Το δικό μου τραγούδι

[Kakerlak]

Επειδή έχουμε λίγα παιχνίδια είπα να αποκτήσουμε άλλο ένα,

θα γράφουμε κάποιους στοίχους κ όποιον εκφράζει
το τραγούδι συνεχίζει βάζοντας κάποιο άλλο.

ας αρχίσω

[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]"Αχ μοναξιά μου, αχ μοναξιά μου
Εσύ μ' ακούς και δε μιλάς
Ποτέ σου κόντρα δε μου πας
Είναι στιγμές που σε μισώ που μ' αγαπάς.[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]Πες μου, γιατί ρε μοναξιά
με κυνηγάς από παιδί
Πες μου γιατί
με αγαπάς τόσο πολύ.[/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill]

Πέταξα τα σκεπάσματα
Και φόρεσα ότι βρήκα
Και μες τη νύχτα με βροχή
Τρεις παρά δέκα βγήκα
Ρωτάω καρδιά μου που με πας
Μου λέει σε κείνη που αγαπάς

Καλύτερα μαζί σου και τρελός
Παρά μόναχός μου και λογικός..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Ραγίζει απόψε η καρδιά
με το μπαγλαμαδάκι
πολλά κομμάτια έγινε
σπασμένο ποτηράκι

Θυμήθηκα που πίναμε
σε τούτο το τραπέζι
τώρα ποιος ξέρει πού γυρνά
ποιος ξέρει τι γυρεύει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[t.m.]

Ο καφές σου έχει κρυώσει και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες
Σε θυμάμαι είχες ξαπλώσει στου μονού μου κρεβατιού τις καλημέρες
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Το ξέρω πως δε το διάλεξα αν επρεπέ τη σκέψη μου να ορίζεις
Μα ακόμα δε κατάλαβα γιατί επάψες αγάπη να θυμίζεις!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roza6658]

Οσο μεγαλώνω τρέμω, μήπως πήρα λάθος τρένο
Μήπως στο γκρεμό πηγαίνω μ'ένα εξπρές του λάθους
Οσο με γνωρίζω μοιάζω μ'όποιον καθρέπτη σπάζω
Οσο αγαπώ τρομάζω στις στροφές του πάθους


Ίσως εχω βγεί εκτός τροχιάς μα είναι η ζωή μια τρέλλα
Ο,τι αξίζει πρέπει να το κηνυγάς μες στη καταιγίδα που αγαπάς
Μη ζητάς καμιά ομπρέλα,πάμε εμείς και πίσω μην κοιτάς


Μπήκα με μεγάλο τραύμα λίστα αναμονής στο θαύμα
Σου ζητάω ενα πράγμα,να μη με προδώσεις
Είμαι ένας δραπέτης φώς μου,απο την ψευτιά του κόσμου
Γίνε ο προορισμός μου αν θές να με σώσεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Διομήδης Κουκουβάγιας]

Όσο πιο παλιά μηνύματα διαβάζω τόσο πιο πολύ αυθορμητισμό βλέπω, τελικά και στα forum υπάρχει η "εποχή της αθωότητας";
Θαααα συνεισφέρω λοιπόν κι εγώ

Κάποια λόγια γίναν τύψεις
μείναν δίχως απαντήσεις
κάποια λόγια που χαθήκαν
και στο χρόνο βυθιστήκαν

Τις στιγμές μας που μας λένε
για τα λάθη που μας καίνε
τις αφήσαμε στη μέση
δεν τις είχαμε πιστέψει

Κάποιες νύχτες είναι αστέρια
που μας πέσαν απ’ τα χέρια
κάποιες νύχτες προσπερνάνε
και στον ώμο μας σκουντάνε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[EvanescenceQ]

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ

Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές

Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

 

[Nascentes morimur]

Είναι κορμιά που μένουνε
για πάντα σταυρωμένα
κι άλλα που απομένουνε
εξόριστα στη γη.

Είναι κορμιά που ανθίζουνε
στον ύπνο τους κρυμμένα
κι εκείνα που ραγίζουνε
στου Άδη το φιλί.

Εφτά ζωές το σώμα σου
το γύρεψα στα ξένα
το πόθησα, το λάτρεψα
το άπιαστο φιλί

Εφτά ζωές το σώμα σου
ταξίδευε σε μένα
στα όνειρα το γιάτρευα
το 'χανα στη ζωή.

Είναι κορμιά που αλλάζουνε
τις νύχτες διχασμένα
Είναι κορμιά που μοιάζουνε
δωμάτια κλειστά
Είναι κορμιά που ζύγωσαν
το τέλος γιατρεμένα
είναι κορμιά που ρίζωσαν
και κάρπισαν βουβά.

Εφτά ζωές το σώμα σου
το γύρεψα στα ξένα
το πόθησα, το λάτρεψα
το άπιαστο φιλί

Εφτά ζωές το σώμα σου
ταξίδευε σε μένα
στα όνειρα το γιάτρευα
το 'χανα στη ζωή.

 

[EvanescenceQ]

I tell myself you don't mean a thing
And what we got got no hold on me
But when you're not there I just crumble
I tell myself I don't care that much
But I feel like I die 'till I feel your touch

[Chorus]
Only love, only love can hurt like this
Only love can hurt like this
Must've been a deadly kiss
Only love can hurt like this

[Verse 2]
Say I wouldn't care if you walked away
But every time you're there I'm begging you to stay
When you come close I just tremble
And every time, every time you go
It's like a knife that cuts right to my soul

[Chorus]
Only love, only love can hurt like this
Only love can hurt like this
Must've been a deadly kiss
Only love can hurt like this
Only love can hurt like this
Your kisses burning to my skin
Only love can hurt like this

[Bridge]
But it's the sweetest pain
Burning hot through my veins
Love is torture, makes me more sure
Only love can hurt like this

[Chorus]
Only love can hurt like this
Only love can hurt like this
Must've been a deadly kiss
Only love can hurt like this
Only love can hurt like this
Your kisses burning to my skin
Only love can hurt like this
(Only love can hurt like this)
Only love can hurt like this
(Only love can hurt)
Save me, save me
Only love, only love
'Cause only love can hurt like this
And must've been a deadly kiss

 

[nearos]

"Αργησε ο ντελιβερας, του χαλασε το μηχανακι
και εφαγα μοναχος μου το κρυο το σουβλακι
τι να πω μαρακι μου που μ'αφησες να ελπίζω
οσο και αν πονάει η καρδία μου, πισω δε ξαναγυρίζω"

το δουλευω ακομα