Σκέψεις... III

[Valder]

Αρκετά.-

 

[juste un instant]

Θα ξαποστάσω μόνο λίγο και ξανά θα τραβήξω προς την δόξα.
Δάφνες θα με περιλουζουν
Ενώ εσύ θα έχεις ξεχάσει

 

[glayki]

Νεα μέρα, αναπαραγωγή της προηγούμενης, ίδιες κινήσεις σχεδόν μηχανικές
Η ζωή μας ένα καρμπόν

Το λες και πλεονέκτημα να μην εκπλήσσεσαι δυσάρεστα.. Ελπίζω

 

[Guest 671981]

Η σκέψη της ημερας : μη παίζεις με τη φωτιά γιατί θα καείς στο τέλος.

 

[Valder]

Θα βρουμε καμια μέρα καναν άνθρωπο σωστό να μας ξηγηθεί ωραία αγάπη αληθινή και θα χουμε γίνει τόσο δύσπιστοι, κυνικοί και τόσες φορές μαχαιρωμένοι πισώπλατα, που δε θα ξέρουμε τι να κάνουμε με αυτό.

 

[Guest 671981]

 

[Himela]

Να μην κρίνετε αυστηρά τους ανθρώπους. Ο κάθε ένας από μας, πίσω από την περσόνα που θέλει να περάσει του δυνατού και του σκληρού, κρύβει έναν ευαίσθητο, αδύναμο και γλυκό άνθρωπο, με τα στραβά του, με τα λάθη του, τις πίκρες του, τα δράματά του.

Spoiler

Εντωμεταξύ πρέπει να με μελετήσουν οι επιστήμονες: τη μια μέρα μισώ τους ανθρώπους και την άλλη κλαίω για τον πόνο τους. True story.

 

[Valder]

Είναι και μερικές σιωπές, που σε απογοητευουν με την παρουσία τους.

Πότε θα μάθω πια;

 

[juste un instant]

Όταν τα σύννεφα της σιωπής μου παίζουν με τις αχτίδες του ήλιου σου,
τότε ξέρω πόσο ευκολα σταματά ο χρόνος

 

[Valder]

Προκειμένου να πέσει προσεταιρισμός, θα κάνουν και τούμπες, και ακροβατικά, και κάμψεις. Όλα αρκει να επιτευχθεί ο σκοπός.

Τι; Οχι; Δε γίνονται αυτά;

Καλά. Όταν οι άλλοι πήγαιναν εγω ερχόμουνα.

 

[Aleksa]

Σημαντικό πράγμα η επίγνωση του πού ανήκεις.

Επίσης και του πού δεν ανήκεις.

 

[Valder]

Θεουλη μου δωσμου υπομονή.

Αυτο μονο. Υπομονή να μην ξυπνησει το τέρας.

 

[Guest 671981]

Τι άλλο μένει να σκεφτεί κανεις, τι άλλο μένει να πει κανεις…

 

[Valder]

Κι αν έμαθα κατι από την αξιοπρέπεια την πουτάνα που κρύβω μέσα μου,
είναι να μιλω για τα όσα όλα ποθεί η ψυχή μου με λόγια πεντακάθαρα
τα πιάτα μου να καθαρίζω μ' αρέσει δε μ αρέσει το σερβιρισμένο φαγητό
να μη γίνομαι τροφή και όργιο στο στόμα πολλών θαυμαστών και του όχλου
καθώς μονάχα με ένοιαζε πάντοτε το ένα το μοναδικό και το υπέρτατο
το εκάστοτε ένα ον που θα αφιέρωνα το χρόνο μου, τις σκέψεις μου, το είναι μου
Το "δεν μοιράζομαι εγω αγάπη μου" το φώναξα δυνατά και το τηρώ
για όσες αγάπες άξιες και δίκαιες που στο παντού επίσης δεν μοιράζονται.
Κι αν η πανοπλία είναι σκληρή, απάνθρωπη και κοφτερή, αυτό είναι για τους άλλους
για τον όχλο, για εκείνες που πρέπει να μεινουν απέξω γιατι δε με ενδιαφέρουν

Το μέσα είναι αλλιώς, μα τελείως αλλιώς
Και το μέσα κι αν σε μια την εκάστοτε αφιερώνεται
μπορεί επίσης στα μη άξια και να αποσύρεται
γιατι το πολύτιμο, απλά δεν χαρίζεται.

 

[juste un instant]

Αν ένα πράγμα μου αρέσει ιδιαίτερα στους άλλους είναι πως με ανέχονται

 

[Guest 671981]

Να δω εγώ ποσα ακόμη θα ανεχτώ…

Αχ, θεε μου. Που έχω μπλέξει…

 

[Guest 671981]

Η αγάπη δεν έρχεται με όρους και προϋποθέσεις. Δεν είναι μια ανταμοιβή που πρέπει να κερδίσεις. Δεν σε μπερδεύει. Δεν σε απαξιώνει όταν διαφωνείς μαζί της. Δεν σε κάνει να κλαις ή να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου. Δεν σε τιμωρεί όταν δεν κάνεις ή δεν λες αυτό που θέλει. Δεν σε γεμίζει ανασφάλειες. Δεν σου προκαλεί άγχος. Δεν σε αφήνει να υποφέρεις. Δεν σε παρεξηγεί. Δεν σε αγνοεί. Δεν κρύβεται. Δεν προδίδει την εμπιστοσύνη σου. Δεν ενεργοποιοιεί τα τραύματα σου. Δεν σε θεωρεί δεδομένο. Δεν εμπαίζει. Δεν σε αφήνει να υποφέρεις. Δεν σου ρίχνει στάχτη στα μάτια. Δεν τρέχει από την ευθύνη και την κριτική. Δεν σου κλείνει την πόρτα στα μούτρα. Δεν σε κάνει να φοβάσαι. Δεν ξεζουμίζει τα συναισθήματα σου. Δεν εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες σου. Δεν σε ρίχνει πιο κάτω…


Σίγουρα αν είναι κάτι απο αυτά, δεν μπορεί να είναι αγάπη. Είναι κάτι άλλο, που δεν βλέπεις καθαρά ακόμη…

 

[Valder]

Η πολλή κομπλικαδούρα και η σύνθετη ζωή μου τη δίνει.

Είμαι ένας απλός άνθρωπος, με απλά θέλω.

Απολαμβάνω τον καφέ, το μπάνιο, τη μουσική, το χάδι, την ανάσα μου και τη αντίληψή μου...

"Μα πρέπει να ζητας πολλα για να σε σέβονται" μου λεγε μια κάποτε.

Ας μη με σέβονται τότε.

 

[juste un instant]

Αυτό το τσάι που πίνω τώρα είναι όλα τα λεφτά.

 

[Valder]

Τελικά ξύπνησε το τέρας.

Όταν η κατανόησή μου και η ανθρωπιά μου πέφτει στον κάλαθο των αχρήστων, ξυπνάει ο φουλ Μακιαβελλισμός και έλα τωρα εσυ βαλτον διπλα σε αυτο το μυαλό και πες μου αν θα μεινει τιποτα όρθιο μετά.

Πόσες φορές έχει κλωτσήσει πίσω αυτό μου το πρόσωπο, πόσες φορές έχει προσπαθησει να πάρει τον έλεγχο, να με πείσει πως πρέπει να ζω τη ζωή πιο ξύπνιος.

Πάρε τον έλεγχο λοιπόν δαίμονά μου, και μη με ξαναφήσεις να υποταχθώ σε τίποτα.

Είμαστε ένα πια.