Πάντα γελαστοί
Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ' το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα - Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ' ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ' όστρακο πορφύρα
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lucky sunray
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Achilles
Πολύ δραστήριο μέλος
Έλα
Έλα, δεν αντέχω έξω να μαι πάλι
έλα, δε περνάω καλά με φίλους βράδυ
έλα, ήταν λάθος μου πως με κουράζεις
έλα, και μισώ την τόση ελευθερία
έλα, και σιχάθηκα να διασκεδάζω
έλα, δε μ' αρέσει άλλους να κοιτάζω
έλα, δεν με παίρνει άλλο πια να πίνω
έλα, τα 'χω παίξει και βαρέθηκα να ζω
Σου είπανε οι φίλοι
πως με είδανε ωραία και κεφάτη
να χορεύω με έναν τύπο που έχω κάτι
που να ξέρουν πως δεν έχεις κλείσει μάτι
με τα ρούχα πέφτεις μόνη στο κρεββάτι
μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη
μου είπαν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτη
να χορεύεις με έναν τύπο που έχεις κάτι
που να ξέρουν πως δεν έχω κλείσει μάτι
μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη
με τα ρούχα πέφτω πάνω στο κρεββάτι
μου παν οι φίλοι, μου παν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτη
Έλα, και σιχάθηκα να διασκεδάζω
έλα, δεν μ' αρέσει άλλους να κοιτάζω
έλα, δε με παίρνει άλλο πια να πίνω
έλα, τα 'χω παίξει και βαρέθηκα να ζω
έλα, μου χει λείψει η ζεστή αγκαλιά σου
έλα, να ξεχάσω πάνω στη καρδιά σου
έλα, δε μπορώ κι αυτούς που 'χω μαζέψει
έλα, και νυστάζω έλα σβήσε μου το φως
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Meine Augen sind auf, doch ich sehe nicht raus.
Ich schaue hinein, will verinnerlicht sein.
Schalt das Innerlicht ein, was wird da wohl sein?
Was drang in mich ein?
Die Sehnsucht, die Sehnsucht.
Bin wie ein Blinder, der das Sehen sucht,
weil er sich nicht irgendwen sucht.
Wir sehen uns.
Manche fragen wie die Zeit vergeht,
wie die Zeit vergeht, wie die Zeit vergeht.
Ich frag mich wie die Zeit entsteht,
wie die Zeit entsteht, wie die Zeit entsteht.
In der ich ausgesprochen lang mit einer
ausgeprägten Sehnsucht leb.
Die kommt und geht, kommt und geht.
Mir fehlt die Sehnsucht
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Angelique.
Διακεκριμένο μέλος
Κοίταξε γύρω στο θλιμμένο σου σαλόνι
μια μοναξιά που αντιφεγγίζει στην οθόνη
δες ένα πτώμα στο μεγάλο σου καθρέφτη
έτσι είσαι πίσω απ' τη νιότη σου π' αστράφτει
νιώσε το μέτρο του κανόνα που επιμένει
απ' τα ρολόγια τη ζωή να ξαποστέλνει
νιώσε τη σύμβαση στα παγωμένα γέλια
φωτογραφίες από άθλια τσιφτετέλια
Με λες επίθεση καταστροφή αποσύνθεση
με λέω άμυνα φωτιά και σύνεση
με λες απίθανο ψυχωτικό απόλυτο
με λέω άκομψο τρελό κι αμόλυντο
Τόλμα μια βόλτα στα σκοτεινά προάστια
δες ένα πάθος μια αγκαλιά τεράστια
πόνος και αίμα μπερδεύει τις κουλτούρες
πως βαβουριάζουν της καριέρας οι κουμπούρες
πως παιδιαρίζουν οι αλήτες στα φανάρια
πως κοροιδεύουν της ζωής τ' αναστενάρια
ενώ αποστρέφεσαι εικόνες που δαγκώνουν
οι άσπρες λωρίδες του δρόμου σε καρφώνουν
Λες τι να κάνω δεν γαμιέσαι ξεφορτώσου
λεω τη ζώνη να φορέσεις θα σε λιώσουν
λες ειρωνεύεσαι τσογλάνι και δεν ξέρεις
λέω δεν έχεις χρόνο μιζέρια περιφέρεις
Έμποροι πρότειναν αμύθητη πενία
και συ λιμπίζεσαι αφόρητη ανία
τα κράτη μάτωσαν της γειτονιάς τον χάρτη
και 'συ μαζεύεις τα κομμάτια σου απ' το πάρτυ
μπάτσοι σκαρφίζονται νυχτερινά παιχνίδια
στου τρίτου κόσμου τ' αποκαίδια
το ίδιο αίμα οι ίδιες στάχτες θα σκεπάσουν
τα όνειρα σου οι εφιάλτες θα ξεράσουν
Με λες αλάνι χαώδη κολλημένο
ό,τι μπορώ κάνω αλλά και σε προσμένω
ώρα την ώρα αποφασίζεις ότι ορίζεις
αλλά ποτέ μην πεις ότι δε γνωρίζεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
JennyV
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
https://www.youtube.com/watch?v=6ccSCwpoplw&feature=related
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
love_angel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Δε σ' αδικώ
Δε σ' αδικώ
που έχεις βρει αγάπη άλλη
Φταίω εγώ, που έχω αδύνατη ψυχή
Δε σ' αδικώ
που το ποτέ δε θα' ναι πάλι
και μια ζωή θα με παιδεύει το γιατί
Να μην το πιω, Θεέ μου,
ετούτο το ποτήρι
μην ξημερώσει
αφού πια δεν μ' αγαπάς
Ποτέ δεν μού 'κανες
κανένα μου χατίρι
Δεν ήσουν έρωτας,
δεν ήσουν έρωτας
Δεν ήσουν έρωτας
εσύ ήσουν Γολγοθάς
Δε σ' αδικώ
που στο μηδέν με έχεις στείλει
που δεν χωράς, μες το δικό μου το πολύ
Δε σ' αδικώ
που θες να μείνουμε δυο φίλοι
και το ζητάς με του Ιούδα το φιλί
Να μην το πιω, Θεέ μου,
ετούτο το ποτήρι
μην ξημερώσει
αφού πια δεν μ' αγαπάς
Ποτέ δεν μού 'κανες
κανένα μου χατίρι
Δεν ήσουν έρωτας,
δεν ήσουν έρωτας
Δεν ήσουν έρωτας
εσύ ήσουν Γολγοθάς
Αφιερωμένο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τι φταίω
Παραπονιέσαι δε σ' αγαπάω
και πιάνεις φίλους μας κοινούς να τους το πεις
Και δε μιλιέσαι που σου μιλάω
στη μοναξιά ψάχνεις διέξοδο να βρεις
Τι φταίω εγώ που δεν μπορείς τα αυτονόητα να δεις
τι φταίω εγώ που σ' αγαπώ και δεν το βλέπεις
κάνω για σένα ότι μπορώ μα έρχονται ώρες που απορώ
μήπως δεν ξέρεις ν' αγαπάς ή δεν αντέχεις
Παραπονιέσαι ότι σου λείπω
κι ότι αυτό καθόλου δε μ' απασχολεί
Ό,τι κι αν κάνω δεν σου το κρύβω
τι άλλο θέλεις από μένα πιο πολύ;
Τι φταίω εγώ που δεν μπορείς τα αυτονόητα να δεις
τι φταίω εγώ που σ' αγαπώ και δεν το βλέπεις
κάνω για σένα ότι μπορώ μα έρχονται ώρες που απορώ
μήπως δεν ξέρεις ν' αγαπάς ή δεν αντέχεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ήταν ψέμα
Αν θες να φύγεις φύγε δεν σε σταματώ
δεν θα μου λείψεις κι ούτε που θα λυπηθώ
και μη μου πεις πως τώρα έχεις εκπλαγεί
κι ότι περίμενες να κλαίω γονατιστή
Θεέ μου τι λέω μα τί σου λέω
πως μακριά σου εγώ μπορώ
στάσου μη φεύγεις μη φεύγεις λέω
να σου εξηγήσω ένα λεπτό
Ηταν ψέμα ήταν ψέμα πως μπορώ χωρίς εσένα
ήταν λόγια ήταν λέξεις έτσι απλά για να ζηλέψεις
Ηταν ψέμα τι να λέμε σ΄αγαπάω πίστεψέ με
η αλήθεια αγάπη μου είναι πως για μένα
περιστρέφεται όλη η γη γύρω από σένα
Αν δεν σε νοιάζω δεν με νοιάζεις ούτε εσύ
ήσουν μια στάση κι εγώ απλά περαστική
Φύγε λοιπόν δεν θα μου κάνει διαφορά
ζούσα και πριν από εσένα μια χαρά
Θεέ μου τι λέω μα τί σου λέω
πως μακριά σου εγώ μπορώ
στάσου μη φεύγεις μη φεύγεις λέω
να σου εξηγήσω ένα λεπτό
Ηταν ψέμα ήταν ψέμα πως μπορώ χωρίς εσένα
ήταν λόγια ήταν λέξεις έτσι απλά για να ζηλέψεις
Ηταν ψέμα τι να λέμε σ΄αγαπάω πίστεψέ με
η αλήθεια αγάπη μου είναι πως για μένα
περιστρέφεται όλη η γη γύρω από σένα
Ηταν ψέμα ψέμα ψέμα
Ηταν ψέμα ψέμα ψέμα
Ηταν ψέμα ήταν ψέμα πως μπορώ χωρίς εσένα
ήταν λόγια ήταν λέξεις έτσι απλά για να ζηλέψεις
Ηταν ψέμα τι να λέμε σ΄αγαπάω πίστεψέ με
η αλήθεια αγάπη μου είναι πως για μένα
περιστρέφεται όλη η γη γύρω από σένα
έτσι αισθάνομαι αγάπη μου για σένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fantasmenos
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Achilles
Πολύ δραστήριο μέλος
Die Stadt liegt unter Nebel
Ich bin auf meinem Berg
In meinem schwarzen Garten
zwischen Himmeln eingeklemmt
in der Enklave meiner Wahl
in der ich mich versteck
in Nagorny Karabach
Vormals tiefe Wälder
Bergketten, vielleicht Eis
eine messinggelbe Sonne
verbricht ein Paradies
meine Sys- und Diastole
dazwischen der Moment
getragen von den Vögeln
die hier zugange sind
in der Enklave meines Herzens
in der ich mich verlier
in Nagorny Karabach
Ich steig den Berg herunter
geh ins eine oder andere Tal
es ist geflaggt in allen Farben
in Bergisch-Karabach
Zwei grosse schwarze Raben
fressen die Pflaumen aus dem Baum
Ob die andre Stadt mich lieb hat …?
In der Enklave meiner Wahl
in der ich mich verbergʼ
in Nagorny Karabach
Komm mich mal besuchen
ich habʼ unendlich Zeit
und der Blick der ist vom Feinsten
über Wolken und die Stadt
in Nagorny Karabach
Nagorny Karabach
Nagorny Karabach
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
- Status
- Το θέμα δεν είναι ανοιχτό για νέες απαντήσεις.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 4 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 15 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.