Πλέον με τη λήξη του παιχνιδιού μπορώ να κάνω μία εκτίμηση για το τι πήγε στραβά φέτος. Πριν απ’ οτιδήποτε άλλο θέλω να δώσω θερμά συγχαρητήρια στους πολίτες για την άξια νίκη τους. Μας στριμώξατε από την αρχή στα σκοινιά και δεν είχαμε περιθώρια αντίδρασης. Μπορεί να έχω κάποια παράπονα, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το αξίζατε και με το παραπάνω.
Προφανώς θα αρχίσω με την προσωπική μου αυτοκριτική και της μαφίας και μετά θα πάω στα γενικά του παιχνιδιού.
Αρχίζω με τον εαυτό μου. Προφανώς δεν θεωρώ ότι έκανα καλό παιχνίδι και στο θρεντ και στη γιάφκα. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην έλλειψη χρόνου που είχα, ειδικά την πρώτη εβδομάδα, τις μέρες όπου έγινε η ζημιά ή φταίει κι ότι έχω αρχίσει να σκουριάζω. Θαρρώ πως το λάθος μου ήταν ότι δήλωσα συμμετοχή, χωρίς να μπορώ να διαθέσω τον χρόνο που διέθετα στο παρελθόν. Αλλά αυτό που ξέρω είναι, ότι η επιλογή μου να μην παίξω όπως η Ζωή πέρυσι και να προσπαθήσω να παίξω όπως θα έπαιζα πάντα, δε μου βγήκε σε καλό. Δεν είχα την συνηθισμένη μου ποιότητα στα ποστ που έκανα και αυτό φάνηκε. Επίσης επειδή προσπαθούσα να ποστάρω και να βοηθήσω τους υπόλοιπους και να διαβάζω το θέμα, έχασα αρκετές από τις παγίδες που υπήρχαν και στα ποστ των υπολοίπων, οπότε βρεθήκαμε όλοι στη σέντρα, πολύ εύκολα. Επίσης δεν μπόρεσα να αφιερώσω τον χρόνο που έπρεπε στην ανεύρεση των ρόλων, με αποτέλεσμα να τους ψάχνω βιαστικά και να έχω κάνει πολλά λάθη σε αυτό και ήταν λάθη που κόστισαν πολύ. Τα οποία έμαθα μετά την λήξη του παιχνιδιού. Τα υπόλοιπα ας τα κρίνετε εσείς, γιατί εγώ δεν είμαι αντικειμενικός απαραίτητα.
Η μαφία μας, από την άλλη πλήρωσε ότι τις πρώτες μέρες δεν είχαμε οργανωθεί σωστά. Όλοι τρέχαμε με διάφορα και ξέραμε ότι θα αναγκαζόμασταν να λείπουμε για ώρες, αλλά δεν καθίσαμε να βγάλουμε ένα ξεκάθαρο σχέδιο, πέρα από το να προστατεύσουμε τα κορίτσια, που ήταν και οι κρυφοί μας. Οπότε καταλήξαμε πολύ εύκολα στο να κατηγορούμε οι περισσότεροι τα ίδια άτομα και φυσικά όταν αποδείχθηκαν αθώα, την πατήσαμε και με το παραπάνω. Η απόφαση να μην παίξουμε συντηρητικά, αλλά να βγούμε στο παιχνίδι και να προσπαθήσουμε να το κατευθύνουμε εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε λάθος, αλλά ήταν μονόδρομος, τουλάχιστον για τη μισή μαφία. Θα ήταν εξίσου περίεργο αν εγώ, ο Ευθύμης κι η Μελανία γράφαμε 2-3 ποστ τη μέρα, έστω και σεντόνια και κάναμε την πάπια γενικά. Πιστεύω ότι το παιχνίδι το χάσαμε τις πρώτες μέρες, που δεν μπορέσαμε να αποκτήσουμε αξιοπιστία. Στην πορεία οργανωθήκαμε καλύτερα, αλλά χάσαμε την δυνατότητα του να παίζουμε πραγματικά, οπότε πλέον απλώς αντιδρούσαμε, αλλά κι αυτό χωρίς μεγάλη επιτυχία, μιας και χάναμε το ένα μετά το άλλο τα πιθανά εξιλαστήρια θύματα. Και φυσικά ήμασταν απερίγραπτα άτυχοι. Όταν από την πρώτη μέρα, ο Φανερός Α πέφτει και κατηγορεί τον πληροφοριοδότη, που έτσι κι αλλιώς έχει αποφασίσει να το παίξει καμικάζι, δεν έχεις και πολλή τύχη μετά, ειδικά αν κάνεις και τα δικά σου λάθη στην πορεία.
Να πιάσω τώρα και τους πολίτες. Παιδιά οκ, ας πούμε gg κλπ, μετά από πολύυυυυ καιρό πήρατε την νίκη. Και δίκαια, μιας και δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι παίξαμε καλύτερα από σας. Αυτό θα ήταν ψέμα και δεν θα το κάνουμε. Αλλά είναι καιρός να παραδεχτούμε ότι ήσασταν απερίγραπτα τυχεροί. Δηλαδή εντάξει η φάση που βγήκε ο Σαμ, ήταν απίστευτη. Είχαμε πόσους παίκτες που ήταν αφκ και γράφανε βλακείες όταν μπαίνανε και πέσατε πάνω του. Κι εδώ είναι το σημείο που έχει νόημα να σας πω, γιατί προσπαθήσαμε τόσο να τον κρατήσουμε εντός παιχνιδιού. Ο Σαμ, κρατούσε τη νεκροφάνεια της μαφίας και σε συνδυασμό με τις όχι και ιδιαιτέρως σοβαρές κατηγορίες που αντιμετώπισε ήμασταν υποχρεωμένοι να τον υπερασπιστούμε για να μείνει μέσα η υπερπολίτιμη νεκροφάνειά μας, η απώλεια της οποίας μας κόστισε πολύ περισσότερο απ’ όσο μπορεί να φανεί. Εδώ κάναμε και το μεγαλύτερο λάθος ως μαφία, κρίνοντας λανθασμένα ότι θα ήταν ασφαλές να στείλουμε τον Φανερό να προκαλέσει ισοψηφία, ενώ είχε νωρίτερα ισχυριστεί ότι θέλει ισοψηφία σε εκείνο το γύρο. Πέσαμε στην παγίδα χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι. Αν δεν κινδύνευε μαφιόζος, θα ήταν καλή κίνηση, τότε ήταν το μεγαλύτερο λάθος μας και μας κόστισε υπερβολικά. Εκείνη τη μέρα πραγματικά χάσαμε το παιχνίδι, μετά ήταν απερίγραπτα δύσκολο να γυρίσει και θα χρειαζόταν και αρκετή τύχη, την οποία δεν είχαμε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού.
Σ’ αυτό το σημείο θέλω να δώσω πολλά πολλά συγχαρητήρια στη Σύλβια(Χιμέλα), η οποία μας ξεσκέπασε σχεδόν single-handedly και μάλιστα με όμορφο τρόπο και με ΜΑΚΡΑΝ την καλύτερη επιχειρηματολογία από οποιονδήποτε άλλο. Κι εκτός αυτού, παρόλο που δεν είμαι φαν του παιχνίδι-καμικάζι, μας έκανε τεράστια ζημιά βγάζοντας στην φόρα πολλές ιδέες που θα μπορούσαν να δουλέψουν αλλιώς και να ερμηνευτούν με διαφορετικό τρόπο με την κατάλληλη πειθώ. Πραγματικά μας έδενε τα χέρια από την πρώτη μέρα στην ουσία. Kudos!
Για να κλείσω, θα πω ότι γενικά, έτσι όπως πήγε με τις κάρτες και την ποινή που είχαμε στο παιχνίδι, κάθε φορά μας έδεναν τα χέρια καθώς χάναμε και από έναν πιθανό ύποπτο με μία νεκροφάνεια ή μία αποκάλυψη ρόλου, η οποία μας έφερνε σε ακόμη πιο δύσκολη θέση και ξεμέναμε συνεχώς από επιλογές. Ήταν πραγματικά απίστευτο ότι είχαμε φτάσει σε ένα σημείο, να μην σκοτώνουμε ούτε αυτούς που θέλαμε να σκοτώσουμε, ούτε κάποια εύκολα θύματα, μήπως και βρούμε τρόπο να κατηγορηθούν, που υπήρχαν βάσεις, για να έρθουν την επόμενη μέρα να μας κάνουν ζημιά με μία κάρτα και/ή να αθωωθούν πλήρως και να μένουμε με άλλον έναν φουλ αθώο και να μην μπορούμε να στρέψουμε τα βλέμματα πουθενά εκτός από μας. Ήταν πραγματικά τραγικό αυτό.
Και για να πάω στους βοηθητικούς μας ρόλους, ας αρχίσω με τον ΔΑ μας. Μας έκανε ζημιά με τον Σαμ, γιατί πέρασε τον Ιορδάνη για τον μαφιόζο του, επειδή δεν έπιασε τα δικά μας σήματα στην αρχή, οπότε έπρεπε να τον ξεκολλήσω διά της βίας από τον Ιορδάνη, πράγμα που με έκαψε κι εμένα και τον Dume τελείως, αν δεν ήμασταν ήδη. Και μετά, παρά τις εξόφθαλμες προσπάθειές μου όσο ήμουν στο παιχνίδι να τον καθοδηγήσω καταλάβαινε λάθος τα σήματα, οπότε η συνεργασία μας ήταν το λιγότερο προβληματική. Όσο για την πόρνη, αργήσαμε υπερβολικά να καταλάβουμε ποιος είναι, μέχρι που ήταν πάρα πολύ αργά. Σ’ αυτό έχει ευθύνη και η ίδια, διότι δεν μας έκανε κανένα πραγματικό σήμα, για να καταλάβουμε ποιος είναι και να δημιουργήσουμε επικοινωνία, ώστε να μπορούμε να επηρεάσουμε τις ψηφοφορίες, πριν να είναι πολύ αργά για εμάς. Γενικά εδώ, όπως και με το ΔΑ η ευθύνη για την προβληματική συνεργασία οφείλεται και στις δύο πλευρές και όχι αποκλειστικά στη μία ή την άλλη. Αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτά, δεν γνωρίζω αν έπιασε τα σήματα, ωστέ να δράσει σωστά, αλλά ακόμη και να τα έπιασε οι επιλογές μας δεν ήταν και οι καλύτερες, οπότε δεν έκανε ιδιαίτερη διαφορά. Βέβαια ξέρω ήδη ότι μου χάλασε μία δολοφονία ενώ είχα αποκαλυφθεί οπότε δεν ξέρω τι να πω. Δεν πειράζει, Στράτο, σ’ αγαπάμε κι έτσι!