Σαβουάρ Βουρ - Απλά μαθήματα κακής συμπεριφοράς

[kleftra]

Όλοι κάποια στιγμή έχουμε αγανακτήσει απο την αγενή, άδικη, προκλητική ή αδικαιολόγητη συμπεριφορά κάποιων απέναντι μας.
Και μπορεί να αδιαφορήσαμε ή να γυρίσαμε το άλλο μάγουλο όμως κάποια στιγμή φτάνει ο κόμπος στο χτένι ή τελειώνουν τα μάγουλα κι έρχεται η ώρα να ανταποδώσουμε τα ίσα.

Αυτό το θέμα είναι αφιερωμένο σε όσους έστω και για λίγο άφησαν την μικροπρέπεια να τους καταβάλλει(γιατί το ξέρω πως είστε όλοι υπεράνω βρε) και πήραν το αίμα τους πίσω.

Ξεχάστε το savoir vivre, το παρόν θα γίνει ένας μικρός πρακτικός οδηγός αναγκαίας κακής συμπεριφοράς.

Γράψτε πως αντιδράσατε ή πως θα θέλατε να είχατε αντιδράσει(αλλά κάτι μέσα σας εμποδίσετε και μετανοιώνετε γι αυτό) σε παρόμοιες καταστάσεις.Εκτεθείτε ελεύθερα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Εγω καλως ή κακως δεν μπορω με τιποτα να δαγκωσω την γλωσσα μου και να κρατηθω. Εκνευριζομαι ευκολα, ειδικα αν μπλεξω με δημοσιες υπηρεσιες, και αν ο καθε υπαλληλος εχει και υφακι.. εκει να δεις!

Πολλες φορες, λεω "αυτην την φορα θα κρατησω την υπομονη μου", αλλα αυτην την στιγμη δεν θυμαμαι καμια φορα που να το κρατησα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Και κάνω την αρχή με ένα απλοικό παράδειγμα.
Όταν ταξιδεύω πολλές ώρες χωρίς καμπίνα μου την σπάει η τακτική που έχουν ορισμένοι έξυπνοι να πηγαίνουν στο πλοιο 3-4 ώρες νωρίτερα και να καπαρώνουν τους καναπέδες βάζοντας όλη την προίκα τους επάνω λες και τους ανήκουν.
Και το πιο σπαστικο είναι πως ακόμη και γεμάτο να είναι το πλοίο και να υπάρχουν όρθιοι δεν ξεβολεύουν το σακ-βουαγιάζ απο την θέση του παρά μόνο αν τους γίνει παρατήρηση απο το πλήρωμα.Που και τότε με μισή καρδιά το κάνουν γιατί είπαμε αφού ήρθαν απο νωρίς έχουν πλέον κατοχικά δικαιώματα στο καναπεδάκι.
Σε ένα παρόμοιο ταξίδι λοιπον και ενω στο πλοίο δεν πέφτει καρφίτσα κι έχουμε βαρεθεί με τον φίλο μου να κάνουμε πάνω κάτω το καταστρωμα για μια θέση, πετυχαίνω ένα ζευγαράκι που έχει στρωθεί σε έναν απομακρυσμένο γωνιακό καναπέ.
Ρωτάω:
-"Παιδιά ταξιδεύετε πολλά άτομα;"
-"Όχι οι δυο μας είμαστε"(και οι βαλιτσες τους πιάνουν καναπέ για 8 ).
-"Δεν παίρνετε λίγο τα πράγματα να καθίσουμε κι εμείς;"
-"Ξέρεις θέλουμε να κοιμηθούμε στον καναπέ το βράδυ"
-"Α δεν υπάρχει πρόβλημα, εμείς θα φύγουμε το βράδυ έχουμε καμπίνα"
Και φυσικά καμπίνα δεν είχαμε και φυσικά άρχισαν να το ψιλιάζονται κατά τις 2 που δεν φεύγαμε και σιγουρευτηκαν κατα τις 3 που ξαπλώσαμε.Και ξαπλωσαν κι εκείνοι λίγο πιο στριμωγμένα απο όσο υπολόγιζαν(αλλό τόσο στριμωγμενοι ήμασταν και εμείς ) και δεν είπαν και κουβέντα.Και φυσικά θα το ξανάκανα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Paty]

θυμαμαι οταν χωρησα με τον πρωην που μου ειχε φερθει απαισια.οταν χωρησαμε(σημειωτεον 14 Φεβρουαριου!!!) ηθελα να του δωσω μια μπουνια περιποιημενη για τον τροπο που μου φερθηκε.
Ομως...εγω Κυρια!!!ουτε βρισιες ουτε μπουνιες!Μονο με τα λογια μου τον εκανα να καταπιει τη γλωσσα του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[HitMan]

Εγώ αντιθέτως την δαγκώνω τις περισσότερες φορές Με όριο βέβαια και κρατώντας την αξιοπρέπεια μου.. Εάν κάποιος καταφέρει να με βγάλει από τα όρια μου αρχίκα θα σκεφτώ τι θα μπορούσα να κάνω ώστε και να δικαιωθώ [εξυπηρετηθώ κ.τ.λ.] αλλά και να πάρω το αίμα μου πίσω [όπως ανέφερε η kleftra!].

Γενικά σε τέτοιες περιπτώσεις είμαι συγκρατημένος και σκέφτομαι γρήγορα για το καλό μου

Τελευταία βέβαια είχα ένα περιστατικό στην εφορία όπου απ'τα 4 γραφεία στο μητρώο μόνο το 1 εξυπηρετούσε και περιμέναμε 10 άτομα.. Ε, πήγα και κάθησα στον έναν που "έκανε" ότι δουλεύει και απαίτησα να με εξυπηρετήσει μιλώντας του έτσι ώστε να τον κάνω να νιώσει άβολα. Τελικά και οι 10 φύγαμε γρήγορα. Θέλει τσαμπουκά και τρόποοοο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Εκνευριζομαι ευκολα, ειδικα αν μπλεξω με δημοσιες υπηρεσιες, και αν ο καθε υπαλληλος εχει και υφακι.. εκει να δεις!

Άλλο αυτό με τις δημόσιες υπηρεσίες.
Εκεί περιέργως δεν με εκνευρίζουν μόνο οι υπάλληλοι αλλά και πολλοί επιτήδειοι απο το κοινό.
Μου την δινουν οι τύποι που έρχονται νωρίς βλέπουν μια ουρά 10 μέτρα, φεύγουν να κάνουν τις δουλειές τους και ξαναεπιστρέφουν με την ατάκα "ήμουν εδώ απο το πρωί" θέλοντας να περάσουν και πρώτοι.
Στην αρχή παραχωρούσα την σειρά μου γιατί δεν ήθελα φασαρίες, τώρα αν δεν πρόκειται για ηλικιωμένο ή έγκυο δεν αφήνω κανένα να με προσπεράσει.
Έχω και έτοιμες ατάκες.
"Κι εγώ απο το πρωί ήμουν εδώ και δεν σας είδα"
"Η ουρά ξεκινά απο πίσω"
"Θα πρέπει να τους ρωτήσετε όλους για να σας αφήσω να περάσετε"
"Κι εγώ είμαι εδώ απο χτες"-Αυτό στους πολύ αγενείς με υφάκι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

λοιπόν ένα πράγμα που δεν ανέχομαι με τίποτα τα τελευταία χρόνια και που αποφάσισα να βγάζω την κατίνα από μέσα μου κάθε φορα που μου συμβαινει - γιατί ναι... συμβαινει συχνα...- είναι όταν ο οποιοσδήποτε εξυπνάκιας πάει να μου φάει τη σειρά με λαμογιά.... στα μουλωχτα.... χωρίς να μου πει "σας παρακαλώ μπορώ να περάσω μπροστα γιατι βιάζομαι πάρα πολύ?"
Εχω χρόνια λοιπόν που κάνω μεγάλους τσαμπουκάδες για την σειρά μου... δε μασαω με την καμια! Βαρέθηκα κάποιοι να εκμεταλεύονται την ανέχια και τους καλούς τρόπους των άλλων!
ουστ ρε κριάρι

άλλη περίπτωση που έχω αποφασίσει συνηδειτα να βγάζω την κατίνα από μέσα μου, είναι όταν για τον Χ ή Ψ λόγο - που ΚΑΘΟΛΟΥ δε με ενδιαφέρει - δεν με εξυπηρετουν όμορφα κι ευγενικά σε καφέ, εστιατόριο, κατάστημα, υπάλληλος.... wherever!
Ζητάω να δω το αφεντικό, τον προϊστάμενο ή όποιον τελος πάντων είναι ανώτερος εκει μεσα.... κι αν δεν μου ζητήσουν χιλιες συγγνωμες το τραβάω πολυυυυυυυυυυυυ μακρυα
Θεωρώ ότι σε τέτοιες δουλειες πρέπει Ο,ΤΙ κι αν σου συμβαίνει να εξυπηρετείς τον κόσμο με ευγενεια, συνέπεια, επαγγελματισμό και ΧΑΜΟΓΕΛΟ!
Το ξέρω ότι κάποιες φορες ειναι δυσκολο αλλά το απαιτω ρε γμτ μου.... τα λεφτα μου θα τους δωσω!!! Και για να ειμαι ειλικρινης.... εχω γίνει ακομα πιο απαιτητική απο τότε που έκανα κι εγω η ίδια αντίστοιχη δουλεια... και ξερω εκ των εσω πως ειναι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Θα μπορούσα να μονολογώ σε αυτό το θέμα
Τελικά ή οι περισσότεροι κρατάνε τα προσχήματα ή εγώ είμαι πολύ κακιά

Όταν έμενα στο πατρικό μου είχαμε πάρκινγκ στην πυλωτή.Ο ακριβώς διπλανός γείτονας συνήθιζε να παρκάρει το αμάξι του όχι τελείως μπροστά αλλά εμπόδιζε αρκετά την είσοδο του πάρκινγκ.Με αποτέλεσμα πριν απο οποιαδήποτε έξοδο να περνάμε πρώτα απο το σπιτι του ζητώντας να τραβήξει το αμάξι.
Το σπάσιμο ήταν που διαρκώς έκανε την ίδια ηλίθια ερώτηση"Ενοχλεί;" Όχι ρε φίλε απλά μας αρέσει να χτυπάμε κουδούνια
Μας είχε τσακίσει τα νεύρα κι όταν ακόμη για μια δυο μέρες πάρκαρε παρακάτω την τρίτη επανερχόταν δριμύτερος.
Δεν λέω δημόσιος ο δρόμος είχε δικαίωμα να παρκάρει αλλά θα μπορούσε να μας κάνει την εξυπηρέτηση για λόγους ευγένειας μα και πρακτικούς αφου με το να έχουμε πάρκινγκ εξοικονομούσαμε άλλες 3 θέσεις για τους υπόλοιπους.
Τεσπα το βιολί συνεχίστηκε μέχρι που ο αδερφός μου κι εγώ αρχίσαμε να παρκάρουμε έξω και μπροστά απο το σπίτι μας.Με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να κάνει κύκλους για να βρει θέση.
Όταν αγανάκτησε και ρώτησε"Ρε παιδιά γιατί δεν βάζετε τα αμάξια μέσα;" πήρε την πληρωμένη απάντηση"Γιατί το δικό σας μας εμποδίζει να βγούμε μετά".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zanin]

αχ εχεις δίκιο γαι το θέμα του παρκινγ
εμείς μένουμε σε αδιέξο δρομάκι... τα τελευταία 2 χρόνια χτισανε μια πολυκατοικία και επειδή αυτοι δεν έχουν που να βάλουν τα δικά τους τα βάζουν σε εμάς που ίσα ίσα χωράνε της δική μας πολυκατοικίας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Είχα γείτονες που δεν καταλάβανε ούτε ότι έχω μωρό, ούτε ότι η κόρη μου πρέπει να διαβάζει, ούτε ότι τέλος πάντων, μετά από της 12, δικαιούμαστε να ξεκουραστούμε.
Αναγκάστηκα να βγω μια μέρα και να ξεχάσω και τρόπους, και καλή συμπεριφορά. Επειδή πολύ απλά δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν τι σημαίνει διάλογος και κατανόηση, κάλεσα την αστυνομία.

Τι θέλω να πω? Δεν είμαστε εμείς «κατινες». Μας αναγκάζουν αυτοί που δεν έχουν τρόπους, να τους αντιμετωπίζουμε το ίδιο. Άρα δεν θα νιώθω τύψεις ούτε για μια στιγμή, που προστατεύω τον εαυτό μου όταν δεν με σέβονται, ενώ έχουν με το παραπάνω το δικό μου σεβασμό. Έχω τρόπους αλλά και την δύναμη να μεταμορφώνομαι αν χρειάζεται. Από την στιγμή που δεν σε ενοχλώ, απαιτώ να μη με ενοχλείς.

Κατά τʼαλλα( πώς γράφεται?) …όλα καλά. Έχω αναπτύξει ένα αμυντικό ψυχικό μηχανισμό που με κάνει να αγνοώ αυτά που δεν μου αρέσουν και δεν μπορώ να τα αλλάξω και ολας…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Founes]

Οταν έκανα την θητεία μου λοιπόν στο ΠΝ, είχα εναν αξιωματικό που πραγματικά μου είχε κάνει την ζωή πατίνι... Για οτι γινόταν στη βάση έφταιγα εγώ. Ποιος θα κάνει την τάδε αγγαρεία? Εγώ! Ποιος θα κάνει την χειρότερη βάρδια? Πάλι εγώ... Ποιος δεν θα πάρει τις άδειες που θέλει... χα! Φυσικά εγώ! Ποιος ήταν ο ναύτης που επι μήνες δεν είχε ελέυθερο χρόνο το μεσημέρι? ναι καλά καταλάβατε... ΕΓΩ! Το ποτήρι ξεχύλισε, οταν ενας μλκς έσπασε ενα νιπτήρα στις τουαλέτες... Κανείς δεν ομολογούσε και μαντέψτε σε ποιον είχε χρεώσει ο εν λόγο αξιωματικός τη μαλ@κια...
Οταν πάω και πιάνω αυτον που το είχε κανει και του λέω... μλκ... πρόσεχε θα το χρεώσει σε εμένα... μην τυχών δεν πας να πεις οτι το έκανες εσυ θα γίνει χαμός...
Με τα πολλά πάει ο κακόμοιρος και ομολογεί...
"Εγώ το έκανα, ο άλλος είναι αθώος..."
.... ΜΑΝΤΕΨΤΕ...
ΟΚ... 20π μέρες εσύ και 5σ μέρες ο άλλος (εγώ δλδ, το θέμα είναι οτι τα π, πρέπει να μαζευτούν 30 και πάνω απο τα 30 υπηρετείς, ενώ τα σ είναι στέρηση εξόδου, δλδ 15 μέρες μέσα τουλάχιστον και ας ήμουν και ο πιο παλιός εκεί μέσα...)
τέλος πάντων να μη σας τα πολυλογώ, πέρασε ο καιρός, απολύθηκα απο φαντάρος και μετά απο περίπου ένα δίμηνο, τον πετυχαίνω στο γήπεδο...
ΧΑ! που σε πονεί και που σε σφάζει! το παραδέχομαι... είμαι κάφρος... αλλά δεν άντεξα... θόλωσα όταν τον είδα και είδαν και έπαθαν οι γύρω -γύρω να τον πάρουν από τα χέρια μου... Το ξέρω είναι μεγάλη μλκια αλλά εκείνη τη στιγμή ένοιωσα πάρα πολύ όμορφα... ήταν ένα μικρό δείγμα της ευγνωμοσύνης μου για τις έννοιες υποτέλειας που μου έμαθε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[HitMan]

Καλά `ξηγήθηκες...εμ... τι το ήθελε το γήπεδο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Αυτο με το πλοιο και την πραματεια στημμενη πανω στα παγκακια το χω δει κι εγω, και εννοειται πως καθισα διπλα τους με τσαμπουκα.

Επισης, αυτο που ειπε η κουε για τα μαγαζια που ειναι αγενεις η oι υπηρεσιες τους ειναι για κλαμματα. Στο σουπερ μαρκετ της γειτονιας μοου μ'εχουν χαλαρα στη μαυρη λιστα. Σκηνικο 1ο, η τυπισσα στα αλλαντικα/κασερια, δεν φοραει γαντια και τη "συλλαμβανω" (νομιζε οτι δεν τη βλεπει κανεις) να χωνει τα χερια της στη φετα, και μολις φτανω και με καταλαβαινει φοραει το χαμογελο κι ειναι ετοιμη να μου κοψει.
"Συγγνωμη, δεν θα πρεπε να φορατε γαντια?"
"Ε, ναι, καθαρα ειναι τα χερια μου, μια στιγμη τα εβγαλα"
"Οχι, δεν τα βγαλατε μια στιγμη, πριν λιγο ειχατε βουτηξει στη φετα"
"Να τωρα το φοραω"
"Δεν θα πρεπε να τα βγαζετε καν, δε θελω τιποτα, ευχαριστω".
Το αλλο κλασικο σκηνικο, ειναι στο ταμειο που εκτοξευουν τα πραγματα. Δεν τα χτυπανε απλως και τα αφηνουν με λιγη παραπανω δυναμη, τα ΕΚΤΟΞΕΥΟΥΝ!
"Στοχος ειναι το κεφαλι μου?"
"Οριστε?"
"Τα πετατε πολυ δυνατα τα πραγματα"
"Α, συγγνωμη, τοσες ωρες εδω, δικιο εχεις, αλλα κι εμεις, αχ βρε κοπελα μου εσυ δεν ξερεις τι δυσκολη δουλεια ειναι.." (μπλα μπλα την επιασε το γλυκο της).
Το τελευταιο και χειροτερο μαλλον, ηταν σε μια αγενη υπαλληλο που εκδιδει μηνιαιες καρτες στον σταθμο της Ομονοιας.. Ειχα παει μια μερα να παρω εισιτηριο στο διπλα ταμειο και την ακουσα να ειρωνευεται αλλοδαπους για την προφορα τους, να τους κοροιδευει κτλ, με λιγα λογια ο,τι ακουω και μου γυρνανε τα λαμπακια. Εσκασα μυτη αρχες του μηνα λοιπον, με ο,τι 10λεπτο ειχα μες στο σπιτι να παρω την καρτουλα μου, η αθωα.
"Φοιτητρια εισαι?"
"Ναι, γιατι?"
"Μονο φοιτητες μπορουσαν να φερουν τοσα ψιλα, σε περιπτερο δεν μπορουσες να πας?"
"Οχι"
... μετραει, μετραει ...
"Ειναι δεκα λεπτα λιγοτερα"
"Λυπαμαι, τα μετρησα σπιτι, ξαναμετρηστε τα".
Ολα αυτα με φυσικο και γλυκερο υφος, ΑΠΟΛΑΥΣΗ...

Μπορω να θυμηθω απειρα, αλλα αρκετα μπιτς εγινα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Katerina θέλω να κάνουμε παρέα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Παρε το σπαθι σου και παμε γενναια μου
(Πες κι αλλα ντε, τρελαινομαι για τετοια :p)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Katerina θέλω να κάνουμε παρέα

katerina θέλω να σε έχω γειτόνισσα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Αν μενεις κοντα στην παλια πολη, κι εγω!

Αντε πετε κι αλλααα! (Ιστοριες εννοω ε! )

Eνα ακομη που θυμηθηκα, αλλα δεν ηταν αγενες αλλα καπως πονηρο ηταν οταν επαιρνα τηλεφωνο στο σερβις του eshop και με συνεδεαν μονιμως με Καϊρο λεγοντας οτι "θελουμε να σας συνδεσουμε με τον προισταμενο αλλα τωρα μιλαει με εξωτερικο", "θελουμε να σας συνδεσουμε με τον κυριο ταδε αλλα δεν ειναι εδω τωρα, θα σας παρει εκεινος" και τετοια.. Οποτε επειδη τα τηλεφωνα τους ειναι στανταρ και αλλαζουν οι τελευταιοι αριθμοι αναλογα με το γραφειο, πηρα ενα τυχαιο τελευταιο νουμερο, μιλησα με ενα ασχετο γραφειο του eshop και εχοντας συγκρατησει το ονομα του προισταμενου, ειπα στον τυπο του γραφειου οτι ο κυριος ταδε μου ειπε να του τηλεφωνησω και με συνεδεσε (που να ξερε..).
Ε, αντι να τ'ακουνε τα παιδια του service μονιμως, ας τα ακουγε μια φορα κι αυτος :X

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[xristinaki]

Λοιπον πολλες φορες μου χει τυχει να νευριασω κι να μην μπορω να συγκρατησω την γλωσσα μου το χειροτερο μου ειναι στο σsupermarket που επειδη με βλεπουν μικρη καποιες φορες προσπαθουν να μου παρουν την σειρα στο ταμειο κι εκει που βαζω τα πραγματα μου ννα ερχεται καποιος κι να βαζει πιο μπροστα τα δικα του τοτε βεβαια λεω οτι ξερετε περιμενουμε σειρα εδω περιμενετε να τελειωσω εγω κι μετα εσεις(λες κι δεν το ηξερε) κι ολα αυτα με χαμογελο.Το χειροτερο μου ηταν οταν πηγαν να περασουν μπροστα απο εναν γερο 80 χρονων που κρατουσε μια σοκολατα ενω ο τυπος που του πηρε την σειρα ειχε λοκληρο καροτσι κι εδω γελασα ευγενικα κι ειπα με συγχωρειτε αλλα προηγειται ο κυριος (κι δεν στολισα τον ευγενεστατο κυριο μπροστα μου).Το καλυτερο ειναι οι δικαιολογιες δεν τον ειδα δεν το ηξερα.

Tωρα θυμηθηκα στο σχολειο μια περιπτωση που μια καθηγητρια δεν ασχολιοταν πολυ μαζι μας κι σε μια φαση την ειχα ρωτησει μερικες φορες πως θα βαθμολογηθουμε (ηταν βαθμος που μετρουσε στο απολυτηριο) μου απανταει λοιπον νομιζεις πως με ενδιαφερει τι θα γινει με εσας?
Νευριαζω κι λεω μπορω να σας απαντησω κι εγω με αυτο το υφος, θυμωσε κι ειπε οτι της αντιμιλησα τοτε ειπα το περιστατικο δυνατα σε ολη την ταξη κι μου λεει ολο χαμογελο οχι τελικα δεν μου αντιμιλησες.Ειχα πολλους καθηγητες που με αγαπουσαν κι αν το συνεχιζε κι ακουγοταν θα την εξεθετα ασχημα.Παντως ολη την υπολοιπη χρονια μου μιλουσε πολυ καλα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Το μαγαζί των γονιών μου είναι κοντά στο πατρικό μου.Ετσι πολλοί γείτονες ερχόντουσαν εκεί απογεύματα ή βράδια για παρέα.Αναμεσα τους και μια ιδιαίτερα αντιπαθητική και κουτσομπόλα γυναίκα.Αυτή ερχόταν σχεδόν καθε βράδυ, ήταν μίζερη και δεν ειχε καλή κουβέντα για κανέναν.'Ενα βράδυ που έκλεινα εγώ ήρθε αλλά φεύγοντας ξέχασε να πάρει τα κλειδιά της.Φυσικά τα εξαφάνισα απο προσωπου γης.Όταν γύρισε να τα ψάξει κάναμε το μαγαζί φύλλο και φτερό αλλά κλειδιά δεν βρήκαμε.Την επόμενη μέρα άλλαξε όλες τις κλειδαριές στο σπίτι της αφού ήταν πεποισμένη πως της έπεσαν στο δρόμο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Με καθηγητή σκηνικό θυμήθηκα κι εγώ τώρα
Στο φροντιστήριο λοιπόν, γ λυκείου, είχαμε έναν καθηγητή ο οποίος μας έκανε βιολογία κατεύθυνσης. Ο τύπος εκτός του οτι το καλοκαίρι (επειδή έκανα καλοκαιρινά) μας έδωσε να διαβάσουμε ένα φυλλάδιο δικό του το ποίο είχε ερωτήσεις και απαντήσεις και οι απαντήσεις ήταν του στυλ "σελ. τάδε του σχολικού βιβλίου" (ενώ σχολικό βιβλίο δεν υπήρε στα βιβλιοπωλεία εκείνο το καλοκαίρι, γενικά δεν μας τα εξηγούσε καλά. Κάποια στιγμή λοιπόν, μια κοπέλα από το τμήμα μου λέει "άσε δεν καταλαβαίνω τίποτα", της λέω ούτε κι εγώ και μου λέει "να του πούμε τίποτα μπας και μας τα εξηγήσει καλύτερα" οκ της λέω να του πούμε. Πάμε λοιπόν να κάνουμε μάθημα και του λέει η κοπέλα το και το δεν καταλαβαίνουμε. Και αυτός αντί να κάτσει να τα εξηγήσει αρχίζει να εξετάζει. Εκεί ήταν που άρχισα να παίρνω ανάποδες στροφές. Είχε και ένα υφάκι ειρωνικό σε όσους δεν ήξεραν (σε όλους δηλαδή) οπότε είχα τσαντιστεί πολύ άσχημα. Φτάνει λοιπόν και η σειρά μου, με ρωτάει κάτι και του απαντάω "δεν ξέρω" και μου λέει "και από πότε θα ξεκινήσεις να ξέρεις;", του απαντάω κι εγώ "από τότε που θα ξεκινήσετε κι εσείς να κάνετε πιο ικανοποιητικό μάθημα". Κόκκαλο ο τύπος, το τελευταίο πράγμα που περίμενε να ακούσει και από τον τελευταίο άνθρωπο που περίμενε να το ακούσει κι όλας Σταματάει αυτόματα να εξετάζει και ξεκινάει να κάνει επανάληψη Όχι πως έγινε και καμιά δραματική αλλαγή βέβαια (εγώ βρήκα μια κοπέλα και έκανα ιδιαίτερο) αλλά τουλάχιστον προσπάθησε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.