Σκέψεις... III

[Kate1914]

Ε, το βλέπω. Θα ζήσω σύντομα και άλλη 11η Φλεβάρη. Μιλάμε φίλε δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερη η ζωή μου. Αν και πλέον έχω συνηθίσει, ακούω, γίνομαι χάλια, και μετά πάμε πάλι από την αρχή.
Αλλά άμα δε με πίεζες, έστω έτσι όπως το κάνεις με τον τρόπο σου, θα τα είχαμε αποφύγει όλα αυτά. Και το ξέρεις και εσύ. Εγώ τώρα απλώς θα γκρίνιαζα, θα με έμενε ένας χρόνος, ή δύο, ή και τρία στην απολύτως χειρότερη κατάσταση, και μετά θα ξεκινούσα τη ζωή μου. Αν θα μου άρεσε δεν ξέρω, αλλά θα την ξεκινούσα. Ενώ τώρα απλώς δεν ξέρω την τύφλα μου, και δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ΤΙΠΟΤΑ. Keine Idee, nichts. Έχω φτάσει 21 σχεδόν και δεν έχω καταφέρει να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη.
Αν λίγο προσπαθούσες να με καταλάβεις χωρίς να με κρίνεις. Γιατί ότι μπορείς να καταλάβεις, μπορείς.
Αλλά βιάζεσαι να μιλήσεις, να νευριάσεις, να στεναχωρεθείς. Και η φάση στραβώνει εξαρχής, και είμαστε όλοι δυσαρεστημένοι. Τι ωραία ε; Αλλά... τέλος πάντων.

Πφφ. Πώς τα κατάφερα και τη διέλυσα έτσι τη ζωή μου; Σκατά όλα.

 

[Valder]

Να προσέχετε την υγεία σας πάνω απ όλα. Κι ότι ειναι να κάνετε, να το κάνετε με όλη σας την καρδιά, με κέφι, και όχι να σας τρωει την ψυχή.

Ότι κάνετε, με κέφι. Από το κέφι, τη δίψα θα δείτε αν ειναι ο σωστός δρόμος.

 

[Azur]

Αχχ... πολύ χαίρομαι που με παράτησε

 

[Κάμπια]

Υπομονή να μέχρι να έρθει η Παρασκευή........................

 

[nearos]

Απορώ αν πάνω στις ταράτσες, ψηλά σε κορυφές, σε στύλους, καλώδια και πετώντας στον αέρα, τα πουλιά ζηλεύουν και ήλπιζαν να είναι άνθρωποι, όπως εγώ κάνω για αυτά.

 

[Aleksa]

 

[Azur]

Ακόμα και όταν είχα φίλους ένιωθα μεγάλη μοναξιά. Κανείς δεν με έχει αγαπήσει αληθινά· ούτε καν η ίδια μου η μάνα. Αλλά ούτε κι εγώ αγάπησα κάποιον αληθινά. Ένας άνθρωπος ανικανοποίητος είμαι.

 

[Valder]

Εισαι ενας υπέροχος άνθρωπος και έχεις δικαίωμα και στην ελπίδα και στην επόμενη ημέρα.

Κι εσυ απο πάνω, κι εσυ που το διαβάζεις, κι εσυ ο άλλος ή η άλλη που θα το διαβάσεις και όλοι σας.

Ναι τα πράγματα ειναι ασχημα, πολλές φορές, τις περισσότερες, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Η μάνα μας δεν μας γέννησε για να σκάμε, αλλά για να ζήσουμε. Εαν καναμε ενα μωράκι αυριο πρωι, δε θα θέλαμε να το δουμε να βασανίζεται αλλά να χαμογελάει.

Ας ξεκινησουμε απο αυτο, απο ενα χαμόγελο. Ναι ακούγεται ουτοπικο, αλλά θυμηθείτε κατι με αφορμή ενα χαμόγελο. Εσείς έχετε τον έλεγχο των μυων στο πρόσωπο και των χειλιών σας. Κάντε το τωρα, χαμογελάστε για αρχή.

Εχετε τον έλεγχο και δεν σας κοστίζει τίποτα.

Ενα χαμόγελο, και μετα ξαναλυπόμαστε, μαζι θα λυπηθουμε ναι. Αλλά ενα χαμόγελο, για τώρα.

 

[Azur]

Απεχθάνομαι τις κλειστές παρέες και φιλίες. Προσπαθώ να δημιουργήσω μία σχέση, αλλά οι προσπάθειές μου πέφτουν διαρκώς στο κενό.

 

[Valder]

Αγαπώ τη νύχτα και ειναι το μόνο που δεν μπορώ να εχω. Κοιμαμαι σα μπεμπάκι απο νωρις και ξυπνάω ξημέρωμα.

Υγιής ύπνος, δε λέω, περισσότερο απο το να κοιμάσαι 4-5 και να ξυπνάς μεσημέρι.

Ειχε ομως την γοητεία της και την ησυχία της η νύχτα. Μου πρόσφερε ηρεμία, καθαρότητα.

Μου τη δινει να ειμαι ίδιος με όλους τους άλλους. Αγαπώ τη διαφορετικότητά μου.

 

[Aleksa]

Πολύτιμα μαθήματα ζωής που μου χάρισαν οι γάτες μου:

•Να ζω στο «εδώ και τώρα».
Η γάτα ξέρει να απολαμβάνει κάθε στιγμή, χωρίς να σκέφτεται το χθες ή το αύριο.

•Να βάζω όρια δίχως ενοχές.
Μία γάτα ξέρει ακριβώς τι θέλει και τι όχι και δεν φοβάται να το δείξει. Έτσι κι εγώ μαθαίνω πως το να πω «όχι» δεν είναι κάτι κακό.

•Να εκτιμώ τις μικρές χαρές.
Ένα κουτί, ένα φύλλο, μια ακτίνα ήλιου. Η ευτυχία δεν χρειάζεται πολλά και η γάτα το ξέρει πολύ καλά.

•Η αγάπη δείχνεται με πράξεις.
Η γάτα δεν λέει «σ' αγαπώ», αλλά έρχεται και κουλουριάζεται δίπλα μου τις πιο δύσκολες στιγμές μου. Δεν χρειάζονται πάντα λέξεις.

•Να μη φοβάμαι τη μοναξιά.
Η γάτα απολαμβάνει να περνάει χρόνο μόνη της.
Έμαθα κι εγώ πως η μοναξιά είναι πολύτιμος χρόνος για τον εαυτό μου.

•Να ξεκουράζομαι χωρίς τύψεις.
Κανείς δεν ξεκουράζεται καλύτερα από τη γάτα. Είναι ο καλύτερος δάσκαλος στο να μου θυμίζει ότι το να φροντίζεις τον εαυτό σου είναι απαραίτητο.

•Να πιστεύω στις δυνάμεις μου και να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου.
Η γάτα κινείται με αυτοπεποίθηση, βασισμένη πάντα στο ένστικτό της.
Μου έμαθε να ακούω τη δική μου εσωτερική φωνή.

•Να θυμάμαι πως δεν γίνεται να αρέσω σε όλους.
Ούτε η γάτα συμπαθεί τους πάντες, ούτε όλοι συμπαθούν εκείνη.
Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και πλέον το αποδέχομαι.

•Η ανεξαρτησία δεν αποκλείει την αγάπη.
Το ότι η γάτα έχει το δικό της πρόγραμμα δεν σημαίνει ότι δεν είναι βαθιά δεμένη μαζί μου.
Μου δίδαξε ότι οι πιο δυνατές σχέσεις βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό της ελευθερίας.


Όταν μοιράζεσαι τη ζωή σου με μια γάτα, μαθαίνεις πράγματα που κανένα σχολείο δεν μπορεί να σου διδάξει.

 

[glayki]

Πόσο χαίρομαι που δε θα χρειαστεί να δω κανέναν τους για 18 μέρες δε λέγεται...

 

[Valder]

Δεν μπορεί η επιτομή των ονείρων μας να είναι η μετριότητα και η ανυπαρξία του ρίσκου στο να ζήσεις κάτι εξωπραγματικά αλλιώτικο, αλλιώτικο ναι από εκείνο που τα πρέπει και η προσδοκία της κοινωνίας σε εξωθεί να είσαι.

 

[Azur]

Πλησιάζει η Ανάσταση του Κυρίου· ελπίζω και η δική μου!

 

[nearos]

Ούτε με σφαίρες. Τέπο. Όχι. Τέλος. Δεν αντέχω άλλο, δεν γίνεται.

 

[Valder]

 

[giannhs2001]

Μεγαλώνουν στα χωριά τους και είναι ο,τι πιο κοντινό στον ξεχασμένο πια κοινοτισμό των Ελλήνων προ του 1830. Διατηρούν τις παραδόσεις τους, τα ήθη και τα έθιμά τους. Μορφώνονται στα πανεπιστήμια, δουλεύουν σε ναυπηγεία στην Ευρώπη μέχρι να μαζέψουν λεφτά και γυρνάνε να ανοίξουν σπίτι στο τόπο τους. Όπως και να έχει προτιμάνε να παντρευτούν με άτομο της κοινότητας τους και είναι επιφυλακτικοί προς τους απέξω (ακόμα και αν είναι συνέλληνες). Παρά την άθλια διαχρονική αντιμετώπιση τους από το ελληνικό κράτος, διατηρούν την φιλοπατρία μέσα τους.

Οι Πομάκοι είναι μάλλον το τελευταίο είδος Ελλήνων που έμειναν όπως θα έπρεπε να είμαστε όλοι. Ο εθνικιστής που τους θεωρεί Τούρκους παύει να είναι εθνικιστής και γίνεται προδότης καθώς λειτουργεί για μισελληνικά συμφέροντα.

 

[ultraviolence]

Όλα είναι μάταια ρε γαμωτο.

 

[Valder]

Θάρρος ή αλήθεια;

Και τα δυο. Σκοτάδι.-

 

[dum dum boy]

άλλες φορές τα όνειρά μου δεν βγάζουν κανένα νόημα. είδα στον ύπνο μου τον Ιωάννη Μελισσανίδη, τον ολυμπιονίκη, να μου λέει πως πρέπει να βάλω windows 11, επειδή κάτω από το σπίτι μου, το υπέδαφος είναι περίεργο και ξύπνησα λίγο πριν μου δώσει διευκρινίσεις.