Έχεις δίκιο. Ίσως θα έπρεπε να γράψω κάτι και για σένα.
Πασχίζεις, ενω σου πήρα τις λέξεις από τα χέρια.
Εμμένεις, επιμένεις, στενοχωριέσαι, χωρίς ψύχρες και ανοιχτούς λογαριασμούς, ζητάς ξανά και ξανά το ίδιο πράγμα.
Δεν μπορώ να κάνω κατι που δεν θέλω, όχι και δεν θα πω ψέμματα μονο και μονο για να κερδίσω κάτι. Αυτός είμαι και σε ανταμείβω με την ευθύτητά μου.
Αλλά τουλάχιστον σε ευχαριστώ, γιατί είσαι πραγματικά ευαίσθητος άνθρωπος και ξέρεις τι πάει που.
Σε ευχαριστώ για την ευγένειά σου, ακόμα και για τις φορές που με αντιμετώπισες, μπροστά στη φάτσα μου, έντιμα.
Σ ευχαριστώ που ξέρεις να παραδέχεσαι τι είναι κακία, τι είναι λάθος, τι ανήκει στον καθένα μας από αυτά τα λάθη.
Και κυρίως σε ευχαριστώ γιατί έμαθα και έμαθες πολλά.