σκέφτομαι..λοιπόν, ξέρεις τι θέλω; μια μέρα ολόδικια μας. να πάμε στη θάλασσα, εκεί που έχεις περάσει όλη τη ζωή σου. να χαζέψουμε το ηλιοβασίλεμμα, να μου πεις κάτι για σένα. δεν θέλω να τα μάθω όλα. όχι. μια ίδεα θέλω να μου δώσεις μόνο. μια ιδέα από τις τόσες που κουβαλάς. έτσι, απλά για να ξέρω ότι υπάρχεις. κι έπειτα να πάμε μια βόλτα, να περπατήσουμε πλάι πλάι. και να γυρίσουμε στη θάλασσα όταν θα χουν βγει τα αστέρια. δεν χρειάζεται να μεθύσουμε, δεν θέλω να σου παραδεχτώ τίποτα. ξέρεις ήδη πιο πολλά απ'όσα θα μπορούσα να σου εκφράσω με λέξεις. την θέλω όμως μια τέτοια μέρα. την θέλω οπωσδήποτε. σε ένα χρόνο φεύγω, δεν θα με ξαναδείς ποτέ. πάντα έτσι συνέβαινε, πάντα εγώ ήμουν αυτή που έφευγε. θα με θυμάσαι όμως. το ξέρω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.