Σκέψεις... III

[ultraviolence]

Εγώ: Βηχω σαν γαϊδουρα εδώ και 2 ώρες, βλέποντας τον κοβιντ (?) να γλυκοχαραζει

Επίσης εγώ:

 

[Aleksa]

 

[Nascentes morimur]

Η γαλήνη με διεγείρει καιι φορές μεε διεγειιρει τόσο που την ἐχω ανάγκη.
Porchia

Spoiler

 

[Guest 528707]

Ξύπνησα και πάλι με το σώμα ραγισμένο
Σήκω πάνω φώναξα και κάνε το σωστό
Είδα στον καθρέφτη έναν άνθρωπο σπασμένο
Και του είπα αυθόρμητα συγνώμη ευχαριστώ
Έβαλα τα ρούχα μου και με έφαγαν οι σκέψεις
Τώρα αυτός ο κόσμος εκεί έξω τι θα πει
Ένα σταυροδρόμι ο χωρισμός για να διαλέξεις
Αν θα πας με τον δειλό ή τον πολεμιστή

Εγώ μια μέρα θα σε νικήσω
Και αυτή η μέρα είναι κοντά
Εκεί που ήμουν δεν θα γυρίσω
Και εκεί που πάω θα είμαι καλά
Εγώ μια μέρα θα σε νικήσω
Πρώτη φορά

 

[Nascentes morimur]

..ντύνεις τις σκέψεις σου με τέτοιο παράδοξο τρόπο που
δεν μοιάζουν πια με σκέψεις.

 

[H|M]

 

[Aleksa]

 

[ultraviolence]

 

[S.xas]

 

[Aleksa]

 

[H|M]

 

[Aleksa]

 

[S.xas]

 

[Joji]

Μακάρι να μην ήσουν στεναχωρημένος συνέχεια.

Μακάρι να ήμασταν όπως παλιά, αλλά ποτέ δεν θα είμαστε.

Μου λείπεις, και ας μιλάμε κάθε μέρα.

 

[Himela]

 

[Aleksa]

 

[Guest 528707]

Je m ' en fous

Ζαμάν φου για οποίους δεν έγινα πλήρως αντιληπτή

Και για να το πούμε και αλλιώς


Ωχ αδελφέ με τι ασχολείστε

 

[Nascentes morimur]

(Φοβούμαι μήπως συνηθίσω έτσι πάντα από μακριά να σ’ αγαπώ…)

Spoiler

 

[parafernalia]

Είναι σίγουρο πως αν η συνείδηση δεν προηγείται της ύπαρξης τότε δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή.
Αλλά τι είναι η συνείδηση;
Η πυξίδα του εαυτού μας και ως συνέπεια το μοναδικό αληθινό νόημα της ύπαρξης;
Μήπως η συνείδηση είναι η ίδια η μήτρα του νοήματος;
Για τι αξίζει να ζει κανείς;

Για τίποτα. Η ζωή δεν έχει νόημα. Η συνείδηση δεν μπορεί να καταστεί συνέπεια.
Απλά τη βιώνουμε, ως ρέουσα "παν-αμοιβαιότητα".

 

[Pak]