Μετρο 11/9 2014 μ.Χ.
Παντα αυτη τη περιοδο,στις αρχες του Σεπτεμβρη,σαν υποσυνείδητα σχεδον,πιανω τον εαυτό μου,αιωνιο μαθητη,να χαζεύει σχολικα συχνα να αγοραζει γομες μολυβια και στιλό στα κρυφα....Ετσι,μπαινοντας αποψε σε να βαγονι με ελαχιστο κοσμο,λες και το καλοκαίρι πηρε παραταση ζωης,εζησα μια μαγικη σκηνη αλλης εποχης που θα θελα να τη μοιραστουμε.Αναμεσα σε προσωπα ηλιοκαμενα ,με καρφωμενο ακομη στο βλεμμα τους το καλοκαιρι,κοριτσια αναλαφρα ντυμενα με σορτσακια τζιν και παντοφλιτσες-πανηγύρια με χιλια δυο πλουμιδια πανω,νυχακια περιτεχνα ολο χαρη,αγορια κοντοκουρεμενα και μουσατα σαν διακοι,με ακουστικα στ αυτια και κινητο-προεκταση του χεριου,κανα δυο νησταλεους σεκιουριταδες με γαλονια παραξενα,μια γιαγια ρωσσιδα που διαβαζε ενα μικρουτσικο βιβλιαρακι,προφανως Ευαγγελιο,και ψιθυριζοντας στη ακαταληπτη διαλεκτο των Ουραλιων,εκανε τον σταυρο της καθε τοσο κοτωντας με δυο αγαθα σλαβικα ματια ψηλα....κι ενα γιαπη-χαρτογιακα,αδυνατο σαν οδοντογλυφιδα,να πλεει σ ενα φτηνιαρικο κοστουμακι,φορτωμένος με τσαντες δερματινες ..ξαφνου...η υπεροχη εικονα!Μια συμπαθεστατη μαμα γυρω στα σαραντα,σαν τις μαμαδες του παλιου καιρού,απλα ντυμενη κι αληθινα ομορφη,με ενα κοριτσακι διπλα της σαν αγγελουδι απο αναγεννησιακο πινακα,με φουστανακι με γιρλαντες ροζ,και. μπλε ζωηρα ματακια,φρονιμο και λαλιστατο συναμα.
Στο χερακι του κρατούσε σφιχτα μια σακούλα πιο μεγαλη απ το ιδιο και καθε λιγο εβγαζε απο μεσα γομες,μολυβια,μαρκαδορους,κι αφου τα παρατηρουσε λιγο τα ξαναβαζε γρηγορα στη σακουλα,λες κι ηταν πολυτιμος θησαυρος!
Η μαμα,με ενα χαμογελο απολυτης γαληνης,ελεγε ψιθυριστα στη μικρη και μια συμβουλη για καθε σχολικο που βγαινε απ τη σακουλα ενω η κουκλιτσα την ακουγε αφηρημενα με ενα στοματακι ορθανοιχτο και δυο μαγουλακια κοκκινα σαν ροδακινα.
Ξαφνικα μεσα στη ησυχια ανεβαινει απο καποια σταση ενα διδυμο μουσικο...Ενας πιτσιρικας τσιγγανος,γυρω στα 15 με ματι αετησιο να κοβει καθε κινηση χεριου που μπαινε σε τσεπη,με ψευτικο χαμογελο,κι αρκοντεον να παιζει κατι απροσδιοριστο μεταξύ νησιωτικου και λαικου ιδιαιτερως κακοτεχνα....κι ενα κοριτσακι πολυ μικρο με κοτσιδακια και λαδωμενο μαλλακι,με φουστανακι βρωμικο και παρδαλο,και με πανεμορφη διαπεραστικη φωνη βγαλμενη απι ταινια του Κουστουριτσα.Το κοριτσακι με σπασμενα ελληνικα τραγουδωντας,κι με ενα ξεχαρβαλωμενο ντεφι κρατωντας αρχισε να περιπλανιεται αναμεσα στους επιβατες,σχεδον αδιαφορα,περιμενοντας να πεσουν τιποτα ψιλα μες στο ντεφι.Ελαχιστοι εδωσαν,και το τσιγγανακι εφτασε μπροστα στη μικρη με τα σχολικα,που εκεινη τη στιγμη κρατουσε κατι πολυχρωμους μαρκαδορους.Τα κοριτσακια κοιταχτηκαν μεταξύ τους λες και γνωριζονταν απο παλια,και η ξανθια μικρη εριξε μες στο ντεφι τους μαρκαδορους....Το τσιγγανακι εσκυψε την φιλησε στοργικα και πηγε παρακατω....ολοι γυρω μειναμε κοκκαλο και μονο η μαμα συνεχιζε να χαμογελαει γαληνια και μαλλον υπερηφανα...
Κατεβηκα σχεδον παραπατωντας...με μια σκεψη μονο καρφωμενη...φιλανθρωπια μεταξύ παιδιων....φιλανθρωπια παιδειας...
Καλη σχολικη χρονια σ ολα τα παιδακια....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.