Σκέψεις... II

[EvanescenceQ]

"Θα χανομουνα χωρις αυτη τη ζωη ,
χωρις τη σιγουρια οτι εκεινο που ηθελα το εκανα κι αν ηθελα,παλι θα το ξανακανα..
Η ιδεα και εντυπωση ειναι τα μονα που μετρουν.
Η επιγνωση της κατωτεροτητας και της λειψης σου φυσης ειναι οι μονοι εφιαλτες .
Η σιγουρια φτανει για να σε κανει πιο ηρεμο,ακομα κι αν ειναι μια σκετη ουτοπια .
Η δυναμη ειναι μια ιδεα,ολα ειναι μια ιδεα...
Τιποτε δεν εχει την αληθινη του υποσταση και μπορει να μην υπαρχουν αληθινες υποστασεις μεσα σε ανθρωπινες ψυχες.
Το μυαλο ειναι εκεινο που φτιαχνει τα παντα και μονο του παλι τα χαλα.
Μεσα στο μυαλο μου εχω πια την σιγουρια οτι μπορω να ειμαι ελευθερη μολις το θελησω.
Μεσα στο μυαλο μου εχω τη δυναμη να καλοσωρισω την καθε μονοτονη μερα.
Μεσα στο μυαλο μου βρισκω την δυναμη να ανεβω την ανηφορα χωρις να υποφερω.
Ειμαι εγω και ειμαι ζωντανη και αυτοφωνη σαν ηλιος.
Και απο τιποτα πια δεν εχω αναγκη,
αφου δοκιμαστηκα στα γραναζια της ζωης και της περιπετειας .
Αφου εμαθα τις αληθινες αξιες κι εδωσα αξια στον εαυτο μου .
Ειμαι ελευθερη και μοναδικη.
Μπορεσα,μπορεσα!
Ξυπνω πια το πρωι και φωναζω "μπορω" γιατι το 'χω πιστεψει πως ολα τα μπορω.
Κι ειναι αληθεια.
Ειμαι παντοδυναμη και κανεις δεν μπορει να μου κλεψει ολες τις ομορφες στιγμες που τολμησα να ζησω.
Οχι,δεν εχω ενοχες.
Η απολυτη ευτυχια κι η γνωση εκεινου που ζητας δεν σου αφηνει ποτε ενοχες.


Ενοχες σου αφηνουν ολα εκεινα που δεν εζησες,οχι γιατι δεν μπορεσες,
αλλα γιατι φοβηθηκες την δυναμη τους,την μαγεια τους...
Ολη εκεινη την μαγεια που μια ζωη αναζητας κι οταν σου πεφτει στο κεφαλι σαν ευλογια,την αρνεισαι χωρις ουσιαστικο λογο παρα μονο επειδη δισταζεις να πας παραπερα,να δεις τι γινεται μεσα απο το συνορο που σ'εχουν φυλακισει .


Κι οταν περνουν τα χρονια και οι εποχες,και τιποτα δεν μπορει να σταματησει την ανελεητη φθορα
....θυμασαι... σκεφτεσαι και σε πιανουν ολοι οι φοβοι,ολες οι απελπισιες...
Γιατι ειναι αναγκη να εισαι δυνατος.
Μονοι γεννιομαστε, μονοι πεθαινουμε
και τιποτα δεν μας μενει περα απο τις στιγμες που ζησαμε.
Τις ομορφες.
Ολες εκεινες που ξεπερασαν για λιγο την μιζερια και την θλιψη,
ολες εκεινες που ταυτιστηκαν μαζι μας,που ανηκουν πια μονο σε μας...
Επειδη πανω απ'ολα,θελει τολμη η ζωη...θελει πολλα κοτσια η ευτυχια.


Κι η μοιρα δεν ειναι κατι απλο κι ουδετερο,αλλα κατι που πλαθεται οπως το θες .
Ειμαι ετοιμη να γερασω με τον αντρα που αγαπω,αλλα ειμαι καθε φορα προετοιμασμενη να βουτηξω στις προκλησεις και τις ηδονες,στα κυμματα της ζωης και ο,τι πηγαινει μαζι της.
Γιατι μεσα απ'ολα αυτα,ενα καταλαβα:
"Οι δυστυχιες που ερχονται παλευονται .
Οι ευτυχιες που δεν λενε να φανουν ειναι εκεινες που γινονται οι εφιαλτες μιας ζωης. "


Ολες εκεινες οι μικρες σπιθες που μας δινονται ετοιμες,ολοζωντανες καθε μερα
και τις αφηνουμε να χαθουν σαν να μην υπηρξαν,
ειναι τα απωθημενα που δεν θα μας αφησουν να γερασουμε με αξιοπρεπεια.


Θεε μου,δωσ'μου τις δυστυχιες που μου αναλογουν,αφου δεν γινεται αλλιως,αλλα βοηθησε με να αξιωθω κι ολες τις ευτυχισμενες ωρες που αιωρουνται σαν αστρα πανω απο το κεφαλι μου.
Να ζησω τον χρονο μου,να τον ποτιστω μεχρι την πιο μικρη μου ινα,να μπορεσω να γινω ενα μαζι του.Να εχω συντροφισσες ομορφες στιγμες,να ξερω πως εζησα,να μετανιωνω για κεινα που εκανα και να ψαχνω να βρω κι αλλα να κανω.
Οι στιγμες,οι ωρες και τ'αγγιγματα,η αναστατωση κι οι κομποι στο στομαχι,το βαρος στο στηθος απ'τον πανικο της ευτυχιας,η απολαυση του κορεσμου και της σοφιας,το κυμα μεσα στο κεφαλι μου,η τρικυμια που δεν λεει να κοπασει,ο φοβος για το υστερα,για το μετα,οι ευωδιες των χυμων και οι επιλογες.
Να η ζωη!
Να η ζωη,φωναζω μ'οση δυναμη μου απομενει.
Μα ειναι λιγη και πολυτιμη κι ειναι δικη μου,μονο δικη μου σαν τον αερα που ανασαινω.
Δεν θ'αφησω να μου την παρει μητε ανθρωπος μητε Θεος.
Κι ευχομαι ολες οι αναστολες κι οι δισταγμοι μου να ξεκινουν μονο απο αγαπη .
Αγαπη για κατι αλλο πιο βαθυ,πιο ωραιο.
Γιατι,τελος,και το γηρας ειναι ωραιο και παντου μεσα του μπορεις να βρεις ολες εκεινες τις αναλαμπες που σημαινουνε ζωη.
Κι ολα ειναι ομορφα απο κοντα,οταν τα ζεις.
Μα σε τουτο το γηρας καλο ειναι να μην μενεις μονος σου.
Κι ειναι αληθεια αυταποδεικτη,πως το μονο που μπορει παντα να σε συνοδευει.
το μονο που για παντα μενει
ειναι μια,δυο,δεκα,εκατο -ξερω κι εγω ποσες;- ομορφες στιγμες..."(Εύα Ομηρόλη~Απόσπασμα)

 

[Gaspar]

@EvanescenceQ βρε κορίτσι τι έχεις φτιάξει εδώ?

 

[EvanescenceQ]

@EvanescenceQ βρε κορίτσι τι έχεις φτιάξει εδώ?
View attachment 73099

γιατι? χαχαχαχα

 

[EvanescenceQ]

@Gaspar

επιασα και αλλα επιπεδα ​

 

[Gaspar]

@Gaspar

επιασα και αλλα επιπεδα ​

Έχεις κάνει Blitzkrieg στο forum!

 

[EvanescenceQ]

Έχεις κάνει Blitzkrieg στο forum!

χαχαχα ευχαριστω

 

[Νηματολάγνος]

Το σημερα ειναι το χθες του αυριο.

 

[EvanescenceQ]

Ας μου επιτραπει να το βαλω οπως ειναι το πρωτοτυπο

«Κοίτα μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα..»​

(«Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου» του Gabriel Garcia Marquez)

 

[Aleksa]

 

[juste un instant]

 

[EvanescenceQ]

 

[Valder]

 

[EvanescenceQ]

 

[Guest 875331]

View attachment 73151

να μου τα κανε εμενα αυτα, θα την εβαζα αυτη στο ψυγειο για τιμωρια!

 

[EvanescenceQ]

να μου τα κανε εμενα αυτα, θα την εβαζα αυτη στο ψυγειο για τιμωρια!

α εγω θα σε εβαζα πρωτη

 

[Guest 875331]

α εγω θα σε εβαζα πρωτη

θα πρεπει να περιμενες την ανοιξη, γιατι δε θα χωραω με τα κιλα των χριστουγεννων.

 

[EvanescenceQ]

@Fast
ή θα σου εκανα κατι αλλο αλλα δεν ξερω αν πρεπει να το γραψω εδω

 

[Guest 875331]

@Fast
ή θα σου εκανα κατι αλλο αλλα δεν ξερω αν πρεπει να το γραψω εδω

Θα με τεμάχιζες με το αλυσοπρίονο;

 

[EvanescenceQ]

Θα με τεμάχιζες με το αλυσοπρίονο;

Οχι θα σου εβαζα παγακια στο. . .

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 20 Δεκεμβρίου 2020

Θα με τεμάχιζες με το αλυσοπρίονο;

Χαχαχαχα

 

[Aleksa]