Στα 40 του, ο Franz Kafka (που δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν είχε παιδιά), περπατούσε σε ένα πάρκο μια μέρα στο Βερολίνο, όταν συνάντησε ένα κοριτσάκι που έκλαιγε επειδή είχε χάσει την αγαπημένη της κούκλα.
Αφού μετά μαζί αναζήτησαν ανεπιτυχώς την κούκλα, ο Κάφκα της πρότεινε να επιστρέψουν στο ίδιο σημείο την επόμενη μέρα για να την ψάξουν.
Την επόμενη μέρα κι ενώ δεν είχε βρεθεί ακόμα η χαμένη κούκλα, ο Κάφκα έδωσε στο κορίτσι ένα γράμμα "γραμμένο" από την κούκλα που έλεγε::
"Σας παρακαλώ μην κλαίτε. Έκανα ένα ταξίδι για να γνωρίσω τον κόσμο. Θα σας γράψω τις περιπέτειές μου".
Έτσι ξεκίνησε μια ιστορία, που συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του Κάφκα. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεών τους, ο Κάφκα διάβαζε τα, προσεκτικά γραμμένα, γράμματα της κούκλας με περιπέτειες και συζητήσεις, που το κορίτσι βρήκε αξιαγάπητα.
Κάποτε ο Κάφκα έφερε πίσω την κούκλα (αντικαθιστώντας τη με μια που αγόρασε) επιστρέφοντας στο Βερολίνο.
"Δεν μοιάζει καθόλου με την κούκλα μου", είπε το κορίτσι.
Τότε ο Κάφκα της παρέδωσε ένα άλλο γράμμα, στο οποίο η κούκλα είχε γράψει: "Τα ταξίδια μου με άλλαξαν".
Το κοριτσάκι αγκάλιασε τη νέα κούκλα και ευτυχισμένο την έφερε στο σπίτι της.
Ένα χρόνο αργότερα, πέθανε ο Κάφκα.
Αρκετά χρόνια αργότερα, το ενήλικο κορίτσι ανακάλυψε ένα μικροσκοπικό γράμμα μέσα στην κούκλα με την υπογραφή του Κάφκα, που έγραφε:
"
Ό,τι αγαπάς μαλλον θα χαθεί, αλλά στο τέλος η αγάπη θα επιστρέψει με άλλο τρόπο".
Franz Kafka (1883-1924)