Το e-steki είναι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαδικτυακές κοινότητες με 68.442 εγγεγραμμένα μέλη και 3.564.543 μηνύματα σε 105.978 θέματα. Αυτή τη στιγμή μαζί με εσάς απολαμβάνουν το e-steki άλλα 388 άτομα.
Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Θεολόγος και μας γράφει από Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4.026 μηνύματα.
Άσε με να κάνω λάθος
άσε με να κούραστώ
άσε με να 'ρθω μονάχος
Και συγνώμη να σου πω
Έχω μπόλικο καιρό να κοροϊδεύω
Κάθε λέξη, κάθε έννοια και σκοπό
Έχω όρεξη πολύ να αλητεύω
Κι ας μη ξέρω για τι ψάχνω ή τι θα βρω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Use to be so easy
To give my heart away
But I found that the haeartache
was the price you have to pay
I found that that love is no friend of mine
I should have know'n time after time
So long
it was so long ago
But I've still got the blues for you
Use to be so easy
Fall in love again
But I found that the heartache
It's a roll that leeds to pain
I found that love is more than just a game
Play and to win
but you loose just the same
So long
it was so long ago
But I've still got the blues for you
So many years since I seal you face
You will my heart
there's an emty space
Used to be
So long
it was so long ago
But I've still got the blues for you
Golden days come and go
There is one thing I know
I've still got the blues for you
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Her green plastic watering can
For her fake Chinese rubber plant
In the fake plastic earth
That she bought from a rubber man
In a town full of rubber plans
To get rid of itself
It wears her out, it wears her out
It wears her out, it wears her out
She lives with a broken man
A cracked polystyrene man
Who just crumbles and burns
He used to do surgery
For girls in the eighties
But gravity always wins
It wears him out, it wears him out
It wears him out, it wears him out
She looks like the real thing
She tastes like the real thing
My fake plastic love
But I can't help the feeling
I could blow through the ceiling
If I just turn and run
It wears me out, it wears me out
It wears me out, it wears me out
If I could be who you wanted
If I could be who you wanted all the time
All the time...
All the time...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
δεν ξέρω ποιος κατεστραμμένος από το πολύ χόρτο παραγωγός του είπε να κάνει αυτά τα παιδικά ααααταραρα σε κάτι φάσεις , ποιος θα κρίνει την αξία του σαν ράπερ πέρα από μπράντ νέιμ , ποια γκόμενα του ψυθίρισε να αφήσει μαλλί και αυτός το έκανε χωρίς να κοιτάξει έναν καθρέφτη , δεν ξέρω αν τα ακούσματα μου έχουνε αρχίσει να γίνονται υπούλως επιθετικά και υπογείως ανούσια
αλλά αυτό το ριφ με ξυπνάει πιο πολύ και από τα τζιτζίκια στην εξοχή ενώ ετοιμάζομαι για μακροβούτια και χτυπημένα μιλκσέικ με αλκοόλ
η ζωή είναι ένα ηλίθιο τραγούδι με ελκυστικό ριφ ηλεκτρικής κιθάρας . Περιμένεις υπομονετικά το ρεφρέν συνηθίζοντας σιγά σιγά στην σιγουριά του και εθελοτυφλώντας στο σπασαφρίδικο κουπλέ αλλά όταν έρθει η τελευταία φορά που θα ακουστεί , ψάχνεις με αγωνία το ριπίτ
πάω να το ψάξω για μια ακόμη φορά , καληνύχτα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών, επαγγέλλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει από Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7.306 μηνύματα.
Υπάρχουν όνειρα που δεν έχουν τέλος
οι λέξεις σκίζουν την καρδιά σου σαν βέλος
είναι από κείνες τις φορές που ρωτάς
πότε θα γίνει, πότε θα έχεις ολα αυτά που ζητάς
Υπάρχουν λέξεις που ακόμα φοβάσαι
κι αν έχεις δέκα χέρια μην τους λυπάσαι
όσο κι αν στέκεσαι το ξέρεις καλά
πώς όλοι αυτοί που σε στηρίζουν σ' έχουν δέσει γερά
Άσε το φόβο σου και γίνε ότι θες
κάνε τα πάντα να γυρίζουν
είναι η σειρά σου
Άσε το στόμα σου να βγάλει φωτιές
αυτό που θέλεις θα το πάρεις
είναι η σειρά σου
Το ξέρω ήσουνα και εσυ σαν και μένα
μα ήσουν μόνος με τα φώτα σβησμένα
κι όταν σηκώθηκες ν' ανάψεις το φως
τότε κατάλαβες πως είσαι τυφλός
Ήρθε η ώρα ο εαυτός σου να γίνεις
στο φως της μέρας να μπορείς πια να μείνεις
το βράδυ αυτό το περιμένεις καιρό
ετοιμάσου ήρθε η ώρα να βγεις από δω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.