Ανοιχτή συζήτηση του C'n'F

[ultraviolence]

Για να μη "χαλάσω" τις Σκέψεις...

Εύχομαι να περάσει. Και θα περάσει...δεν μπορεί, δεν είναι στο χέρι του. Συνήθως, έτσι συμβαίνει...

Μα είναι κρίμα, έτσι να νιώθεις. Λυπάμαι...Είσαι από τα ελάχιστα άτομα "εδώ μέσα" που αγαπιούνται τόσο εύκολα. Από όλους μας...

Σ'ευχαριστώ Χριστίνα, να'σαι καλά. Ίσως είμαι απλά απαισιόδοξος είτε ρεαλιστής, θα φανεί στην πορεία.

 

[nearos]

Πως αισθάνεστε την νοσταλγία;
Ρώτησα κάποιους φίλους μου και δέχτηκα πολλές και ενδιαφέρουσες απαντήσεις, μια μου ειπε οτι ειναι σαν μια ευφορική αλλα αποπνικτικη κρίση πανικού, ενας μου είπε οτι ειναι σαν να κάθεται στο μπαλκόνι να βλέπει χιονι απο τη ζέστη του σπιτιού

Για καποιον λογο για μενα ειναι τα θεωρητικά μαθήματα (γλώσσα, θρησκετυικά, ιστορία , αγγλικά κλπ κλπ) στο δημοτικό, τις βροχερες μερες που μυριζει το χωμα και λαλουν οι δεκαοχτούρες..

 

[Kate1914]

Προσωπικά ταυτίζομαι αρκετά έως πολύ με την δική σου απάντηση, αλλά ας κάνω και λίγο elaborate γιατί είναι ωραίο θέμα.
Για μένα είναι αυτό το γλυκόπικρο συναίσθημα που νιώθουμε όλοι μας όταν σκεφτόμαστε τα παλιά, που σου φέρνει αυτό το λυπημένο χαμόγελο στα χείλη.
Είναι ακριβώς αυτό το συναίσθημα όταν κάθεσαι το βράδυ έξω σε πλαστικές καρέκλες με κάποιον δικό σου, και δε λέτε τίποτα, γιατί πολύ απλά δε χρειάζεται να ειπωθεί κάτι. Που η ησυχία λέει πολλά παραπάνω απ' όσο θα μποορούσαν ποτέ να πουν οι λέξεις.
Κάπως έτσι...

 

[Υδροχόος]

Για μένα είναι αυτό το γλυκόπικρο συναίσθημα που νιώθουμε όλοι μας όταν σκεφτόμαστε τα παλιά, που σου φέρνει αυτό το λυπημένο χαμόγελο στα χείλη.

Όπως το λες. Ακριβώς έτσι νιώθω κι εγώ.

Η μόνη διαφορά στο χαμόγελο, στο τέλος. Πιστεύω πως έχει ένα κάπως χαρακτηριστικό χαμόγελο η νοσταλγία. Κάτι ανάμεσα σε χαρά και λύπη...

 

[Valder]

Όπως το λες. Ακριβώς έτσι νιώθω κι εγώ.

Η μόνη διαφορά στο χαμόγελο, στο τέλος. Πιστεύω πως έχει ένα κάπως χαρακτηριστικό χαμόγελο η νοσταλγία. Κάτι ανάμεσα σε χαρά και λύπη...

Σαν μια γλυκιά πορδή που βγαίνει αργά αργά απ' το πωπουδάκι, αφήνοντας μια γλυκιά σταγόνα διάρροιας να λερώνει ύπουλα το σώβρακο.

Αυτο είναι η νοσταλγία. Νομιζεις οτι ειναι σκέψη, αλλά σε βάφει στην ψυχή, σε χαρμολυπεί. Ανακουφίζεσαι απ την πορδή μέχρι διαπιστώσεις πως πρέπει να καθαρίσεις τη σταγόνα.

 

[glayki]

Η νοσταλγία είναι σαν τη μορφή τη γυναικεία στο " Πουσι" ... Σε στοιχειώνει η αίσθηση, σε γεμίζει χαρμολυπη , είναι ζωωγονος τροφή του παρελθόντος που αγωνια να μη ξεχαστεί.

Πούσι​

Ἔπεσε τὸ πούσι ἀποβραδὶς
-τὸ καραβοφάναρο χαμένο-
κ᾿ ἔφτασες χωρὶς νὰ σὲ προσμένω
μὲς στὴν τιμονιέρα νὰ μὲ δεῖς.

Κάτασπρα φορᾶς κ᾿ ἔχεις βραχεῖ,
πλέκω σαλαμάστρα τὰ μαλλιά σου.
Κάτου στὰ νερὰ τοῦ Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν ἐποχή.

Μᾶς παραμονεύει ὁ θερμαστὴς
μὲ τὰ δυό του πόδια στὶς καδένες.
Μὴν κοιτᾶς ποτέ σου τὶς ἀντένες
μὲ τὴν τρικυμία· θὰ ζαλιστεῖς.

Βλαστημᾶ ὁ λοστρόμος τὸν καιρὸ
κ᾿ εἶν᾿ ἀλάργα τόσο ἡ Τοκοπίλλα.
Ἀπὸ νὰ φοβᾶμαι καὶ νὰ καρτερῶ
κάλλιο περισκόπιο καὶ τορπίλλα.

Φύγε! Ἐσὲ σοῦ πρέπει στέρεα γῆ.
Ἦρθες νὰ μὲ δεῖς κι ὅμως δὲ μ᾿ εἶδες
ἔχω ἀπ᾿ τὰ μεσάνυχτα πνιγεῖ
χίλια μίλια πέρ᾿ ἀπ᾿ τὶς Ἐβρίδες.

---

​

 

[Υδροχόος]

Σαν μια γλυκιά πορδή που βγαίνει αργά αργά απ' το πωπουδάκι, αφήνοντας μια γλυκιά σταγόνα διάρροιας να λερώνει ύπουλα το σώβρακο.

Αυτο είναι η νοσταλγία. Νομιζεις οτι ειναι σκέψη, αλλά σε βάφει στην ψυχή, σε χαρμολυπεί. Ανακουφίζεσαι απ την πορδή μέχρι διαπιστώσεις πως πρέπει να καθαρίσεις τη σταγόνα.

Ο παραλληλισμός (σου) με ξεπερνάει...Δε θα το παρομοίαζα ποτέ έτσι...

Αλλά, κατά βάθος, έχεις δίκιο...

 

[Valder]

Ο παραλληλισμός (σου) με ξεπερνάει...Δε θα το παρομοίαζα ποτέ έτσι...

Αλλά, κατά βάθος, έχεις δίκιο...

Μπορει να δειχνω ωμός, σιχαμένος, βρωμόστομος...

Spoiler: αλλά...

..και είμαι!

 

[nearos]

Είναι ακριβώς αυτό το συναίσθημα όταν κάθεσαι το βράδυ έξω σε πλαστικές καρέκλες με κάποιον δικό σου, και δε λέτε τίποτα, γιατί πολύ απλά δε χρειάζεται να ειπωθεί κάτι. Που η ησυχία λέει πολλά παραπάνω απ' όσο θα μποορούσαν ποτέ να πουν οι λέξεις.
Κάπως έτσι...

Κοιτω τα στορι του ξαδελφου μου με συμφοιτητες του που καθονται με ποτα σε ταρατσες η στην φυση σε πλαστικες η πανινες καρέκλες και προσμένω πως και πως τη στιγμη που θα μπορέσω και γω να το ζήσω αυτό, εστω και μόνος μου, αυτην την ελυεθερια και την ενωση του βραδυου και του "εξω"..

 

[Υδροχόος]

Μπορει να δειχνω ωμός, σιχαμένος, βρωμόστομος...

Spoiler: αλλά...

..και είμαι!

Ποιά είμαι εγώ να φέρω αντίρρηση ;

 

[Luke87]

Δεν θα το πιστέψετε αλλά ο Λεξ Λούθορ κάποια στιγμή νικάει τον Superman και τον σκοτώνει. Υπάρχει footage.

 

[Υδροχόος]

Δεν θα το πιστέψετε αλλά ο Λεξ Λούθορ κάποια στιγμή νικάει τον Superman και τον σκοτώνει. Υπάρχει footage.

Προσωπικά, ό,τι και να πεις γι΄ αυτά (για τα οποία ιδέα δεν έχω...), θα σε πιστέψω.-

 

[Luke87]

Προσωπικά, ό,τι και να πεις γι΄ αυτά (για τα οποία ιδέα δεν έχω...), θα σε πιστέψω.-

Α χάνεις. Ο κόσμος της φανταστικής μυθοπλασίας είναι μμοναδικός!

 

[Υδροχόος]

(απορώ που το είδες )

Όλα τα "βλέπω"...Και βλέπω και μακριά...

Αναφορικά με το...γαλήνια, σε ευχαριστώ !! Πιο πολύ "νεύρο" θα με έλεγα, αλλά το παλεύω αυτό που λες. Το επιζητώ...

 

[nearos]

Όλα τα "βλέπω"...Και βλέπω και μακριά...

Iσως βλεπεις κατι που ισχύει τοτε.. Δε ξερω ποσο μακριά είναι, μπορεί να μιλάμε για 10 ζωές μπροστά
Περισσότερο νιχιλιστή θα με βάφτιζα παρά οραματιστή..

Αναφορικά με το...γαλήνια, σε ευχαριστώ !! Πιο πολύ "νεύρο" θα με έλεγα, αλλά το παλεύω αυτό που λες. Το επιζητώ...

Δε ξερω, βγάζεις μια ήρεμη ατμόσφαιρα στο στέκι, μπορεί να είσαι αλλιώς στην πραγματική ζωή, αλλα με τις απαντήσεις σου σε σκέφτομαι σαν εναν bob ross

 

[Luke87]

They are always two. The master and the apprentice.

 

[Υδροχόος]

Απέριττος, όπως πάντα...

 

[Luke87]

Αν νομίζετε οτι έχω βαλθεί να τα βάζω με τους μασόνους κάνετε λάθος. Οι μισοί νεκροί και οι άλλοι μισοί στη κόλαση!

 

[Luke87]

Three billion animals

---

Nearly three billion animals – mammals, reptiles, birds, and frogs – were killed or displaced by Australia’s devastating 2019-20 bushfires. It’s almost three times an earlier estimate released in January. The breakdown is 143 million mammals, 2.46 billion reptiles, 180 million birds, and 51 million frogs.

Τα ζωάκια έχουν ψυχή. Κάθε ζώο είναι κάποιος. Ευτυχώς οι υπεύθυνοι τιμωρήθηκαν στο ακέραιο και όπως έπρεπε.

Πηγή: Google

 

[Luke87]

Το πρόβλημα με τα zombies είναι πως είναι πολύ μεγάλα.