Μου λείπουν πολύ κάποιοι άνθρωποι..Με έχει πιάσει μελαγχολία αυτή τη στιγμή αλλά θέλω να γράψω να εκτονωθώ και να βγάλω έξω αυτά που νιώθω..
Τελείωσα φέτος το λύκειο, και είχα δεθεί πολύ με κάποιους καθηγητές τους οποίους δεν θα τους ξαναδώ...Το πολύ να τους βλέπω μια φορά στο τόσο..
Περνάγαμε πολύ όμορφα μαζί, είχαμε και καλές στιγμές αλλά και κακές..Επίσης, θα μου λείψουν και οι φίλοι μου από το φροντιστήριο, με τους οποίους περνάγαμε πολύ όμορφες στιγμές..
Νιώθω λίγο μόνος αυτή την περίοδο,μια περίοδο με άγχη, κούραση, και αγωνία για το αν πήγα καλά στις πανελλήνιες..
Σαν τα σχολικά χρόνια, δεν θα βρει καλύτερα κανένας άνθρωπος..Είναι τα καλύτερα..
Κάπου,κάπου μου έρχονται στο μυαλό και ο παππούς με τη γιαγιά μου, οι οποίοι με προσέχουν από εκεί ψηλά..
Προς όλους αυτούς λοιπόν θέλω να πω κάτι και είμαι σίγουρος ότι το ξέρουν : '' ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΑΖΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΤΙ..ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ...ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ''

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.