Σαράντα υπό το μηδέν
μου γράφεις το καλοριφέρ
είν' αναμμένο.
Σαράντα υπό σκιάν
σου γράφω δεν αντέχω πια
μονάχος μου στην αμμουδιά
να περιμένω.
Νάντια, ωωω Νάντια...
Νάντια, ωωω Νάντια...
Χωρίς εσένα μοιάζω με φαντάρο
που του 'πεσε απ' την τσέπη του η άδεια.
Σαν τη λεωφόρο μοιάζω που δεν έχει αυτοκίνητα.
Τα σύνορα κλειστά
συστήματα πολιτικά
και περεστρόικα.
Στο βίντεο εγώ
να σε ξεχάσω προσπαθώ
με έργα κατασκοπικά
και καουμπόικα.
Νάντια, ωωω Νάντια...
Νάντια, ωωω Νάντια...
Χωρίς εσένα μοιάζω με βδομάδα
που δεν έχει Σάββατο και Κυριακή.
Μοιάζω με τον παίχτη που μόλις έχασε το πέναλτι.
(σαν βουβουζέλα πουλημένου διαιτητή
σαν ναυαγός που ξέχασαν να τον μαζέψουν
σαν τεντιμπόης που τον τραβολογάν από το αυτί
σαν τανγκό που όλοι φοβούνται να χορέψουν)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.