Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.
Λοιπόν....
Επειδή δεν φαντάστηκα ότι θα γίνεται τέτοιος πανικός χθες λόγο Βαλεντίνου, δεν προνόησα να κλείσω τραπέζι πουθενά. Ξεκινήσαμε λοιπόν για ένα ιταλικό εστιατόριο, όπου δεν είχαν είχαν ούτε σκαμπό, όχι τραπέζι. Φύγαμε.
Πήγαμε σ'ένα άλλο, μεγάλο, γνωστό μαγαζί, περίμεναν για τραπέζι τουλάχιστον 30 άτομα. Φύγαμε.
Σκεφτήκαμε να πάμε σ'ένα πιο συνοικιακό μαγαζί, δεν βρίσκαμε να παρκάρουμε. Φύγαμε.
Καταλήξαμε στην παραλιακή, όπου δεν μπορούσες ούτε να κουνηθείς απ'τον κόσμο. Φύγαμε.
Στον δρόμο (μιαμιση ώρα αργότερα από την ώρα που συναντηθήκαμε) τσακωθήκαμε γιατί μας είχαν σπάσει τα νεύρα.
Τελικά, έφυγε ο καθένας για το σπίτι του!
Άντε, και του χρόνου!

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.