Ανοιχτή συζήτηση του C'n'F

[Hased Babis]

Θα σας ζαλίσω πάλι τα παπάρια, αλλά έχετε σκεφτεί ποτέ να αλλάξετε κατεύθυνση σπουδών;

 

[Luke87]

 

[Luke87]

Ακου τι λέει ο Δημοσιο-κάφρος

 

[Luke87]

 

[Κάμπια]

Θα σας ζαλίσω πάλι τα παπάρια, αλλά έχετε σκεφτεί ποτέ να αλλάξετε κατεύθυνση σπουδών;

E κάποιες φορές

Αλλά είμαι ευχαριστημένη κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή με το αντικείμενο που επέλεξα

 

[Luke87]

Κάθε μέρα χιλιάδες μικρόβια σου επιτήθενται στα δόντια προκειμένου να στα καταστρέψουν. Κάθε μέρα πρέπει να είσαι σε θέση να αμυνθείς!

 

[Υδροχόος]

Κάθε μέρα χιλιάδες μικρόβια σου επιτήθενται στα δόντια προκειμένου να στα καταστρέψουν. Κάθε μέρα πρέπει να είσαι σε θέση να αμυνθείς!

Άντε, ωρέ αδέρφια !!! Ας ξεσηκωθούμε όλοι !!!

Ή αυτά ή εμείς...

 

[Luke87]

Άντε, ωρέ αδέρφια !!! Ας ξεσηκωθούμε όλοι !!!

Ή αυτά ή εμείς...

Εσένα σε πάω τελικά.

 

[Υδροχόος]

Εσένα σε πάω τελικά.

Τελικά ; Οπότε να υποθέσω ότι αρχικά...δεν...


Υ.Γ. Σε κάθε περίπτωση, αστειεύτηκα. Έχω δει και ότι δεν παρεξηγείσαι. Είναι και καλοκαιράκι και η διάθεση πιο ανεβασμένη...

 

[nearos]

Σταλκάρω τα fora τιμώντας την πατρίδα μου

 

[Υδροχόος]

Στον ερχομό από Αγκίστρι, είδα αυτό από το κατάστρωμα. Και δεν ξέρω γιατί (ή μάλλον ξέρω...), αλλά ένιωσα μια συγκίνηση...

 

[glayki]

Είναι κάτι ψυχές, λοιπόν, άξιες θαυμασμού. Κάποιοι άνθρωποι που τόσα έχουν καταφέρει με πολύ κόπο και θέληση, αλλά μην έχοντας σύμμαχο κάποια πράγματα για άλλους μας δεδομένα.

Και σηκώνονται, κάθε πρωί, με μια όρεξη, με μια ελπίδα για ζωή. Για την καινούρια μέρα, για αυτήν που έρχεται ή που θα ΄ρθει και τί αυτή θα φέρει. Κι εγώ (και τόσοι άλλοι...), που έχω την υγειά μου, σηκώνομαι χωρίς να κοιτώ τον ουρανό και να λέω ένα "δόξα τω Θεώ" για όλα αυτά που έχω. Λες και μου τα χρώσταγε κανείς. Λες κι εγώ είμαι καλύτερη. Μπα...ένα τίποτα είμαι. Απλά οι μοίρες, που με μοίραναν, είχα κάποια κέφια παραπάνω...

Άνθρωποι παρεξηγημένοι. Αρκετά. Αλλά πόσο να μπεις στα παπούτσια τους ; Πόσο ν΄ ακουμπήσεις σ΄ αυτό που περνάνε με τόση αξιοπρέπεια ; Προσπαθείς, απλά. Και όσο τους γνωρίζεις, τόσο τους θαυμάζεις και τους σέβεσαι. "Προσκυνάς" τη δύναμη της ψυχής και του μυαλού...

Ας μην πω άλλα. Τους θαυμάζω απεριόριστα αυτούς τους ανθρώπους. Τους γνώρισα, τους είδα. Και στις λύπες και στις χαρές. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Μα πάντα...Ας είναι και αχνό. Μα πάντα υπάρχει. Και μόνο αυτό μου φτιάχνει τη διάθεση και με κάνει να σκέφτομαι πόσο αχάριστη και "λίγη" είμαι, κάποιες φορές...

Αυτά

Την παραπάνω σκέψη σου τη σκέφτομαι κάθε μέρα και κάθε μα κάθε φορά νιώθω αχάριστη.

 

[rafaela11]

Την παραπάνω σκέψη σου τη σκέφτομαι κάθε μέρα και κάθε μα κάθε φορά νιώθω αχάριστη.

Είναι κάτι ψυχές, λοιπόν, άξιες θαυμασμού. Κάποιοι άνθρωποι που τόσα έχουν καταφέρει με πολύ κόπο και θέληση, αλλά μην έχοντας σύμμαχο κάποια πράγματα για άλλους μας δεδομένα.

Και σηκώνονται, κάθε πρωί, με μια όρεξη, με μια ελπίδα για ζωή. Για την καινούρια μέρα, για αυτήν που έρχεται ή που θα ΄ρθει και τί αυτή θα φέρει. Κι εγώ (και τόσοι άλλοι...), που έχω την υγειά μου, σηκώνομαι χωρίς να κοιτώ τον ουρανό και να λέω ένα "δόξα τω Θεώ" για όλα αυτά που έχω. Λες και μου τα χρώσταγε κανείς. Λες κι εγώ είμαι καλύτερη. Μπα...ένα τίποτα είμαι. Απλά οι μοίρες, που με μοίραναν, είχαν κάποια κέφια παραπάνω...

Άνθρωποι ενίοτε παρεξηγημένοι. Αρκετά. Αλλά πόσο να τους καταλάβεις ; Πόσο να μπεις στα παπούτσια τους, ν΄ ακουμπήσεις σ΄ αυτό που περνάνε με τόση αξιοπρέπεια ; Προσπαθείς, απλά. Και όσο τους γνωρίζεις, τόσο τους θαυμάζεις και τους σέβεσαι. "Προσκυνάς" τη δύναμη της ψυχής και του μυαλού...

Ας μην πω άλλα. Τους θαυμάζω απεριόριστα αυτούς τους ανθρώπους. Τους γνώρισα, τους είδα. Και στις λύπες και στις χαρές. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Μα πάντα...Ας είναι και αχνό. Μα πάντα υπάρχει. Και μόνο αυτό μου φτιάχνει τη διάθεση και με κάνει να σκέφτομαι πόσο αχάριστη και "λίγη" είμαι, κάποιες φορές...

Αυτά

Δεν ξερω αν ειμαι τετοια ψυχη σαν αυτες που περιγράφει το Χριστινακι, προσπαθω ομως, κι για αυτο θα σας πω με τη δική μου σκέψη, ότι δεν είστε αχάριστες.

Ο συλλογισμός σας φτάνει στο να κατανοήσετε αυτή τη σκέψη και να προβληματιζεστε. Κι αυτό από μόνο του δεν είναι αχαριστία.

Ένας αχάριστος άνθρωπος κατά κύριο λόγω απαιτεί, χωρις να σκέφτεται..

Είναι καλή η αυτοκριτική, όμως υπάρχει και η λεπτή γραμμή στο να είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές του εαυτού μας καμία φορά , χωρίς να χρειάζεται.

Να ζείτε όπως νιώθετε, και να τα αφήνετε να βγουν προς τα εξω.. ειτε χαρα ειτε λυπη. Ούτε εσείς χρωστάτε σε κανέναν, όπως δεν σας χρωστάει και κανείς, όπως αναφέρθηκε.
Ολοι είμαστε ίσοι στο τέλος αυτής της ζωής, κι ας τα έχουν μπερδέψει κάποιοι άλλοι.

Με αγάπη.

 

[Υδροχόος]

Την παραπάνω σκέψη σου τη σκέφτομαι κάθε μέρα και κάθε μα κάθε φορά νιώθω αχάριστη.

Δεν ξερω αν ειμαι τετοια ψυχη σαν αυτες που περιγράφει το Χριστινακι, προσπαθω ομως, κι για αυτο θα σας πω με τη δική μου σκέψη, ότι δεν είστε αχάριστες.

Ο συλλογισμός σας φτάνει στο να κατανοήσετε αυτή τη σκέψη και να προβληματιζεστε. Κι αυτό από μόνο του δεν είναι αχαριστία.

Ένας αχάριστος άνθρωπος κατά κύριο λόγω απαιτεί, χωρις να σκέφτεται..

Είναι καλή η αυτοκριτική, όμως υπάρχει και η λεπτή γραμμή στο να είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές του εαυτού μας καμία φορά , χωρίς να χρειάζεται.

Να ζείτε όπως νιώθετε, και να τα αφήνετε να βγουν προς τα εξω.. ειτε χαρα ειτε λυπη. Ούτε εσείς χρωστάτε σε κανέναν, όπως δεν σας χρωστάει και κανείς, όπως αναφέρθηκε.
Ολοι είμαστε ίσοι στο τέλος αυτής της ζωής, κι ας τα έχουν μπερδέψει κάποιοι άλλοι.

Με αγάπη.

Κορίτσια μου καλά () σας ευχαριστώ.

Η αλήθεια είναι ότι ένας με ενέπνευσε και έγραψα ό,τι έγραψα. Αυτός που έγραψε ακριβώς πάνω από μένα, στις 03.26...Και είναι αυτός που θαυμάζουμε, σχεδόν όλοι μας. Κάποιοι είμαστε τυχεροί και τον ξέρουμε και προσωπικά. Και λίγα είπα...

 

[glayki]

Κορίτσια μου καλά () σας ευχαριστώ.

Η αλήθεια είναι ότι ένας με ενέπνευσε και έγραψα ό,τι έγραψα. Αυτός που έγραψε ακριβώς πάνω από μένα, στις 03.26...Και είναι αυτός που θαυμάζουμε, σχεδόν όλοι μας. Κάποιοι είμαστε τυχεροί και τον ξέρουμε και προσωπικά. Και λίγα είπα...

Άντε πάλι του πλεξαμε το εγκώμιο

 

[Kate1914]

Την παραπάνω σκέψη σου τη σκέφτομαι κάθε μέρα και κάθε μα κάθε φορά νιώθω αχάριστη.

Ειδικά εσύ μόνο αχάριστη δεν είσαι, με βάση τα όσα έχεις μοιραστεί μαζί μας εδώ στο φόρουμ.
Αχάριστοι άνθρωποι ναι υπάρχουν, αλλά εσύ δεν είσαι με τίποτα ένας από αυτούς.

 

[Υδροχόος]

Ειδικά εσύ μόνο αχάριστη δεν είσαι, με βάση τα όσα έχεις μοιραστεί μαζί μας εδώ στο φόρουμ.
Αχάριστοι άνθρωποι ναι υπάρχουν, αλλά εσύ δεν είσαι με τίποτα ένας από αυτούς.

Αν και δεν απευθύνεσαι σε εμένα, θα σου πω το πώς - θεωρώ ότι - το είπε. Κρίνοντας κι απ' το πώς το είπα κι εγώ.

Καμιά φορά ξεχνώ, λοιπόν. Ξεχνώ να ευχαριστήσω το Θεό (το σύμπαν, ό,τι θέλει ο καθένας...) για ό,τι έχω. Τα θεωρώ ως δεδομένα, ενώ δεν είναι τέτοια...

 

[glayki]

Προσωπικά νιώθω άσχημα,όταν άνθρωποι, καλή ώρα εδώ, χωρίς να γνωρίζονται , χωρίς να επηρεάζει ο ένας τη ζωή του άλλου, χωρίς να έχουν τίποτε επί της ουσίας να τους συνδέει και χωρίς να έχουν τίποτε να μοιράσουν, τα χώνουν ο ένας στον άλλο με αποστροφή, δογματισμό και αγένεια.

 

[Kate1914]

Πω πω, τι ωραίο που θα ήταν να έρθει η στιγμή να παίξουμε Παλέρμο εδώ στο φόρουμ.
Βλέπω τα αντίστοιχα θρεντ και σχεδόν στεναχωριέμαι που δεν οργανώνουμε κάτι τέτοιο.

 

[ilias90]

Προσωπικά νιώθω άσχημα,όταν άνθρωποι, καλή ώρα εδώ, χωρίς να γνωρίζονται , χωρίς να επηρεάζει ο ένας τη ζωή του άλλου, χωρίς να έχουν τίποτε επί της ουσίας να τους συνδέει και χωρίς να έχουν τίποτε να μοιράσουν, τα χώνουν ο ένας στον άλλο με αποστροφή, δογματισμό και αγένεια.

Επειδή πάει προς εμένα αυτό, οι άνθρωποι, ακόμα και να μην βρεθούν ποτέ, έστω και κατ' ελάχιστο επηρεάζουν ο ένας τη ζωή του άλλου. Απλά είναι η οπτική που το βλέπει ο καθείς. Αν βλέπεις σαν μονάδα τον εαυτό σου, κι έχεις εμμονή με τον αυτοπροσδιορισμό τόσο του εαυτού σου όσο και των άλλων, χάνεις το συλλογικό, που είναι πολύ σημαντικότερο. Υπό αυτήν την έννοια, η διάδοση καταστροφικών ιδεών, με επηρεάζει το ίδιο είτε την κάνει ένας άνθρωπος στην Αλάσκα (από τη στιγμή που σε κάποια φάση θα έρθει και εδώ) είτε την κάνει ο κολλητός μου. Η αναζήτηση της Αλήθειας, Γλαύκη, όπως επίσης η υπεράσπισή της είναι πολύ πιο σημαντικά πράγματα από τα συναισθήματα είτε τα δικά μου είτε των άλλων.