές μοιάζει με εικόνα,
αλλάζουμε διαθέσεις κι αυτή αλλάζει χρώμα.
Αλλάζουν εποχές καλοκαίρι και χειμώνα,
περνάνε τα λεπτά και αυτά γίνονται τώρα.
Πόσα σπαταλάμε στης καριέρας τον αγώνα
πόσο γρήγορα το αύριο γίνεται τώρα.
Τί θα θυμόμαστε όταν περάσουνε τα χρόνια,
τί θα καταφέρουμε με μίσος και διχόνοια.
Φύγε απ’ τη ψυχή σου και αυτή θα ζει αιώνια,
μη μοιραστείς τα θέλω σου με δόσεις και κουπόνια.

Γι’ άλλη μια φορά
Γι’ αυτό...

Πάρε λίγο φως από τον ήλιο που ανατέλλει
κι όταν πάλι δύσει αυτό το φως θα σε ζεσταίνει.
Εν τέλει τι είναι αυτό που απομένει,
ποιοί κέρδισαν πραγματικά, ποιοί μοιάζουνε χαμένοι;

Θέλω να δω μια μέρα που ο ήλιος θα λάμψει,
μπορεί να φωτίσει αδικίες, μίση, άγχη και λάθη.
Να υπάρχει δουλειά κι όχι δουλεία
κι όχι το χρήμα να ‘ναι θρησκεία.
Η ζωή να αποκτήσει αξία μακριά από την ανία.
Το νόημα ακόμα ψάχνω, μα έχω ρίξει τα θεμέλια.
Η ζωή δε δόθηκε για να’ ναι πάντα τέλεια.
Μάθε να αντιδράς λίγο αυθόρμητα και αυθαίρετα.
Κράτα τα όνειρα σου ζωντανά, απλά κι ελεύθερα.
Άσε το μυαλό χωρίς φανατισμό
να ζήσει απαλλαγμένο από τον εγωισμό.
Να μην υπάρχει έγκλημα, να μην υπάρχουν φταίχτες,
να μην υπάρχουν άποροι ούτε ρακοσυλλέκτες.
Να μην υπάρχουν λόγια σε μπαλκόνια από ψεύτες,
να μην αλώνουνε λαούς, να στέλνουνε ευχές,
Να μην υπάρχει άλλο πολεμική δράση,
να μην υπάρχουν πια νεκροί στη γη από άκρη σε άκρη.

Πάρε λίγο φως από τον ήλιο που ανατέλλει
κι όταν πάλι δύσει αυτό το φως θα σε ζεσταίνει.
Εν τέλει τι είναι αυτό που απομένει,
ποιοί κέρδισαν πραγματικά, ποιοί μοιάζουνε χαμένοι;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
Kansas-Dust in the wind:clapup:

I close my eyes
Only for a moment, then the momen't gone
All my dreams
Pass before my eyes, a curiosity
Dust in the wind
All they are is dust in the wind Same old song
Just a drop of water in an endless sea
All we do
Crumbles to the ground, though we refuse to see
Dust in the wind
All we are is dust in the wind, ohh Now, don't hang on
Nothing lasts forever but the earth and sky
It slips away
And all your money won't another minute buy
Dust in the wind
All we are is dust in the wind
All we are is dust in the wind Dust in the wind
Everything is dust in the wind
Everything is dust in the wind
The wind
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loony

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Loony αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,754 μηνύματα.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Βαβυλώνα Ότι Άφησες Πίσω

Κάπου εδώ ήρθε η ώρα να σου πω ευχαριστώ που ζω
Όλοι παιδιά κάτω απ' τον ίδιο ουρανό έτσι κι εγώ τραγουδώ
Ξέροντας κάποτε πως πρέπει να 'ρθώ ψηλά
κι ας μην κοίταξες ποτέ χαμηλά
κι ας μην είχες το χρόνο για δυο λόγια βουβά.
Υπάρχουν πράγματα που θέλω να σου πω καιρό
μα έχεις κρυφτεί κι εγώ σε ψάχνω κάπου εκεί
σ' ένα ιερό μυστικό
Από δυο μάτια που στο άπειρο κοιτάζουν
και με δυο χέρια που ό,τι αγγίζουν ευωδιάζουν.
Τα χρόνια μοιάζουν βάρκες που βουλιάζουν
κι ακόμα μία φορά νιώθω απλά
ένα απ' αυτά τα παιδιά που δεν είδες ποτέ.
Λίγο- πολύ κατάλαβα πως μέχρι τώρα ξέρω
ό,τι μ' άφησες πίσω,
μα από τους τόσους θεούς πες μου
σε ποιόν να μιλήσω.

Ένα παιδί σαν όλα τ' άλλα αυτού του κόσμου
Έστω για μία φορά λίγο την προσοχή σου δώσμου
Κι αν τύχει κάποτε στο δρόμο και με δεις
Πες μου πως είσαι ο θεός μου...

Υπάρχουν πράγματα που έφυγες
και που δεν θεώρησες να πάρεις μαζί σου
Λησμονημένα που τα ξέχναγες συχνά
σκέψου το λίγο τώρα και θυμήσου
Υπάρχουν μέρη που δεν πήγες ποτέ
και που δεν έβαλες ποτέ στη στόχασή σου
Υπάρχω εγώ, εδώ να σου θυμίσω
ό,τι άφησες πίσω ξεχασμένο εκεί.

Πολλές φορές βρήκα την πόρτα κλειστή
κι είπα μπορεί το μαγαζί ν' ανοίγει μόνο πρωί
Έχω στηθεί αμέτρητες φορές ως την αυγή
κι είπα χιλιάδες φορές την ίδια προσευχή.
Είπα είναι κάπου εκεί, θα περιμένω να βγει
ξέρω πως κάποτε κατέβηκε μια βόλτα στη γη
Θα περιμένω να κοιτάξει λίγο πίσω
κι ίσως μπορέσω το γιατί να τον ρωτήσω.
Γιατί σταμάτησα πριν πω πως ξεκινάω,
γιατί θα πρέπει πριν χτυπήσω να πονάω
Για όλα εκείνα που δε μ' άφησες να τα 'χω
κρύβεις άραγε για μένα ένα λόγο να υπάρχω
ή έτσι απλά τραγουδώ;
Χωρίς να ξέρω το τραγούδι μου αν θα 'ναι καλό,
γι' αυτό τουλάχιστον μια απάντηση δώσμου
Είμαστε αλήθεια παιδιά ενός κατώτερου κόσμου.

Ένα παιδί σαν όλα τ' άλλα αυτού του κόσμου
Έστω για μία φορά λίγο την προσοχή σου δώσμου
Κι αν τύχει κάποτε στο δρόμο και με δεις
Πες μου πως είσαι ο θεός μου...

Υπάρχουν πράγματα που έφυγες
και που δεν θεώρησες να πάρεις μαζί σου
Λησμονημένα που τα ξέχναγες συχνά
σκέψου το λίγο τώρα και θυμήσου
Υπάρχουν μέρη που δεν πήγες ποτέ
και που δεν έβαλες ποτέ στη στόχασή σου
Υπάρχω εγώ, εδώ να σου θυμίσω
ό,τι άφησες πίσω ξεχασμένο εκεί.

Ένα παιδί σαν όλα τ' άλλα αυτού του κόσμου
Έστω για μία φορά λίγο την προσοχή σου δώσμου
Κι αν τύχει κάποτε στο δρόμο και με δεις
Ρώτα που κρύβεται ο θεός μου...

Υπάρχουν πράγματα που έφυγες
και που δεν θεώρησες να πάρεις μαζί σου
Λησμονημένα που τα ξέχναγες συχνά
σκέψου το λίγο τώρα και θυμήσου
Υπάρχουν μέρη που δεν πήγες ποτέ
και που δεν έβαλες ποτέ στη στόχασή σου
Υπάρχω εγώ, εδώ να σου θυμίσω
ό,τι άφησες πίσω ξεχασμένο εκεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

~Melania~

Περιβόητο μέλος

Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Στρατιωτικός και μας γράφει από Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
TONIGHT - REAMONN

She never took the train alone
She hated being on her own
She always took me by the hands
And say she needs me
She never wanted love to fail
She always hoped that it was real
She'd look me in the eyes
and said believe me.
And then the night becomes the day
And there’s nothing left to say
If there's nothing left to say
Then something’s wrong.

Oh tonight, you killed me with your smile.
So beautiful and wild, so beautiful.
Oh tonight, you killed me with your smile.
So beautiful and wild so beautiful and wild.

And as the hands would turn with time
She'd always say that she was mine
She'd turn and lend a smile,
To say that she's gone.
But in a whisper she'd arrive
And dance into my life.
Like a music melody,
Like a lovers song.

Oh tonight, you killed me with your smile.
So beautiful and wild, so beautiful.
Oh tonight, you killed me with your smile.
So beautiful and wild, so beautiful and wild.

Through the darkest night
Comes the brightest light.
And the light that shines
Is deep inside.
It's who you are.

Oh tonight, you killed me with your smile.
So beautiful and wild, so beautiful.
Oh tonight, you killed me with your smile.
So beautiful and wild, so beautiful, beautifuuuuuuuuuuuuul

Ooooh tonight, you killed me with your smile
So beautiful and wild, so beautiful and wild
So beautiful and wild
So beautiful and wild
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει από Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Μπαγάσας

Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια.
Θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια,
να ξαναγίνω καβαλάρης
και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ.

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω.
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις.
Πρότεινέ μου κάποια λύση
δε θα σου παρα κοστήσει.

Και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.
Για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους.
Έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ.

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω.
κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου `ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις.

Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.
Για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loreley

Περιβόητο μέλος

Η Loreley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών και επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,860 μηνύματα.
Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη - Ξύλινα Σπαθιά


Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη,
ένα κορίτσι με κοιτάει,
χορεύει, κι ύστερα πετάει
πάνω απ’ τα μπαρ και τα ηχεία.

Δεν έχει τίποτα να κρύψει,
καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει, κι είναι σαν να λέει
σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει.

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη,
μαζεύει πίσω τα μαλλιά της,
θυμίζεις μια μικρή κυρία
που όλο ξεχνάω τ’ όνομα της.

Ποιος θα τα βάλει με τη θλίψη
όσο αντιστέκεσαι νικάει,
σ’ όποιον τη ρίχνει από το θρόνο
εσένα λέει θέλω μόνο.

Όταν τελειώνει η συναυλία
κάτι παιδιά έρχονται κοντά μου.
Στα σκονισμένα της αρχεία
λένε πως είδαν τ’ όνομα μου.

Κι εγώ αρχίζω να γελάω,
αλλάζει πρόσωπα η θλίψη.
Ρωτάνε αν την αγαπάω,
έστω για λίγο θα μου λείψει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

spurakos

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο spurakos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Μαθητής/τρια. Έχει γράψει 325 μηνύματα.
Of Monsters and Men-Little Talks

Hey! Hey! Hey!
I don't like walking around this old and empty house
So hold my hand, I'll walk with you, my dear
The stairs creak as you sleep, it's keeping me awake
It's the house telling you to close your eyes

Some days I can't even trust myself
It's killing me to see you this way

'Cause though the truth may vary
This ship will carry our bodies safe to shore

Hey! Hey! Hey!

There's an old voice in my head that's holding me back
Well tell her that I miss our little talks
Soon it will be over and buried with our past
We used to play outside when we were young
And full of life and full of love.

Some days I don't know if I am wrong or right
Your mind is playing tricks on you, my dear

'Cause though the truth may vary
This ship will carry our bodies safe to shore

Hey!
Don't listen to a word I say
Hey!
The screams all sound the same
Hey!

Though the truth may vary
This ship will carry our bodies safe to shore

Hey!
Hey!

You're gone, gone, gone away
I watched you disappear
All that's left is the ghost of you.
Now we're torn, torn, torn apart,
There's nothing we can do
Just let me go we'll meet again soon
Now wait, wait, wait for me
Please hang around
I'll see you when I fall asleep

Hey!
Don't listen to a word I say
Hey!
The screams all sound the same
Hey!
Though the truth may vary
This ship will carry our bodies safe to shore

Don't listen to a word I say
Hey!
The screams all sound the same
Hey!

Though the truth may vary
This ship will carry our bodies safe to shore

Though the truth may vary
This ship will carry our bodies safe to shore

Though the truth may vary
This ship will carry our bodies safe to shore

:cry_x:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ψαραδέλλη

Διάσημο μέλος

Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
Κάπου την έχουμε πατήσει - Κηλαηδόνης

10 -5 -5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
σύνολο 16, πρέπει να `ναι εντάξει
λες να `χω λάθος, ας τα ξαναδώ

10 -5- 5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
σύνολο 16, μάλλον είν’ εντάξει
ώρα να πέσω και να κοιμηθώ

Αν κοιμηθώ νωρίς θα σηκωθώ νωρίς
θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίς
αν κοιμηθώ αργά, θα σηκωθώ αργά
κι όταν θα ψάχνω για θέση θα `ναι αργά


Λέγαμε λοιπόν πως -5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
10 -5, 3 παρά 5
άστα και σπίτι, θα τα ξαναδώ

10 -5- 5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
σύνολο 16, όλα είν’ εντάξει
ώρα να φάω και να κοιμηθώ

Αν κοιμηθώ νωρίς θα σηκωθώ νωρίς
θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίς
αν κοιμηθώ αργά, θα σηκωθώ αργά
κι όταν θα ψάχνω για θέση θα `ναι αργά

Έχουμε και λέμε -5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
σύνολο 16, σίγουρα είν’ εντάξει
δεν έχω λάθος μ’ ας τα ξαναδώ

10 -5- 5, 6/2+8
20 φορές το 15, 11+7 18
κι όμως κατά βάθος κάπου υπάρχει λάθος
κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο
Έτσι!!!

Μην κλείνετε από τώρα ματάκια μου. :sleep:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loreley

Περιβόητο μέλος

Η Loreley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών και επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,860 μηνύματα.
Flowjob - Το πιο ωραίο μας τραγούδι


Όσο θα σφίγγουν τα δεσμά
γύρω απ' τα χέρια μας
εμείς θα βρίσκουμε τρόπο
ξανά να δραπετεύεουμε
Όσο μας δίνετε το γκρίζο σας στον κόσμο
εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε

εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε

Θα πιστεύουμε..

Και όσο η αγάπη θα πεθαίνει
εδώ δίπλα μας θα ανθίζει
στις καρδιές μας
σαν μονάκριβο λουλούδι
Όσο θα θέλετε να κάνετε
δικά σας τα όνειρα μας
θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι

θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι

Καιρός χειμώνας
μέσα απ'την ίδια φυλακή
ξανά σου γράφω, υπάρχω
Ακόμα πίσω απο γκρίζο χρώμα του ουρανού σας
Και ψάχνω τρόπο να ζήσω
να ζωγραφίσω πάνω απο τη θλίψη σας
ενα χαμόγελο
μικρό κ ωραίο
τρελό κ ακραίο
Ναυαγός νιώθω
το κύμα με έβγαλε στο τώρα
κ ως τώρα δεν βρήκα ελπίδα
ούτε πατρίδα
δεν βρήκα θεό για να πιστέψω
ούτε ζωή για να ξοδέψω
εγκλωβισμένος νιώθω

Ψάχνω να βρω την αλήθεια
στα μάτια μου κ όμως ακόμα
τα χρώματα μοιάζουν θαμπά
βλέπω τα στόματα κοιτάνε
τις μέρες αυτές, να τρομάζουν
να μένουν κλειστά, θέλω στις μέρες αυτές
να μιλήσω, να ζήσω
και πάλι για λίγο να φύγω, να δω
Σ'ένα κομμάτι δικό μου
αγάπη να βρω
να ξεφύγω απ'το βούρκο που ζω
όνειρα κάνοντας
βλέποντας γύρω τον κόσμο να χάνεται
Και κανείς δεν αισθάνεται
ίσως εντέλει στ'αλήθεια
να φταίω κ εγώ, λοιπόν

Αγάπησα, με μίσησες
σου μίλησα, δεν μίλησες
δεν πρόδωσα, με πρόδωσες
συγχώρεσα, δεν μπόρεσες
συγνώμη δεν ζήτησες
στα μάτια δεν με κοίταξες

Πως θες λοιπόν οι δυο μας να ζούμε στον ίδιο κόσμο?


Πως θες λοιπόν οι δυο μας να ζούμε στον ίδιο κόσμο?

Όσο θα σφίγγουν τα δεσμά
γύρω απ' τα χέρια μας
εμείς θα βρίσκουμε τρόπο
ξανά να δραπετεύεουμε
Όσο μας δίνετε το γκρίζο σας στον κόσμο
εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε

εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε

Θα πιστεύουμε..

Και όσο η αγάπη θα πεθαίνει
εδώ δίπλα μας θα ανθίζει
στις καρδιές μας
σαν μονάκριβο λουλούδι
Όσο θα θέλετε να κάνετε
δικά σας τα όνειρα μας
θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι

θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

~Melania~

Περιβόητο μέλος

Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Στρατιωτικός και μας γράφει από Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
Livin' In A World Without You
The Rasmus


It's hard to believe that it came to this
You paralyzed my body with the poisoned kiss
For 40 days and nights I was chained to your bed
You thought that was the end of the story
Something inside me called freedom came alive
Living in a world without you

You told me, my darling
Without me, you're nothing
You taught me to look in your eyes
And fed me your sweet lies

Suddenly someone was there in the window
Looking outside at the sky that had never been blue
Ah, there's a world without you
I see the light
Living in a world without you
Ah, there is hope to guide me
I will survive
Living in a world without you

It's hard to believe that it came to this
You paralyzed my body with the poisoned kiss
For 40 days and nights I was chained to your bed
You thought that was the end of the story
Something inside me called freedom came alive
Living in a world without you

You put me together
Then trashed me for pleasure
You used me again and again
Abused me, confused me

Suddenly naked I run through your garden
Right through the gates of the past and I'm finally free
Ah, there's a world without you
I see the light
Living in a world without you
Ah, there is hope to guide me
I will survive
Living in a world without you

It's hard to believe that it came to this
You paralyzed my body with the poisoned kiss
For 40 days and nights I was chained to your bed
You thought that was the end of the story
Something inside me called freedom came alive
Living in a world without you

It's hard to believe that it came to this
You paralyzed my body with the poisoned kiss
For 40 days and nights I was chained to your bed
You thought that was the end of the story
Something inside me called freedom came alive
Living in a world without you

Ah, there's a world without you
I see the light
Living in a world without you
Ah, there is hope to guide me
I will survive
Living in a world without you
Living in a world without you
Living in a world without you
Living in a world without you
Living in a world without you
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Top