Σκέψεις... III

[Himela]

Δεν υπάρχει αποτυχία, απλά ένας ακόμη δρόμος που δεν είχες υπολογίσει.

 

[ultraviolence]

10:10-20:20 σήμερα το ωράριο και θα βρέχει ολη μέρα. Τι καλα!

 

[glayki]

"Τελικά το σκοτάδι εκπορθειται μόνο με φως. Από μέσα. "

 

[Valder]

"Τελικά το σκοτάδι εκπορθειται μόνο με φως. Από μέσα. "

Προδότες. Όλα τα καλά κάστρα μονο με Κερκόπορτες πέσανε. Αλλιώς ακόμα θα παρακαλάγατε, φωτεινούληδες...

 

[glayki]

Η κόλαση των ζωντανών δεν είναι κάτι που αφορά το μέλλον. Αν υπάρχει μια κόλαση είναι αυτή που υπάρχει ήδη εδώ, η κόλαση που κατοικούμε καθημερινά, που διαμορφώνουμε με τη συμβίωση μας. Δυο τρόποι υπάρχουν για να μην υποφέρουμε.

Ο πρώτος είναι για πολλούς εύκολους: να αποδεχθεί την κόλαση και να τμήμα της μέχρι να μην βλέπουν πια. Ο δεύτερος είναι επικίνδυνος και χρειάζεται συνεχή προσοχή και διάθεση για μάθηση: να προσπαθήσουμε να μάθουμε και να αναγνωρίσουμε ποιος και τι, μέσα στην κόλαση, δεν είναι κόλαση, και να δώσουμε διάρκεια, να δώσουμε χώρο.

Ίταλο Καλβίνο, Αόρατες Πόλεις

60%υγρασια σχεδόν σε συνδυασμό με τη ζέστη είναι ζουμερο κοκτέιλ

 

[Valder]

Όταν ο άνθρωπος είναι χαρούμενος με τη ζωή του, τα επιτεύγματά του, τους ανθρώπους του, οτιδήποτε εν τέλει, δεν έχει κανένα λόγο να αναλώνεται ούτε στο να έχει τον τελευταίο λόγο με ανθρώπους και ζητήματα που θεωρεί ανούσια ή κατώτερά του, πολλώ δε μάλλον αν η ανάλωση αυτή γίνεται με άσχημο τρόπο και στοχευμένες λέξεις προκειμένου να προκαλέσουν ψυχική δυσφορία εως και ζημιά στον άλλο.

Εαν είσαι πλήρης απο θέμα ψυχικής ισορροπίας και έλλειψης ανασφάλειας, τα ελαφριά ξέρεις να τα παίρνεις ελαφριά και γελάς με την παρέα, τα βαριά τα αντιμετωπίζεις ντόμπρα πάνω απ όλα και καταλλήλως μια κι έξω, κι αν κατι δεν σου αρέσει αδιαφορείς και προχωράς. Αν όντως έχεις σημαντικότερα πράγματα να κάνεις στη ζωή σου. Την αξία σου την αποδεικνύει η ζωή σου, κι απαξ και την έχεις, δεν έχεις λόγους να ασχημονείς.

Ο πραγματικά πλούσιος δεν θα πει ποτέ "χαχα φτωχέ"
Ο πραγματικά όμορφος δεν θα πει ποτέ "χαχα πως είσαι έτσι άσχημε"
Ο πραγματικά επιτυχημένος δε θα πει ποτέ "εισαι ενα τίποτα"

Η πραγματική αρετή, απλά είναι, δεν κάνει θόρυβο, και σίγουρα δεν είναι αλαζονική.

 

[Poirot]

Το να πηγαίνεις στην Εκκλησία κάθε Κυριακή ή το να κάνεις τον σταυρό σου κάθε φορά που περνάς έξω από Εκκλησία δεν σε κάνει καλό άνθρωπο, όταν αυτό δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη συμπεριφορά προς τους συνανθρώπους σου. Όταν κάνεις τους άλλους ανθρώπους να νιώθουν άσχημα για το πως φαίνονται βαφτίζοντας το ειλικρίνεια και κουτσομπολεύεις τους άλλους, μάλλον είσαι ηθικιστής. «Αλίμονο σε εσάς, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές»!

 

[American Economist]

 

[glayki]

Αέρας , ανάσα δροσιάς, κυματάκι , νυχτερινό περπάτημα στο ξύλινο ντεκ της παραλίας .. Αποσυμφόρηση. Μακριά οι" τοξίνες ".
Και με συνοδεία μουσικής από καλλιτέχνη του δρόμου ' το μπλουζ του αποχωρισμου ".παίζει και ωραία ο άτιμος

 

[Kate1914]

Και τι είμαστε τελικά; Ούτε ένα στίγμα στον κόσμο - μια ανάσα, και ούτε.
Ο κόσμος υπήρχε πριν πααααααρα πολύ καιρό, υπάρχει, και (ας ελπίσουμε ότι) θα υπάρχει επίσης για πολύ καιρό ακόμη.
Άρα τι είναι το πέρασμά σου από εδώ μικρέ και ενίοτε ανόητε άνθρωπε; Ένα τίποτα είσαι. Ούτε μια στιγμή δεν μπορείς να θεωρηθείς μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Και τα εκατό να φτάσεις, μπροστά στο άπειρο του σύμπαντος απλά είσαι αμελητέος.

Οπότε αγάπα, ζήσε πραγματικά, και μην αγχώνεσαι για τα υλικά αγαθά. Έχει ο Θεός.

 

[vasilagas]

I have nothing left to give

 

[Valder]

Απο τα φιλιά που δίνω στον γατούλη, μυρίζει aftershave το κεφαλάκι του και τα αυτάκια του.

Πότε aqua velva, πότε old spice, πότε λεμονάκι, πότε Denim.

Μαναράκι μου γλυκό, παιδάκι μου. Σε αγαπώ τόσο μα τόσο πολύ!

 

[Valder]

Όταν ξυπνάω το πρωί και πατάω τα πόδια στο πάτωμα, ακούγεται μια φωνή από τον Διάβολο στα έγκατα της Γης: "Αλίμονό μας, είναι ξύπνια πάλι".

Τέτοια είμαι!

 

[Valder]

Εχω πάρει 3-4 γλυκοπατάτες και λεω να τις κανω τραγανούλες στο φούρνο αύριο. Η ζωη ειναι μικρή για να τρωμε τα ίδια βαρετά φαγητάκια.

Μιαμ!

 

[SOx]

 

[glayki]

"Μερικοί άνθρωποι περνούν ολόκληρη τη ζωή τους διαβάζοντας, αλλά ποτέ δεν ξεπερνούν την ανάγνωση των λέξεων στη σελίδα, δεν καταλαβαίνουν ότι οι λέξεις είναι απλώς σκαλοπάτια που τοποθετούνται σε ένα ποτάμι που ρέει γρήγορα, και ο λόγος που υπάρχουν εκεί είναι για να μπορέσουμε να φτάσουμε στην άλλη όχθη, η άλλη όχθη είναι που έχει σημασία."

Ζοζέ Σαραμάγκου

 

[vasilagas]

Ναι. Θα είναι πάντα εκεί για να σου θυμίζει πως είχες τη δύναμη να λυτρώσεις έναν άνθρωπο - κι όμως, επέλεξες τη σιωπή. Μια σιωπή που συνέτριψε την ψυχική του υγεία. Έσπρωξες μια αθώα ψυχή, που δεν σου πρόσφερε τίποτε άλλο παρά αγνά συναισθήματα, σε έναν ατέρμονο λαβύρινθο χωρίς έξοδο.

Ίσως το σκοτάδι να νίκησε προσωρινά. όμως η αλήθεια - όσο κι αν την κρύβεις - πάντα βρίσκει τον τρόπο να αναδυθεί στο φως.

 

[Valder]

Ότι με διαλέγει, δεν με αγαπά απαραίτητα. Κι αν ο πόθος μας είναι να επιλεχθούμε για να αγαπηθούμε από ένα άλλο πλάσμα με δίψα και να γίνουμε το νερό του, πρέπει να θυμόμαστε πως το νερό έχει τη δική του ζωή και βούληση, και ρέει προς τα εκεί που το χρειάζεται και η γη για να ξεδιψάσει, για τον δικό της πόθο, αυτόν της επιβίωσης.

Πρέπει λοιπόν καμιά φορά να κλείσεις τα ματια στο τι θα ήθελες ιδανικά να συμβεί, και να προχωρήσεις με τη δική σου βούληση, για τη δική σου ασφάλεια, εσυ να επιλέξεις, και όχι να αφεθείς στα μανιασμένα στοιχειά να σε επιλέξουν.

Εσυ να επιλέξεις. Εκεί που θαυμάζεις, εκεί να αγαπήσεις. Και μόνο.

Τα άλλα είναι θόρυβος, συχνότητες προσωρινότητες ή και περισπασμοί επιζήμιοι.

Ότι δεν θαυμάζεται, δεν αγαπιέται.

Κάποτε, να τραφεί και η ψυχή, έτσι;

 

[nearos]

Final countdown. Days counting: 10.
1.

 

[Valder]

Πρέπει να σηκώσω το τηλέφωνο, αύριο. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσω να με φτιάχνω, γιατί αν δεν πεθάνει το φυσικό σώμα όπως πάω, θα πεθάνει η ψυχή από την απαισιοδοξία.

Δηλαδή κάπου έλεος.