Σκέψεις... III

[Valder]

 

[Aleksa]

 

[Pak]

 

[Valder]

 

[Joji]

 

[Joji]

 

[Valder]

Κάποτε, είχα δει ενα επεισόδιο του Μπρούσκο που έγινε μια φάση...

Χαριτωμένη σειρά. Έπιναν όλο κρασί (αφού για κρασιά ήταν η σειρά θα μου πειτε). Είχαν ξεχάσει το εμφιαλωμένο νερό οτι υπαρχει στη Γη και ευτυχως που είχαν βρυσες για να πλένονται ειδάλλως κι εκεί κρασί θα χρησιμοποιούσαν.

Ένοχη απόλαυση γαρ, το βλεπα. Γουσταρα τοτε την ιστορία του Αχιλλέα και της Μελίνας, που την πήρε από τον Σήφη.

Μα πιο πολύ θυμάμαι την ατάκα του Ματθαίου, του μεγάλου αδερφού του. Αυτος γούσταρε την Αναστασία, μια κρητικιά (την αδερφή του Σήφη) που ενω ήταν ερωτευμένη με τον Ματθαίο, παντρευτηκε εναν ωραίο τύπο, καιροσκόπο, απο αντίδραση κι οχι απο αγάπη.

Καποτε σε ενα επεισόδιο λοιπόν οπως έλεγα αρχικά, βρισκεται πριν το γάμο της Αναστασίας, ο Ματθαίος με τον τυπά, που του το παιζε κάποιος.

Και του λέει στο περίπου: Και να την παντρευτείς, και πεντε παιδιά να κάνετε, με μενα ειναι ερωτευμένη κι εγω με εκείνη, στο τέλος θα είμαστε μαζί, ότι και να κάνεις.

Δεν την είδα τη σειρά πως τελειωσε και δεν έχει σημασία, αλλά θυμαμαι πως ένιωσα οταν ειδα αυτον τον ηθοποιο, αυτον τον ρόλο να μιλάει έτσι.

Είπα μέσα μου "μα καλα πως νιωθει τοσο σίγουρος; Γιατι δεν πληγώνεται;" και "Τι άντρας ρε φίλε, δέκα κιλά κότσια..."


Ρόλος είναι ρε φίλε, σκέφτηκα.

Αλλά κάποια στιγμή τον κατάλαβα...

Φυσικά και πληγώνεται όταν βλέπει αυτό που βλέπει. Αλλά έχει ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ. Αυτό και κατι άλλο. Ότι ΞΕΡΕΙ.

ΞΕΡΕΙ πως νιωθει για κείνη, και ΞΕΡΕΙ πως νιωθει κι εκεινη γι' αυτόν. Και δεν ανησυχεί. Γιατί αν ο άνθρωπος το αξίζει, θα βρει τον τρόπο να είναι μαζί σου. Αν σου δημιουργεί προβλήματα και ιστορίες, δεν ειναι ο άνθρωπός σου.

Αμα αξίζει, και ηφαίστειο να την καταπιεί, θα βγάλει τα χέρια της να αναζητήσει τα δικά σου.

Αμα θέλει, θα είναι δική σου.-


ΑΥΤΟ ήξερε ο Ματθαίος. Γι αυτό μίλησε έτσι.

 

[Ion.]

-τι κάνεις?
(Δεν ακούω, αλλά δεν θέλω να ρωτήσω "τι είπες"και ελπίζω να μην μου έχει κάνει ερώτηση μερικής άγνοιας )
-ναι
-τι ναι ?


Η ζωή μου είναι μια μίξη αβολων καταστάσεων .

 

[Joji]

 

[Ion.]

Χωρίς να το αντιλαμβάνομαι... Δεν ξέρω γιατί (ή μάλλον ξέρω ) βγαίνει προς τα έξω ότι αγχώνομαι .. Όλοι μου λένε να μην αγχώνομαι ενώ εκείνη την στιγμή εγώ νιώθω οκ . Επίσης μου λένε να ηρεμήσω . Μα ήρεμη είμαι. Απλώς είμαι λίγο κλειστή και ντροπαλή.



Ο,τι πιο περίεργο και αποκρουστικό... Μετά απορώ γιατί ... Τέλος πάντων

 

[Aleksa]

 

[Valder]

Βλέπω Marco να φτιάχνει Μπολονέζ και κλασσικά είναι πορωμένος με τους ζωμούς της Κνορρ.

Τα σχόλια απο κατω ειναι για να κατουριεται κανεις επανω του:

"I made this and it was delicious, I replaced all the other ingredients with 14 more stock pots."
"Legend says that if you place 20 stock pots in the shape of a circle, you can summon Marco into your kitchen."

 

[parafernalia]

Μετά από σχεδόν 48 χρόνια ζωής, έχω καταλήξει ότι το πιο σιχαμερό είδος ανθρώπου είναι ο ρουφιάνος.
Στην ιστορία υπήρξαν διάφοροι τέτοιοι, γερμανοτσολιάδες τους λέγαμε παλιά.
Είναι κάτι σαν το σκουλήκι που αξίζει να πατάς όμως γιατί τα καημένα τα σκουληκάκια είναι χρήσιμα αφού "αερίζουν" το χώμα.
Αυτός το μόνο πράγμα που κάνει είναι να παρατηρεί και να αναφέρει.
Παρατηρώ και Αναφέρω, παντού και πάντα, δεν του ξεφεύγει τίποτα.
Ζει μ' αυτό, αναπνέει από αυτό, αυτοπροσδιορίζεται, "εξελίσσεται" στη σκατίλα του, ανεβαίνει επίπεδο βόθρου.
Τους έχω σιχαθεί...

 

[Valder]

Το πολύ Φως όταν ρίχνεται πάνω σου, δεν έχει πάντα σκοπό να σε καθοδηγήσει, αλλά ίσως και να σε τυφλώσει. Στο Σκοτάδι λέγονται οι αλήθειες...

Φοβού τα χαμόγελά τους διότι μαχαίρια φέρουν.

 

[Aleksa]

 

[Aleksa]

Δεν ήξερα, το βρήκα ενδιαφέρονλαογραφικό στοιχείο:

 

[Ion.]

Να προσέχεις από ποιους ακούς συμβουλές.

 

[RafAspa94]

 

[Aleksa]

 

[parafernalia]